Ενόψει της συνεδρίασης της Δευτέρας 3 Ιουλίου 2017 του Δημοτικού Συμβουλίου, η Λαϊκή Συσπείρωση του δήμου Καβάλας αποστέλλει προς τον πρόεδρο του Σώματος ένα σχέδιο επιστολής για την κατάσταση στη Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων, ζητώντας αυτό να ψηφιστεί και να σταλεί, εν είδει ψηφίσματος, προς την κυβέρνηση.
Ο επικεφαλής της παράταξης Χρήστος Ποτόλιας και ο σύμβουλος της Δημοτικής Κοινότητας Παναγιώτης Βελισσάρης κάνουν αναφορά στην επιστολή τους τόσο στα εργασιακά όσο και τα περιβαντολλογικά θέματα του εργοστασίου, ζητώντας από την κυβέρνηση να μην επιτρέψει να μπει «λουκέτο» στη λιπασματοβιομηχανία, αλλά να αναλάβει πρωτοβουλίες έτσι ώστε να δουλέψει «στο ύψος των δυνατοτήτων παραγωγής», τηρώντας όμως τους κανόνες.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της επιστολής της Λαϊκης Συσπείρωσης προς τον πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Καβάλας.
Το εργοστάσιο να συνεχίσει να λειτουργεί απρόσκοπτα…
«Σήμερα μετά από πολλούς μήνες η κατάσταση στη ΒΦΛ βρίσκει τους 180 απολυμένους αγωνιζόμενους εργάτες, απλήρωτους και χωρίς αποζημίωση (με τις μεθοδεύσεις της εργοδοσίας που αξιοποιεί νόμο του 1920) να περιμένουν τη δικαίωση από τα δικαστήρια και το εργοστάσιο να κινδυνεύει με λουκέτο με τα προβλήματα της αδειοδότησης του.
ΚΑΛΟΥΜΕ την κυβέρνηση να σταματήσει την ολοκλήρωση του εγκλήματος των ομαδικών απολύσεων, να πάψει να κοροϊδεύει τους συμβασιούχους στους δήμους, να καταργήσει τον άθλιο εργασιακό μεσαίωνα σε μισθούς, ελαστικές σχέσεις εργασίας, δουλεμπορικά γραφεία κ.λπ.
ΚΑΛΟΥΜΕ την Κυβέρνηση αν πραγματικά έχει ειλικρινή θέληση να επιστρέψουν στις δουλειές τους οι απολυμένοι και το εργοστάσιο να συνεχίσει να λειτουργεί απρόσκοπτα, να καταργήσει όλο το αντιλαϊκό νομοθετικό οπλοστάσιο που χρησιμοποιεί ο μεγαλοεπιχειρηματίας.
Το Δημοτικό Συμβούλιο Καβάλας:
Βρίσκεται στο πλευρό των απολυμένων εργατών που το “έγκλημά” τους ήταν να μη σκύψουν το κεφάλι, να μην υπογράψουν τις επαίσχυντες – άθλιες συμβάσεις που οδηγούσαν σε τσάκισμα μισθών, δικαιωμάτων.
Στηρίζει το δίκαιο αίτημα των απολυμένων να γυρίσουν στο εργοστάσιο. Ένα εργοστάσιο που έχει ανάγκη όλους τους εργαζόμενους και τους απολυμένους και τους νυν, χωρίς διάκριση σε εργολαβικούς και μόνιμους, που από κοινού πρέπει να διεκδικήσουν Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με απολαβές και δικαιώματα όπως ίσχυαν στον Οργανισμό του 2009, με πλήρη κάλυψη στα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, για να λειτουργήσει το εργοστάσιο στο ύψος των δυνατοτήτων παραγωγής».