Βιβλία Χώρα: Ένα αφιέρωμα γεμάτο αρώματα και… ιστορία για τον οίνο του Παγγαίου

Το περιοδικό Γαστρονόμος της Καθημερινής «ξεναγεί» τους αναγνώστες του στο εμβληματικό κτήμα με τα 350 στρέμματα αμπελιών και το επιβλητικό οινοποιείο, αλλά και στην πανάρχαια ιστορία του κρασιού της περιοχής

Με τίτλο «Μια χώρα μαγική: Μια ημέρα στο εμβληματικό κτήμα Βιβλία Χώρα της Καβάλας, με τα 350 στρέμματα αμπελιών και το επιβλητικό οινοποιείο», το περιοδικό Γαστρονόμος της Καθημερινής κάνει ένα εκτενές ρεπορτάζ στα μονοπάτια του οίνου του Παγγαίου, με αφετηρία ένα από τα πιο γνωστά οινοποιεία της περιοχής.

Διαβάστε παρακάτω αναλυτικά το αφιέρωμα.

Αφήνοντας πίσω το πολύβουο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης, μπαίνουμε στην Εγνατία Οδό και σε 40 λεπτά έχουμε μπροστά μας το θρυλικό Παγγαίο, το μυστηριώδες βουνό της αρχαιότητας που προμήθευε χρυσάφι τους Μακεδόνες βασιλείς. Εδώ υπήρχε το μαντείο του Διονύσου με τους περίφημους Σάτρες ιερείς που λάτρευαν τα λευκά άλογα. Εδώ υπήρχε και η Βιβλία Χώρα. Διαβάζουμε στην ιστορική Εγκυκλοπαίδεια του Πυρσού: «Βιβλία: αρχαία χώρα της μεσημβρινής Θράκης, της οποίας ευφημίζετο ο περίφημος Βίβλινος οίνος, τον οποίο αναφέρουν ο Ησίοδος, ο Ευριπίδης και ο Θεόκριτος».

Οι δραστήριοι ναυτικοί και έμποροι αρχαίοι Φοίνικες έφεραν στην περιοχή μια ποικιλία αμπέλου, τη Βιβλία. Το φυτό ευδοκίμησε, η καλλιέργειά του συγκίνησε τους αρχαίους Έλληνες κι έτσι στη σκιά του Παγγαίου αναπτύχθηκε ένα αμπελουργικό κέντρο, γνωστό με την ονομασία Βιβλία Χώρα, όπου παραγόταν ο περίφημος βίβλινος οίνος.

Η Βιβλία Χώρα σήμερα

Η σύγχρονη Βιβλία Χώρα, το ομώνυμο κτήμα, είναι δημιούργημα των Βαγγέλη Γεροβασιλείου και Βασίλη Τσακτσαρλή. Οι δύο διαπρεπείς οινολόγοι «είδαν» στα αρχαία αμπελοτόπια, στο Κοκκινοχώρι της Καβάλας, τα σημάδια του μέλλοντος. Ένωσαν τις δυνάμεις, τις γνώσεις, το μεράκι τους και με νονά την grande dame Σταυρούλα Κουράκου αποφάσισαν να ξαναδώσουν ζωή στη μυθική Βιβλία Χώρα. Το άγονο Παγγαίο θα ξαναγινόταν χρυσοφόρο, αυτή τη φορά από τα αμπέλια του.

Κτήματα που γρήγορα μεταμορφώθηκαν σε αμπελώνες αποτέλεσαν σημείο αναφοράς στη νεότερη ελληνική οινική ιστορία.

Στο εντυπωσιακό οινοποιείο

Η καλύτερη εποχή να έρθεις εδώ είναι τώρα τον Νοέμβριο. Τα αμπέλια έχουν πάρει ένα χρυσοκόκκινο χρώμα και μαζί με τις γκριζοπράσινες ελιές φτιάχνουν μια απίθανη φθινοπωρινή παλέτα, πασπαλισμένη με τη γλυκιά ομίχλη του βουνού.

Στο χαμηλό ύψωμα, στις παρυφές του βουνού, προβάλλει επιβλητικό και φιλόξενο συνάμα, ειρηνικό και γαλήνιο, το οινοποιείο.

Μπαίνουμε από την κύρια είσοδο στον επιβλητικό χώρο με τις τζαμαρίες, τις τεράστιες ξύλινες σκάλες και τους καταπληκτικούς πολυελαίους. Ανεβαίνουμε στον πρώτο όροφο και βγαίνουμε στη σκεπαστή βεράντα. Μπροστά μας απλώνεται ένα όμορφο, ήσυχο τοπίο, υπογραμμισμένο από τη θάλασσα του Στρυμονικού που στραφταλίζει στο βάθος και τα σύννεφα που κατεβαίνουν απαλά στις πλαγιές του Παγγαίου να τυλίξουν τα αμπέλια. Αυτή η συνύπαρξη βουνού και θάλασσας εξασφαλίζει ήπιους χειμώνες, δροσερά καλοκαίρια, μεγάλη διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ ημέρας και νύχτας (απαραίτητη για την αργή, σωστή ωρίμαση των σταφυλιών).

Στα 350 ιδιόκτητα στρέμματα αμπελιών καλλιεργούνται σύμφωνα με τους κανόνες της βιολογικής καλλιέργειας ελληνικές και διεθνείς ποικιλίες, απ’ όπου οινοποιούνται μονοποικιλιακά ή χαρμάνια, τα εξαιρετικά κρασιά του κτήματος.

Είναι μια ώρα μαγική, που συμπληρώνεται γευστικά από ένα ποτήρι δροσερό λευκό «Όβηλο».

Στην «αίθουσα του θρόνου»

Ξαναγεμίζουμε τα ποτήρια μας αυτή τη φορά με ροζέ Βίβλινο Οίνο, ένα κρασί που προέρχεται από μια «αβάφτιστη» ακόμα ερυθρή γηγενή ποικιλία, η οποία, όπως προέκυψε από τις αναλύσεις DNA, είναι μία από τις παλαιότερες της περιοχής. Η επίσκεψή μας στο οινοποιείο ξεκινάει από το ισόγειο. Πεντακάθαρες και τακτοποιημένες οι αίθουσες με τις ανοξείδωτες δεξαμενές. Στις κάβες με τα βαρέλια όπου ωριμάζουν κάποια από τα λευκά κρασιά υπάρχει κίνηση, μια και είναι περίοδος που γίνεται batonage, διαδικασία ανάδευσης των κρασιών με τις οινολάσπες, προκειμένου να δώσουν τον καλύτερο αρωματικό τους χαρακτήρα. Στην κάβα με τα κόκκινα κρασιά τα πράγματα είναι πιο ήσυχα, μια και εδώ είναι ο χρόνος που έχει τον πρώτο λόγο. Προχωράμε μιλώντας χαμηλόφωνα, για να μην ταράξουμε την ησυχία τους. Στο βάθος του χώρου, μετά τα βαρέλια ανακαλύπτουμε την αίθουσα γευστικών δοκιμών που πραγματικά μας μαγεύει! Ένα παλιό ξύλινο μοναστηριακό τραπέζι σύγχρονου σχεδιασμού, πολυθρόνες από διάφανο πλέξιγκλας και η ωραιότερη θέα που λαχταρά ένας οινόφιλος, η κάβα φυσικά.

Ακολουθούν οι χώροι εμφιάλωσης και φύλαξης και οι ιδιαίτερες κάβες, όπου φιλοξενούνται φιάλες προς φύλαξη και παλαίωση κρασιών από ιδιώτες, οι οποίοι θέλουν να εξασφαλίσουν τις καλύτερες συνθήκες για την αποθήκευση των πολύτιμων κρασιών τους.