Το κρουαζιερόπλοιο Explora I στο λιμάνι της Καβάλας «Απόστολος Παύλος» [δείτε εδώ φωτογραφίες] δεν κόμισε μόνο πολυτέλεια στην πόλη, αλλά δια στόματος της Διεύθυνση Κρουαζιέρας του Ομίλου MSC, ενός από τους μεγαλύτερους στον κόσμο και του ανώτερου Συμβούλου Θεσμικών και Ναυτιλιακών Θεμάτων, Κυριάκου Αναστασιάδη, κόμισε και μερικές απλές, για αρχή, λύσεις που μπορούν να αποβούν πολύ θετικές για την εξέλιξη της κρουαζιέρας στην περιοχή.
Τι είπε, λοιπόν, ο άνθρωπος; Κάτι απολύτως λογικό. Οι προορισμοί της κάθε εταιρίας καθορίζεται από τους πελάτες-επιβάτες. Αν οι επιβάτες μείνουν ευχαριστημένοι με έναν προορισμό θα θελήσουν να ξανάρθουν από… θαλάσσης, ενώ το 40% εξ αυτών, βάσει ερευνών, θα ξανάρθουν και οδικώς ή αεροπορικώς.
Για του λόγου το αληθές, στους 10 ερωτηθέντες επιβάτες, οι 8 έμειναν απόλυτα ευχαριστημένοι από την πόλη, ενώ κάποιοι επέλεξαν να κάνουν μπάνιο στην… εξωτική παραλία κάτω από τα βράχια της Παναγίας και άλλοι ξεκίνησαν το πρωί και ανέβηκαν με τα πόδια μέχρι τον Σταυρό. Πράγματα απλά, άνευ… επενδύσεων.
Πώς όμως θα κερδίσεις την εύνοια των επιβατών με το… καλημέρα; Ούτε με κουραμπιέδες, ούτε με επιτροπές υποδοχής, αλλά με δύο απλά πράγματα, όπως είπε ο κ. Αναστασιάδης: Με τέντες μέχρι την πιάτσα των ταξί και με μερικές τουαλέτες. Δεν τα λέω εγώ, αλλά ένας άνθρωπος με τεράστια εμπειρία στο εν λόγω κομμάτι. Ακούγεται απλό, αλλά αποδεικνύεται ότι δεν είναι τελικά… Διότι η αλληλεπίδραση επιβατών, εταιριών κρουαζιέρας και τοπικών κοινωνιών (βοηθήστε μας να σας βοηθήσουμε) άπτεται άμεσα των θεσμικών παρεμβάσεων σε αυτοδιοικητικό και σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο. Πάλι ακούγεται απλά, αλλά κάπου χάνεται η… σύνδεση στον τελευταίο κρίκο.
Ένα άλλο σημαντικό θέμα το οποίο έθεσε ο «τιμονιέρης» του ΟΛΚ, Άγγελος Βλάχος, είναι ο ανεφοδιασμός των πλοίων από τοπικές εταιρίες της Περιφέρειας ΑΜ-Θ. Πάγιο αίτημα δικό του, του ΟΛΚ και έτερων Οργανισμών Λιμανιών και των επιχειρήσεων, το οποίο ΚΑΙ αυτό απαιτεί πολιτικούς ελιγμούς ανάμεσα σε σκοπέλους που ξεπερνάνε τη λογική.
Απόδειξη αυτής της υπέρβασης της λογικής το ειδικό τέλος το οποίο επιβάλλει η Κυβέρνηση στους επιβάτες των κρουαζιερόπλοιων, το οποίο, όμως, δε γυρίσει ανταποδοτικά στα λιμάνια (που δεν είναι Λιμενικά Ταμεία) αλλά μοιράζεται ανάμεσα σε Δήμο και δύο Υπουργεία. Άλλη μια εισπρακτική τακτική, δηλαδή, για να καλύψουμε τις χιλιάδες δημοσιονομικές τρύπες. Ναι αλλά ο τουρισμός δεν είναι δεδομένος και αν μέρος των κερδών του δε γίνει επενδύσεις που θα τον ενισχύουν, θα καταρρεύσει. Κλάιν, θα πείτε, λεφτά να εισπράττουμε και όλα καλά.
Και μια ειδική παρατήρηση: Ακροατής στην ομιλία του κ. Αναστασιάδη (ονομαστική συγκυρία, παρεμπιπτόντως) ήταν και ο αρμόδιος για τα εν λόγω θέματα αντιδήμαρχος Παγγαίου, Χρήστος Μποσμπότης. Έχει το Παγγαίο υποδομές για υποδοχή κρουαζιερόπλοιων; Όχι. Έχει όμως μια θάλασσα από κρασιά και βλέποντας στο πλοίο μια τεράστια προθήκη με κρασιά από όλο τον κόσμο, κάνει αυτόματα τη σκέψη ότι θα μπορούσε να εμπλουτιστεί με κάποιες ετικέτες από τοπικά κρασιά ή, ακόμη καλύτερα, οι επιβάτες να έχουν την επιλογή να επισκεφτούν ένα οινοποιείο. Για τους τουρίστες, δε, αυτού του οικονομικού βεληνεκούς, το δίπτυχο ήλιος-θάλασσα δεν είναι αρκετό και χρειάζεται κάτι άλλο, απλό αλλά συνάμα μεγάλο πεδίο, όπως είναι ευρύτερα ο γαστρονομικός τουρισμός, εν προκειμένω ο οινοτουρισμός. Και οι βάσεις δε μας λείπουν, από πολιτική βούληση πάσχουμε εδώ και αιώνες…
*Θανάσης Σοφιανός