Το τέλος της αξιοπιστίας των αξιόπιστων

Για το ότι φτάσαμε στο σημείο κάθε τι το συστημικό να θεωρείται αυτόματα και... ύποπτο, ευθύνεται πρωτίστως το ίδιο το σύστημα


 

Του Ιωάννη Κ. Τσίγκα

 


Τον Ιούνιο του 2012, ο Ηλίας Κασιδιάρης χαστούκισε on air τη Λιάνα Κανέλλη (και έριξε ένα ποτήρι νερό στα μούτρα της Ρένας Δούρου) σε τηλεοπτική εκπομπή. Στις εκλογές του Μαΐου της χρονιάς εκείνης, λίγες μέρες πριν το συμβάν δηλαδή, το κόμμα του είχε λάβει ποσοστό 7%, το οποίο και τότε είχε χαρακτηριστεί ως «έκπληξη» και είχε εν πολλοίς αποδοθεί στην οργή «παραπλανημένων» (κατα τ’ άλλα δημοκρατικών) ψηφοφόρων.

Το τηλεοπτικό χαστούκι και η γενική καταδίκη του από όλα τα θεσμικά κέντρα (πολιτικά και μη), οδήγησε τα περισσότερα ΜΜΕ στο «ασφαλές» συμπέρασμα ότι στη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση που ακολουθούσε λίγες μέρες μετά, θα «έριχνε» τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής αφού, «δεν μπορεί, ο κόσμος τώρα ξέρει». Τελικά, η Χρυσή Αυγή δεν «έχασε» παρά μερικές χιλιάδες ψήφους, πηγαίνοντας από το 7 στο… 6,92% (ποσοστό που «ανέβασε» θεαματικά στις Ευρωεκλογές του 2014 και το οποίο διατήρησε και μέχρι τις τελευταίες εκλογές, αυτές του Σεπτεμβρίου του 2015).

Προφανώς, ο κόσμος ήξερε. Αυτοί που είχαν προβλέψει αλλιώς, δεν ήξεραν…

Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, είδαμε πολλές «βεβαιότητες» να καταρρίπτονται με… πάταγο. Ελληνικό δημοψήφισμα 2015, Brexit, αμερικανικές εκλογές και εκλογή Τραμπ, οι πιο χαρακτηριστικές. Το κοινό τους σημείο; Ότι σε κάθε μία από αυτές τις «περιπτώσεις», ο «κόσμος» πάει κόντρα στις θέσεις και τις απόψεις που εκφράζονται από ό,τι μέχρι σήμερα θεωρούσαμε ως «αξιόπιστο». Δηλαδή, τους καθιερωμένους πολιτικούς, τα συστημικά ΜΜΕ, την όποια «φωνή» έφερε, τέλος πάντων, ένα κάποιο κύρος.

Το Σάββατο 8 Απριλίου 2017, καμιά εκατοστή οπαδοί του Αρτέμη Σώρρα πραγματοποίησαν πορεία διαμαρτυρίας μέσα στην πόλη της Καβάλας. Τι κι αν η απάτη του ηγέτη τους έχει αποκαλυφθεί μέσα από τα πλέον επίσημα χείλη (υπουργείο Οικονομικών ΗΠΑ, Τράπεζα της Ελλάδος, σοβαρούς ερευνητές), τι κι αν το όνομά του έχει μπλεχτεί ακόμα και σε υπόθεση… ανθρωποκτονίας (!), τι κι αν ο ίδιος είναι πλέον καταζητούμενος έχοντας καταδικαστεί σε φυλάκιση για απάτη και υπεξαίρεση;

Αυτοί, εκεί. Πιο δυνατοί, πιο αποφασισμένοι, πιο συσπειρωμένοι, λες, να φωνάζουν ενάντια σε κάθε τι που θεωρείται «κράτος» – από τους εντόπιους «εντολοδόχους» ξένων και «σκοτεινών» συμφερόντων μέχρι τις κεφαλές της Παγκόσμιας Νέας Τάξης Πραγμάτων των… Εβραιομασόνων!

Η ανατροπή αυτή είναι γεγονός. Και δεν ήρθε από μόνη της. Για το ότι φτάσαμε στο σημείο κάθε τι το συστημικό να θεωρείται αυτόματα και μη αναξιόπιστο ή… ύποπτο, ευθύνεται πρωτίστως το ίδιο το σύστημα. Το θέμα είναι πού θα μας οδηγήσει αυτό «το τέλος της αξιοπιστίας»… Διότι, η γενική αίσθηση που δίνεται από τις εκτιμήσεις όλων των «σοβαρών» αναλυτών μάς προετοιμάζει για τα χειρότερα.

Αλλά, τι ξέρουν αυτοί; Τελευταία, όλο «πέφτουν» έξω… Αναξιόπιστοι γαρ.