Ήμαρτον ρε με τη δασκάλα

Οι φωτογραφίες της από την παρέλαση κάνανε το γύρο του διαδικτύου, τα κοράκια της κίτρινης δημοσιογραφίας, πήρανε το θέμα και το ανέδειξαν σε μείζον εθνικό ζήτημα...


 

Του Αλέξη Πολίτη

 


Ημεταπολίτευση πέραν του ότι χρεοκόπησε τη χώρα, είναι υπεύθυνη για πολύ χειρότερα δεινά, που ακόμα και σήμερα ζουν και βασιλεύουν, μετά από μισή ντουζίνα μνημόνια κι άλλες τόσες επιτροπείες. Είναι κακό πράγμα, στενάχωρο και ενίοτε απελπιστικό να χρωστάς, αλλά το ερώτημα του 1.000.000 ευρώ δεν είναι «πόσα χρωστάς;» αλλά «γιατί τα χρωστάς». Είναι ξεκάθαρα θέμα ποιότητας του φεσιού και όχι μεγέθους αυτού.

Άλλο το κανόνι της Ιρλανδίας, που σχετιζόταν με την κατάρρευση των τραπεζών λόγω της φούσκας των ακινήτων και του κατασκευαστικού τομέα, κι άλλο της Ελλάδας, που πέρα από ποσοτικά, είχε λαογραφικά, ιστοριογραφικά, πολιτικά, κοινωνιολογικά και κυρίως αξιακά χαρακτηριστικά. Η Ελλάς έσκασε γιατί επί 40 χρόνια οι πολιτικοί υπερδανειζόντουσαν, στήνοντας διονυσιακό «πάρτι», με τους πολίτες να μην είναι άμοιροι ευθυνών. 40 χρόνια ρεμούλας, εύκολου και τρελού χρήματος, επιδομάτων για έγκαιρη προσέλευση στην εργασία, παχυλής σύνταξης μετά από 15ετή εργασία στην τρυφερή ηλικία των 37, δημόσιων έργων, καταλήστευσης με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο των δημόσιων ταμείων χαρακτήρισαν την καθημερινότητα του νεοέλληνα.

Δυστυχώς όλη αυτή η ευδαιμονία, αλλοίωσε σε βαθμό κακουργηματικό το DNA μας. Μεγάλωσε γενιές από ψωνάρες, ξεροκέφαλους, μαλάκες, κουραδόμαγκες, εξυπνάκηδες και ξερόλες. Η φράση με ελληνική Π.Ο.Π «ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε μ*νί;» έγινε καραμέλα στα χείλη μας, γινήκαμε κριτές των πάντων, κακεντρεχείς, κομπλεξάρες, κουτσομπόλες και Κατίνες του κερατά. Έτσι είναι. Όταν έχεις λύσει όλα τα βιοποριστικά σου ζητήματα, δίχως να ιδρώσεις, μόνο και μόνο επειδή ο πατέρας σου έγλειψε τον κώλο του κατάλληλου βο(υ)λευτή, τότε διαθέτεις αυτόματα το δολοφονικό τρίπτυχο: 1. άπλετο χρόνο, 2. απεριόριστο χώρο και 3. ανεξάντλητη όρεξη για να ικανοποιήσεις τη ματαιότητα του εγώ σου με το απόλυτο τρίπτυχο του τίποτα: 1. έπαρση, 2. οίηση και 3. αλαζονεία:

Το παιδί μου είναι το πιο όμορφο και το πιο έξυπνο, το αυτοκίνητό μου είναι το πιο «γαμάω, γαμώ»,τον έχω μεγαλύτερο από όλους, η αυθαίρετη βιλάρα μου είναι η πλέον υπερλούξ, ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδάει και όλοι άλλοι να πάτε να ποιήσετε έρωτα, μιας και καταλαμβάνετε στον τρισδιάστατο σύμπαν χώρο, όσο μια τρίχα από τους όρχεις μου.

Η φούσκα της κρίσης και η φυσική τραγική συνέπειά τους, τα απανωτά μνημόνια, μας απήλλαξαν εκ των πραγμάτων από το στημένο παραμυθάκι με τα πολλά φράγκα και τις ιερές αγελάδες που έβγαζαν 100ευρα από τα βυζιά τους, αλλά δεν στάθηκαν ικανές να μας εξαγνίσουν αξιακά. Η μετάλλαξη του γενετικού μας κώδικα από λαμογίστικες και βλαχομπαρόκ νοοτροπίες είχε μπολιάσει βλέπεις γενιές και γενιές και φαίνεται ότι θα χρειαστούν χρόνια πολλά ακόμα, ώστε να συνέλθουμε και να γίνουμε μια τρίχα από τους όρχεις των τιμημένων προγόνων μας, που τόσο συχνά τους μνημονεύουμε.

Και κάτι ακόμα. Δυστυχώς η εξάπλωση των μέσων δικτύωσης, το αχανές και ενίοτε ανεξέλεγκτο διαδίκτυο, επέτρεψε με την κυριαρχία του στα χρόνια μας, την εύκολη πρόσβαση και κυρίως την εύκολη διάδοση της κακής πληροφορίας (ψευδούς, ηλίθιας, προπαγανδιστικής, δολερής), και την εξάπλωσή της με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου. Κινήματα βλακείας, σπίλωσης συνειδήσεων και ανθρώπων, κινήματα αυτοκτονίας, μανιφέστα αμφισβήτησης και αθλιότητας ξεκίνησαν, ευδοκίμησαν και παγκοσμιοποιήθηκαν τα τελευταία χρόνια. Κάθε ανυπόστατη και επικίνδυνη θεωρία συνωμοσίας ξεπετάχτηκε από τη βυθισμένη της εσωστρέφεια και μοναξιά του κάθε κολλημένου σχοινοβάτη και έλαβε βήμα, για σπορά, καλλιέργεια και διάδοση.

Άνθρωποι λοιδορήθηκαν, καταπιέστηκαν, απομονώθηκαν, στιγματίστηκαν, γίνανε βορά στους απανταχού κουραδόμαγκες του πληκτρολογίου, έφτασαν στα πρόθυρα της αυτοκτονίας και κάποιοι λιγότερο δυνατοί έφυγαν από κοντά μας. Γιατί έπεσαν θύματα του νεοελληνικού τζαμπαμάγκικου διαδικτυακού bulling. Και τώρα που μιλάμε δεκάδες συμπολίτες μας βρίζονται, αναθεματίζονται και εξοστρακίζονται από στρατούς κάφρων επαναστατών χωρίς αιτία, οπαδούς του «τα ξέρω όλα»,κοινωνούς της ρήσης «υπάρχουν δύο απόψεις, η δική μου και η λάθος», άσπιλους, αμόλυντους, που διεκδικούν μαζί με τον Ποντίφικα το αλάθητο.

Είναι ανίατη η νόσος δυστυχώς, το είχε πει και ο μέγας Ουμπέρτο Έκο, για τα μέσα δικτύωσης λίγο πριν πεθάνει.. «Έδωσαν δικαίωμα λόγο σε λόχους ηλιθίων οι οποίοι προηγουμένως δεν μιλούσαν παρά σε μπαρ, μετά από ένα ποτήρι κρασί. Τότε δεν έκαναν κακό στους υπόλοιπους. Εκεί κάποιος τους έκοβε την κουβέντα, ενώ τώρα έχουν το ίδιο δικαίωμα να μιλούν όσο και ένα βραβείο Νόμπελ». Στην Ελλάδα το μίγμα «Μέσα Δικτύωσης και ψευτοξερόλικης μαγκιάς» θαρρώ ότι εξέλιξε τον διαδικτυακό εκφοβισμό σε επίπεδα Champions League.

Και άκουσον, άκουσον: Ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου και της μαθητικής παρέλασης στο Ναύπλιο, κάποιοι δικαστές του πεζοδρομίου, εντόπισαν μια κούκλα δασκάλα με μίνι φόρεμα που τόνιζε το όμορφο και πιθανώς καλογυμνασμένο κορμί της, να παρελαύνει όλο χαρά και χαμόγελα με τους μαθητές της και τη σταύρωσαν. Οι φωτογραφίες της από την παρέλαση κάνανε το γύρο του διαδικτύου, τα κοράκια της κίτρινης δημοσιογραφίας, πήρανε το θέμα και το ανέδειξαν σε μείζον εθνικό ζήτημα και ολοκληρώθηκε η διαπόμπευση ενός ανθρώπου που κανείς μας δεν γνωρίζει, αλλά όλοι χαίρονται στην Ελληνική Αρένα Άρτου και Θεάματος να μισούν και να βρίζουν.

Και τί δεν διάβασαν τα έρμα τα μυωπικά μου μάτια μου στον γλυκύτατο και αγγελικά πλασμένο κόσμο του ελληνικού διαδικτύου για τη γυναίκα αυτή: Βιζιτού την ανέβαζαν, καμπαρετζού την κατέβαζαν, βλαχάραμιλφάρα, πατσαβούρα, ανάξια σιτεμένη γριά που δεν δύναται να διαπαιδαγωγεί τα σούπερ ουάου παιδιά των σούπερ ουάου γονιών, δηλαδή ημών. Λάσπη, χυδαιολογίες και εμετικοί χαρακτηρισμοί κατέκλυσαν τις οθόνες των smart phones και πρωτίστως τις γεμάτες σκατά και κακία ψυχές μας.

Μια όμορφη δασκάλα είναι ρε η γυναίκα, μόνο αυτό ξέρουμε για εκείνη και οτιδήποτε άλλο είναι γελοίο, φαιδρό και εκ του πονηρού. Ας αποφασίσουμε στην τελική στην Βόρειο Κορέα του βαλκανικού διαδικτυακού μας μικρόκοσμου τι σκατά μας ταιριάζει και πώς το θέλουμε; Ας δημιουργήσουμε ένα θεσμικό πλαίσιο που θα ικανοποιεί τα γούστα τις κακογουστιάς και του μικροαστισμού μας και ας λάβουμε όλοι θέσεις στην κριτική επιτροπή του “My Style Rocks

Τη μία μας πειράζει η σημαιοφόρος με τη μπούρκα, μετά ο gay παραστάτης, μετά τα αγόρια που παρελάζουν χωρίς ψυχή, κατόπιν τα 17χρονα κορίτσια που λόγω της αυξημένης ματαιοδοξίας και ανωριμότητας, ίδιον της ηλικίας τους, βάλανε μερικούς πόντους τακούνι παραπάνω, μας πειράζει η αριστερά που θέλει ντεμέκ να καταργήσει τις παρελάσεις, η δεξιά που θέλει να τις ενισχύσει, οι επίσημοι που «τα παίρνουν», η εκκλησία που δεν βοηθά, οι Αμερικάνοι, ο Τραμπ, η Μελάνια και τα τρία κακά της μοίρας μας. Γελοιότητες.

Σας θυμίζω ότι ήταν Τετάρτη 17 Φλεβάρη του 2016, που όλη μέρα ξεσκίζαμε χυδαία και σταυρώναμε τον μεγάλο Παντελή Παντελίδη για το πραγματικά όμορφο τραγούδι του, επειδή «τόλμησε» να κάνει ρίμα στη λέξη «γκόμενα» με τη λέξη «κατεχόμενα», και να θίξει τις ηρωικές μας ευαισθησίες. Και από Πέμπτη πρωί, που πέθανε ο έρμος ο Παντελής στο συγκλονιστικό εκείνο τροχαίο, τρέξαμε όλοι να γεμίσουμε τους τοίχους μας με RIP, «Αντίο Παντέλο» «Παντε-λείπεις» και links από τα τραγούδια του.Υποκριτές και Φαρισαίοι. Αν, λέω αν, με τις ύβρεις μας, οδηγούσαμε την όποια δασκάλα, την όποια μαθήτρια, την όποια ευαίσθητη ψυχή, στο απονενοημένο διάβημα, επειδή τόλμησε να φανεί λίγο από το πόδι της, που κατά βάθος τόσο γουστάραμε, τί θα λέγαμε σήμερα ρε μάγκες; Σας απαντάω εγώ: Θα κάναμε 3 λεπτά και 12 δευτερόλεπτα αυτοκριτική στο Twitter και μετά θα ξεσκίζαμε τον επόμενο, μέχρι να αναλάβουμε τον μεθεπόμενο.

Ο νομπελίστας Αλμπέρ Καμί έλεγε ότι «μία από τις χειρότερες αιτίες ζηλοφθονίας είναι η λύσσα και η ποταπή επιθυμία να δεις να υποκύπτει, αυτός που τολμάει να αντιστέκεται σ’ αυτό που σε συνθλίβει».Κι αυτό είναι ίσως που μας πόνεσε και μας την έσπασε. Η ομορφιά του κοριτσιού και το μπρίο της. Ο λαός λέει σοφά πως όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια. Κι ο Τάκης Τσουκαλάς σε νεότερα ελληνικά, ίσως πιο κατανοητά από του λόγου μας λέει: Της κοντούς τσ*υτσ*ύς της φταίνε οι τρίχες.

Ήμαρτον ρε με το κορίτσι.

ΥΓ: Δεν κρίνω τις στυλιστικές επιλογές της δασκάλας. Ποσώς με ενδιαφέρουν. Μπορεί να ήταν και άσχετες ενδεχομένως με την περίσταση ή και επιπόλαιες. Αλλά αυτό είπαμε θα το κρίνουν στο «My style rocks» Δευτέρα ως Παρασκευή στον ΣΚΑΪ.