Οι ευεργέτες της Καβάλας

Στη σύγχρονη ιστορία της πόλης, οι άνθρωποι που πρόσφεραν σημαντικά ήταν λίγοι και οι ευεργεσίες συγκεκριμένες. Γιατί άραγε;


 

Του Αλέξη Γούλα

 


Ευεργέτης ορίζεται όποιος κάνει το καλό βοηθώντας τους συνανθρώπους του που το έχουν ανάγκη, συνήθως ξοδεύοντας από τη δική του περιουσία κι όχι από την περιουσία που ίσως ως τρίτος διαχειρίζεται. Πολλοί οι ευεργέτες στην Ελλάδα που στήριξαν τον πονεμένο από τις κακουχίες λαό μας διαχρονικά. Υπάρχει σχετική λίστα στο διαδίκτυο. Αυτό που προβληματίζει είναι η απουσία Καβαλιωτών από αυτή τη λίστα. Ψάχνοντας γενικότερα με δυσκολία βρήκα 4, 5 ενώ αναλογιζόμενος τον πλούτο που υπήρξε στην πόλη κάποιες περιόδους θα έπρεπε να είναι πολλοί περισσότεροι.

Εξαιρώντας τον Φρίξο Παπαχρηστίδη λόγω Παγγαίου, μέσα στην πόλη οι σημαντικές ευεργεσίες ήταν συγκεκριμένες.

Ο Θεόδωρος Πουλίδης που γεννήθηκε στην Καβάλα, όταν ήταν μικρός σε ηλικία, εγκατέλειψε την χώρα και μετανάστευσε στην Αμερική. Εκεί εργαζόταν σκληρά και τίμια κερδίζοντας πολλά χρήματα, τα οποία του επέτρεψαν να βοηθήσει τη γενέτειρά του όταν αυτός επέστρεψε το 1938. Βοήθησε στη οικοδόμηση του Γηροκομείου δίνοντας 4.000.000 δραχμές το οποίο πήρε και το όνομά του, διέθεσε πολλά χρηματικά ποσά στο Σανατόριο καθώς και στην Χριστιανική Εκκλησία.

Επίσης ο Πασχάλης Κιτσικόπουλος (Κιτσικοπούλειο Ίδρυμα για την οικογένεια και το παιδί, δίπλα στην εκκλησία της Μεταμόρφωσης). Έδωσε 100.000.000 δραχμές στη Μητρόπολη και είναι εκκλησιαστικό ίδρυμα – παιδικός σταθμός κυρίως).

Για την ιστορία να υπενθυμίσουμε ότι ο Βασίλης Σαμέρκας, πέρα από όλες τις υπόλοιπες φιλανθρωπικές δωρεές του, χρηματοδότησε την ανέγερση του ΚΑΠΗ Βύρωνα, σε οικόπεδο το οποίο είχε παραχωρήσει ο δήμος επί θητείας αειμνήστου Λευτέρη Αθανασιάδη.

Ο Τάσος Βασιλειάδης χρηματοδότησε το τριώροφο κτίριο επί της οδού Γαληνού, που αρχικά λειτούργησε ως ξενώνας κακοποιημένων γυναικών ενώ σήμερα στεγάζεται η ανοιχτή θεραπευτική κοινότητα του ΚΕΘΕΑ ΚΙΒΩΤΟΣ.

Τέλος υπήρξαν κι άλλοι. Ζουμπουλάκης, ο Λουκούμης, ο Σεκερτζής. Έδειξαν αλληλεγγύη κυρίως σε σχολεία. Αλλά και ο δικηγόρος και πρώην βουλευτής Γιώργος Αστεριάδης ο οποίος δώρισε μέρος κτιρίου επί της οδού Βενιζέλου στο Φάληρο και το πλούσιο αρχείο του σε βιβλία στον δήμο Καβάλας…

Η διαδικτυακή αναζήτηση κάπου εκεί εξαντλείται. Λυπηρό και στενάχωρο. Ειδικά όταν σε άλλες πόλεις οι ευεργέτες είναι δεκάδες. Τι φταίει γι’ αυτή μας τη φτώχια; Μήπως δεν πέρασαν πάμπλουτοι Καβαλιώτες από την πόλη; Μήπως δεν υπήρξαν πάμπλουτοι Καβαλιώτες στο εξωτερικό; Μήπως δεν υπήρξαν ή δεν υπάρχουν ανάγκες ευεργεσίας;

Δυστυχώς για την πόλη και την υστεροφημία των πολύ πλούσιων συμπολιτών μας, επέλεξαν να κρατήσουν τα πλούτη τους αδιαφορώντας ή μη γνωρίζοντας ίσως ότι τα σάβανα δεν έχουν τσέπες.

Για τους παλιούς που δεν βρίσκονται πια μεταξύ μας, είναι αργά. Το τρένο έφυγε. Οι εν ζωή πλούσιοι ας δούνε τι γίνεται τριγύρω τους, ας παραδειγματιστούν και με τις πράξεις τους ας παραδειγματίσουν τους επόμενους.

Μία ανάρτηση σχετική με τους ευεργέτες της Κοζάνης (δείτε την εδώ), μιας μικρότερης από την Καβάλα πόλης, που σίγουρα μας στεναχωρεί. Μέσα δεν περιλαμβάνονται οι αδελφοί Παπαγεωργίου που κατασκεύασαν και χάρισαν τον ομώνυμο νοσοκομείο στη Θεσσαλονίκη, καθώς και πολλές άλλες σημαντικές ευεργεσίες σε όλη τη Βόρεια Ελλάδα.