Toυ Χρήστου Ποτόλια
Διεξάγεται τις τελευταίες μέρες για τη ΔΕΥΑΚ μία άσφαιρη αντιπαράθεση μεταξύ συμπολίτευσης και συμπολιτευόμενης αντιπολίτευσης, στον προσφιλή χώρο των ερτζιανών όπου με μεγάλη προθυμία φιλοξενείται, χωρίς να «χωράει» σε αυτήν η πραγματική αντιπολίτευση της Λαϊκής Συσπείρωσης, εκτός μικρών εξαιρέσεων.
Ποιος είναι όμως ο «καημός» τους; Τα 30 ευρώ (αργύρια της προδοσίας).
Και είναι «αργύρια της προδοσίας» γιατί κανείς τους δεν μιλάει για το τι κουβαλάει στην «καμπούρα» του ο Καβαλιώτης φορολογούμενος για το νερό.
Κανείς τους δεν κάνει κουβέντα για την «ανταποδοτική» λειτουργία της ΔΕΥΑΚ που σημαίνει ότι τα έσοδα της προέρχονται μόνο από τα λαϊκά στρώματα της πόλης και των χωριών.
Κανείς δεν μιλάει για το ότι η ΔΕΥΑΚ λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, δηλαδή λειτουργία με κριτήρια κέρδους, αυξήσεις των τιμολογίων σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, αντιμετωπίζοντας το νερό σαν εμπόρευμα και όχι ως κοινωνικό φυσικό αγαθό. Δεν αποκλείουν μάλιστα την ιδιωτικοποίηση της.
Κανείς τους δεν διαφωνεί για τη φορολόγηση των θετικών αποτελεσμάτων των ΔΕΥΑ, καθώς και με την αύξηση του φορολογικού συντελεστή από το 26% στο 29% και του ποσοστού προκαταβολής φόρου από 75% στο 100%, που επέβαλαν προηγούμενες κυβερνήσεις, δεξιές τε και αριστερές.
Επίσης, δεν διαφωνούν με τα νέα χαράτσια του «περιβαλλοντικού τέλους», του «περιβαλλοντικού κόστους» και του «κόστους πόρου», που πληρώσουν τα μόνιμα «υποζύγια».
Επιπλέον, δεν διαφωνούν με τη νομιμοποίηση της είσπραξης του ειδικού τέλους 80% ως πάγιο έσοδο για τη μελέτη, κατασκευή και επέκταση έργων ύδρευσης και αποχέτευσης.
Επίσης, δεν βρίσκει θέση στην αντιπαράθεσή τους η κατάσταση των εργαζόμενων στη ΔΕΥΑΚ, σε σχέση με τις αμοιβές τους, τις εργασιακές τους σχέσεις, με τις αποδεκατισμένες σε προσωπικό υπηρεσίες της.
Επίσης, κουβέντα δεν γίνεται για την υποβάθμιση της ποιότητας των νερών (νιτρικά).
Όσο κι αν προσπαθούν να κρύψουν αυτή την πραγματικότητα, δεν τα καταφέρνουν. Όσο κι αν προσπαθούν να δημιουργήσουν εντυπώσεις και να κρυφτούν πίσω από άλλα –υπαρκτά ή μη– ζητήματα, η ουσία είναι ότι ο θεός στον οποίο πιστεύουν είναι εχθρικός προς τα λαϊκά στρώματα που πληρώνουν υπέρογκους λογαριασμούς.
Διεκδικούμε
- Αποκλειστικά δημόσιο φορέα διαχείρισης των υδάτινων πόρων και ένταξη σε αυτόν όλων των εργαζομένων με κατοχύρωση και διεύρυνση των δικαιωμάτων τους.
- Δημιουργία θεσμικού πλαισίου που θα αντιμετωπίζει το νερό ως φυσικό πόρο ζωτικής σημασίας για τον άνθρωπο, μακριά από τους νόμους της αγοράς.
Ο Χρήστος Ποτόλιας είναι δημοτικός σύμβουλος, επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης του Δήμου Καβάλας