Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας

Με λίγα λόγια, μας ετοιμάζουν ένα νέο ΣΟΥΠΕΡ ΜΝΗΜΟΝΙΟ...


 

Του Δήμου Ζαχαριάδη

 


Πρόσφατα η κυβέρνηση παρουσίασε το λεγόμενο «Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας», που θα καταθέσει στην Ε.Ε. για να αποταμιεύσει χρήματα από το  Ταμείο Ανάκαμψης. Με αυτό το σχέδιο φιλοδοξεί να πάρει χρήματα  για να τα ρίξει στην «οικονομία», ώστε να βγούμε αλώβητοι από την πανδημία.

Σε αυτό το σχέδιο συμπλέουν με το ένα ή άλλο τρόπο τα κόμματα του ΣΥΡΙΖΑ το ΚΙΝΑΛ της ΕΛ. ΛΥΣΗΣ και του ΜΕΡΑ25 Μάλιστα ο ΣΥΡΙΖΑ στο όνομα του «μορατόριουμ» που προτείνει στην κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι πολλά από τα μέτρα που περιλαμβάνει το σχέδιο ανάκαμψης έχουν δρομολογηθεί από τον ίδιο ως κυβέρνηση στο όνομα ότι το «κράτος έχει συνέχεια».

Δικαιολογείται όμως αυτή η θριαμβολογία ή να κρατήσουμε μικρό καλάθι; Ας προσπαθήσουμε να απαντήσουμε σε κάποια ερωτήματα:

Από πού θα βγουν αυτά τα λεφτά;

Τα λεφτά θα βγουν από τους εργαζόμενους μέσα από τους προϋπολογισμούς των 27 μελών κρατών της Ε.Ε., μέσα από τη φορολογία των λαϊκών στρωμάτων που στη χώρα συμμετέχουμε με 95% όταν  «λίγοι κι εκλεκτοί» συμμετέχουν με το 5% κι αν…… Τα χρήματα αυτά θα εκταμιεύονται  με την προϋπόθεση ότι θα προχωράνε οι «αναδιαρθρώσεις» στα εργασιακά, που είναι η απελευθέρωση της αγοράς εργασίας – ευελιξία, κατάργηση 8ωρου, 10ωρα χωρίς πληρωμή υπερωριών, καθιέρωση τηλεργασίας, ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης καθήλωση του μέσου μισθού και σύνταξης, απαλλαγή της εργοδοσίας από την ασφαλιστική τους υποχρέωση.

Πού θα πάνε αυτά τα λεφτά;

Τα κονδύλια είναι προγραμματισμένα και υπολογισμένα να πάνε  ως δάνεια, διευκολύνσεις, επιδοτήσεις  για επενδύσεις επιχειρηματικών ομίλων:  για τη λεγόμενη «πράσινη ανάπτυξη» , μιλάνε για «νέες μορφές ενέργειας συμβατές με το περιβάλλον». Η αλήθεια όμως είναι πιο ακριβό ρεύμα, πράσινα χαράτσια, νέα ενεργειακή φτώχεια, απλησίαστα πράσινα προϊόντα (αυτοκίνητα, σπίτια κλπ), καταστροφή του περιβάλλοντος με τις ανεμογεννήτριες.

Για τα ψηφιακά προγράμματα: Εδώ ισχυρίζονται ότι θα έχουμε ακόμη πιο αποτελεσματικό  κράτος. Σίγουρα θα είναι πιο αποτελεσματικό κράτος για να υλοποιεί την αντιλαϊκή και αυταρχική  του πολιτική, να πετσοκόβει λαϊκές δαπάνες, να μαζεύει πιο εύκολα χρήματα, να διευκολύνει τις μπίζνες των επιχειρηματικών ομίλων. Από τις μπίζνες αυτές προβλέπονται για τα μονοπώλια κέρδη 1,25 τρις το 2025, ενώ για τους εργαζόμενους προωθούνται απολύσεις, εθελούσιες έξοδοι, απλήρωτες υπερωρίες, κι άλλες «ευελιξίες».

Το μόνο σίγουρο είναι ότι τα λεφτά αυτά δε θα πάνε για τις άμεσες και σύγχρονες ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων. Ούτε για ενίσχυση του δημόσιου τομέα υγείας(προσλήψεις υγειονομικού προσωπικού, νοσοκομεία, ΜΕΘ Π.Φ.Υ., εξοπλισμός) και παιδείας(προσλήψεις εκπαιδευτικών, νέα σχολεία , καθαριότητα, εξοπλισμός). Ούτε για αντιπλημμυρικά έργα, αντισεισμική θωράκιση, έργα που δε θεωρούνται επιλέξιμα από την Ε.Ε. γιατί δε φέρνουν κέρδη, σδτα πλαίσια του «{κέρδους – οφέλους».

Για άλλους τομείς της οικονομίας: Όπως μεταρρύθμιση αγοράς εργασίας(βλ. απελευθέρωση εργασίας- ελαστικές σχέσεις, πάμφθηνο εργατικό προσωπικό για να έρθουν επενδύσεις, εφαρμογή πτωχευτικού κώδικα  κλπ). Όσο για τις νέες θέσεις εργασίας η αλήθεια είναι ότι με τα λεφτά που δίνονται σε βάθος   εξαετίας είναι μια θέση κάθε 300.000 Ε επένδυση.

Ποιος θα πληρώσει αυτά τα λεφτά;

Είναι λάθος και αυταπάτη να πιστεύουμε ότι τα λεφτά αυτά δε θα επιστραφούν. Τη διαδικασία τη γνωρίζουμε μετά από 3 μνημόνια που ζήσαμε. Το παιχνίδι παίζεται ως εξής:  Για να πάρεις δίνεις. Παίρνεις για τους επιχειρηματικούς ομίλους – δίνεις για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Και όταν λέμε δίνεις τα δίνει ο λαός. Με λίγα λόγια μας ετοιμάζουν ένα νέο ΣΟΥΠΕΡ ΜΝΗΜΟΝΙΟ.

Καμιά προσδοκία δεν πρέπει να έχουμε με τα σχέδια του κεφαλαίου . Το νέο «παραγωγικό μοντέλο» που επεξεργάζονται είναι για την ανάπτυξη των κερδών τους και ένας ακόμη βραχνάς για τα λαϊκά στρώματα. Στον καπιταλισμό η ανάπτυξη των κερδών είναι σε βάρος των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Εμείς την ανάπτυξη την ορίζουμε με βάση τις δικές μας σύγχρονες ανάγκες. Τι ανάπτυξη είναι αυτή που αφήνει τους ανθρώπους να πεθαίνουν έξω από τις ΜΕΘ, όπου κι αυτές υπάρχουν σε επάρκεια;  Ή να στοιβάζονται 25, 28  και παραπάνω παιδιά μέσα στις αίθουσες διδασκαλίας;


Ο Δήμος Ζαχαριάδης είναι στέλεχος του ΚΚΕ