Αν ένας διαιτητής έχει μείνει στη μνήμη των φίλων της ομάδας της Καβάλας, την εποχή που μεσουρανούσε στην Α’ Εθνική κατηγορία, ως ο άνθρωπος που την έχει αδικήσει κατάφωρα και της στέρησε τη χαρά της κατάκτησης ενός θετικού αποτελέσματος σε αγώνα κόντρα στους «μεγάλους» του Ελληνικού ποδοσφαίρου, αυτός είναι χωρίς καμία αμφιβολία ο Γιώργος Κασναφέρης!
Η «τούμπα» που έκανε ο Αλέκος Αλεξανδρής, ωσάν να είχε δεχτεί… πυροβολισμό, μέσα στην περιοχή του ΑΟΚ σε υποτιθέμενο μαρκάρισμα από τον Ιβάν Μίτεφ, στον αγώνα της Καβάλας με τον Ολυμπιακό την Κυριακή 19 Ιανουαρίου του μακρινού 1997, τον «κυνηγάει» ακόμα 23 χρόνια μετά! Δεν είναι υπερβολή μάλιστα να ισχυριστεί κανείς ότι τον έχει στιγματίσει και κάθε φορά που, ως παράγοντας του ποδοσφαίρου, θελήσει να μιλήσει για διαιτησία μοιραία η κουβέντα πάει σ’ εκείνη την «απίθανη» απόφαση του να καταλογίσει πέναλτι στο 80ο λεπτό του αγώνα, με το οποίο ο Ολυμπιακός κέρδισε στο Εθνικό Στάδιο της Καβάλας τον ΑΟΚ με 1-2!
Τώρα τον «πνίγει το δίκαιο»
Τώρα πλέον όταν βλέπει «αδικίες» μέσα στο γήπεδο, εις βάρος της ομάδας του τον «πνίγει το δίκαιο» και διαμαρτύρεται και όταν του υπενθυμίζουν το «διαιτητικό έγκλημα» της Καβάλας, κάνει φιλότιμες προσπάθειες να δικαιολογηθεί, μιλώντας για VAR και λεμονόκουπες. Κυρίως όμως θέλει να μας κάνει να πιστέψουμε ότι η συγκεκριμένη απόφαση ήταν προϊόν δικής του… αφέλειας, μιας και όπως μας λέει μετά το σφύριγμα ρώτησε τον ψεύτη (σύμφωνα και με δική του ομολογία) Αλεξανδρή αν ήταν πέναλτι κι αυτός του είπε ότι ήταν «ο ορισμός»!
«Ρώτησα τον Αλεξανδρή και μου είπε ότι ήταν ‘’ορισμός’’»
Το πέναλτι της Καβάλας ήρθε και πάλι στην επικαιρότητα, μετά τα δύο πέναλτι που δόθηκαν στον αγώνα του ΠΑΟΚ με τον Απόλλωνα Σμύρνης, όπου ο Κασναφέρης είναι γενικός αρχηγός. Ο πρώην διαιτητής λοιπόν μίλησε σε ραδιόφωνο όπου εξέφρασε τη δυσφορία του για τις διαιτητικές αποφάσεις κι όταν ρωτήθηκε για ο πέναλτι που είχε δώσει στον Αλεξανδρή και αν χρειαζόταν VAR τότε είπε: «Ναι, χρειαζόμουν VAR. Εγώ έχω δώσει πέναλτι και το έχω πάρει πίσω. Κανένας διαιτητής δεν θέλει να ξεφτιλιστεί. Αν θέλει να βοηθήσει μια ομάδα, υπάρχουν χίλιοι τρόποι να το κάνει. Τον είχα ρωτήσει τον Αλεξανδρή μετά τη φάση αν είναι πέναλτι και μου είπε ότι είναι ο ορισμός του πέναλτι. Και όταν το είδα το βράδυ στην τηλεόραση λέω “τι έκανα, εγκλημάτησα κατά του εαυτού μου”. Έβαλα όμως το κεφάλι κάτω, έφαγα τις λεμονόκουπές μου και το αντιμετώπισα».
Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αν πράγματι το αντιμετώπισε ή πως το αντιμετώπισε. Αυτό που γνωρίζουμε όμως είναι ότι η αντιμετώπιση που είχε από τους οργανωμένους θεσμούς του ποδοσφαίρου εκείνης της περιόδου (όπου όλοι οι φίλαθλοι την αποκαλούν εποχή της «παράγκας») μόνο εχθρική δεν ήταν…
«…θα θυμούνται πάντα πως τους έκανες να αισθανθούν»!
Κι αν ρωτήσει κάποιος γιατί εξακολουθούμε να ασχολούμαστε μ’ αυτή τη φάση 23 χρόνια μετά, η απάντηση έρχεται μέσα από τα λόγια της μεγάλης Αφροαμερικανής συγγραφέως και ποιήτριας Μάγιας Αγγέλου, η οποία είπε ότι «οι άνθρωποι μπορεί να μη θυμούνται τι έκανες ή τι τους είπες, αλλά πάντα θα θυμούνται πώς τους έκανες να αισθανθούν». Κι αυτό που αισθανθήκαμε όλοι εμείς που ήμασταν στο Εθνικό στάδιο της Καβάλας εκείνο το χειμωνιάτικο απόγευμα ήταν η τεράστια αδικία που νιώσαμε! Ήταν η κλεψιά που έγινε μέσα στο σπίτι μας, η οποία έμεινε ατιμώρητη…