Η ποιότητα του νερού που πίνουν οι κάτοικοι της Δημοτικής Κοινότητας του Ζυγού συνεχίζει να είναι ζητούμενο εδώ και πάνω από πέντε χρόνια, με τις υψηλές τιμές των νιτρικών να μην «πέφτουν» και με τις μελέτες που κατά καιρούς έχουν γίνει να μην έχουν δώσει οριστική λύση όλο αυτό το διάστημα.
Για τον λόγο αυτό, διοργανώνεται Λαϊκή Συνέλευση στην οποία καλούνται όλοι οι κάτοικοι της περιοχής για να καταθέσουν δημόσια τόσο τους προβληματισμούς όσο και τις τυχόν προτάσεις τους. Η Συνέλευση θα πραγματοποιηθεί στις 18:00 το απόγευμα του Σαββάτου 10 Φεβρουαρίου 2018, στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων της Δημοτικής Κοινότητας Ζυγού, με βασικό αίτημα να παραμένει η σύνδεση του χωριού με το δίκτυο του Κεφαλαρίου.
Ενόψει της Συνέλευσης, η Λαϊκή Συσπείρωση δίνει στη δημοσιότητα θέσεις και προτάσεις της παράταξης. Μεταξύ άλλων, ο Χρήστος Ποτόλιας και ο Παναγιώτης Βελισσάρης άμεση διακοπή της πόσης του «επιβαρυμένου» με νιτρικά άλατα νερού και διακοπή των χρεώσεων από τη ΔΕΥΑΚ στους κατοίκους του Ζυγού έως ότου λυθεί οριστικά το πρόβλημα.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο-ανακοίνωση της Λαϊκής Συσπείρωσης του δήμου Καβάλας.
Ποιότητα νερού στο Ζυγός, Λύσεις και προτάσεις: «αποτίναξη» του αντιλαϊκού ζυγού από τις πλάτες των εργαζόμενων χωριών και πόλεων
«Χαιρετίζουμε τη σημερινή σας Συνέλευση, την πλέον ελπιδοφόρα διαδικασία, για ένα τεράστιο πρόβλημα που έχει σχέση με την ποιότητα του πλέον πολύτιμου αγαθού για τον άνθρωπο, ΤΟ ΝΕΡΟ. Σίγουρα είναι πολύ σημαντικό να βρεθεί τι φταίει για αυτό το πρόβλημα, που βέβαια δεν είναι μόνο δικό σας «προνόμιο», να βρεθούν οι υπεύθυνοι για αυτή τη κατάσταση, δηλαδή των νιτρικών στα νερά της περιοχής.
Σίγουρα να αποδοθούν οι ευθύνες που αναλογούν στη σημερινή διοίκηση του Δήμου, στη ΔΕΥΑΚ, στους προηγούμενους. Και σίγουρα έχουν ευθύνες γιατί όλα αυτά τα χρόνια δέχτηκαν αυτή την πολιτική σε ότι αφορά στην διαχείριση των υδάτων, δέχτηκαν να διαχειριστούν το νερό ως εμπόρευμα, δημιουργώντας τις επιχειρήσεις ύδρευσης, φορτώνοντας τους καταναλωτές με δυσβάστακτα χαράτσια.
Κατά την άποψη της Λ.Σ. έχει σημασία να δούμε ποια είναι η πολιτική που ακολουθείται τα τελευταία χρόνια στην χώρα μας, στην Ε.Ε. και σε όλο τον κόσμο, σχετικά με την διαχείριση του νερού.
Όλες οι εξελίξεις, διεθνώς και στη χώρα μας επιβεβαιώνουν τις αρνητικές για τους λαούς συνέπειες της πολιτικής της διαχείρισης των υδάτινων πόρων. Είναι χαρακτηριστικό ότι δύο γαλλικά διεθνικά μονοπώλια, η «Suez» και η «Vivendi», ελέγχουν περίπου το 70% της αγοράς υδάτινων πόρων παγκόσμια, και έχουν βάλει στόχο την ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ και όχι μόνο. Τα επόμενα χρόνια περισσότερο από το 75% της ευρωπαϊκής αγοράς του νερού και το 65% της αντίστοιχης αμερικανικής θα ιδιωτικοποιηθεί.
Το νερό σε όλο τον σημερινό κόσμο – από ζωτικό φυσικό πόρο, κοινωνικό αγαθό, μετατρέπεται σε ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα.
Η πολιτική της ΕΕ χαρακτηρίζεται από την εμπορευματοποίηση – ιδιωτικοποίηση και αύξηση της τιμής του νερού.
Η χώρα μας, στη ζέστη καίγεται και διψά, στο χιόνι παραλύει, στο σεισμό καταστρέφεται, στη βροχή πλημμυρίζει και πνίγεται. Η Ελλάδα διαθέτει αρκετούς υδάτινους πόρους. Όμως λειψυδρία, πλημμύρες, ρύπανση, πυρκαγιές, έγιναν μόνιμοι «επισκέπτες». Η Ελλάδα με πάνω από 1500 χείμαρρους, χάνει κάθε χρόνο 86 περίπου εκατομμύρια κυβικά μέτρα εδάφους από τις ορεινές και ημιορεινές περιοχές, τα οποία μεταφέρονται και αποθέτονται στις πεδινές, προκαλώντας σοβαρές πλημμύρες και άλλες καταστροφές.
Αυτή η κατάσταση είναι αποτέλεσμα της μέχρι σήμερα διαχείρισης των χειμάρρων, της μη αξιοποίησης των σημαντικών βροχών, χιονιών που δέχεται η χώρα μας, της απογύμνωσης από βλάστηση λεκανών απορροής.
Για όλες τις ετήσιες ανάγκες της χώρας σε νερό, καταναλώνεται μόλις το 6% του ετήσιου βρόχινου νερού. Στις πόλεις περίπου το 40% της παροχής νερού χάνεται λόγω διαρροών στα πεπαλαιωμένα δίκτυα. Η χώρα μας έχει από τα χαμηλότερα ποσοστά αξιοποίησης των ωφέλιμων εσωτερικών (ποτάμια) υδάτινων πόρων (12,5%). Υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις σύγχρονων δικτύων ύδρευσης και άρδευσης, δεν υλοποιούνται μεγάλα έργα.
Ισχυρίζονται, οι εκάστοτε κυβερνώντες, ότι υπεύθυνη για τη λειψυδρία είναι κυρίως η γεωργία που όπως λένε καταναλώνει πάνω από το 80% των υδατικών πόρων της χώρας. ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΥΝ ΟΜΩΣ ΟΤΙ, ακόμη κι αν τα στοιχεία είναι σωστά, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΣΟΣΤΟ ΕΠΙ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΠΟΥ ΑΞΙΟΠΟΙΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ (6% του βρόχινου ή του 12,5% των ποταμών).
Ως Λ.Σ. καταγγέλλουμε τις πολιτικές ευθύνες όλων όσων αντιμετωπίζουν το νερό ως εμπόρευμα. Είναι πολιτικό έγκλημα διαρκείας. Όσο προχωρά η πολιτική της ιδιωτικοποίησης του νερού τα πράγματα θα χειροτερεύουν.
Η λύση για τη Λ.Σ. βρίσκεται σε μια διαφορετική κατεύθυνση της οικονομίας όπου η γη, οι υδάτινοι πόροι, τα δάση, τα εργοστάσια επεξεργασίας νερού, τα δίκτυα ύδρευσης, άρδευσης, η αποχέτευση και επεξεργασία λυμάτων, οι υδροηλεκτρικοί σταθμοί θα αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία, όπου ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός θα μπορεί να προβλέπει και να ικανοποιεί το σύνολο των λαϊκών αναγκών και στο συγκεκριμένο τομέα. Ενιαίος Κρατικός Φορέας Διαχείρισης του νερού (να καταργηθούν οι ΔΕΥΑ), που θα υλοποιεί ολοκληρωμένη πολιτική διαχείρισης του νερού με γνώμονα τη λαϊκή ευημερία, η οποία θα αξιοποιεί και τα αποτελέσματα της επιστημονικής έρευνας, θα κατοχυρώνει το νερό ως κοινωνικό αγαθό και όχι ως εμπόρευμα.
Για την άμεση αλλά και οριστική λύση του προβλήματος προτείνουμε:
- Άμεση διακοπή της χρήσης κατανάλωσης του «νιτρωμένου» νερού.
- Άμεση προμήθεια των κατοίκων, με ευθύνη Δήμου και Περιφέρειας, με καθαρό νερό (εμφιαλωμένο, μεταφορά με υδροφόρες κλπ).
- Άμεσες ενέργειες από Δήμο και Περιφέρεια προς το κεντρικό κράτος να αναλάβει την ευθύνη ολοκληρωμένης μελέτης για τον εντοπισμό της προέλευσης της «νίτρωσης» των νερών (όχι στην εύκολη λύση της ρήψης του αναθέματος στους αγρότες).
- Άμεσες ενέργειες από Δήμο και Περιφέρεια προς το κεντρικό κράτος, να αναλάβει την μελέτη και την κατασκευή έργου που θα μεταφέρει νερό κατάλληλο για οικιακή χρήση από καθαρές πηγές.
- Να μην μεταφερθεί στους κατοίκους της περιοχής το κόστος για οποιοδήποτε έργο γίνει για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Το σύνολο του κόστους από τον κρατικό προϋπολογισμό ή από άλλα προγράμματα.
- Μέχρι να λυθεί το πρόβλημα στο σύνολό του, οι κάτοικοι δεν πληρώνουν λογαριασμούς ύδρευσης που εκδίδει η ΔΕΥΑΚ.