Η αλλαγή στάσης της διοίκησης του δήμου Καβάλας στο ζήτημα της όδευσης του αγωγού ΤΑΡ από τα Τενάγη των Φιλίππων αποτέλεσε την αφορμή για την αιχμηρή ανακοίνωση της «Λαϊκής συσπείρωσης», στην οποία αφού στηλιτεύει την θέση της δημάρχου, επισημαίνει την βεβαιότητα της ότι και άλλες παρατάξεις του δημοτικού συμβουλίου θα ακολουθούσαν την ίδια πολιτική. Συσχετίζει την αλλαγή στάσης με την λαϊκή ρήση για τα παντελόνια που είναι εύκολο να τα φοράς αλλά δύσκολο να τα τιμάς με την έλλειψη διάθεσης για ουσιαστική πάλη για την προάσπιση των λαϊκών συμφερόντων και καταλήγει λέγοντας ότι υπάρχουν παραδείγματα αυτοδιοικητικών στην Ελλάδα που κάνουν πράξη τις υποσχέσεις τους…
Ακολουθεί το δελτίο τύπου της «Λαϊκής συσπείρωσης»
«Αυτό που έκανε η κ. Τσανάκα, θα το έκαναν και πολλοί άλλοι, όλοι όσοι θεωρούν τον ΤΑΠ «εθνική» υπόθεση»
«Με το χωρατό για τα παντελόνια, χαρακτηρίζουν ορισμένοι τη συμπεριφορά της διοίκησης του δήμου για την αλλαγή στάσης της, στο θέμα της όδευσης του ΤΑΠ. Εσκεμμένα σχετίζουν μια τέτοια συμπεριφορά με το βολικό πράγματι ρούχο, ανδρών και γυναικών, προκειμένου να κρύψουν ότι τέτοιες τακτικές έχουν σχέση με την «κοπή» αυτού του είδους των πολιτικών και οργάνων του κράτους, της τοπικής διοίκησης (ΟΤΑ) εν προκειμένω.
Η απάντηση βρίσκεται στην πολιτική σχέση ανάμεσα στα τρία «Τα», Ταπ – Τσίπρας – Τσανάκα, φυσικά όχι στα πρόσωπα.
Η αντιλαϊκή πολιτική δεν μπορεί να υλοποιηθεί μόνο από μια κυβέρνηση, όποιας απόχρωσης. Απαιτείται να υπάρχουν ευρύτερες συμμαχίες και βοήθεια από πολλές πλευρές. Έτσι εξηγείται η πρεμούρα τους να έχουν δικούς τους δημάρχους, περιφερειάρχες, να ελέγχουν σωματεία και συνδικάτα. Με αυτά τα μέσα η επίθεση, στον εχθρό λαό, είναι πολυεπίπεδη, συντονισμένη και αποτελεσματική. Όλοι τους, αυτής της «κοπής» οι πολιτικοί, παρά τις φαινομενικές διάφορες τους, όταν έρθουν τα πράγματα στο δια ταύτα, συντάσσονται, συντονίζονται και ευθυγραμμίζονται με τα συμφέροντα που «ορκίστηκαν» να εξυπηρετούν, που φυσικά δεν είναι τα λαϊκά.
Αυτό που έκανε η κ. Τσανάκα, θα το έκαναν και πολλοί άλλοι, όλοι όσοι θεωρούν τον ΤΑΠ «εθνική» υπόθεση και μεγάλης σημασίας «επένδυση» για τη χώρα, κι ας σκίζουν σήμερα τα ιμάτιά τους ενάντια σε κυβέρνηση και ΤΑΠ.
Δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι η σημερινή διοίκηση του δήμου δεν «αντιπολιτεύεται» το ΣΥΡΙΖΑ. Το κάνει όμως μέχρι εκεί που δεν θίγονται τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων (βλέπε ΤΑΠ) στα πλαίσια της επιχειρηματικότητας και της ανταγωνιστικότητας, των Δήμων επιχειρήσεων.
Εδώ βρίσκεται και η εξήγηση της άφιξης Σταθάκη που έρχεται και μέσα σε μια μέρα (δοκίμασε να βρεις τον υπουργό για ένα σοβαρό θέμα του τόπου π.χ. μόλυνση ΒΦΛ, να δεις πόσες μέρες θα χρειαστείς, αν ποτέ θα τον δεις) βάζει τον ώμο εκβιασμό. Η κίνηση του απευθύνεται στη διοίκηση, που ξέρει τις πολιτικές της πεποιθήσεις, ωστόσο υπενθυμίζει το «ιερό» χρέος της, χρέος που ευλαβικά-εργολαβικά η κυβέρνηση προωθεί, δηλαδή τα συμφέροντα του μεγαλοκολοσσού του ΤΑΠ. Εδώ δεν χωράνε αντιπαλότητες, ο κοινός στόχος προέχει. Γι’ αυτό πείθεται η κ. Τσανάκα. Είναι ξεκάθαρη η πίεση που δέχεται η διοίκηση του δήμου από κυβέρνηση και ΝΔ. (δήλωση του πρόεδρου του δημοτικού συμβουλίου). Δεν μπορεί πια ο δήμος να είναι με την ομόθυμη άποψη της κοινωνίας των δημοτών της, εδώ με την αλλαγή όδευσης, υπάρχει ο κίνδυνος να κερδίσουν αυτοί που αγωνίζονται ενάντια στα μεγάλα συμφέροντα.
Δεν στέκει η άποψη επίσης ότι αν «κράταγε» λίγο ακόμη η κ. Τσανάκα, θα γινόταν η αλλαγή όδευσης. Αυτοί που κρατούν τις τύχες του λαού στα χέρια τους, αυτοί που έχουν την εξουσία, ξέρουν πολύ καλά να «επιλέγουν» εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις που θα τους κάνουν τη δουλειά, ακόμη και τη βρόμικη δουλειά, μέχρι το τέλος.
Επειδή η αλλαγή στάσης της διοίκησης δικαιολογείται από την ίδια ότι έγινε για το κοινό καλό των πολλών, θέτουμε το ερώτημα: για τα άλλα πολλά καλά που πρέπει να γίνουν, όπως έργα για να μην πνιγούμε όπως οι κάτοικοι του Νέστου πριν μερικές βδομάδες, για να μην καούμε όπως πρόσφατα στην Αττική, ποιόν ΤΑΠ «μεγάλο» θα βρει η «ικανή» διοίκηση Τσανάκα για να τα χρηματοδοτήσει;
Οι ικανοί δήμαρχοι φαίνονται από τη συνολική πολιτική τους στάση. Στάση η οποία βρίσκεται στον αντίποδα της κυρίαρχης πολιτικής, την οποία αντιπαλεύουν και αντιπολιτεύονται κυρίως οργανώνοντας, οδηγώντας και καθοδηγώντας τους δημότες στο να κάνουν δική τους υπόθεση την αντίσταση και την ανυπακοή. Τέτοια φωτεινά παραδείγματα υπάρχουν με τους κομμουνιστές δημάρχους σε πολλές πόλεις, που μπαίνουν μπροστά και πρώτοι στους αγώνες του λαού.
Κι επειδή το 2019 είναι εκλογική χρονιά για την τοπική διοίκηση (τουλάχιστον) και επειδή οσονούπω θα αρχίσει το λιβάνισμα των «ικανών», «υπερκομματικών», με «οράματα» και «άξιων», καλό είναι ο λαός να αξιοποιήσει την πείρα του, να αλλάξει τα κριτήρια με τα οποία επιλέγει τους «τοπικούς άρχοντες» και να κλείσει τ’ αυτιά απέναντι στους κάθε λογής «σπόνσορες» της αντιλαϊκής πολιτικής στους δήμους και τις Περιφέρειες».