Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκε το «ταξίδι» του 48ου Φεστιβάλ ΚΝΕ- Οδηγητή στη Θάσο στις Αποθήκες Μεταλλείων στα Λιμενάρια, με πλήθος Θασιτών, από κάθε γωνιά του νησιού, αλλά και επισκεπτών και νέων.
Το Φεστιβάλ ξεκίνησε με ένα διπλό αφιέρωμα στο πολιτικό τραγούδι και στο Νίκο Καββαδία από το “μουσικό εργαστήρι Θάσου”.
Στη συνέχεια ακολούθησε η κεντρική ομιλία, από τον Διονύση Κλάδη μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και γραμματέας της ΕΠ ΑΜΘ του ΚΚΕ Ο οποίος αναφέρθηκε στην πρόσφατη πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στο νησί «Φίλες και φίλοι δεν σας κρύβουμε ότι μας προβλημάτισε φέτος με την εξέλιξη της πυρκαγιάς στο νησί, το αν θα έπρεπε να πραγματοποιήσουμε τις εκδηλώσεις του φεστιβάλ. Αποφασίσαμε να τις αναβάλουμε από τις προκαθορισμένες ημερομηνίες γιατί εκείνες τις ώρες το κρίσιμο ήταν να δοθεί η μάχη για να περιοριστεί και να σβήσει το μέτωπο της φωτιάς. Οι δυνάμεις του Κόμματος ήταν από την πρώτη στιγμή εκεί παρόν, συνέβαλλαν με κάθε τρόπο. Αυτό ήταν το καθήκον μας και θεωρούμε ότι καλώς πράξαμε.
Αν και τα μάτια μας, η ψυχή και τα πνευμόνια μας γέμισαν μαύρο από τους καπνούς και τις στάχτες, αν και η καρδιά μας έχει σφιχτεί θεωρήσαμε χρέος μας να πραγματοποιήσουμε σήμερα τις εκδηλώσεις μας εδώ στα Λιμενάρια εκτός όλων των άλλων και ως βήμα καταγγελίας των ελλείψεων που οδήγησαν σε αυτό το προδιαγεγραμμένο έγκλημα, αλλά και ως βήμα διεκδίκησης για όλα αυτά που πρέπει να γίνουν από εδώ και πέρα.
Γιατί υπάρχουν εγκληματικές ευθύνες που δεν πρέπει να κρυφτούν κάτω από τα αποκαΐδια. Μήπως φταίει η κλιματική αλλαγή για το γεγονός ότι η Χρηματοδότηση του Δασαρχείου είναι μόλις 22.000ευρώ από τις 150χιλιάδες που αιτήθηκε? Ή για το ότι σε αυτό υπηρετούν μόλις 7 εργαζόμενοι από τους 32 που απαιτούνται.
Μήπως φταίει για το γερασμένο στόλο των οχημάτων που δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν στο ιδιαίτερο ανάγλυφο του νησιού?
Οι ίδιοι οι κάτοικοι και οι εθελοντές από την Ποταμιά καταγγέλλουν ότι τη φωτιά θα την προλάβαιναν αν μπορούσε να φτάσει έστω και ένα πυροσβεστικό όχημα στην αρχική εστία άμεσα. Αλλά οι δασικοί δρόμοι δεν ήταν προσβάσιμοι. Όπως, επίσης, καταγγέλλουν και την έλλειψη σχεδίου καταστολής της πυρκαγιάς. Δυστυχώς ούτε τα απαραίτητα για τη διατροφή πυροσβεστών και εθελοντών δεν μπόρεσε να καλύψει, αυτές τις μέρες της μάχης, αυτό το εχθρικό για το λαό κράτος. Ευτυχώς υπήρξε η συγκινητική αλληλεγγύη του λαού του νησιού και με τη συμβολή του ΚΚΕ.
Προφανώς η κλιματική αλλαγή δεν είναι αιτία ούτε και για το γεγονός ότι δεν έχουν χρηματοδοτηθεί τα αναγκαία αντιπλημμυρικά έργα που απαιτούνται ή ο αναγκαίος καθαρισμός των φρεατίων, των χειμάρρων και των ρυακιών. Ούτε βέβαια για το ότι οι αποζημιώσεις από τις καταστροφές των προηγούμενων χρόνων δεν έχουν δοθεί ακόμη στους πληγέντες.
Από την άλλη βέβαια τίποτε δεν τους εμποδίζει να δίνουν άδειες για λειτουργία λατομείων σε περιοχές υψηλού αισθητικού κάλλους ακόμα και σε προστατευόμενες περιοχές “Natura”.
Εκεί τα μεγάλα λόγια για την προστασία του περιβάλλοντος και την κλιματική αλλαγή πάνε περίπατο. Αρκεί βέβαια το καλαμάκι για τον καφέ να μην είναι από πλαστικό. Είναι κρίσιμο οι εργαζόμενοι, ο λαός της περιοχής μέσα από τα σωματεία και τους φορείς τους να διεκδικήσουν να μην περάσουν τα μέτρα αυτά αλλά και να διεκδικήσουν άμεσα, τώρα, να ξεκινήσουν όλα τα απαραίτητα έργα αποκατάστασης των περιοχών που επλήγησαν από την πυρκαγιά, να γίνουν όλα τα αντιπλημμυρικά έργα ώστε να προλάβουμε τις βροχές του φθινόπωρου. Να καλυφθούν όλες οι θέσεις του απαραίτητου προσωπικού σε πυροσβεστική και δασαρχείο, να δοθούν όλες οι απαραίτητες πιστώσεις για να μην επαναληφθούν όλα αυτά τα τραγικά που ζήσαμε και φέτος.»
Επίσης αναφέρθηκε και στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός του νησιού όπως «Τί να πει κανείς και για το νέο έγκλημα που προωθούν με τη μονάδα λυματολάσπης στις Μαριές. Δικαίως οι κάτοικοι της περιοχής είναι εξοργισμένοι. Όλα αυτά τα προβλήματα θα διογκώνονται όσο και η διαχείριση των απορριμμάτων γίνεται με κριτήριο το κέρδος των ομίλων που λυμαίνονται το χώρο με ευθύνες όλων των δημοτικών αρχών διαχρονικά που ενισχύουν την επιχειρηματική δράση σε όλους τους κρίσιμους τομείς των αρμοδιοτήτων τους. Άλλωστε αυτή είναι και η κρατική πολιτική που συνεχίζει να μετακυλύει αρμοδιότητες στην τοπική διοίκηση χωρίς να εξασφαλίζει τους απαραίτητους πόρους.
Και βέβαια τα προβλήματα για το λαό της Θάσου δεν σταματούν εδώ.
Γιατί η Θάσος, όπως και τα άλλα νησιά, το χειμώνα να αντιμετωπίζει το σοβαρό πρόβλημα της ακτοπλοϊκής σύνδεσης με την Καβάλα;
Γιατί μόνο το καλοκαίρι υπάρχει συχνή σύνδεση, λόγω τουρισμού, ενώ το χειμώνα περιορίζονται τα δρομολόγια;
Γιατί οι ναυτεργάτες δουλεύουν μήνες χωρίς ρεπό, χωρίς να τηρείται σε πολλές περιπτώσεις τίποτα από τις Συμβάσεις Εργασίας;
Γιατί το κράτος παρεμβαίνει με το Λιμενικό όταν πρόκειται για τις απεργίες, ενώ στη μη εφαρμογή κανονισμών, που, πέρα από τις εργασιακές σχέσεις, αφορούν και την ασφάλεια των πλοίων, μένει σε μικρά πρόστιμα;
Γιατί, για παράδειγμα, ενώ η τουριστική κίνηση αυξάνεται σταθερά οι εργαζόμενοι να δουλεύουν για λίγα ευρώ και σε άθλιες συνθήκες εργασίας, σε ορισμένες περιπτώσεις το μηνιάτικό τους να είναι ίσο με το ποσό που απαιτούν οι ξενοδόχοι για να μείνει κάποιος σε ένα δωμάτιο για ένα βράδυ? Πώς να μην ισχύει μετά και το γεγονός ότι το 50% δεν μπορεί να κάνει φέτος διακοπές; Γιατί οι αυτοαπασχολούμενοι να βλέπουν το εισόδημά τους να εξανεμίζεται από τις επιστρεπτέες, από το πανάκριβο ηλεκτρικό ρεύμα, τα καύσιμα και συνολικά την ακρίβεια, τους φόρους που τους πνίγουν; Γιατί να θρηνούμε ακόμα και θύματα συγχωριανούς μας από τις υποδομές που είναι για «κλάματα» και δεν αντέχουν στην μεγάλη προσέλευση τουριστών.
Γιατί στο ΚΥ του νησιού οι ελλείψεις στο προσωπικό φτάνουν στο 50%, με τις ανάγκες το καλοκαίρι να είναι πολλαπλάσιες, ενώ σε καμία περίπτωση δεν λύνουν το πρόβλημα οι αποσπάσεις;
Γιατί υπολειτουργούν τα περιφερειακά ιατρεία;
Γιατί δεν λύνεται ένα πάγιο αίτημα των νεφροπαθών για λειτουργία μονάδας τεχνητού νεφρού, στο νησί?
Αυτά και άλλα ερωτήματα το ΚΚΕ τα έχει θέσει στη Βουλή προς αυτή αλλά και στις προηγούμενες κυβερνήσεις
Δυστυχώς απαντήσεις, πολύ περισσότερο λύσεις στα προβλήματα αυτά δεν δόθηκαν.
Και αυτό επιβεβαιώνει κάτι που το ΚΚΕ δεν θα κουραστεί να επαναλαμβάνει σε όλους τους τόνους και με κάθε ευκαιρία και αφορμή:
Όποια θετική εξέλιξη για τον εργαζόμενο λαό μπορεί να υπάρξει μόνο μέσα από την οργανωμένη πάλη με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες.
Γι’ αυτό και θεωρούμε ότι η πείρα των τελευταίων ετών είναι πολύ κρίσιμη για να βγουν ουσιαστικά, πολιτικά συμπεράσματα.
Ο δρόμος που ακολούθησαν οι λιμενεργάτες του Πειραιά, οι εργαζόμενοι στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, οι μεταλλωρύχοι της ΛΑΡΚΟ, οι διανομείς της «e-food», οι οικοδόμοι, οι εργαζόμενοι στα Πετρέλαια και στα Λιπάσματα Καβάλας και τόσοι άλλοι κλάδοι που μας γέμισαν συγκίνηση, ανάταση, αισιοδοξία και ελπίδα δεν θα είχαν γίνει, αν ακολουθούσαν τον δρόμο της αναμονής, των λύσεων από τα πάνω, από μία κυβέρνηση διαχείρισης της εξουσίας των επιχειρηματικών ομίλων, των καπιταλιστών, από «εργολάβους λύσεων» και «σωτήρες». Αυτόν τον δρόμο ο λαός μας τον έχει δοκιμάσει και ξέρουμε τα αδιέξοδά του.
Αυτοί οι μαζικοί αγώνες των εργαζομένων έδωσαν έμπνευση, δημιούργησαν τη βάση, για άλλους κλαδικούς αγώνες που εξελίσσονται και αυτές τις μέρες, για αγώνες σε μεγάλους χώρους δουλειάς, που επιβεβαιώνουν ότι η δύναμη της οργανωμένης εργατικής τάξης δεν έχει όρια, όταν βγαίνει στον αγώνα για να διεκδικήσει τη ζωή της και αναμετριέται στα ίσα με τα αδιέξοδα που γεννά το σύστημα της εκμετάλλευσης.
Οι ταξικοί αγώνες με την απειθαρχία, την αφοβία και τη σύγκρουση είναι ο δρόμος για τη χειραφέτηση της εργατικής τάξης, για να ξεπερνά σκοπέλους και παγίδες που βάζει ο ταξικός αντίπαλος και το πολιτικό προσωπικό του.
Οι αγώνες αυτοί ανέδειξαν για μια ακόμα φορά και κάτι άλλο: Πως όποια θετική διεργασία και εξέλιξη μπορεί να υπάρξει, για τον εργαζόμενο λαό, μπορεί να γίνει μέσα από την οργανωμένη πάλη τους και όχι εξαντλώντας τις ελπίδες τους στις κυβερνητικές εναλλαγές, σε νέους ή παλιούς «Μεσσίες», βάζοντας τους αγώνες τους σε αναμονή.
Σε αυτούς τους μεγάλους αγώνες το ΚΚΕ αποτέλεσε την ψυχή και τον οργανωτή. Τα μέλη του Κόμματος μπήκαν μπροστά μαζί με άλλους πρωτοπόρους αγωνιστές, εργαζόμενους, που έδειξαν διάθεση να αγωνιστούν, ανεξάρτητα αν είχαν άλλες πολιτικές και συνδικαλιστικές επιλογές και έπαιξαν καθοριστικό ρόλο για την ανάπτυξη των κινητοποιήσεων.»
Ακόμη αναφέρθηκε στο ιμπεριαλιστικό πόλεμο που μαίνεται στην Ουκρανία και στις επιπτώσεις που έχει για τους λαούς «Ο πόλεμος στην Ουκρανία που κρατάει έξι μήνες τώρα και κλιμακώνεται, ως πεδίο αντιπαράθεσης του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία, οι σκληρές αντιθέσεις για τα ζητήματα της Ενέργειας, η ένταση των εξοπλισμών και η αύξηση των στρατιωτικών δαπανών απ’ όλα τα κράτη, οι εστίες έντασης που προκύπτουν κάθε τόσο σε περιοχές όπως η Κεντροδυτική Ασία, η Αφρική, η Μέση Ανατολή και η περιοχή του Κόλπου, η αντιπαράθεση που δυναμώνει στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού, είναι όλοι κρίκοι μιας αλυσίδας που σηματοδοτούν την όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, με βασικό αυτόν ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Κίνα.
Η ελληνική συμμετοχή και εμπλοκή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, στο πλευρό των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, έχει απογειωθεί με τη χρησιμοποίηση βάσεων, λιμανιών, αεροδρομίων, καθώς και οπλικών συστημάτων, με τους κινδύνους ακόμη και για την ίδια την άμυνα της χώρας μας να γίνονται πιο άμεσοι και εμφανείς.
Ο αγώνας, λοιπόν, για την απεμπλοκή της χώρας μας από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, συνολικά από τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, αποκτά κρίσιμη σημασία και για έναν επιπλέον λόγο, γιατί στοιχείο της εμπλοκής αυτής είναι και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Αποδεικνύεται, για μια ακόμη φορά, ότι ο ρόλος του “σημαιοφόρου” στα σχέδια των ΗΠΑ και της ΕΕ, που έχει αναλάβει η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως προηγούμενα αυτή του ΣΥΡΙΖΑ, είτε αυτός αφορά την εμπλοκή στον πόλεμο στην Ουκρανία, είτε τις κυρώσεις προς τη Ρωσία και το Ιράν, είτε αλλά μέτωπα, φέρνει μεγάλους κινδύνους και κοστίζει τελικά πολύ ακριβά για τον ελληνικό λαό.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η ανάδειξη του ιμπεριαλιστικού χαρακτήρα της σύγκρουσης και από τις δύο πλευρές είναι πολύ σημαντικό ζήτημα για τον προσανατολισμό της πάλης των λαών.
Και σε αυτές τις συνθήκες έχει πολύ μεγάλη σημασία η θέση ότι δεν τασσόμαστε με το μέρος κανενός στρατοπέδου καπιταλιστών στον πόλεμο, ότι συγκρουόμαστε με τις αστικές τάξεις και είμαστε με την πάλη των λαών με κατεύθυνση τόσο την απεμπλοκή των χωρών μας από τον πόλεμο αλλά και για την ενίσχυση της πάλης στην κατεύθυνση της εξάλειψης των αιτιών του πολέμου, για την ανατροπή του συστήματος, του καπιταλισμού που τον γεννά.»
Τέλος απεύθυνε κάλεσμα συμπόρευσης με το ΚΚΕ «Γνωρίζετε πολύ καλά πως το ΚΚΕ στέκεται απέναντι σε κάθε μοιρολατρία, στο σκύψιμο του κεφαλιού. Πιστεύουμε ότι μπορούμε να τους χαλάσουμε τα σχέδια. Μπορούμε να τους προκαλέσουμε περισσότερους πονοκεφάλους, να δυναμώσουμε την αντίσταση και τους ταξικούς αγώνες.
Στις εκλογές, το ασημάδευτο χαρτί είναι η ψήφος στο ΚΚΕ, η εκλογική συμπόρευση μαζί του. Να βγει το ΚΚΕ όσο πιο δυνατό γίνεται!
Γιατί το ΚΚΕ έχει προτάσεις για να απαντηθούν τα αδιέξοδα του σήμερα αλλά παράλληλα ανοίγει – με τις θέσεις του – τον ορίζοντα της προοπτικής. Δηλαδή, πώς και με τι όρους πρέπει να προσανατολιστεί η εργατική – λαϊκή δράση για να έχουμε ζωή και δουλειά με δικαιώματα, για να σβήσει ολοκληρωτικά η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Γιατί αν τα τελευταία χρόνια υπήρξαν στιγμές που ο λαός μας χαμογέλασε, που ένιωσε περήφανος και πήρε ανάσα ελπίδας και αισιοδοξίας, είναι εκείνες οι στιγμές, που το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, έπαιξε καθοριστικό ρόλο, που έδωσαν πνοή και δύναμη στους αγώνες, που καταφέραμε ένα πλήγμα στο κυρίαρχο αφήγημα, ότι στις κρίσιμες στιγμές, ο λαός και η νεολαία δεν πρέπει να διεκδικούν, ότι πρέπει να αποδέχονται τις επιλογές των αστικών θεσμών και αν δεν τους αρέσουν, να εναποθέτουν τις ελπίδες τους σε κάποιον «λιγότερο κακό» διαχειριστή της βαρβαρότητας.
Η πεποίθηση ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν, ότι υπάρχει η δυνατότητα να ζήσουμε καλύτερα, έξω από τα όρια αυτού του σάπιου συστήματος, αποτελεί τον οδηγό μας για την πρωτοπόρα καθημερινή δράση στο σήμερα.
Παλεύουμε για τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες της εργατικής τάξης, γιατί σήμερα είναι ώριμο αυτές να ικανοποιηθούν. Υπάρχουν τα μέσα και οι δυνατότητες, που όμως φρενάρονται από τις προτεραιότητες του αστικού κράτους, του ίδιου του συστήματος.
Γι’ αυτό μπορούμε με αποτελεσματικότητα να πρωτοστατούμε σε μεγάλους αγώνες, να βάζουμε εμπόδια, να μετράμε μικρές νίκες.
Επειδή λοιπόν τα σενάρια της επόμενης μέρας δεν είναι γραμμένα για τα συμφέροντα του λαού. στην πάλη μαζί με το ΚΚΕ μπορεί ο λαός να γίνει πραγματικά πρωταγωνιστής, να κάψει τα αντιλαϊκά σενάρια, και να γράψει το δικό του.
Η κοινωνία δεν μένει στάσιμη, η ιστορία της γράφεται καθημερινά, και σε συνθήκες φαινομενικής στασιμότητας, σε εποχές που δείχνουν ζοφερές και σκοτεινές. Η κοινωνική εξέλιξη κινείται εμπρός, όταν τροφοδοτείται από τη βαθιά πεποίθηση ότι «ο λαός μπορεί να σώσει το λαό», αν πιστέψει αποκλειστικά στην αστείρευτη δύναμή του, ώσπου να κατακτήσει τη δική του εξουσία, για να διαμορφώσει ένα σύστημα ανθρώπινο, χωρίς εκμετάλλευση.
Σε αυτό το δρόμο το ΚΚΕ δίνει όλες του τις δυνάμεις. Γι αυτό, όπου ο λαός ένιωσε να ανασαίνει, όλα αυτά τα χρόνια, έχει βάλει το χέρι του το ΚΚΕ. Γιατί το ΚΚΕ μπορεί να εγγυηθεί ότι η οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης θα έχει συνέχεια, διάρκεια και νικηφόρα προοπτική.
Καλή δύναμη λοιπόν για τους αγώνες που έχουμε μπροστά μας»
Το Φεστιβάλ ολοκληρώθηκε με το λαϊκό γλέντι από τους, Αναστασία Βασιλειάδου, Γιάννη Κουλαουζίδη και Γιώργο Παπαζιάκα που ζωντάνεψε το κέφι με χορούς.