Με ένα ανοίκειο θέαμα ήρθαν αντιμέτωποι το απόγευμα του Σαββάτου 12 Αυγούστου 2017 οι λουόμενοι σε παραλία του Παληού Καβάλας.
Μια χελώνα καρέτα-καρέτα μήκους 54 εκ. και πλάτους 42 εκ. ξεβράστηκε στο Ακρωτήρι Παληού σε προχωρημένη σήψη. Κάτοικοι ειδοποίησαν άμεσα το Λιμενικό Καβάλας, ενώ αναμένεται να την περισυλλέξει ο δήμος για υγειονομική ταφή.
Όπως ήταν φυσικό το σπάνιο θαλάσσιο ον κέντρισε το ενδιαφέρον μικρών και μεγάλων, ενώ δεν είναι η πρώτη φορά που κάνει την εμφάνισή του στα νερά της Καβάλας, καθώς πριν λίγο καιρό και συγκεκριμένα τον Μάιο του 2017 μια θαλάσσια χελώνα αυτού του είδους εθεάθη να κολυμπάει κοντά στο λιμάνι της Καβάλας (διαβάστε το σχετικό ρεπορτάζ εδώ), καθώς ένας από τους αγαπημένους της μεζέδες είναι οι μέδουσες, οι οποίες… αφθονούν φέτος στον κόλπο της Καβάλας.
Το μοναδικό είδος θαλάσσιων χελωνών της Μεσογείου που γεννάει στη χώρα μας
Η χελώνα καρέτα-καρέτα είναι ένα από τα τρία είδη θαλάσσιων χελωνών που απαντούν στη Μεσόγειο και η πιο κοινή στις ελληνικές θάλασσες, αλλά και η μόνη που ωοτοκεί στη χώρα μας. Αξιοσημείωτο γνώρισμα του είδους είναι η «φιλοπατρία», το γεγονός, δηλαδή, ότι κάθε θηλυκό επιστρέφει πάντα στην παραλία όπου και το ίδιο γεννήθηκε, για να αποθέσει τα αβγά του.
Στην Ελλάδα έχουν εντοπισθεί πολλές παραλίες ωοτοκίας της θαλάσσια χελώνα caretta caretta. Οι σπουδαιότερες από αυτές βρίσκονται στη Ζάκυνθο (Κόλπος του Λαγανά), στην Πελοπόννησο (Κόλπος Κυπαρισσίας και Κόλπος Λακωνικού, περιοχή Κορώνης) και στην Κρήτη (Ρέθυμνο, Κόλποι Χανίων και Μεσσαράς). Οι παραλίες της Ζακύνθου χαρακτηρίζονται από ιδιαίτερα υψηλή πυκνότητα φωλιών. Η πυκνότητα σε μια παραλία (π.χ. στα Σεκάνια) μπορεί να φθάσει περίπου τις 1.500 φωλιές ανά χιλιόμετρο και είναι από τις υψηλότερες στον κόσμο.
Πρόκειται για ένα παγκοσμίως απειλούμενο είδος, το οποίο προστατεύεται σύμφωνα με την εθνική, ευρωπαϊκή και διεθνή νομοθεσία. Συγκεκριμένα, περιλαμβάνεται στο Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Σπονδυλόζωων της Ελλάδας και της Παγκόσμιας Ένωσης για την Προστασία της Φύσης (ΙUCN) και προστατεύεται σύμφωνα με την Οδηγία 92/43/ΕΟΚ (Παράρτημα ΙΙ), τη Σύμβαση της Ουάσιγκτον για το διεθνές εμπόριο των απειλούμενων ειδών της άγριας πανίδας και χλωρίδας (CITES, 1973), τη Σύμβαση της Βόννης για τη διατήρηση των αποδημητικών ειδών της πανίδας (1979), τη Σύμβαση της Βέρνης για τη διατήρηση της άγριας ζωής και του φυσικού περιβάλλοντος της Ευρώπης (1979), το Π.Δ. 617/80, το οποίο απαγορεύει την αλιεία της, τη συλλογή νεοσσών και την καταστροφή των αβγών της, καθώς και το Π.Δ. 67/81 που απαγορεύει τη σύλληψη, το εμπόριο, την κακοποίηση, τη θανάτωση και την κατοχή θαλάσσιων χελωνών.