Πόσο σπάνιο είναι να κολυμπάς στη θάλασσα και να… προσθαλασσωθεί δίπλα σου ένα σπάνιο άγριο αρπακτικό; Η απάντηση είναι εύλογη, όμως ο γνωστός Καβαλιώτης chef και δικηγόρος Κωνσταντίνος Θεοδωρίδης ήταν ο… τυχερός που «παρέκαμψε» αυτήν την σπανιότητα και ακόμα πιο τυχερό ήταν το τραυματισμένο γεράκι το οποίο έπεσε στα χέρια ενός συνειδητοποιημένου ανθρώπου που σέβεται κάθε έμβιο ον.
Ο κ. Θεοδωρίδης παράτησε το μπάνιο του στους Αμμολόφους, έβγαλε το τραυματισμένο και φοβισμένο ζώο έξω από το νερό και αμέσως στήθηκε μια επιχείρηση διάσωσής του, με τη βοήθεια των ανθρώπων του beach bar στο οποίο βρίσκονταν ο δικηγόρος, αλλά και του Άρη Χρηστίδη, ενός άοκνου προστάτη κάθε ζώου και ιδίως των άγριων.
Η ανάρτηση του Κωνσταντίνου Θεοδωρίδη και το ιστορικό της διάσωσης
Και εκεί που κολυμπάς αμέριμνος, ξαφνικά ψαρεύεις ένα γεράκι!!!!! Το συγκεκριμένο είδος γερακιού λέγεται Σφηκιάρης, αποτελεί μεταναστευτικό είδος και προσγειώθηκε δίπλα μου μέσα στην θάλασσα των Αμμολόφων εξαντλημένο και πιθανόν με τραύμα στην αριστερή του φτερούγα!!!
Ευχαριστώ θερμά το προσωπικό του Beach Bar Breeze για το ενδιαφέρον τους και τα υλικά που διέθεσαν, προκειμένου ο Σφηκιάρης να μπει με ασφάλεια σε ένα κατάλληλο χαρτόκουτο και να το μεταφέρω με ασφάλεια για την περίθαλψή του. Και βεβαιότατα ευχαριστώ θερμά τον μοναδικό Άρη Χρηστίδη, τον άοκνο προστάτη κάθε ζώου, ιδίως των άγριων ειδών, σε ολόκληρο τον Νομό μας, ο οποίος ανταποκρίθηκε άμεσα στο κάλεσμά μου και περιέθαλψε με γνώση και εμπειρία τον τυχερό μέσα στην ατυχία του φτερωτό ταξιδιώτη!!!! Εύχομαι το καταπληκτικό αυτό πλάσμα του Θεού να συνεχίσει να σχίζει τους αιθέρες, όπως προορίζεται από τον Δημιουργό του!!!
Υ.Γ.: Αναγκαία ίσως διευκρίνιση ότι οι φωτογραφίες δεν είναι στημένες αλλά μού διατέθηκαν από την αδερφή μου και τους υπόλοιπους λουόμενους, οι οποίοι έσπευσαν να φωτογραφίσουν το απρόσμενο αυτό γεγονός.
Σφηκιάρης: Ένας εντυπωσιακός «μαραθωνοδρόμος» των αιθέρων
Ο Σφηκιάρης ανήκει στην τάξη των Ιερακόμορφων, στην Οικογένεια των Αξιπιτρίδων (accipiter = γεράκι), στο γένος Πέρνης. Δεν έχουν καταγραφεί υποείδη του Σφηκιάρη. Παλιότερα θεωρούταν συγγενής των Γερακίνων, αλλά σήμερα θεωρείται περισσότερο συνδεδεμένος με τις Ελανίδες όπως ο Έλανος και ο Τσίφτης.
Πρόκειται για ένα μεσαίου μεγέθους αρπακτικό που μοιάζει με την Γερακίνα. Τα θηλυκά είναι ελαφρώς μεγαλύτερα από τα αρσενικά. Το μέγεθος τους είναι 52 με 60 εκατοστά και το βάρος τους κυμαίνεται, στα αρσενικά από 510 έως 940 γραμμάρια και στα θηλυκά από 530 έως 1050 γραμμάρια. Έχουν άνοιγμα φτερών 125 με 143 εκατοστά. Ο χρωματισμός του ποικίλει και θεωρείται το αρπακτικό με την μεγαλύτερη χρωματική ποικιλία.
Το πάνω μέρος του σώματος είναι καφέ-γκρι χρώματος, στην πιο τυπική του εμφάνιση, αλλά στις διάφορες παραλλαγές του μπορεί να είναι περισσότερο ή λιγότερο έντονη η παρουσία του γκρι. Τα θηλυκά, συνήθως, είναι πιο σκούρα και πιο έντονα καφέ. Το κάτω μέρος είναι ανοιχτόχρωμο, λευκό ή κρεμ, με σκούρες καφέ, κοκκινωπές ή μαύρες ραβδώσεις ή κηλίδες. Τα θηλυκά έχουν πιο σκούρα και έντονα τα στίγματα. Μερικά άτομα μπορεί να φτάσουν να είναι τελείως σκούρα και στο κάτω μέρος του σώματος.
Τα φτερά είναι σκούρα στο πάνω μέρος, στις αποχρώσεις του υπόλοιπου σώματος, ενώ το κάτω μέρος είναι ανοιχτόχρωμο με σκούρες κηλίδες και μία μεγαλύτερη στο επίπεδο του καρπού. Η ουρά ακολουθεί τους χρωματισμούς του υπόλοιπου σώματος ενώ στο κάτω μέρος έχει απαλές ραβδώσεις με την τελευταία, στην άκρη της ουράς, πιο φαρδιά και έντονη. Το ράμφος είναι γκρι ή μαύρο με το κήρωμα κίτρινο στα νεαρά και μαύρο στα ενήλικα. Τα ρουθούνια είναι σχισμοειδή και επιμήκης. Η ίριδα είναι καφετιά στα νεαρά και κίτρινη στα ενήλικα. Τα πόδια είναι σχετικά μακριά και λεπτά, κίτρινου χρώματος, που καταλήγουν σε νύχια που δεν είναι ιδιαίτερα γαμψά.
Ο Σφηκιάρης είναι ένα καθαρά μεταναστευτικό είδος μεγάλων αποστάσεων. Οι περιοχές αναπαραγωγής απέχουν και πάνω από 5.000 χιλιόμετρα από τις περιοχές διαχείμασης. Κατά την μετανάστευση μετακινείτε σε μεγάλες ομάδες, ενώ τον υπόλοιπο χρόνο ζει μοναχικά ή σε ζευγάρια. Η ανοιξιάτικη μετανάστευση ξεκινάει σχετικά αργά, συνήθως το δεύτερο μισό του Απριλίου, σε σχέση με τα άλλα μεταναστευτικά πτηνά. Αυτό, πιθανότατα, είναι συνδεδεμένο με την τροφή του, προνύμφες εντόμων, που δεν υπάρχουν νωρίτερα. Η φθινοπωρινή μετανάστευση πραγματοποιείται κατά το δεύτερο μισό του Αυγούστου και τον Σεπτέμβρη.
Η διάρκεια ζωής του στη φύση μπορεί να πλησιάσει τα 30 χρόνια.