H Marcia Haddad Ikonomopoulos, απόγονος της οικογένειας Ρούσσο από την Καβάλα, περιγράφει σε κείμενό της που δημοσιεύει το KAVALA POST τα συναισθήματά της στο άκουσμα της είδησης του άγριου βανδαλισμού του μνημείου Ολοκαυτώματος των Εβραίων της Καβάλας τα ξημερώματα της Πέμπτης 30 Μαρτίου 2017 (διαβάστε το ρεπορτάζ εδώ).
Η κ. Ikonomopoulos, Διευθύντρια του Μουσείου Kehila Kedosha Janina της Νέας Υόρκης, επισκέφτηκε το μνημείο στη μνήμη των προγόνων της το καλοκαίρι του 2015 και σήμερα εύχεται «οι καλοί πολίτες της Καβάλας» να καταδικάσουν το βανδαλισμό και να αποκαταστήσουν τη μνήμη των Εβραίων που κάποτε ζούσαν στην πόλη.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της κ. Ikonomopoulos.
«Είναι σαν να έχουν βεβηλωθεί οι ψυχές των θυμάτων της οικογένειάς μου»
«Περίμενα με ανυπομονησία τα αποκαλυπτήρια του Μνημείου Ολοκαυτώματος στην Καβάλα. Καθώς δεν μπορούσα να παρακολουθήσω την τελετή, επισκέφτηκα το μνημείο τον Ιούνιο του 2015 με μια ομάδα Ελλήνων Εβραίων από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αν και έχασα πολλά μέλη της οικογένειάς μου στη Θεσσαλονίκη και το Μοναστήρι στην Π.Γ.Δ.Μ., με πονούσε βαθιά η έλλειψη αναγνώρισης των ανθρώπων που χάσαμε στην Καβάλα.
Τελικά, το 2015, έγινε το μνημείο στην Καβάλα και τα μέλη της οικογένειάς μου που ζούσαν εκεί και εκτοπίστηκαν από τους Βούλγαρους το Μάρτιο του 1943 έτυχαν της αναγνώρισης της πόλης όπου γεννήθηκαν και ο θάνατός τους αναγνωρίστηκε δημόσια. Δεν μπορώ να αρχίσω να σας γράφω για το πόσο μ’ έχει πονέσει τώρα αυτός ο βάρβαρος, αντισημιτικός, βανδαλισμός του μνημείου. Είναι σαν να έχουν βεβηλωθεί οι ψυχές των θυμάτων της οικογένειάς μου. Αυτό που οι ανίδεοι και βάρβαροι βάνδαλοι δεν μπορούν να αντιληφθούν είναι το πώς αυτή η πράξη αντανακλά πάνω στην πόλη της Καβάλας και τους καλούς πολίτες που ζουν εκεί.
Γράφω αυτά στη μνήμη των μελών της οικογένειάς μου, της Χάνα Ρούσσο, των παιδιών της Μποχόρ, Ισαάκ, Μεναχέμ και Ελία, των συζύγων τους Καντουνά, Λουίζας και Λουκίας και των εγγονών της Σαμουήλ του Μποχόρ, Νατάν, Μπενσιόν, Ρόζας του Μπ., Αβραάμ, Σαμουήλ του Ισαάκ, Σαλόμης, Σαμπετάι, Τζόγιας, Μωσέ, Αννούλας, Ρόζας και των άλλων Εβραίων της Καβάλας που τους πήραν κυριολεκτικά από το κρεβάτι τους στις 3 Μαρτίου 1943 για να εκτοπιστούν από τους Βούλγαρους στην Τρεμπλίνκα της Πολωνίας και να θανατωθούν εκεί.
Ας είναι αιώνια η μνήμη τους, προσεύχομαι οι καλοί πολίτες της Καβάλας να καταδικάσουν αυτόν τον απαίσιο βανδαλισμό και το μνημείο να αποκατασταθεί για να διατηρεί τη μνήμη των Εβραίων που κάποτε ζούσαν στην πόλη της Καβάλας».