Όταν, λίγο μετά την «κοίμηση» του μακαριστού Μητροπολίτη Προκοπίου, ξεκίνησε να εκδηλώνεται το αυθόρμητο, πηγαίο και αθρόο «κύμα» πολιτών, κυρίως ανώνυμων αλλά και επώνυμων, θεσμικών φορέων αλλά και τοπικών ΜΜΕ υπέρ μιας υποψηφιότητας του Ιεροκήρυκα της Μητροπόλεώς μας Αρχιμανδρίτη Παύλου Κίτσου για την ηγεσία της Εκκλησίας των Φιλίππων, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που αντέδρασαν σφόδρα κάνοντας λόγο, μεταξύ άλλων, για «ωμή» και «εξωθεσμική» παρέμβαση στην παράδοση που «θέλει» τους Μητροπολίτες να εκλέγονται με την… επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος.
Δεν γνωρίζουμε αν το Άγιο Πνεύμα «ομιλεί» δια του προκαθήμενου της Εκκλησίας της Ελλάδος και μάλιστα… πριν από τη σύναξη της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, αλλά ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος με δήλωσή του φαίνεται πως προκαταλαμβάνει το αποτέλεσμα της διαδικασίας της 6ης Οκτωβρίου 2017 (οπότε και αναμένεται να εκλεγούν οι νέοι Μητροπολίτες σε Μετέωρα και Καβάλα), δηλώνοντας ευθαρσώς την προσωπική του προτίμηση στα πρόσωπα εκείνα που θεωρεί ως πλέον κατάλληλα για την πλήρωση των θέσεων αυτών.
Να σημειωθεί ότι μόλις λίγες μέρες πριν ο κ. Ιερώνυμος δηλώσει ευθέως ότι «συμφωνεί» με την ενθρόνιση του Δαμασκηνού Κιαμέτη στην ηγεσία της Εκκλησίας των Φιλίππων, είχε προτρέψει (!) τη Δήμητρα Τσανάκα να προχωρήσει το Δημοτικό Συμβούλιο Καβάλας σε ψήφιση ενός κειμένου υπέρ μιας υποψηφιότητας του «δικού μας» πατέρα Παύλου (διαβάστε τη σχετική δήλωση της δημάρχου Καβάλας εδώ)!
Το ρεπορτάζ το έχει το Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων romfea.gr:
Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.Ιερώνυμος, ερωτηθείς μετά το πέρας του Μεγάλου Πανηγυρικού Εσπερινού στον Ι.Ν. Αγίας Σοφίας Ν. Ψυχικού για το θέμα της πληρώσεως των χηρευουσών Ιερών Μητροπόλεων Σταγών και Μετεώρων και Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου,
δήλωσε τα ακόλουθα:
«Τόσο ο Πανοσ. Αρχιμανδρίτης π. Θεόκλητος Λαμπρινάκος, Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας, όσο και ο Πανοσ. Αρχιμανδρίτης π. Δαμασκηνός Κιαμέτης, Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος και Αλμυρού, αποτελούν πρόσωπα κατάλληλα για τη διαποίμανση των Ιερών Μητροπόλεων Σταγών και Μετεώρων και Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου αντιστοίχως. Προσωπικά,οι υποψηφιότητές τους με βρίσκουν σύμφωνο».
Αξίζει να αναφερθεί ότι είναι η πρώτη φορά που ο Μακαριώτατος, δημοσίως παίρνει θέση για υποψηφίους κληρικούς, βάζοντας τέλος στα σενάρια και την παραφιλολογία διαφόρων εκκλησιαστικών κύκλων.
Η δήλωση Ιερώνυμου επιβεβαιώνει το εκκλησιαστικό ρεπορτάζ
Στις 6 Σεπτεμβρίου 2017, το portal εκκλησιαστικών ειδήσεων orthodoxia.info είχε δημοσιεύσει εκτενές ρεπορτάζ με τίτλο «Εκλογές στην Ιεραρχία: Τα πρόσωπα, το φαβορί, το παρασκήνιο», αναφορικά με τις «έντονες ζυμώσεις» έναν μήνα πριν τις εκλογές του Οκτωβρίου. Σχετικά με τη «μάχη» της Καβάλας, το ρεπορτάζ ανέφερε τα εξής:
Στην Καβάλα τα πράγματα φαίνονται να είναι πιο περίπλοκα. Για την διαδοχή του μακαριστού Προκοπίου ο οποίος κατείχε τον θρόνο της ιστορικής αυτής Μητρόπολης από το 1974, πρώτος επέδειξε ενδιαφέρον ο μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος, προτείνοντας για την θέση τον πρωτοσύγκελλο του, αρχιμανδρίτη Δαμασκηνό Κιαμέτη.
Στενός συνεργάτης του μητροπολίτη Δημητριάδος από την εποχή που και οι δυο υπηρετούσαν στον Πειραιά, ο Δαμασκηνός Κιαμέτης θεωρείται ικανός και χαμηλών τόνων κληρικός.
Για την υποψηφιότητα του πρωτοσυγκέλλου του, ο μητροπολίτης Δημητριάδος φέρεται να έχει κερδίσει τόσο την ψήφο του ίδιου του Αρχιεπισκόπου όσο και αυτές μιας σειράς μητροπολιτών που θεωρούν πως ένας νέος κληρικός είναι η ενδεδειγμένη λύση για τη διαδοχή ενός ιεράρχη σαν τον μακαριστό Προκόπιο, ο οποίος ενθρονίστηκε σε ηλικία μόλις 35 ετών και κατά την παραμονή του στην Καβάλα άφησε το στίγμα του.
Πληροφορίες του orthodoxia.info αναφέρουν πως κληρικοί κοντά στον Αρχιεπίσκοπο επιχείρησαν να τον βολιδοσκοπήσουν και για άλλες υποψηφιότητες εισπράττοντας την αρνητική του απάντηση.
Η Μητρόπολη των Φιλίππων και ο ρόλος του Άνθιμου Θεσσαλονίκης
Σύμφωνα πάντα με το orthodoxia.info, για τη Μητρόπολη Φιλίππων, Νεαπόλεως & Θάσου «ενδιαφέρεται» και ο άγιος Θεσσαλονίκης Μητροπολίτης Άνθιμος, αφού προσπαθεί για ακόμη μία φορά να «προωθήσει» έναν «δικό του» άνθρωπο!
Διαβάζουμε: Κι ενώ όλα έδειχναν να έχουν πάρει τον δρόμο τους, ο 83χρονος μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, πιστός στην τακτική του να «κατεβάζει» δικό του υποψήφιο σχεδόν σε κάθε εκλογή μητροπολίτη που αφορά στην Μακεδονία, αποφάσισε να επαναφέρει την υποψηφιότητα του δικού του πρωτοσυγκέλλου, αρχιμανδρίτη Στέφανου Τόλιου τον οποίο είχε επιχειρήσει να προωθήσει ξανά λίγο καιρό πριν, στην γειτονική του Μητρόπολη Καλαμαριάς.
Παρά το γεγονός πως οι μητροπολίτες σέβονται και τιμούν τον τρίτο στην Ιεραρχία μετά τον Αρχιεπίσκοπο και τον αντιπρόεδρο της, μητροπολίτη Καρυστίας Σεραφείμ, δεν είναι λίγοι αυτοί που δηλώνουν κούραση από τις συνεχείς παρεμβάσεις του μητροπολίτη Θεσσαλονίκης στις εκλογές.
«Θα περίμενα από τον άγιο Θεσσαλονίκης να έχει δώσει περισσότερες αρμοδιότητες στον πρωτοσύγκελλο του εφόσον τον θεωρεί ικανό να διοικήσει μια τόσο νευραλγική Μητρόπολη σαν την Φιλίππων» είπε στο orthodoxia.info ιεράρχης εξ’ αυτών που διαφωνούν με την τακτική του Θεσσαλονίκης.
Ο Φθιώτιδος Νικόλαος, ο Σιδηροκάστρου Μακάριος, ο Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος, ο Λαγκαδά Ιωάννης και εσχάτως ο Γρεβενών Δαβίδ, είναι οι μητροπολίτες που αποτελούν τον βασικό πυρήνα των υποστηρικτών των προτάσεων του γηραιού μητροπολίτη μιας και όλοι τους εξελέγησαν ύστερα από δική του πρόταση. Θεωρείται δύσκολο ωστόσο αυτή τη φορά να κατορθώσουν την «έκπληξη» όπως συνέβη στην περίπτωση της εκλογής Γρεβενών, αφού οι συνθήκες είναι εντελώς διαφορετικές.
Ανάμεσα στους υποστηρικτές της υποψηφιότητας του αρχιμανδρίτη Στέφανου Τόλιου ορισμένοι «βλέπουν» και τον σημερινό αντιπρόεδρο της ΔΙΣ, μητροπολίτη Σύρου Δωρόθεο, ο οποίος όμως απαντώντας σε σχετικό ερώτημα του orthodoxia.info δήλωσε πως «κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει την ψήφο μου» ξεκαθαρίζοντας πως θα ψηφίσει «κατά συνείδηση» και αρνούμενος να επιβεβαιώσει την όποια εμπλοκή του με την συγκεκριμένη υποψηφιότητα.
Σε κάθε περίπτωση βέβαια ο τελευταίος λόγος ανήκει στον Αρχιεπίσκοπο που έχει αποδείξει ότι έχει σχεδόν αλάνθαστο αισθητήριο στο να «διαβάζει» τις τάσεις εντός της Ιεραρχίας και όπως δηλώνουν ορισμένοι η έκπληξη δεν πρέπει ποτέ να αποκλείεται από το τραπέζι, αφού η εκκλησιαστική παράδοση σε αυτές τις περιπτώσεις θέλει τη νύχτα να βγάζει επίσκοπο και την αυγή μητροπολίτη.
Φορτωμένος με «σκάνδαλα» ο νέος Μητροπολίτης Φιλίππων;
Εντωμεταξύ, την Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου 2017, και ενώ το όνομα του Δαμασκηνού Κιαμέτη είχε ήδη αρχίσει να εμφανίζεται ως «κλειδωμένο» για τη Μητρόπολη της Καβάλας, η Εφημερίδα Πρώτο Θέμα είχε δημοσιεύσει ένα «καυτό» ρεπορτάζ που ενέπλεκε τον Αρχιμανδρίτη και τον Μητροπολίτη Δημητριάδος Ιγνάτιο σε ένα «σκάνδαλο» διόλου ταιριαστό με τα ήθη και τις διδαχές της Εκκλησίας με «μπίζνες πολλών εκατομμυρίων», με ανοικοδόμηση πολυτελούς βίλας με χρήματα των πιστών αλλά και για δωρεές που… «φαγώθηκαν».
Μάλιστα, το ρεπορτάζ του δημοσιογράφου Γ. Μακρυγιάννη «συνέδεε» την προσπάθεια «επιβολής» του Αρχιμανδρίτη Δαμασκηνού στην Εκκλησία των Φιλίππων με «σχέδιο» να… «φαγωθούν» εκτάσεις της Μητρόπολης ΦΝΘ και στη… Θάσο!
Να σημειωθεί ότι το εν λόγω ρεπορτάζ δεν έχει επισήμως διαψευστεί, ενώ έχει αναδημοσιευτεί και από πολλά sites εκκλησιαστικών ειδήσεων, καταγράφοντας μία «δυσφορία» στους εκκλησιαστικούς κύκλους για την «εμμονή» Ιερώνυμου γύρω από το όνομα του συγκεκριμένου ιερωμένου για τη διαδοχή του μακαριστού Προκοπίου.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του ρεπορτάζ του Πρώτου Θέματος.
Προβληματικές επιχειρηματικές δραστηριότητες από τις Νηές της Μαγνησίας μέχρι τη… Θάσο
Οι μπίζνες πολλών εκατομμυρίων ευρώ στις οποίες ενεπλάκησαν ο μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος και ο πρωτοσύγκελος κ. Δαμασκηνός Κιαμέτης υπό την ιδιότητά τους ως εχόντων το δικαίωμα υπογραφής για τη μητρόπολη και οι οποίες στο μεταξύ ναυάγησαν ή… χάθηκαν στον δρόμο, φέρνουν τη μητρόπολη μπροστά σε δραματικά αδιέξοδα και οπωσδήποτε δημιουργούν σοβαρούς προβληματισμούς.
Η εικόνα είναι αποθαρρυντική: Πρώτον, δύο κληρικοί εις… επιχειρηματική σάρκα μίαν ως εκπρόσωποι της μητρόπολης, εκτός από το να βλέπουν τους εαυτούς τους ως ταπεινούς διακόνους του Θεού και της Εκκλησίας λειτουργούν ως πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος εταιρικού σχήματος. Δεύτερον, η αγορά πολυτελούς βίλας που τη χτυπάει ο δροσερός αέρας του Παγασητικού και οι μυρωδιές του Πηλίου, την ώρα που οι φιλανθρωπικές παροχές-ψίχουλα προς αυτούς που δοκιμάζονται ολοένα μειώνονται, και τρίτον δωρεές χρημάτων από επιχειρηματίες ευγενών προθέσεων στη μνήμη εκλιπόντων προσώπων της οικογένειάς τους που χρησιμοποιούνται για άλλους σκοπούς από αυτούς που έθεσαν οι δωρητές.
Η επένδυση στις Νηές
Θρυαλλίδα των εξελίξεων που τοποθετούν τη Μητρόπολη Δημητριάδος στη δίνη του κυκλώνα είναι η ανακοίνωση για το κλείσιμο προ λίγων μηνών της εταιρείας Dolphin Capital Investors, με την οποία η μητρόπολη έχει ανοιχτά θέματα και σύντομα οι δύο εκπρόσωποί της αναμένεται να κληθούν να διευθετήσουν οικονομικές εκκρεμότητες επιστρέφοντας εκατομμύρια ευρώ!
Πρόκειται για την εταιρεία που σχεδίαζε την ανάπτυξη μιας τεράστιας επένδυσης, κυρίως πολυτελούς ξενοδοχείου («Lavender Bay Golf Resort») και γηπέδου γκολφ («Holy Trinity») στην περιοχή Νηές της Μαγνησίας. Για διάφορους λόγους, η φιλόδοξη επένδυση δεν προχώρησε, με αποτέλεσμα να πρέπει τώρα να γίνει ξεκαθάρισμα της κατάστασης – εν ολίγοις των οικονομικών θεμάτων.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα προκύπτει για τη Μητρόπολη Δημητριάδος, η οποία με μία συμφωνία είχε παραχωρήσει στην Golfing Developments Μελετητική Κατασκευαστική A.E. (εξαγοράστηκε αργότερα από την Dolphin Capital Investors) μία έκταση απίστευτου φυσικού κάλλους. Καθαρή εικόνα για τη συμφωνία δεν υπάρχει: σύμφωνα με το πόρισμα που εξέδωσε το 2010 ο προϊστάμενος της Κτηματικής Υπηρεσίας Νομού Μαγνησίας Δημήτρης Ευθυμίου, «ενώ το σχετικό συμβόλαιο στο οποίο παραπέμπουν τα συμβόλαια που υπέγραψε θυγατρική εταιρεία της Golfing Capital Investors με τη Μητρόπολη Δημητριάδος περιγράφει και αναφέρεται σε έκταση εμβαδού 1.358 στρεμμάτων, στα ως άνω συμβόλαια η έκταση ανέρχεται σε 2.903 στρέμματα», δηλαδή 1.545 στρέμματα παραπάνω! Οι εκτάσεις δηλαδή διευρύνθηκαν ως διά μαγείας (σαν το θαύμα του Χριστού με τα ψωμιά και τα ψάρια) και προσφέρθηκαν στην εταιρεία από τους εκπροσώπους της μητρόπολης.
Αλλο πόρισμα της Διεύθυνσης Οικονομικής Επιθεώρησης Θεσσαλίας, σε συνέχεια ανάλογου της Κτηματικής Υπηρεσίας, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι εκτάσεις που δόθηκαν στην εταιρεία Golfing Developments Α.Ε. ανήκουν στο Ελληνικό Δημόσιο και άρα κακώς η Μητρόπολη Δημητριάδος τις παραχώρησε!
Τον όλο χειρισμό έκαναν εκ μέρους της οι δύο κορυφαίοι παράγοντές της που έχουν και το δικαίωμα υπογραφής: ο κ. Ιγνάτιος ως πρόεδρος και ο κ. Κιαμέτης ως διευθύνων σύμβουλος! Το αντίτιμο γι’ αυτή την αμφισβητούμενων εκτάσεων συμφωνία πώληση (αλλά και μίσθωση) συμφωνήθηκε στα 33 εκατ. ευρώ, με προκαταβολή ιδιαιτέρως μεγάλη, όπως λένε παράγοντες που έχουν κάποια εικόνα, χωρίς όμως ποτέ να γίνει γνωστό το ακριβές ποσό ή να ενημερωθεί το Μητροπολιτικό Συμβούλιο, όπως διαβεβαιώνουν μέλη του.
Με την προκαταβολή αυτή ή έστω ένα μέρος της, η ηγεσία της μητρόπολης προχώρησε στην αγορά μιας χλιδάτης έπαυλης στην Κάτω Γατζέα του Πηλίου, η οποία χρησιμεύει -λέει- ως… ησυχαστήριο για τον κ. Ιγνάτιο και τον κύκλο του. Δηλωμένη τιμή αγοράς εκείνη την εποχή (2007) 1 εκατ. ευρώ σύμφωνα με το σχετικό συμβόλαιο. Πρόκειται για ένα παλάτι 345 τ.μ. (πέντε υπνοδωμάτια, δύο σαλόνια, τέσσερα λουτρά, δύο χολ, κουζίνα, τεράστια αποθήκη) σε έκταση 7,5 στρεμμάτων! Η αξία της υπερπολυτελούς βίλας εκτιμάται ότι ξεπερνά το 1,5 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με παράγοντες του real estate στην περιοχή. Ουσιαστικά η Dolphin Capital, με την πρώτη συμφωνία με τη μητρόπολη λέει στο «ΘΕΜΑ» άνθρωπος που συμμετείχε στο κλείσιμο της συμφωνίας, χρηματοδότησε με τα λεφτά αυτά ολοσχερώς την αγορά της προκλητικής αυτής έπαυλης, που έχει σκανδαλίσει τους πιστούς, οι οποίοι βλέπουν σε εποχή κρίσης τους ανθρώπους της Εκκλησίας να διαβιούν πολυτελώς.
Το μείζον ερώτημα είναι τώρα πώς και ποιος θα καλύψει την επιστροφή της προκαταβολής στην Dolphin Capital, η οποία πρέπει σε περιορισμένο και προσδιορισμένο από τη σχετική νομοθεσία χρονικό διάστημα να διευθετήσει τις υποθέσεις της. Εφόσον αποφασίστηκε να διαλυθεί η εταιρεία, η μητρόπολη θα κληθεί να καλύψει τον ανοιχτό αυτό λογαριασμό. Από τη στιγμή μάλιστα που δεν μπορεί να… παραχωρήσει την πολυτελή βίλα που αγοράστηκε με την προκαταβολή από την Dolphin Capital, ή θα πρέπει να την πουλήσει, πιθανόν σε χαμηλότερη τιμή και μετά να συμπληρώσει από το ταμείο της για να επιστρέψει το ποσό που είχε λάβει έναντι της συμφωνίας, είτε να βγάλει όλο το ποσό από τον ιερό κορβανά. Και στις δύο περιπτώσεις, ειδικά στη δεύτερη, θα υπάρξει δραματική επίπτωση και μεγάλος περιορισμός στο φιλανθρωπικό έργο της τοπικής εκκλησίας, ενώ θα εκτεθεί ανεπανόρθωτα και το κύρος της, εξαιτίας αυτών των επιχειρηματικών deals, που είναι έξω από τη φιλοσοφία και τον πνευματικό ρόλο της Εκκλησίας. Επιπλέον εκκλησιαστικές πηγές που παρακολουθούν το θέμα, επισημαίνουν ότι είναι και υπόθεση της Δικαιοσύνης, αλλά και έρευνας από τις φορολογικές Αρχές.
Τεχνοκράτης που παρακολούθησε από πολύ κοντά το deal της Μητρόπολης Δημητριάδος κάνει λόγο για μεγάλα ανοίγματα που η τοπική Εκκλησία θα ματώσει οικονομικά για να καλύψει. Μία συναλλαγή που τελικά δεν έγινε, με ακίνητα που τα πιο πολλά τελικά αμφισβητείται ότι ανήκουν στη Μητρόπολη Δημητριάδος και πιθανόν να ωφέλησαν τους μετόχους μιας εταιρείας εισηγμένης στο Χρηματιστήριο. Επιπλέον, η Εκκλησία της Ελλάδος που φέρεται να έχει μερίδιο στο ακίνητο που πουλήθηκε στις Νηές Μαγνησίας, λέγεται ότι δεν εισέπραξε ποτέ ούτε ένα ευρώ από τις προκαταβολές και τα ποσά που δόθηκαν έναντι.
Μετά τις Νηές η Θάσος;
Ο κ. Ιγνάτιος φιλοδοξεί, αναφέρουν έγκυρες πληροφορίες, να δει τον στενό του συνεργάτη που μαζί του εκπροσώπησε τη Μητρόπολη Δημιτριάδος στην υπόθεση στις Νηές κ. Δαμασκηνό Κιαμέτη μητροπολίτη Καβάλας! Προς τούτο λένε πως έχει επιδοθεί σε παρασκηνιακές διεργασίες, ήτοι σε έναν ιδιότυπο «προεκλογικό αγώνα», προσπαθώντας να πείσει μέλη της Ιεράς Συνόδου να δώσουν το χρίσμα στον εκλεκτό του.
Πίσω από την κινητικότητα αυτή, εκτιμούν όσοι έχουν εικόνα της πολιτικής που εφαρμόζει στη Μαγνησία, είναι το ενδιαφέρον κυρίως για την ίδια την Καβάλα, αλλά και για τη… Θάσο. Το καταπράσινο και πανέμορφο νησί του Βορείου Αιγαίου ανήκει στη μητρόπολη και θεωρείται «παρθένο» για επενδύσεις, άρα προσφέρεται για επενδύσεις, που τόσο πολύ γοητεύουν τον κ. Ιγάντιο, αλλά και τον κ. Κιαμέτη.
Ωστόσο, η επιχείρηση αυτή που σχεδιάζει η Μητρόπολη Δημητριάδος δεν είναι καθόλου εύκολη. Στο άκουσμα της υποψηφιότητας Κιαμέτη τοπικοί παράγοντες στην Καβάλα που έχουν λίγες παραπάνω οικολογικές ευαισθησίες από τους πολιτικούς και τους επιχειρηματίες αισθάνθηκαν ανατριχίλα. Και αυτό διότι, λόγω της υπόθεσης στης Νηές, υπάρχει μεγάλη αγωνία μήπως εκποιηθεί και οικοδομηθεί, χάριν του επιχειρηματικού κέρδους, ένας από τους τελευταίους φυσικούς παραδείσους της Ελλάδας.
Η δωρεά που έκανε φτερά
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που θυμούνται την επίσης περίεργη υπόθεση της Μητρόπολης Δημητριάδος που συντάραξε τον Νομό Μαγνησίας πριν από μερικά χρόνια. Ο λόγος για τη δωρεά ύψους 100 εκατ. δραχμών προς τη μητρόπολη του μεγαλοβιομήχανου και εξέχοντος μέλους της εκκλησιαστικής κοινότητας της χώρας -ο οποίος έφτασε για την προσφορά του να τοποθετηθεί στην τιμητική θέση του διοικητή του Αγίου Ορους- Κωνσταντίνου Λούλη που χάθηκε στον δρόμο και ουδέποτε έφτασε στους πιστούς χριστιανούς της περιοχής.
Οπως λένε μάλιστα στο «ΘΕΜΑ» εξέχοντες παράγοντες της κοινωνίας του Βόλου, «η υπομονή του μεγαλοβιομηχάνου κ. Λούλη έχει πλέον εξαντληθεί και ο χρόνος κυλά αντίστροφα για τη διεκδίκηση των χρημάτων της δωρεάς για τη δημιουργία στον Αλμυρό Μαγνησίας του Κέντρου Αποθεραπείας και Αποκατάστασης Κλειστής Νοσηλείας Εύης Λούλη “Η Αγία Υπομονή”».
Τα σχεδόν 350.000 ευρώ (σημερινά λεφτά) ο πρωτοσύγκελος Δαμασκηνός ισχυρίστηκε ότι δαπανήθηκαν όχι για το κέντρο αποθεραπείας που ποτέ δεν έγινε, αλλά για να γίνει βρεφονηπιακός σταθμός. Βρεφονηπιακός σταθμός που και εκείνος όμως τελικά ουδέποτε παραδόθηκε με… ιερές δικαιολογίες περί «αυξημένου λειτουργικού κόστους», που ξεπερνά, όπως ειπώθηκε, τις 700.000 ευρώ! Μέχρι και αγιορείτες έχουν μεσολαβήσει ώστε να ρίξουν στο φιλότιμο τον κ. Λούλη -επικαλούμενοι την ευαισθησία που τον διακρίνει έναντι της Εκκλησίας- για να μη συνεχίσει να διεκδικεί δικαστικά το ποσό της δωρεάς που ποτέ δεν έφτασε στον προορισμό της. Ο γνωστός βιομήχανος, δε, ακόμη αναζητά πού πήγαν τα δεκάδες χιλιάδες ευρώ που τράβαγε η μητρόπολη τακτικά από την κίνηση του αρχικού λογαριασμού του ιδρύματος. Αναλήψεις που έγιναν για την κάλυψη άλλων αναγκών κατά τον κ. Ιγνάτιο, άσχετων όμως με τον σκοπό της δωρεάς.
Η «επίθεση» του βιομήχανου Λούλη στον Μητροπολίτη Ιγνάτιο
Σε συνέχεια των όσων έγραψε το Πρώτο Θέμα σχετικά με τη δωρεά της Οικογένειας Λούλη στην Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος και η οποία «φαγώθηκε» για σκοπούς αλλότριους από αυτούς που είχαν ορίσει οι δωρητές, φιλοξένησε εκτενές ρεπορτάζ το e-volos.gr, το οποίο αναφέρει τα εξής:
Παρουσία πλήθους κόσμου, των τοπικών αρχών και της μπάντας του Πολεμικού Ναυτικού, πραγματοποιήθηκαν το απόγευμα της Παρασκευής τα εγκαίνια της “Κιβωτού του Κόσμου” στο Διμήνι Βόλου, την οικία δηλαδή της οικογένειας του αλευροβιομήχανου Κωνσταντίνου Λούλη που δωρίστηκε γι’ αυτόν τον σκοπό.
Ο βιομηχάνος, εμφανώς συγκινημένος και απευθύνοντας δυο κουβέντες από καρδιάς, εξέπληξε τους πάντες με την απόφαση της οικογένειας να δωρίσουν και το ίδιο τους το σπίτι στον Άνω Βόλο για τον σκοπό της “Κιβωτού του Κόσμου”.
Η μία έκπληξη όμως διαδέχθηκε την άλλη, αφού ο βιομήχανος και παρουσία του ίδιου του Μητροπολίτη Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνατίου, δεν δίστασε να του εξαπολύσει σφοδρή επίθεση, με αφορμή την κατά το παρελθόν τεράστια προσφορά του σε χρήμα (100 εκατ. δρχ.) προς την Μητρόπολη για την δημιουργία ιδρύματος χρονίων παθήσεων στην μνήμη της μητέρας του, ίδρυμα ωστόσο που δεν δημιουργήθηκε ποτέ, παρά το γεγονός ότι τα χρήματα δόθηκαν και προς τούτο είχε προχωρήσει τότε σε δημόσια καταγγελία.
Διαβάστε τί είπε ο κ. Κωνσταντίνος Λούλης:
«Αγαπητοί φίλοι της ΚΙΒΩΤΟΥ,
Υπάρχουν κάποιες κορυφαίες ημέρες στην ζωή του κάθε ανθρώπου, πέρα από την ημέρα που έρχεται στην ζωή ή που φεύγει, οι οποίες είναι πολύ λίγες αλλά πολύ σημαντικές. Είναι ημέρες που μένουν ανεξίτηλες και δεν ξεχνιούνται ποτέ. Είμαι ευγνώμων στο Χριστό που με αξίωσε να βιώσω αυτή την ημέρα.
Από τα παιδικά μου χρόνια συνειδητοποίησα την έννοια της ευεργεσίας, βλέποντας με θαυμασμό, στο χωριό της Μητέρας μου στην Τσαγκαράδα, τα έργα των ευεργετών Αχιλλόπουλου, Νανόπουλου και Καρτάλη.
Αρχίζοντας την επαγγελματική μου σταδιοδρομία, θεώρησα καθήκον μου να βοηθώ τους συνανθρώπους μου, αλλά προσευχόμουνα να με βοηθήσει ο Θεός να αφήσω πίσω μου, όταν μεγαλώσω πριν φύγω στους ουρανούς, ένα σημαντικό έργο αντάξιο της οικογενειακής μας ιστορίας.
Δυστυχώς το όραμά μου για την δημιουργία ενός ιδρύματος χρονίων παθήσεων στην μνήμη της Μητέρας μου, πριν από 17 χρόνια, ενώ κατέβαλα τα χρήματα στην Μητρόπολη Δημητριάδος, ο Κύριος δεν επέτρεψε να πραγματοποιηθεί για λόγους που αυτός γνωρίζει.
Μετά την πικρία και την απογοήτευση για την κονιορτοποίηση αυτού του οράματος, ο Θεός έφερε στον δρόμο μου ένα νέο σχετικά κληρικό, που μου θύμισε κάποιους Μοναχούς που γνώρισα στο πρώτο μου ταξίδι στο Άγιο Όρος, το 1975.
Η ηρεμία του, ο λόγος του, τα έργα του, το ήθος του και προπαντός η ανυποκρισία του, με εντυπωσίασαν.
Ο κληρικός αυτός είχε μόνον ένα πρόσωπο και ένα μόνο σκοπό.
Την προσφορά και την αγάπη, μέσα από μια χρηστή και έντιμη διαχείριση των δωρεών των συνανθρώπων του.
Στο ευλογημένο αυτό πρόσωπό του, ειλικρινά είδα εκείνους τους αγνούς Αγιορείτες που γνώρισα, τότε στα 20 μου χρόνια, τον Γέροντα Πορφύριο και τον Γέροντα Παϊσιο που η εκκλησία μας 40 χρόνια αργότερα τους ανακήρυξε Αγίους.
Η γνωριμία με τον Πατέρα Αντώνιο, μετά τη δοκιμασία που μου δίδαξε να προσέχω ποιους εμπιστεύομαι, με οδήγησε σε κάποιες σημαντικές αποφάσεις στη ζωή μου.
Από όλα τα κτίσματα που με αξίωσε ο Θεός να δημιουργήσω στη ζωή μου, περισσότερο αγάπησα τα δυο σπίτια που έφτιαξα στον Άνω Βόλο και στο Διμήνι.
Σ’ αυτά τα δυο αγροκτήματα, επηρεασμένος από την Αγιορείτικη φιλοσοφία της αυτάρκειας, που γνώρισα με την 2ετή εκεί παραμονή μου, δημιούργησα στο κάθε ένα μια «ΚΙΒΩΤΟ», όπως έλεγα τότε χαρακτηριστικά σε όλους τους επισκέπτες, στα τέλη της 10ετίας του ’80.
Παράλληλα, εκείνη την εποχή στη Χίο, υπήρχε ένα ευλογημένο παιδί, ο Αντώνης Παπανικολάου, που ο Θεός τον προόριζε να υλοποιήσει ένα τεράστιο κοινωνικό έργο.
Να δημιουργήσει μια κυριολεκτικά πραγματική κιβωτό αγάπης για παιδιά που η ζωή τους στέρησε την ευτυχία μέσα στα σπίτια τους.
Όταν εκείνος πήγαινε σχολείο και έκανε τα πρώτα του βήματα στην εκκλησία σαν παπαδάκι και μέσα στη γεμάτη αγάπη και καλοσύνη καρδιά του, άρχισε να γεννιέται το κύτταρο της κιβωτού, τότε εγώ στην άλλη άκρη του Αιγαίου, έκτιζα, χωρίς φυσικά να τον γνωρίζω, τις εγκαταστάσεις εκείνες που η καρδιά του πατρός Αντωνίου αργότερα θα δημιουργούσε μια ΚΙΒΩΤΟ στην κυριολεξία.
Και στις δυο περιπτώσεις στα αγροτεμάχια που αγόρασα το 1979 και το 1986, υπήρχαν μόνο βράχια. Φέραμε εκατοντάδες φορτηγά χώμα, κάναμε αναβαθμίδες, κτίσαμε κτίσματα 3.000 τετραγωνικών μέτρων, βάζοντας πάντα στις σκεπές έναν σταυρό που πολλοί αναρωτιόνταν γιατί, αλλά σήμερα παίρνουν μαζί με εμένα την απάντηση.
Κάναμε όμορφες εκκλησίες με ψηφιδωτά, παρεκκλήσια στον κήπο, μουσείο, λαχανόκηπους, στάβλους, αμπέλια, ελαιοτριβεία, πετρόμυλους, εργαστήρια, τράπεζα σπόρων, εκκολαπτήρια, προσκυνητάρια στις γωνίες του αγροκτημάτων, αξιοποιώντας και τα 25 συνολικά στρέμματα στο κάθε τους σημείο βάζοντας όλο το μεράκι και προπαντός την αγάπη μας.
Η αξία αυτών των σπιτιών δεν είναι τα χρήματα και τα μπετά που έπεσαν μέσα σ’ αυτά για να κτιστούν.
Είναι η κατάθεση ψυχής σε κάθε λεπτομέρεια, σε κάθε σημείο αυτών των δυο αγροκτημάτων, εκεί όπου υπάρχει το κάθε κτίσμα, η κάθε ταμπέλα, το κάθε δένδρο και το κάθε φυτό.
Είναι η ευλογία που μου έδωσε την έμπνευση και τη δυνατότητα να κάνω ένα αγρόκτημα με ένα σπίτι που είχε όμως τελικά έναν άλλο σκοπό.
Όλα όσα βλέπετε εδώ έγιναν περίπου όπως στο Άγιο Όρος, δηλαδή με οφθαλμοαρχιτεκτονική. Θα έλεγα «βλέποντας και κάνοντας», σε μεγάλο βαθμό, υλοποιώντας περισσότερο ένα όραμα παρά ένα ακριβές σχέδιο.
Μην αναζητήσετε αρχιτέκτονα και διακοσμητή γιατί δεν πέρασε κανείς αυτή την εξώπορτα.
Κάποιοι επισκέπτες στο σπίτι μας παρατηρούσαν με απορία το ανάγλυφο Χ-Ρ πάνω από την είσοδο του σπιτιού μας και τους μεγάλους εσωτερικούς χώρους που υπήρχαν μέσα σε αυτό.
Τελικά υπήρχε ένας άλλος προορισμός από ότι αποδεικνύεται.
Μετά την πρώτη μου επίσκεψη στην Κιβωτό στην Αθήνα συνειδητοποίησα πως κάποιος ευλογημένος, χαρισματικός ιερέας είχε κάνει κατάθεση της ψυχής του όχι για ένα οίκημα, όπως εγώ, αλλά για μια κοινωνική αποστολή.
Μια υψηλή χριστιανική αποστολή σε έναν ιδιαίτερα ευαίσθητο κοινωνικό τομέα.
Να αγκαλιάσει τα παιδάκια εκείνα που είχαν ανάγκη την αγάπη, την στοργή και την φροντίδα που στερήθηκαν.
Πραγματικά συγκλονίστηκα με όσα είδα και όσα άκουσα.
Με όσα καθημερινά προσπερνάμε χωρίς να βλέπουμε τον πόνο που βρίσκεται δίπλα μας.
Τότε κατάλαβα πως έφτασε η στιγμή να πάρω μια μεγάλη απόφαση.
Κάλεσα τον πατέρα Αντώνιο να επισκεφτεί το σπίτι μας στο Διμήνι και όταν τον άκουσα να μου λέει έκπληκτος και ανυπόκριτα συγκινημένος πως αυτή είναι μια πραγματική κιβωτός, ακριβώς όπως ήταν στο όραμα του, κυριολεκτικά συγκλονίστηκα γιατί τότε κατάλαβα τον προορισμό αυτού του αγροκτήματος που δεν ήταν φτιαγμένο για να στεγάσει μια μικρή οικογένεια, αλλά μια πολύ μεγάλη οικογένεια.
Ο πατήρ Αντώνιος ήθελε να προσφέρει στα παιδιά του μια ευτυχισμένη και ήρεμη ζωή, μέσα σε ένα σπίτι και όχι μέσα σε ένα ίδρυμα.
Ήθελε να τους δώσει την οικογενειακή ζεστή ατμόσφαιρα που είχαν στερηθεί. Ονειρευόταν τα παιδιά του να συνδεθούν με τα γεννήματα της γης και τα ζώα, κοντά στην φύση και στον καθαρό αέρα.
Να τα διδάξει να σέβονται το περιβάλλον και να καταλάβουν πως εκτός από το να γίνουν επιστήμονες μπορούν να ασχοληθούν και με τα γεωργικά επαγγέλματα της διατροφής.
Τότε αποφάσισα να χαρίσω αυτό το αγρόκτημα που το έχω αγαπήσει όσο δεν φαντάζεται κανείς. Να το προσφέρω στα χρυσά αυτά παιδιά που αρχίζω να τα αγαπώ όπως τα δικά μου.
Η αγάπη τους και η αγκαλιά τους έχουν κυριολεκτικά συμπληρώσει τη ζωή μου με απέραντη ευτυχία.
Η σύζυγός μου με συγκίνηση συμφώνησε αμέσως και έτσι πέρσι περάσαμε εδώ οικογενειακώς τα ομορφότερα Χριστούγεννα της ζωής μας μαζί με τα παιδιά της κιβωτού.
Η χαρά και η συγκίνηση μου όμως έγινε τόσο μεγάλη όταν η πρώτη μου σύζυγος με τα μεγάλα μου παιδιά βλέποντας πως το σπίτι αυτό στο Διμήνι έγινε πηγή ζωής, χαράς και ευτυχίας για τα αγοράκια της Κιβωτού, αποφάσισαν, πριν από δύο μήνες, να προσφέρουν και το σπίτι του Άνω Βόλου, το οποίο ήδη και τυπικά ανήκει πλέον στην ΚΙΒΩΤΟ, για τα κοριτσάκια αδελφάκια τους.
Έτσι φεύγοντας η οικογένεια μας από τον Βόλο και αργότερα όταν και εγώ θα βρίσκομαι στους ουρανούς, οι χαρούμενες φωνές και τα χαμόγελα των παιδιών της Κιβωτού, θα θυμίζουν το πέρασμά μας από αυτή την τόσο όμορφη πόλη που μας φιλοξένησε για 100 ολόκληρα χρόνια.
Δωρίζοντας αυτά τα δυο μεγάλα πρότυπα αγροκτήματα με τα σπίτια που μεγαλώσαμε τα παιδιά μας, κάναμε το μέγιστο των δυνατοτήτων μας.
Είμαι σίγουρος πως οι κάτοικοι αυτής της πόλεως και γενικά του νομού, θα συνειδητοποιήσουν την ευλογία για τον τόπο μας να λειτουργούν δυο τέτοιες κοινωνικές εστίες και θα εκτιμήσουν το τεράστιο έργο του πατρός Αντωνίου, το ήθος και την εντιμότητά του.
Εμείς με την καρδιά μας προσφέραμε αυτά τα δυο ακίνητα.
Ο πατήρ Αντώνιος όμως πέρα από τους φόρους και τα έξοδα ανακατασκευών πρέπει να καλύπτει καθημερινά και τα σημαντικά έξοδα λειτουργίας με βασικά κονδύλια τη μισθοδοσία και τη διατροφή.
Είναι άξιος επαίνου γιατί το έργο του δεν το έχει στηρίξει οικονομικά ούτε το κράτος, ούτε η εκκλησία, ούτε κάποιο κοινοτικό πρόγραμμα.
Ελπίζουμε η αγάπη όλων των κατοίκων να στηρίξει τις δυο αυτές κοινωνικές εστίες και να συνδράμει στα τεράστια καθημερινά τους έξοδα καθώς και με εθελοντική προσφορά.
Προσωπικά είμαι ευγνώμων στον Θεό που γνώρισα έναν άξιο και έντιμο κληρικό ικανό να διαχειρισθεί αυτή τη δωρεά, αυτές τις υπέροχες εστίες αγάπης, αλλά είμαι και ευγνώμων για την οικογένεια μου που έχει τις ίδιες ευαισθησίες στην κοινωνική προσφορά όπως οι προγονοί μας.
Όπως έμαθα από τους προγόνους μου, έτσι διδάσκω και στα παιδιά μου πως σκοπός της ζωής μας δεν ήταν μόνο να κερδίζουμε από την δουλειά μας αλλά να προσφέρουμε στο κοινωνικό σύνολο.
Το έχω βιώσει και θα το επαναλάβω πως «η χαρά της προσφοράς είναι πολύ υψηλότερη από αυτή του κέρδους».