Στο facebook «κυκλοφορούν» πολλά βίντεο που προσφέρονται για Κοινοποιήσεις και Αλληλεπιδράσεις (τα λεγόμενα… virals) και τα οποία δείχνουν «περίεργα» στιγμιότυπα από τη διαχείριση της κίνησης στους δρόμους μεγάλων πόλεων της Αφρικής, της Ινδίας και άλλων… «εξωτικών» προορισμών. Στα βίντεο αυτά, συνήθως μπορεί κάποιος να δει πλάνα από διασταυρώσεις από όπου διέρχονται εκατοντάδες αυτοκίνητα, δίχως φανάρια ή σήμανση και, ως εκ… θαύματος, δίχως να σημειώνεται κάποιο ατύχημα!
Αν κάποιος σταθεί για λίγο ώρα και παρατηρήσει τη διαχείριση της κίνησης οχημάτων (αλλά και πεζών) στο «τρίστρατο» στην παραλιακή της Καβάλας (εκεί όπου «συναντιούνται» οι οδοί Κουντουριώτου και Ερυθρού Σταυρού με τον δρόμο που οδηγεί στο λιμάνι), θα βρει πολλά κοινά σημεία με τις… υποσαχάριες χώρες που συνήθως «κλέβουν την παράσταση» στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης!
Το απόλυτο ΧΑΟΣ! Δίχως να υπάρχει κυκλικός κόμβος, οδηγοί και πεζοί κινούνται άναρχα από το ένα σημείο στο άλλο με το… «θαύμα» να συντελείται τις περισσότερες φορές, αλλά δυστυχώς όχι όλες…
Το ατύχημα που σημειώθηκε λίγο πιο κάτω, το μεσημέρι της Πέμπτης 29 Μαρτίου 2018 (διαβάστε σχετικά εδώ) «έστειλε» στο Νοσοκομείο ένα 22χρονο παλικάρι που αυτήν τη στιγμή παλεύει για τη ζωή του στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Το αόρατο «χέρι» που προστάτευε τους οδηγούς στον «κυκλικό κόμβο» που κινούνται επί της παραλιακής, αυτήν τη φορά δεν… «δούλεψε»!
Για την επικινδυνότητα των σημείων και τον κίνδυνο πρόκλησης σοβαρού ατυχήματος (όπως… κακή ώρα, συνέβη) το KAVALA POST έχει αναφερθεί ουκ ολίγες φορές. Έναν χρόνο πριν, μάλιστα, είχαμε αναφερθεί γενικότερα στους κινδύνους που «κρύβει» η παραλιακή, με ιδιαίτερη μνεία στο επίμαχο σημείο:
Δυστυχώς, όπως συμβαίνει σχεδόν πάντοτε στην Ελλάδα, θα πρέπει να χυθεί αίμα (κυριολεκτικά ή μεταφορικά) για να αναλάβουν επιτέλους δράση οι αρμόδιοι.
Η εικόνα της παραλιακής δεν τιμάει κανέναν. Στο πλέον τουριστικό μέρος της Καβάλας, ένας από τους πλέον πολυσύχναστους «κόμβους» είναι ένα «μνημείο» κυκλοφοριακής… αναρχίας που καθημερινά «απειλεί» τις ζωές όχι μόνον των επισκεπτών αυτής της πόλης αλλά και τις δικές μας, των παιδιών μας.
Και είναι ήδη αργά…
