Επετειακή εκδήλωση στην Καβάλα για τη Γενοκτονία των Αρμενίων [φωτογραφίες]

Κεντρικός ομιλητής ο πρώην υπουργός Ευριπίδης Στυλιανίδης ο οποίος ανέπτυξε το θέμα «Από την Αρμενική Γενοκτονία στην αναθεωρητική πολιτική του Νεοοθωμανισμού»-Μουσικοί αρμένικοι ήχοι πλαισίωσαν τη βραδιά

Το απόγευμα του Σαββάτου 28 Απριλίου 2018 τιμήθηκε σε πολιτική εκδήλωση που έγινε στο αμφιθέατρο της Περιφερειακής Ενότητας Καβάλας «Γεώργιος Παυλίδης», η 103η επέτειος της Γενοκτονίας των Αρμενίων. Την εκδήλωση διοργάνωσαν η Αρμενική Εθνική Επιτροπή Ελλάδας, η Αρμενική Κοινότητα Καβάλας και η Περιφερειακή Ενότητα Καβάλας. Κεντρικός ομιλητής ήταν ο πρώην υπουργός Ευριπίδης Στυλιανίδης, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα «Από την Αρμενική Γενοκτονία στην αναθεωρητική πολιτική του Νεοοθωμανισμού».

Κατά την έναρξη της εκδήλωσης ακούστηκαν οι εθνικοί ύμνοι Αρμενίας και Ελλάδας, προβλήθηκαν διαφάνειες από τις συγκεντρώσεις των Αρμενίων οι οποίες που έγιναν σε πολλές χώρες του κόσμου για την ημέρα μνήμης, έγινε εναρκτήρια ομιλία από την Μαρί Καλαϊτζιάν, ενώ χαιρετισμούς απηύθυναν η πρόξενος της Αρμενίας Άννα Χατσατριάν, ο βουλευτή Καβάλας Κώστας Μορφίδης, ο Αντιπεριφερειάρχης Θόδωρος Μαρκόπουλος και η δήμαρχος Δήμητρα Τσανάκα. Κατά την διάρκεια της τιμητικής αυτής γιορτής υπήρξε και μουσική παρέμβαση με αρμενικά τραγούδια από την Χριψιμέ Ντανιελιάν και την πιανίστρια Βιολέτα Τοπαλίδου, ενώ συνόδεψε η ορχήστρα εγχόρδων του Δημοτικού Ωδείου Καβάλας υπό τη διεύθυνση του Χρήστου Κόζαλη.

Αυτές τις ημέρες σε διάφορες πόλεις του κόσμου πραγματοποιούνται εκδηλώσεις μνήμης για την επέτειο της Γενοκτονίας, οι οποίες αποτελούν σημαντικό γεγονός για τους Αρμένιους που διαμένουν στην Ελλάδα και συμβάλλουν ουσιαστικά στην ευαισθητοποίηση του συνόλου της ελληνικής κοινωνίας για την αρμενική Γενοκτονία.

Η ιστορίας της Γενοκτονίας των Αρμενίων

Στις 24 Απριλίου 1915 η κυβέρνηση των Νεότουρκων έθεσε σε εφαρμογή ένα άρτια μελετημένο σχέδιο εξόντωσης του αρμενικού πληθυσμού που διέμενε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η επιχείρηση άρχισε με την σύλληψη της πνευματικής και πολιτικής ηγεσίας του αρμενικού λαού και συνεχίστηκε με μαζικές σφαγές αρμενίων σε όλη την Οθωμανή επικράτεια. Περίπου 1.500.000 Αρμένιοι σκοτώθηκαν με πρωτοφανή βαρβαρότητα, ενώ όσοι επέζησαν αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους και να διασκορπιστούν σε ολόκληρο τον κόσμο.

Μετά την επανάσταση των Μπολσεβίκων το 1917 η Ρωσία αποσύρθηκε από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και άφησε του καυκασιανούς λαούς στο έλεος των τουρκικών στρατευμάτων και των γερμανών συμμάχων τους. Τον Αύγουστο του 1920 η Συνθήκη Ειρήνης με την Τουρκία στις Σέβρες αναγνώριζε την ανεξαρτησία της Αρμενίας και τα δικαιώματά της στην δυτική Αρμενία. Η Δημοκρατία της Αρμενίας παρά τα προβλήματα που αντιμετώπισε, κατάφερε να επιβιώσει για δύο χρόνια. Ωστόσο μετά την απροκάλυπτη επίθεση των Τουρκικών στρατευμάτων εναντίον της Αρμενίας για άλλη μια φορά τον Σεπτέμβριο του 1920, η κυβέρνησή της για να περισώσει τα υπόλοιπα εδάφη της και τον λαό της από την βέβαιη καταστροφή, παρέδωσε την εξουσία στους Αρμένιους κομμουνιστές και εντάχθηκε στη Σοβιετική Ένωση.

Ευριπίδης Στυλιανίδης: Οι μνήμες του λαού μάς κρατούν ελεύθερους

Στην ομιλία του ο κ. Στυλιανίδης μεταξύ άλλων είπε: «…Δύο έθνη τα συνέδεσε η ιστορία. Ο κοινός πόνος και ο θάνατος, η προσφυγιά, η αξιοπρέπεια και η εθνική περηφάνια, η πίστη στην Ορθοδοξία και η απαράμιλλη αγωνιστικότητα την ελευθερία, η δημοκρατία και η εθνική ανόρθωση, έφεραν κοντά τους Αρμένιους με τους Έλληνες.

»Έσμιξαν όχι μόνο δυο φίλοι λαοί, αλλά δύο αδελφά έθνη με κοινή μοίρα. Και λέω έθνη και όχι λαοί, γιατί τα έθνη δεν αφορούν τους πολίτες του σήμερα, αλλά συμπεριλαμβάνουν τους νεκρούς και τους αγέννητους. Στη Θράκη η ιστορία είναι ακόμη ζωντανή όπως την ξέραν οι παππούδες μας. Οι εποχές δεν διαδέχονται η μία την άλλη, αλλά συνυπάρχουν. Οι θρησκείες και οι πολιτισμοί δεν πολεμούν ο ένας τον άλλον, αλλά συνεργάζονται με αλληλοσεβασμό.

»Οι γενοκτονίες σταμάτησαν στο φυσικό σύνορο με την Τουρκία στον ποταμό Έβρο, το 1923 με την ανταλλαγή των πληθυσμών. Οι μνήμες του λαού όμως μας κρατάν όρθιους. Μας έδωσαν ταυτότητα, μας ενίσχυσαν την πίστη, μας έσωσαν τη γλώσσα, μας έκαναν δυνατούς απέναντι στις ισοπεδωτικές λογικές της παγκοσμιοποίησης και μας θωρακίζουν σήμερα απέναντι στις παράλογες και αναχρονιστικές αναθεωρητικές, νεοοθωμανικές προσεγγίσεις και πολιτικές που επανεμφανίζονται στη γειτονιά μας».