Πολλάκις έχει ειπωθεί και γραφτεί ότι η περιοχή της Καβάλας, της Θάσου και ευρύτερα της Μακεδονίας βρίθει από ιστορικούς «θησαυρούς» οι οποίοι δεν βρίσκονται μόνο στην ξηρά και στη θάλασσα, αλλά και στον… αέρα. Ένα ζευγάρι από την Ιρλανδία το αποδεικνύουν περίτρανα, γυρνώντας τον χρόνο πίσω, στις αερομαχίες του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και ταξιδεύουν μέχρι την Καβάλα για να αναζητήσουν τους προγόνους τους, αλλά πετυχαίνουν και κάτι μοναδικό και για πολλούς, αναπάντεχο: η αεροπορική Ιστορία της περιοχής μπορεί να λειτουργήσει ως ξεχωριστή «οντότητα», με τουριστική «αυτάρκεια», απευθυνόμενη σε ένα εξειδικευμένο και μεγάλο κοινό -συνήθως οικονομικά εύρωστο- και με μεγάλη εμβέλεια προβολής, χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια.
Ο Σμήναρχος (Ι) ε.α. και Διευθυντής του Kavala AirSea Show Παναγιώτης Γεωργιάδης, με τη συνεργασία του ιστορικού ερευνητή Πασχάλη Παλαβούζη και της Χρυσαλένας Αθανασιάδου «διηγούνται» την ιστορία της οικογένειας του Alan Peacock και το ταξίδι αναζήτησης των προγόνων του Alan στη Μακεδονία και στο Βόρειο Αιγαίο, η οποία κάλλιστα θα μπορούσε να γίνει και… ταινία.
Η «4η οικογένεια» μαζί μας για τον αεροπορικό πόλεμο κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο στη Μακεδονία και στο Βόρειο Αιγαίο
Η ιστορία μας συνεχίζεται. H οικογένεια του Alan Peacock, 4η κατά σειρά άφιξης, τιμά τους προγόνους της, πολεμιστές του Μεγάλου Πολέμου… Εδώ στη γη μας, στη Μακεδονία και στο Βόρειο Αιγαίο.
Η λαχτάρα της αναζήτησης κάθε στοιχείου για να κρατά ζωντανή την παράδοση και ιστορία ενός έθνους, αποτελούσε πάντα στοιχείο υψηλού πολιτισμού και παιδείας.
Όταν όμως αυτή ανάγεται στο επίπεδο της οικογενείας ακολουθώντας και άλλες τρεις περιπτώσεις στο πρόσφατο παρελθόν για δράσεις και διαδρομές συγγενών κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου εδώ μαζί μας στον τόπο μας, μας οδηγεί στην ευχαρίστηση να υποστηρίξουμε με κάθε τρόπο.
Η περίπτωσή μας εδώ είναι η 4η σε μια διεθνή συνεργασία, με το μοναδικό πιθανότατα κύριο χαρακτηριστικό να αφορά σε αναζήτηση του πατέρα από τον γιο, πράγμα που την καθιστά πιθανότατα και μοναδική.
Λόγοι ικανοί ενός ζεύγους που ζει στην Ιρλανδία, του Alan και της Gloria Peacock οι οποίοι μέσω του διακεκριμένου ερευνητή της Αεροπορικής Ιστορίας καθηγητή Πασχάλη Παλαβούζη, προγραμμάτισαν το ταξίδι τους, ερχόμενοι παράλληλα σε επαφή με μέλη της αδελφότητας μας πλέον, που προήλθε από την συμμαχία Αγγλίας και Ελλάδας μέσα από τις ομάδες «Bristol Scout Rebuilding History» και της «Αεροπορικής Λέσχης Μωραϊτίνης Αριστείδης» το 2016.
Ο Alan άρχισε έτσι την προσπάθεια ενίσχυσης της συλλογής και με άλλα στοιχεία της πολεμικής διαδρομής του πατέρα του, πέραν του υλικού που του άφησε ως κληρονομιά. Βλέπετε… σε μερικούς εκλεκτούς δεν αρκεί αυτό μια και γνωρίσαμε μια «σπάνια προσωπικότητα από αγνό μέταλλο» που δεν αλλοιώνει ο χρόνος.
Στο μεταξύ όμως, ας γνωρίσουμε το κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας μας σύμφωνα με τα στοιχεία που μας έδωσε για τον πατέρα του.
Ο Jack κατετάγη στην Βασιλική Ναυτική Αεροπορική Υπηρεσία τον Σεπτέμβριο του 1914 σε ηλικία 26 ετών, ένα μήνα μετά τη κήρυξη του Μεγάλου Πολέμου.
Μετά την αρχική εκπαίδευση στο Kent της Αγγλίας τοποθετήθηκε στην 2η Πτέρυγα “C” Ιπτάμενη Μονάδα με το βαθμό του Μηχανικού Αέρος στον Μούδρο της Λήμνου ως την κύρια βάση του.
Το Άλμπουμ των φωτογραφιών του από την Ίμβρο, Λήμνο, Θάσο και το Σταυρό (Χαλκιδικής) εκτός της Ίμβρου δεν περιλαμβάνει ακριβή χρονολογικά στοιχεία. Η 2η Πτέρυγα έφτασε στην Ίμβρο στα τέλη Αυγούστου του 1915 με 16 αεροσκάφη και 200 άτομα προσωπικό.
Άφησε το Αιγαίο στις 16 Αυγούστου 1917 και τοποθετήθηκε στο RNAS Mullion στην Κορνουάλη μέχρι τον Φεβρουάριο του 1918.
Το RNAS και το Royal Flying Corps (Βασιλικό Ιπτάμενο Σώμα) ενώθηκαν και αποτέλεσαν στην Βασιλική Πολεμική Αεροπορία τον Απρίλιο με την οποία και ξεκίνησε την υπηρεσία του από την πρώτη ημέρα. Η πρώτη του τοποθέτηση ήταν στην Ανατολική Αγγλία και στην Νότια Σκωτία όπου πετούσε ως Ιπτάμενος Μηχανικός σε Αερόπλοια C6, C*4 και R26 όπου συγκέντρωσε 400 ώρες σε εναέριες περιπολίες πάνω από τη Βόρεια Θάλασσα.
Όταν ο Πόλεμος τέλειωσε τον Νοέμβριο του 1918 είχε μερικές τοποθετήσεις στο Scampton, Tadcaster και Copmanthorpe.
Το 1920 υπηρέτησε στη No. 25 Μοίρα η οποία διέθετε αεροσκάφη Sopwith Snipes. Η Μοίρα αναχώρησε για την Τουρκία το 1922 αλλά αυτός τοποθετήθηκε στο Ιράκ για συνολικά 3 χρόνια με τις 45 και 84 Μοίρες στα Hinaidi και Shaibah.
Πίσω στην Αγγλία το 1925 στο Netheravon βάση της RAF με την 11 Μοίρα και κατόπιν στο Risalpur της Ινδίας το 1928 με την 11 Μοίρα πετώντας με Westland Wapitis. Αργότερα αντικαταστάθηκαν με Hawker Harts. Η οικογένεια του Peacock, τώρα πλέον με γυναίκα και τέσσερα αγόρια επέστρεψε στην Αγγλία το 1933 και κατόπιν από ένα σύντομο διάστημα παραμονής στο Βόρειο Weald μετακόμισε στο Abingdon της RAF ως προϊστάμενος Ιπτάμενος Λοχίας μέχρι την αποστρατεία του το 1939 μετά από 25ετή υπηρεσία.
Και το ταξίδι ακολούθησε ξεκινώντας από την Ιρλανδία για την Καβάλα με απευθείας πτήση (μέσω Μεγάλης Βρετανίας) στις 18 Μαΐου 2018. Με «ορμητήριο» το ξενοδοχείο Imaret και οδηγό τον Πασχάλη περιηγήθηκαν στην περιοχή του Πρίνου της Θάσου, στο «Μνημείο Αεροπόρων» στο Πεδίο Πτήσεων στην περιοχή της Ιστορικής Αεροπορικής Βάσης, στην Ξάνθη (πόλη και πόρτο Λάγος), στο Σταυρό Χαλκιδικής, στη πόλη της Δράμας… Επισκέφθηκαν τα γραφεία της Διοργάνωσης στο κτήριο της Περιφερειακής Ενότητας Καβάλας της ΠΑΜ-Θ και γνωρίστηκαν με όλα τα μέλη της Διεύθυνσης.
Ο Alan λοιπόν είναι 85 ετών και δεν είναι απλώς ένα από τα τέσσερα αγόρια του πατέρα του, που γεννήθηκε στην Ινδία το 1933.
Μια από τις πρώτες του «μοναδικές» αεροπορικές εμπειρίες για ένα μικρό αγόρι 7 ετών που ξεπρόβαλε από το καταφύγιο στο Duxford (RAF Air Base) στη Μάχη της Αγγλίας το 1940 όταν έγινε μάρτυρας του πολυβολισμού strafing (μικρής γωνίας προσβολής) από ένα Messerschmitt bf-109 σε πολύ μικρό ύψος. Εκτέλεσε την στρατιωτική του θητεία κατά την διάρκεια του ψυχρού πολέμου υπηρετώντας στην φημισμένη 56η Μοίρα της RAF “firebirds” η οποία διέθετε Gloster Meteors and Supermarine Swifts. Ειδικός Χημικός καυσίμων και λιπαντικών για αεροπορικούς σκοπούς εργάζεται στο ΝΑΤΟ σε Βρυξέλλες και Γερμανία.
Ο Alan και η Gloria είναι μαζί πολλά χρόνια τώρα. Η Gloria είναι μία ισχυρή και ανεξάρτητη προσωπικότητα η οποία μοιράζεται το πάθος του Alan για την αεροπορία. Η ιστορία του πατέρα του αποτελεί κομμάτι και της δικής της ζωής, γι’ αυτό και μετέχει ενεργά στην όλη αναζήτηση. Λέει ότι αυτό κάνει τον Alan ευτυχισμένο κρατώντας τον ζωντανό και με ένα μεγάλο χαμόγελο στο πρόσωπο του κάθε φορά που ανακαλύπτει κάτι νέο!
