ΣΤΗΝ ΕΟΡΤΗΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΕΝΔΟΞΩΝ ΠΡΩΤΟΚΟΡΥΦΑΙΩΝ
ΚΑΙ ΠΑΝΕΥΦΗΜΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΥ
«Τους διηρημένους τοις σώμασιν και ηνωμένους τω πνεύματι…».
Όντως αυτοί οι μεγάλοι πρωτοκορυφαίοι άγιοι Απόστολοι, ο Πέτρος και ο Παύλος είναι μεν διηρημένοι στα σώματά τους, αλλά συγχρόνως είναι ενωμένοι στο πνεύμα με την χάρη του αγίου Πνεύματος. Αυτούς, λοιπόν, τους μοναδικούς και αγίους μεγάλους μαθητές του Χριστού και πανευφήμους αποστόλους, εορτάζομε και πανηγυρίζομε σήμερα μέσα στην αγία μας Ορθόδοξο Εκκλησία του Χριστού. Ιδιαιτέρως μάλιστα εδώ στον τόπο μας, εορτάζομε και πανηγυρίζομε με ευγνωμοσύνη, με μεγαλοπρέπεια και με σεβασμό προς τον απόστολο των Εθνών άγιο Παύλο που ίδρυσε την τοπική μας Εκκλησία, την Εκκλησία των Φιλίππων, της αρχαίας Νεαπόλεως και Χριστουπόλεως, της Καβάλας και της Θάσου, που είναι η πρώτη Χριστιανική Εκκλησία στην Ελλάδα μας και στην Ευρώπη, αλλά και στην ελληνικωτάτη Μακεδονία μας, για την ελευθερία της οποίας έγιναν τόσοι αγώνες αγίων και μαρτύρων, και για την οποία πρέπει με προσευχή και προσοχή να έχομε τον νου μας και την σκέψη μας, πάντοτε με ομόνοια, ειρήνη και αγάπη προς τους γειτονικούς λαούς.
Ας ασχοληθούμε, λοιπόν, με τις μεγάλες αυτές και άγιες μορφές, τον Απόστολο Πέτρο και τον Απόστολο Παύλο.
Το όνομα του αγίου κορυφαίου αποστόλου Πέτρου συναντάται στην Καινή Διαθήκη με τέσσαρες μορφές, δηλαδή «Συμεών» (σημιτικού τύπου), «Σίμων» (εξελληνισμένη σύντμηση του προηγουμένου), «Κηφάς» (μετεγγραφή του αραμαϊκού Kepha<Κεφά> που σημαίνει «Πέτρα») και «Πέτρος (μετάφραση της προηγουμένης αραμαϊκής ονομασίας, που εδόθη στον Σίμωνα από τον Χριστό).
Ο Σίμων λέγεται υιός του Ιωνά, αλλά θεωρείται από τους ειδικούς ότι το όνομα «Ιωνάς» που αποδίδεται στον πατέρα του Πέτρου να είναι σύντμηση του «Ιωάννης».
Ο Πέτρος γεννήθηκε στην Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας, δίπλα στη λίμνη Γενησαρέτ, όπου ασκούσε το επάγγελμα του ψαρά μαζύ με τον αδελφό του Ανδρέα. Εκεί, λοιπόν, εκάλεσε ο Χριστός τους δύο αδελφούς στο αποστολικό αξίωμα μαζύ με τα άλλα δύο αδέλφια τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη τα παιδιά του Ζεβεδαίου. Το κάλεσμα του Πέτρου στο αποστολικό αξίωμα έγινε βαθμιαία. Όταν τον επαρουσίασε ο αδελφός του στον Κύριο με τα λόγια «ευρήκαμεν τον Μεσσίαν», τότε έλαβε από τον Χριστό το όνομα «Κηφάς», και μετά από την πρώτη θαυμαστή εκείνη αλιεία έγινε «αλιεύς των ανθρώπων». Ο απόστολος Πέτρος κατείχε εξαιρετική θέση μεταξύ των μαθητών του Κυρίου. Στις αφηγήσεις των ιερών κειμένων του Ευαγγελίου κεντρική θέση κατέχει η ομολογία του Πέτρου για τον Χριστό στην Καισάρεια του Φιλίππου. «συ ει ο Χριστός, ο Υιός του Θεού του ζώντος» και στη συνέχεια ο μακαρισμός του από τον Χριστό. «μακάριος ει Σίμων Βαριωνά… συ ει Πέτρος και επί ταύτη τη πέτρα οικοδομήσω μου την εκκλησίαν». Αυτή η ομολογία του αποστόλου Πέτρου έγινε μετά από την αποκάλυψη του Θεού Πατρός και επομένως δεν εκφράζει την προσωπική του γνώμη. Οι μεγάλοι Πατέρες της Μιας αρχαίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας δέχονται ότι η έκφραση «στην πέτρα αυτή θα οικοδομήσω την εκκλησία μου» αναφέρεται στην ομολογία του και όχι στο πρόσωπό του, και ότι η εξουσία του «δεσμείν τε και λύειν» στην Εκκλησία δεν αποτελεί κάτι το προσωπικό του Πέτρου, αλλά είναι δικαίωμα όλων των αγίων Αποστόλων. Αρνήθηκε βεβαίως λόγω ανθρωπίνης αδυναμίας τον Διδάσκαλό του όταν τον ηρώτησε η δούλη εκείνη εάν είναι με τον Ιησού τον Ναζωραίο, πλην όμως όταν εφώνησε ο πετεινός μετενόησε ειλικρινώς και έκλαυσε πικρώς, και ως εκ τούτου αξιώθηκε αργότερα πρώτος να ιδή τον Αναστημένο Χριστό. Ο Πέτρος συνέγραψε και δύο Καθολικές Επιστολές με τις οποίες επιδιώκει να οικοδομήση τους ανθρώπους στον Χριστό. Κατά την παράδοση ο πρωτοκορυφαίος Απόστολος Πέτρος εμαρτύρησε με σταυρικό θάνατο στην Ρώμη κατά τον διωγμό του Νέρωνος, και ετάφη, κατά τον Γάιο, ο οποίος αναφέρει στον διάλογό του προς τον Πρόκλο, «επί τον Βασικανόν η επί την οδόν την Ωστίαν». Ο Μέγας Κωνσταντίνος στην θέση όπου εδεικνύετο ο τάφος του Αποστόλου στη Ρώμη ανήγειρε Βασιλική, ενώ ο Μιχαήλ Άγγελοςανωκοδόμησε τον περικαλλέστατο ναό που υφίσταται σήμερα.
Για την ζωή, το έργο και το μαρτύριο του άλλου αγίου κορυφαίου αποστόλου Παύλου γνωρίζομε τα περισσότερα από το βιβλίο των Πράξεων του αγίου ενδόξου και πανευφήμου αποστόλου Λουκά του μαθητού και συνεργάτου του, και από τις αυτοβιογραφικές σημειώσεις του στις μοναδικές επιστολές του που συμπεριλαμβάνονται στην Καινή Διαθήκη. Γεννήθηκε στην Ταρσό της Κιλικίας από γονείς Ιουδαίους της φυλής του Βενιαμίν. Ο πατέρας του ήταν ρωμαίος πολίτης, ίσως ήταν και φαρισαίος ως προς τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις. Το εβραϊκό του όνομα ήταν Σαούλ. Ως Ταρσέας είχε την δύναμη να θεωρήται «ουκ ασήμου πόλεως πολίτης». Ο Στράβων, ο γεωγράφος, μας πληροφορεί ότι η Ταρσός κατά την εποχή του αποστόλου Παύλου υπερείχε των Αθηνών και της Αλεξανδρείας στα γράμματα και ήταν έδρα πολλών στωϊκών φιλοσόφων, μεταξύ των οποίων εξείχε ο Αθηνόδωρος.
Στην πόλη αυτή ο απόστολος Παύλος εδιδάχθηκε την ελληνική γλώσσα και ήλθε σε επαφή με την σκέψη και την ζωή του ελληνισμού. Ανετράφη μέσα στην ευσέβεια. Η προσευχή, η ακρόαση του λόγου του Θεού και η εξήγησή του ήταν το κέντρο της λατρείας στην Συναγωγή, στην οποία, ο Παύλος, μετέβαινε πολλές φορές. Μέσα στον αυστηρό αυτό θρησκευτικό κύκλο ανετράφη και απέκτησε ενωρίς βαθειά συνείδηση της διαστάσεως μεταξύ του ιουδαϊκού και του εθνικού κόσμου και κατενόησε την σημασία του Νόμου για την ζωή του Ισραηλίτου και την απολύτρωση του Ισραήλ.
Ο Φίλων θεωρούσε τον απόστολο Παύλο ως ένα από τους χειροτέρους μαθητές του, και ο Παύλος θεωρούσε τον Φίλωνα αιρετικό, ασχέτως εάν εγνώριζε τις ιδέες του περισσότερο εξ ακοής και όχι από την μελέτη των έργων του. Άλλως τε ενωρίς ο Παύλος επήγε στα Ιεροσόλυμα για να σπουδάση τον Νόμο κοντά στους σοφούς ραββίνους της πρωτευούσης του Ιουδαϊσμού. Καταγόμενος από τον ιουδαϊσμό της διασποράς, ίσως ήθελε να αποδείξη στους παλαιστινούς συσπουδαστές του ότι αυτός που γεννήθηκε και ανετράφη μέσα σε εθνικό περιβάλλον όχι μόνον δεν υστερεί από αυτούς, αλλά υπερέχει σε ζήλο για την τήρηση του Νόμου. Εκεί στα Ιεροσόλυμα, και λόγω του πολλού ζήλου του, ήταν παρών σε μικρή ηλικία και στον λιθοβολισμό του αγίου πρωτομάρτυρος και διακόνου Στεφάνου. Αναφέρει σχετικώς ο άγιος ευαγγελιστής Λουκάς στις Πράξεις. «και εκβαλόντες έξω της πόλεως ελιθοβόλουν τον Στέφανον, και οι μάρτυρες απέθεντο τα ιμάτια αυτών παρά τους πόδας νεανίου καλουμένου Σαύλου».
Ο απόστολος Παύλος εκλήθη από τον ίδιο τον Χριστό κατά την πορεία του στην Δαμασκό της Συρίας, στην πιο ακατάλληλη στιγμή της ζωής του, δηλαδή κατά την περίοδο εκείνη κατά την οποία «εδίωκε την Εκκλησίαν του Χριστού». Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός επαρουσίασε τον Παύλο στον Ανανία ως «σκεύος εκλογής», όπως γράφεται στις Πράξεις. «είπε δε προς τον Ανανίαν ο Κύριος πορεύου, ότι σκεύος εκλογής μοι εστίν ούτος του βαστάσαι το όνομά μου ενώπιον εθνών τε και βασιλέων υιών τε Ισραήλ». Ο Ανανίας κατήχησε τον Παύλο και τον εβάπτισε, και αυτός μόλις ασπάσθηκε τον Χριστιανισμό κατέστη ο μεγαλύτερος κήρυκας του Ευαγγελίου του Χριστού και ανεδείχθη Απόστολος των Εθνών και όλης της τότε γνωστής οικουμένης. Μεταξύ όλων των άλλων περιοχών του τότε γνωστού κόσμου, ο άγιος Παύλος ήλθε και στις περιοχές της ελληνικωτάτης Μακεδονίας μας μετά από το θαυμαστό εκείνο γεγονός που συνέβη στην Τρωάδα της Μικράς Ασίας με το όνειρο που είδε, ο Παύλος, όταν ο Μακεδόνας άνθρωπος τον παρακαλούσε λέγοντας. «διαβάς εις Μακεδονίαν βοήθησον ημίν». Υπακούοντας στην φωνή αυτή και περνώντας από την Σαμοθράκη, μαζύ με τους συνεργάτες του, τον Σίλα, τον Τιμόθεο και τον Λουκά, μετέβη και παρέμεινε στην αρχαία και μεγάλη ελληνική πόλη των Φιλίππων, όπου ίδρυσε την πρώτη χριστιανική εκκλησία στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, βαπτίζοντας την πρώτη χριστιανή, την αγία Λυδία την Φιλιππησία. Στη συνέχεια μετέβη στην Αμφίπολη, στην Θεσσαλονίκη, στην Βέροια, στην Κόρινθο και στην Αθήνα. Επειδή εκήρυξε το Ευαγγέλιο του Χριστού σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ελλάδος θεωρείται ο ιδρυτής της Εκκλησίας μας, όπως επίσης και ο ιδρυτής όλων των τοπικών εκκλησιών της χώρας μας. Ο Απόστολος Παύλος έγραψε 14 επιστολές με τις οποίες επιλύει διάφορα προβλήματα που απασχολούν τους χριστιανούς. Ωδηγήθηκε αιχμάλωτος στην Ρώμη για το μεγάλο αποστολικό έργο του και υπέστη μαρτυρικό θάνατο με την αποτομή της τιμίας κεφαλής του, την ίδια ακριβώς χρονική περίοδο που εμαρτύρησε και ο απόστολος Πέτρος. Επί του τάφου του, έξω από τα τείχη της αρχαίας Ρώμης ανηγέρθη προς τιμή του περικαλλέστατος ιερός Ναός, όπου φυλάσσονται και οι αλυσίδες του με τις οποίες ήταν φυλακισμένος.
Είναι άξιο λόγου να τονισθή ότι οι δύο αυτοί πρωτοκορυφαίοι άγιοι απόστολοι, ο Πέτρος και ο Παύλος είναι οι αγιώτεροι των αγίων και οι ηρωϊκότεροι των Αποστόλων, των οποίων το έργο θα συγκινή όλες τις γενηές των ανθρώπων που επιθυμούν με προσοχή και προσευχή να ασχοληθούν με αυτό.
Σας καλούμε όλους και όλες, λοιπόν, στους εορτασμούς του πολιούχου και προστάτου μας αγίου Παύλου, στον οποίο και οφείλομε την χριστιανική υπόστασή μας, που θα πραγματοποιηθούν στον Καθεδρικό μας Ναό του, την Πέμπτη 28 Ιουνίου στις 7 το απόγευμα στον Εσπερινό, και στη συνέχεια στις 8.30 στη λιτάνευση της ιεράς Εικόνος του. Επίσης το πρωΐ της Παρασκευής 29 Ιουνίου στην Θεία Λειτουργία και στην Δοξολογία για την απελευθέρωση της πόλεώς μας. Το βράδυ της ιδίας ημέρας στις 9.30 στους αρχαίους Φιλίππους θα τελεσθή η καθιερωμένη ιερά Αγρυπνία.
Σας περιμένομε όλους και όλες δια να συνεορτάσωμε, Κλήρος και Λαός, μαζύ με τους υψηλούς προσκεκλημένους μας, τους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες Μιλήτου κ. Απόστολο, Ξάνθης κ. Παντελεήμονα, Σερρών κ. Θεολόγο, Ελευθερουπόλεως κ. Χρυσόστομο και Νέας Ιωνίας κ. Γαβριήλ, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της τοπικής μας Εκκλησίας.