Γιάννης Προμούσας: «Δεν μπορούσαμε να περιμένουμε άλλο…»

Ο πρόεδρος της Λέσχης Φιλάθλων Καβάλας μιλάει για τους λόγους που τους οδήγησαν να αποσύρουν την χορηγία προς το Νοσοκομείο Καβάλας και να επιλέξουν το παιδο-ογκολογικό τμήμα του ΑΧΕΠΑ

Για το πώς έφτασε η Λέσχη Φιλάθλων να αποσύρει το αίτημα της για χορηγία (από τα έσοδα του 5ου Kavala Night City Run) στο ογκολογικό τμήμα του Νοσοκομείου Καβάλας και να αποφασίσει να ενισχύσει το παιδο – ογκολογικό νοσοκομείο του ΑΧΕΠΑ, μίλησε στο Kavalapost o πρόεδρος της. Ο Γιάννης Προμούσας αφού ξεκαθάρισε ότι τόσο ο ίδιος όσο και η ΛΦΚ δεν θέλουν το θέμα να πάρει πολιτική διάσταση, αναφέρθηκε στο ιστορικό της υπόθεσης και στις προσπάθειες επικοινωνίας με το Νοσοκομείο, το οποίο όμως δεν έδωσε καμία απάντηση στο αίτημα.

Γιατί άλλαξε η απόφαση…

Αρχικά ο πρόεδρος της ΛΦΚ μίλησε για τους λόγους που άλλαξε η απόφαση για την χορηγία. «Κατ’ αρχήν θα ήθελα να πω ότι επιθυμία μας είναι όλη αυτή η υπόθεση να μην πάρει καμία πολιτική διάσταση από κανέναν, και ότι δεν θέλουμε να έρθουμε σε ρήξη με κανέναν. Απλά οφείλουμε και έχουμε την υποχρέωση να ενημερώσουμε τον κόσμο για το που θα πάνε τα χρήματα που δόθηκαν, τα οποία βρίσκονται σ’ έναν λογαριασμό της ΛΦΚ και τα οποία εδώ και αρκετές ημέρες δεν μπορούμε να τα αξιοποιήσουμε. Αισθανόμαστε μια ευθύνη απέναντι σε όλο αυτό και δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλο! Αυτός είναι ο λόγος που αποφασίσαμε να κινηθούμε μ’ αυτόν τον τρόπο, μιας και πιστεύουμε ότι έχουμε την ηθική υποχρέωση να το κάνουμε».

«Καμία απάντηση…»

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο ιστορικό της υπόθεσης λέγοντας ότι «λίγο πριν από τον αγώνα επικοινωνήσαμε με την διοίκηση αλλά και γιατρούς του Νοσοκομείου της Καβάλας και τους ενημερώσαμε προφορικά για το τι θέλαμε να κάνουμε και μάλιστα στείλαμε και εγγράφως το αίτημα μας (που έχει αριθμό πρωτοκόλλου) να μας ενημερώσουν για το ποιες είναι οι ανάγκες του ογκολογικού τμήματα για να συνδράμουμε και να βοηθήσουμε με τα χρήματα που έδωσαν όλοι όσοι συμμετείχαν στον αγώνα. Δυστυχώς δεν υπήρξε κάποια απάντηση! Οπότε με το πέρας των ημερών (17 ημέρες από την έγγραφη αίτηση και ένας μήνας από την προφορική επικοινωνία), αποφασίσαμε ότι θα πρέπει να αλλάξουμε πλεύση και αυτά τα χρήματα να δοθούν κάπου αλλού. Έτσι ήρθαμε σε επικοινωνία με το παιδό – ογκολογικό του ΑΧΕΠΑ στην Θεσσαλονίκη, όπου εκεί απευθύνονται και παιδιά από την Καβάλα. Ακόμα όμως και να μην συνέβαινε αυτό, ο αγώνας μας απευθύνεται σε όλη την Βόρεια Ελλάδα και έτσι «καλύπτει» το χώρο. Οι άνθρωποι εκεί χάρηκαν για το ενδιαφέρον μας και μας είπαν ότι εντός των ημερών θα μας ενημερώσουν για τις ανάγκες που έχουν».

«Ας μας έλεγαν τουλάχιστον ότι δεν θέλουμε την χορηγία»

Για την κριτική που ασκείται και είναι σίγουρο ότι θα ασκηθεί για το γεγονός ότι τα χρήματα θα πάνε εκτός Καβάλας είπε: «η επιθυμία μας ήταν να μείνουν στην Καβάλα, και γι’ αυτό απευθυνθήκαμε στο Νοσοκομείο, όπου στο παρελθόν κάναμε μια χορηγία στην παιδιατρική κλινική, χωρίς κανένα πρόβλημα. Προσωπικά είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον διοικητή Τάσο Καρασαββόγλου, και μου είπε ότι θα δει το θέμα, θα μιλήσει με τους ανθρώπους της ογκολογικής κλινικής και θα με ενημερώσει. Το ίδιο συνέβη και με τον Μιχάλη Σωτηρόπουλο που είχε επαφές με γιατρούς του ογκολογικού. Προφανώς κάτι δεν πήγε καλά και έτσι απ’ την στιγμή που δεν είχαμε καμία απάντηση κάναμε μια άλλη επιλογή. Αν υπάρχει εσωτερικό πρόβλημα θα πρέπει να το αντιμετωπίσουν οι ίδιοι, γιατί και 100 ευρώ να θέλει να δώσει κάποιος, θα πρέπει το αίτημα να αντιμετωπίζεται κατά προτεραιότητα και αν μη τι άλλο αν δεν θέλουν την χορηγία να απαντήσουν μ’ ένα «σας ευχαριστούμε αλλά δεν θέλουμε».

Υπάρχει όμως και το άλλο! Όταν μιλάμε για καρκίνο. Όταν μιλάμε για παιδικές ψυχές, ξεφεύγουμε από τα όρια του τοπικιστικού. Σε κάθε περίπτωση όμως, όλα τα υλικά που θα χρειαστούν για να υλοποιήσουμε αυτό που θα μας ζητηθεί, θα προσπαθήσουμε να τα προμηθευτούμε από Καβαλιώτικες επιχειρήσεις. Καταλήγοντας θα πρέπει να πούμε ότι όταν μας έδινε ο κόσμος λεφτά πριν από τον αγώνα τους λέγαμε ότι θα πάνε για το παιδικό καρκίνο. Και εν τέλει εκεί θα πάνε… Στόχος μας είναι να μπορέσουμε να βελτιώσουμε τις αίθουσες διδασκαλίας που υπάρχουν για τα παιδιά στο ΑΧΕΠΑ, όπως επίσης και τις αίθουσες όπου μπορούν να παίξουν. Άρα ήταν η καλύτερη λύση που είχαμε…»!