«Δύσκολη μέρα η σημερινή! Βαθμολογία, Πανελλήνιες, Πανεπιστήμια, Μέλλον! Με εκπλήξεις; Με ανατροπές; Ας το πάρουμε όμως αλλιώς. Τον Σεπτέμβρη του 2016 βρεθήκαμε μπροστά σε 108 εφηβικά, κοριτσίστικα και αγορίστικα, κεφαλάκια, που μόλις ξεμυτούσαν από το Γυμνάσιο, τα οποία μας κοιτούσαν με απορία κι ίσως λίγο φόβο… για το άγνωστο και το ανέλπιστο του Λυκείου
Μας ξάφνιασε ο αριθμός σας… μετά μας ξάφνιασε το εύρος των ενδιαφερόντων σας… μετά μας γλύκανε η συμμετοχή σας στη λειτουργία του σχολείου μας… βάψαμε, καθαρίσαμε μαζί, κουβαλήσαμε, κάναμε θέατρο, συμμετείχαμε σε ποικίλους διαγωνισμούς. Κάθε μέρα μαζί σας και μια έκπληξη!
Μιλούσαμε για ισότητα, για διαφορετικότητα, για αλληλεγγύη… για τον σκεπτόμενο πολίτη, για τον ενεργό πολίτη, για τον ανεκτικό στο διαφορετικό, για την καταδίκη της βαρβαρότητας, του ρατσισμού και του φασισμού..Σας μαλώναμε , φωνάζαμε συγχυζόμασταν αλλά μετά γλυκαίναμε με την προθυμία σας και την αγάπη που εισπράτταμε από εσάς.. την οποία και δηλώναμε άλλοτε ψιθυριστά, άλλοτε με τις κινήσεις μας κι άλλοτε φωναχτά.
Και περάσαν οι 2 πρώτες τάξεις και φτάσαμε αισίως στη Γ΄ τάξη, τη δύσκολη, την τάξη του αγώνα. Φέτος δεν σηκώνατε απλές φωνές και παρατηρήσεις. Φέτος η χρονιά απαιτούσε στήριξη, πρωτίστως ψυχολογική και φυσικά πνευματική, παιδαγωγική και μαθησιακή καθοδήγηση. Μας έκανε εντύπωση η εμπιστοσύνη που μας δείχνατε. Η προσοχή και προσήλωσή σας στις διδαχές και τις νουθεσίες μας. Νιώθαμε να ολοκληρωνόμαστε ως εκπαιδευτικοί, παιδαγωγοί και γονείς. Νιώθαμε τη χαρά και την πληρότητα που χαρίζει αυτή η ζώσα κυψέλη, που ονομάζεται ελληνικό δημόσιο σχολείο. Με όλες τις δυσλειτουργίες και τις αδυναμίες του. Πιστέψαμε ο ένας τον άλλο. Κι έτσι πορευτήκαμε έως το τέλος της σχολικής χρονιάς.
Ξέρετε πόσο δύσκολο είναι για τους δασκάλους να αποχωρίζονται παιδιά με τα οποία «βύζαξαν» τη κάθε μέρα, με την ομορφιά και τη δυσκολία της; Ξέρετε πόσο επώδυνο είναι, κάθε χρόνο, να προσθέτουμε κι από ένα εσώφυλλο στης καρδιάς μας το βιβλίο; Ξέρετε πόσο ζωντανό είναι αυτό το βιβλίο να έχει φωτογραφίες εκατοντάδων, πολλών εκατοντάδων εφήβων, που θα αποτελέσουν τη μαγιά της χώρας μας στο μέλλον; Ξέρετε πόσο ικανοποιημένοι νιώθουμε, γιατί αντιλαμβανόμαστε ότι έχουμε πετύχει; Κατορθώσαμε να διαπαιδαγωγήσουμε παιδιά με ευαισθησίες και πλήρες αξιακό οπλοστάσιο. Πετύχαμε στην αποστολή μας.
Και τώρα που το πήραμε αλλιώς ας κάνουμε και έναν επίλογο, που ταιριάζει στα χαμόγελα και τις αγκαλιές σας. Δοκιμαστήκατε σε εξετάσεις.. για εμάς είστε ήδη νικήτριες και νικητές, ανεξαρτήτως αποτελέσματος! Ένα σάλτο σε μια βαρκούλα που σας περιμένει , για ν ανοιχτείτε μεσοπέλαγά της… φτάνει μονάχα τα πανιά σας να είναι μεγάλα και κόκκινα. Να είναι πανιά ελπίδας και χαράς. Φτάνει να έχετε την ευχή της μάνας και του πατέρα σας… Φτάνει στα ταξίδια του μέλλοντός σας να μνημονεύετε το 2ο ΓΕΛ Καβάλας και τους δασκάλους που σας συντρόφευσαν στην εφηβεία σας…
Με την αγάπη και τις ευχές μας για ΚΑΛΗ ΠΛΕΥΣΗ στις ζωούλες σας»!!!