Πέθανε ο Παύλος Καζάκος

Το «αντίο σε έναν φίλο» από τον Γιάννη Εριφυλλίδη του πατέρα του οποίου ο εκλιπών υπήρξε για χρόνια στενός συνεργάτης

Την Τρίτη 9 Μαρτίου 2021 «έφυγε» από τη ζωή ο Παύλος Καζάκος, συνταξιούχος έμπορος και επί χρόνια στενός συνεργάτης του πρώην Δημάρχου Καβάλας Στάθη Εριφυλλίδη. Ήταν 78 ετών.

Ο Παύλος Καζάκος ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της Αδέσμευτης Κίνησης Ενεργών Πολιτών (ΑΚΕΠ) του Στάθη Εριφυλλίδη, διετέλεσε δημοτικός σύμβουλος και ως μέλος της Διοίκησης του Δήμου «χρημάτισε» υπεύθυνος για τη λειτουργία της Δημοτικής Αγοράς αλλά και αντιπρόεδρος της Δημοτικής Αναπτυξιακής Εταιρίας (ΔΑΝΕΚ, νυν ΔΗΜΩΦΕΛΕΙΑ).

Ο γιος του Στάθη Εριφυλλίδη, Γιάννης, «αποχαιρέτησε» τον στενό συνεργάτη και φίλο του πατέρα του, γράφοντας στο προφίλ του στο facebook τα εξής:

Αποχαιρετήσαμε εχθές έναν άνθρωπο που για την οικογένειά μου ήταν κάτι παραπάνω από στενός φίλος. Ο Παύλος Καζάκος ήταν πάντοτε δίπλα μας, στα εύκολα και στα δύσκολα. Από τους σημαντικότερους συνεργάτες του πατέρα μου, τίμησε τους γονείς μου, αλλά και εμένα και τα αδέρφια μου, με τη φιλία του για πάρα πολλά χρόνια. Εμένα με τίμησε και προσωπικά, κάνοντάς με νονό του μικρότερου γιου του, Μαργαρίτη.

Υπήρξε δημοτικός σύμβουλος για 8 χρόνια, Πρόεδρος της Δημοτικής Αγοράς, Αντιπρόεδρος της ΔΑΝΕΚ (νυν Δημωφέλεια), μέλος του ΔΣ της ΔΕΥΑΚ. Ποτέ δεν ζήτησε ανταλλάγματα, ποτέ δεν δημιούργησε εντάσεις, υπηρέτησε την τοπική αυτοδιοίκηση με παροιμιώδη ανιδιοτέλεια, ήθος, πολιτική κομψότητα, στυλ και ομορφιά ψυχής που τον έκανε αμέσως αγαπητό σε όποιον είχε την τύχη να συνεργαστεί μαζί του. Αγνός, άδολος, με καρδιά μικρού παιδιού, ταυτόχρονα όμως πολύ εργατικός, δίκαιος και αποτελεσματικός.

Έτσι ήταν και στην καθημερινή ζωή του, ωραίος άνθρωπος, αυθεντικός, μάγκας και κιμπάρης με όλη τη σημασία των λέξεων, γενναιόδωρος, έξω καρδιά, πάντοτε με το χαμόγελο και τον καλό τον λόγο.

Τον Παύλο Καζάκο δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ, η Καβάλα δεν θα τον ξεχάσει ποτέ. Και εγώ προσωπικά κρατάω στην καρδιά μου όλες τις όμορφες στιγμές που έζησαν οι οικογένειές μας και, αν μπορούσα να ξεχωρίσω δύο, για να του πω εις το επανιδείν τώρα που έφυγε από κοντά μας, θα διάλεγα τον χορό και το γλέντι που έριξε τη βραδιά της πρώτης νίκης του συνδυασμού του πατέρα μου το 1998 και τον συγκινητικό τρόπο που στήριξε και εμένα όταν ήμουν υποψήφιος βουλευτής το 2015, μαζί μου στα χωριά της Καβάλας, να μοιράζει με χαρά και ενθουσιασμό το προεκλογικό μου υλικό, να μπαίνει στα καφενεία και να με συστήνει στον κόσμο σαν να ήμουν παιδί του.

Όλη μου η αγάπη και οι σκέψεις στις δύσκολες αυτές στιγμές είναι με τη σύζυγό του, Λένα, και τα παιδιά του, Κατερίνα, Απόστολο και Μαργαρίτη».