Τα θερμά συλλυπητήρια προς την οικογένεια του Θόδωρου Αυγουδόπουλου εκφράζει η Τομεακή Επιτροπή Καβάλας του ΚΚΕ. Με μια μακροσκελή ανακοίνωση οι σύντροφοι του 93χρονου μέλους του κόμματος, που έφυγε πλήρης ημερών, περιγράφουν τη δράση του από τα εφηβικά του χρόνια την περίοδο 1941-1944 μέχρι και τους διωγμούς του στην διάρκεια της «επταετίας».
Ακολουθεί η ανακοίνωση της Τομεακής Επιτροπής.
«Πριν δυο μέρες μας έστειλε τη μηνιαία συνδρομή του»
«« Τομεακή Επιτροπή Καβάλας του ΚΚΕ αποχαιρετά το σύντροφο Αυγουδόπουλο Θόδωρο που έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών, χτες Κυριακή 26 Σεπτέμβρη.
Ο σύντροφος Θόδωρος γεννήθηκε στην Καβάλα το 1928 και από πολύ μικρή ηλικία μπήκε στον αγώνα μαζί με τους κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές της ΕΑΜικής Αντίστασης ενάντια στη βουλγαροφασιστική κατοχή. Έφηβος εντάχθηκε στην ΕΠΟΝ και έδρασε μέσα από τις γραμμές της, την περίοδο 1941-1944. Σε αυτά τα τρυφερά παιδικά χρόνια που ο άνθρωπος βάζει τις βάσεις για τη συγκρότηση της προσωπικότητας και του χαρακτήρα του, ο σ/φος Θόδωρος έρχεται αντιμέτωπος με τη βαρβαρότητα της κατοχής, των διώξεων των κομμουνιστών, σε μια πόλη που δεινοπαθεί στα κολαστήρια της Οχράνα. Έρχεται όμως και σε επαφή με τις πρωτοπόρες ιδέες του κομμουνιστικού κινήματος για την απαλλαγή της ανθρωπότητας από την εκμετάλλευση, τους πολέμους, την προσφυγιά, για την οικοδόμηση της κοινωνίας της πραγματικής ελευθερίας, το σοσιαλισμό – κομμουνισμό. Αυτές οι ιδέες που θα ενστερνισθεί, θα καθορίσουν και τη μετέπειτα ζωή του, ιδέες που με συνέπεια και τόλμη θα υπηρετήσει ως τα στερνά του.
Το 1944 συλλαμβάνεται από τις βουλγαρικές κατοχικές δυνάμεις και μεταφέρεται όμηρος στο Κουμάνοβο, όπου μένει μέχρι την απελευθέρωση της Καβάλας στις 13 Σεπτέμβρη 1944. Με την απελευθέρωση εντάσσεται στον εφεδρικό ΕΛΑΣ στη συνοικία Ποταμούδια (στην οποία κατοικούσε). Παίρνει μέρος σε όλες τις εκδηλώσεις της ΕΠΟΝ. Το Δεκέμβρη του 1944 και ενώ μαίνεται η μάχη της Αθήνας, ο ίδιος συμμετέχει στις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις του ΕΛΑΣ ενάντια στις εθνικιστικές φασιστικές δυνάμεις του ΑντώνΤσαούς, στη μάχη της Ραβίκας, στη Δράμα.
Στα επόμενα χρόνια των διώξεων, της Λευκής Τρομοκρατίας, των έκτακτων Στρατοδικείων, του ένοπλου αγώνα του ΔΣΕ, ο σύντροφος Θόδωρος περνά στην παράνομη δράση. Από το 1950 εργάζεται στην υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου Καβάλας και για τα πολιτικά του φρονήματα διώκεται. Με την ίδρυση της νεολαίας Λαμπράκη εντάσσεται στις γραμμές της και για αυτή του τη δράση συλλαμβάνεται από την Ασφάλεια και κρατείται για 15 μέρες.
Στα χρόνια της επτάχρονης δικτατορίας οι διώξεις κλιμακώνονται. Τον Οκτώβρη του 1967 τα τσιράκια της χούντας στο συνδικαλιστικό κίνημα και συγκεκριμένα το σωματείο εργατοτεχνιτών και επιστατών δήμου Καβάλας «Η Υγεία», βάσει εγκυκλίου της (χουντικής) ΓΣΕΕ περί «εκκαθαρίσεως των μητρώων υπό μελών συνεργασθέντων μετά του Δ.Σ.Κ., Ε.Δ.Α. και λοιπάς παραφυάδας» του αποστέλλει με προσωπική επιστολή τη διαγραφή του από το σωματείο.
Σε έγγραφο του Υπουργείου Εσωτερικών, του κοινοποιείται ότι έχουν συγκεντρωθεί στοιχεία σε βάρος του για «ανάμιξη και συμμετοχή εις πολιτικάς οργανώσεις σκοπούσας την δια βιαίων μέσων ανατροπήν του υφιστάμενου πολιτειακού ή κοινωνικού καθεστώτος. Συγκεκριμένως προέβητε εις τας κάτωθι έκνομους πράξεις και ενεργείας: Βαρύνεσθε με ανατρεπτικήν δράσιν καθόσον εξεδηλώθητε υπέρ της Ε.Δ.Α., ανεπτύξατε εξαιρετικήν δραστηριότηταν … εχειροκροτήσατε και εζητωκραυγάσατε υπέρ των κομμουνιστικών συνθημάτων και δημόσια κατεφέρεσθο κατά του κρατούντος κοινωνικού συστήματος. Κληθείς ενώπιον του Διοικητού του Τμήματος Ασφαλείας, εδηλώσατε ότι είσθε οπαδός της Ε.Δ.Α. διότι το κόμμα αυτό ικανοποιεί τας πολιτικάς σας φιλοδοξίας και ηρνήθητε κατηγορηματικώς να λάβητε σαφή θέση έναντι του ΚΚΕ. Είχατε συναναστροφάς με κομμουνιστάς, ανεγιγνώσκατε κομμουνιστικόν τύπον και υπήρξατε συνδρομητής της κομμουνιστικής εφημερίδος ΑΛΛΑΓΗ και της Ε.Δ.Α.».
Το Μάρτη του 1968 τελικά απολύεται από το χουντικό δοτό Δήμαρχο Ευαγγελίου «κριθής μη νομιμόφρων πολίτης».
Ο σύντροφος Θόδωρος χωρίς να σκύψει το κεφάλι στους διώκτες του, χωρίς στιγμή να απαρνηθεί τις ιδέες του, συνέχισε και τα επόμενα χρόνια την παράνομη δράση, πλέον ως αυτοαπασχολούμενος πλανόδιος πωλητής για να μπορέσει να ζήσει την οικογένειά του.
Στη μεταπολίτευση γίνεται μέλος του ΚΚΕ και πρωτοστατεί στην ανασυγκρότηση των Κομματικών Οργανώσεων. Στα δύσκολα χρόνια των ανατροπών 1989-1991 και έπειτα έμεινε σταθερός, αταλάντευτος μαχητής του ΚΚΕ και των επαναστατικών ιδεών. Τίμησε την ιδιότητα του μέλους του ΚΚΕ ως και την τελευταία ημέρα της ζωής του.
Ευτύχησε να κάνει οικογένεια, να δει γιο κι εγγόνια.
Οι σύντροφοί του από την Τομεακή οργάνωση της Καβάλας στεκόμαστε με σεβασμό στο σύντροφο που αφιέρωσε τη ζωή του στο κίνημα και το Κόμμα. Που είχε ως αποκλειστικό γνώμονα το καθήκον και τη στράτευση στο ΚΚΕ.
Θα τον θυμόμαστε πάντα για τη σεμνότητά του. Να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγώνα, ακόμα και όταν η ηλικία και η υγεία του δεν του το επέτρεπαν. Πρώτος στη διακίνηση του Ριζοσπάστη, στη συγκέντρωση οικονομικών για το Κόμμα. Πριν δυο μέρες μας έστειλε τη μηνιαία συνδρομή του.
Θα τον θυμόμαστε ακόμα και στα βαθιά του γεράματα να επιμένει να ενημερώνεται, να επικοινωνεί με την κομματική οργάνωση, όπως έμαθε άλλωστε να κάνει σε όλη του τη ζωή.
Με αυτές τις αρετές παρακαταθήκη, την ανιδιοτέλεια, την πειθαρχία, τη σταθερότητα, τη σεμνότητα, αρετές που αρμόζουν στον επαναστάτη κομμουνιστή, αποχαιρετάμε σήμερα με θλίψη αλλά και με περηφάνια το σύντροφο Θόδωρο Αυγουδόπουλο, γνήσιο τέκνο του ΚΚΕ.
Τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του».