Ο Φυσιολατρικός Σύλλογος του Δήμου Παγγαίου “Planet”, με τη στήριξη του Δήμου Παγγαίου, τοποθέτησαν την Ελληνική σημαία σε ένα εμβληματικό σημείο της Νέας Ηρακλίτσας, στον λόφο «Περδικοβούνι», ο οποίος «κρύβει» στους βράχους του άγνωστες πτυχές της νεότερης Ιστορίας της περιοχής.
Ιστορικές πληροφορίες για τη συγκεκριμένη τοποθεσία από τον Μιχάλη Φασουλά
Η ονομασία του λόφου είναι «Περδικοβούνι» και ακριβέστερα, στους στρατιωτικούς χάρτες του 1916, αναφέρεται ως «Αγριοτουλίπες» σύμφωνα με τη ΓΥΣ (Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού). Στην κορυφή του λόφου υπάρχει κατασκευασμένο από την εποχή του μεσοπολέμου οχυρωματικό έργο, αποτελούμενο από οχυρωματικές τάφρους σκαμμένες στο πολύ πετρώδες έδαφος και με μεγάλα αμυντικά ορύγματα μεταξύ των βράχων. Επιπλέον το όλο έργον συμπληρώνεται με πολυβολεία τόσο αντιαεροπορικά όσο και επάκτια, με θύρες (μπούκες) ορατές από την παραλία της περιοχής «Σαράντα».
Στους κατοίκους είναι γνωστά τα παραπάνω έργα με το όνομα «Μπούνκερ». Η επιλογή της θέσης είναι άριστη καθόσον ελέγχει όλο το πέλαγος και καθιστά κυρίαρχο της θάλασσας όποιον ελέγχει το Μπούνκερ. Το έτος 2000 μελετήθηκε, σχεδιάσθηκε και κατασκευάσθηκε δασικό μονοπάτι με ξύλινους αναβαθμούς που οδηγεί από τις εγκαταστάσεις απομαγγανίωσης του νερού ύδρευσης μέχρι την κορυφή του λόφου.
Είναι βατό με μικρό βαθμό δυσκολίας και η διάρκεια της ανάβασης διαρκεί 18 λεπτά. Στον Δήμο Ελευθερών υπάρχει μελέτη ηλεκτροδότησης του εν λόγω μονοπατιού, σχήματος ζιγκ ζαγκ συνταγμένη το έτος 2004 από τον υπογράφοντα. Στις υπώρειες του εν λόγω λόφου υπάρχει το ρέμα της Αγίας Παρασκευής (Σιτζάκ Ντερέ), όπου στην διάρκεια της Βουλγαρικής Κατοχής ο υδροκίνητος αλευρόμυλος του Μιχαήλ Θεοδωρίδη (Παπαμιχάλης, ιερέας της Ηρακλείτσας) έσωσε πολλούς κατοίκους της περιοχής από την πείνα, ενώ παράλληλα παρείχε και καταφύγιο σε πολλούς διωκόμενους Έλληνες.