Δημήτρης Εμμανουηλίδης: Η φωνή σου, Αλέξανδρε, είναι βάλσαμο στις ανοιχτές πληγές του αιμορραγούντος Κολωνού

Το τελευταίο «αντίο» του πρώην βουλευτή Καβάλας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία στον Έλληνα Ολυμπιονίκη

Σε ηλικία 43 ετών «έφυγε» από τη ζωή ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης μετά από γενναία «μάχη» με τον καρκίνο. Ο Έλληνας Ολυμπιονίκης και αναπληρωτής εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, όπως αποκαλύφθηκε από tweet στο λογαριασμό του, υπέφερε από μία σπάνια μορφή της νόσου.

Για «βάλσαμο στις ανοιχτές πληγές του αιμορραγούντος Κολωνού» κάνει λόγο ο πρώην βουλευτής Καβάλας με τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Δημήτρης Εμμανουηλίδης, απευθύνοντας το τελευταίο «αντίο» σε έναν άνθρωπο «που αφήνει την πλούσια κληρονομιά του σ’ όλη την κοινωνία».

Το «αντίο» του Δημήτρη Εμμανουηλίδη

«Φίλοι μου, σε αυτή τη ζωή που είμαστε όλοι περαστικοί, μεγαλύτερη σημασία έχει τι αποτύπωμα θα έχουμε αφήσει και όχι πώς ή πότε θα φύγουμε… Αν ερχόμαστε σε αυτήν τη ζωή για κάποιο σκοπό, εγώ έχω αποφασίσει ποιος θα είναι αυτός. Να προσφέρω ελπίδα μέσα από όσα κατάφερα στη ζωή μου, από τα όμορφα μέχρι τα άσχημα. Γι’ αυτόν τον λόγο τα δύο μου αργυρά Ολυμπιακά μετάλλια, της Αθήνας και του Πεκίνου, που για χρόνια κρύβω καλά, ήρθε η ώρα να βγουν και να επιστρέψουν εκεί που ανήκουν, στις πανανθρώπινες αξίες. Τελευταία επιθυμία μου είναι, τα δύο αυτά μετάλλια, να βγουν σε δημοπρασία και το ποσό που θα συγκεντρωθεί να δοθεί σε δομές για τα παιδιά που θα επιλέξει η οικογένειά μου. Αν σωθεί έστω ένα παιδί, θα αξίζει κάθε κλωτσιά που έχω φάει στο κεφάλι, κάθε κάταγμα στα πόδια μου. Αυτό είναι το αποτύπωμα που θέλω να αφήσω στην κοινωνία, αυτή είναι η κληρονομιά που θέλω να μείνει στα παιδιά μου».

Αλέξανδρε, με το σύντομο πέρασμά σου, δεν αφήνεις την πλούσια κληρονομιά μόνο στους λατρεμένους σου. Την αφήνεις σ’ όλη την κοινωνία και μάλιστα σε μια εποχή φρίκης και βαρβαρότητας που τόσο πολύ την έχει ανάγκη.

Η φωνή σου, Αλέξανδρε, φωνή του Ολυμπιονίκη, φωνή του αναπληρωτή εκπροσώπου Τύπου της Αξιωματικής αντιπολίτευσης -σε εποχές άνυδρες από κοινωνική ευαισθησία- είναι βάλσαμο στις ανοιχτές πληγές του αιμορραγούντος Κολωνού

Σ’ ευγνωμονούμε για όσα μας προσέφερες.

Η αιώνια παρακαταθήκη σου, πυξίδα στραμμένη στον Ήλιο της Δικαιοσύνης.