Να μην αφήσουμε να γίνουν κανονικότητα τα ναυάγια στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο ζητάει με ανακοίνωση του ο Σύνδεσμος Πολιτικών Συνταξιούχων Ν. Καβάλας με αφορμή το πολύνεκρο ναυάγιο ανοιχτά της Πύλου. Οι Συνταξιούχοι εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στους ξεριζωμένους και τονίζουν ότι πάνω από όλα είναι ο άνθρωπος. Ανεξαρτήτως φυλής, χρώματος, θρησκείας.
Η ανακοίνωση αναφέρει σχετικά:
«Θλίψη και οργή αισθανόμαστε για την ανείπωτη τραγωδία, που συγκλόνισε τις τελευταίες μέρες τον ελληνικό λαό, με το νέο πολύνεκρο ναυάγιο ξεριζωμένων ανοιχτά της Πύλου.
Σοκ, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσαν οι αριθμοί που ανακοινώθηκαν, ότι στο πλοίο επέβαιναν έως και 750 άτομα, με τα γυναικόπαιδα να είναι κλεισμένα στα αμπάρια.
“Συγκλονισμένοι” και “συντετριμμένοι” δηλώνουν αξιωματούχοι της ΕΕ και της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ, που μιλούν για αδιανόητη τραγωδία, χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα πάνω από τους υγρούς τάφους ανθρώπων.
Το ναυάγιο αυτό δεν ήταν δυστύχημα ήταν έγκλημα, μέρος του διαρκούς εγκλήματος που συντελείται στη Μεσόγειο και το Αιγαίο τα τελευταία χρόνια, με υπεύθυνες την ΕΕ και τις εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις, που ακολουθούν την πολιτική της έντασης και της καταστολής. Πυροδοτούν τους άδικους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, για το μοίρασμα των αγορών και την ενέργεια, κομματιάζοντας λαούς, δημιουργώντας φτώχεια και προσφυγιά.
Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους ξεριζωμένους και ζητάμε την ουσιαστική προστασία των δικαιωμάτων τους στο άσυλο, στις χώρες προορισμού τους. Καλούμε την κυβέρνηση που θα προκύψει από τις επόμενες εκλογές, να απεμπλακεί από τους πολέμους όπου κι αν γίνονται και να γυρίσουν πίσω όλοι οι Έλληνες φαντάροι. Δεν έχουν καμιά δουλειά έξω από τα σύνορά μας.
Αυτό που πρέπει να φωνάξουμε όλοι είναι ότι δεν πάει άλλο.
Φτάνει ως εδώ! Δεν θα αφήσουμε να γίνουν κανονικότητα τα ναυάγια στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο! Ο θυμός και η αγανάκτηση να γίνουν οργανωμένη πάλη!
Το είπαμε στη Λαμπεντούζα, το φωνάξαμε στο Φαρμακονήσι, το λέμε κάθε φορά που η Μεσόγειος μετατρέπεται σε τάφο ανθρώπων που απλά ονειρεύτηκαν μια καλύτερη ζωή.
Γιατί αυτοί οι δύσμοιροι θα μπορούσαν να είναι παιδιά μας, γονείς μας, φίλοι και συγγενείς μας. Είχαν την ατυχία να γεννηθούν μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα από την Ελλάδα. Θα μπορούσαμε να είμαστε εμείς στη θέση τους.
Πάνω από όλα είναι ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Ανεξαρτήτως φυλής, χρώματος, θρησκείας.
Στο δίλημμα “τα κέρδη τους, ή οι ζωές μας”, η απάντηση είναι μόνο μία: Οι ζωές των ανθρώπων»!