«Η Καβάλα διεκδικεί το 12%». Αυτή η αξίωση ήταν πολύ ψηλά στην «ατζέντα» των θεμάτων της περιοχής μας για χρόνια, τόσα πολλά που έφτασε να θυμίζει σε πολλούς τη λαϊκή ρήση «ήμουν νιος και… γέρασα»! Το περίφημο «12%» απασχόλησε φορείς και αιρετούς που ασχολήθηκαν «ζεστά» με το θέμα, χωρίς ωστόσο να έχει σημειωθεί η παραμικρή θετική εξέλιξη, τουλάχιστον σε πολιτικό επίπεδο.
Και νά που «ήρθε» σήμερα η Ελληνική Δικαιοσύνη να «βάλει τα πράγματα στη θέση τους» δικαιώνοντας επιχείρηση που προσέφυγε σε αυτήν για να διεκδικήσει το, με βάση τον Νόμο, οφειλόμενο σε αυτήν ποσό.
Συγκεκριμένα, το Μονομελές Πρωτοδικείο Καβάλας, με τη με αριθμό 714/2019 απόφασή του, έκανε δεκτή την αγωγή μεταποιητικής επιχείρησης με έδρα την Περιφερειακή Ενότητα Καβάλας έναντι του ΟΑΕΔ και του Ελληνικού Δημοσίου.
Την -πολύ θετική- αυτή εξέλιξη χαιρετίζει ο Σύνδεσμος Βιοτεχνιών και Βιομηχανιών Ανατολικής Μακεδονίας που κάνει λόγο σε ανακοίνωσή του για μια απόφαση που εδραιώνει το «περί δικαίου αίσθημα» και την οποία χαρακτηρίζει «ηλιαχτίδα φωτός» για όλες τις επιχειρήσεις της ευρύτερης περιοχής.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ανακοίνωσης του ΣΒΒΑΜ:
Η Δικαιοσύνη, στις κρίσιμες στιγμές, επιτελεί τον ρόλο της ακριβοδίκαια…
«Η απόφαση αυτή αποτελεί πραγματικά μία ηλιαχτίδα φωτός για έναν μεγάλο αριθμό επιχειρήσεων που εδρεύουν στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, οι οποίες άπασες έχουν λαμβάνειν και διεκδικούν νομίμως τη δικαιούμενη και δια νόμου ορισθείσα επιδότηση ποσοστού 12% επί του κόστους της μισθοδοσίας των εργαζομένων τους, επιβιώνοντας παράλληλα σε αντίξοες οικονομικά συνθήκες που επιτείνονται από τη γεωγραφική τους θέση.
Η παραπάνω απόφαση έρχεται σε πλήρη ευθυγράμμιση με το κοινό περί δικαίου αίσθημα και αποδεικνύει ότι η Δικαιοσύνη στις κρίσιμες στιγμές μπορεί και πράγματι επιτελεί το ρόλο της ακριβοδίκαια.
Υπενθυμίζεται ότι η επιδότηση του κόστους μισθοδοσίας για τις εδρεύουσες στην Περιφέρεια Ανατ. Μακεδονίας και Θράκης επιχειρήσεις, είχε σταματήσει να καταβάλλεται αναιτιολόγητα από το β’ εξάμηνο του έτους 2010, καίτοι ο νόμος που επέτασσε την καταβολή της δεν είχε πάψει να ισχύει. Οι σχετικές υπουργικές αποφάσεις καταργήθηκαν οριστικώς με νόμο του 2016, πλην όμως παρέμενε εκκρεμής η αξίωση των επιχειρήσεων για το χρονικό διάστημα από το β’ εξάμηνο του 2010 έως και το έτος 2015, το οποίο αντιστοιχεί σε ένα πολύ σημαντικό ποσό. Ελπίζουμε η κρίσιμη απόφαση να αποτελεί την απαρχή του τέλους για την πολυετή ταλαιπωρία που υφίστανται οι επιχειρήσεις, δίνοντας παράλληλα μία ανάσα ρευστότητας σε αυτές».