Η Ανάπτυξη Εφαρμογών σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον είναι ένα απαιτητικό μάθημα, όπου οι υποψήφιοι –υπό προϋποθέσεις– μπορούν και πρέπει να υπολογίζουν να γράψουν έναν υψηλό βαθμό. Για να επιτευχθεί όμως αυτό, εκτός από τη σωστή προετοιμασία που έχει γίνει κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, πρέπει να γίνει και σωστή επανάληψη.
Ο κάθε υποψήφιος χρειάζεται διαφορετικό χρόνο για την επανάληψή του ανάλογα με το πόσο καλά έχει αφομοιώσει την προς εξέταση ύλη και τις μεθοδολογίες των ασκήσεων. Ο προγραμματισμός σίγουρα δεν διδάσκεται με συγκεκριμένες τυποποιημένες μεθόδους προγραμματισμού, καθώς τα προβλήματα που καλείσαι να λύσεις ως προγραμματιστής μπορεί να είναι τόσο διαφορετικά που να επιδέχονται άπειρους τρόπους επίλυσης. Αυτό που πρέπει να υπάρχει στο μυαλό του υποψηφίου είναι ότι στην τελική του επανάληψη δεν πρέπει να υπάρχει καμία μεθοδολογία και γενικότερα καμία έννοια που να μην του έχει γίνει «κτήμα».
Με γνώμονα τα παραπάνω λοιπόν, πρέπει ο υποψήφιος να κάνει ακολουθήσει τα παρακάτω για να πετύχει το…. «Άριστον» στις εξετάσεις.
Διαβάστε πολύ καλά τη θεωρία. Επισημάνετε και σημειώστε σε μία κόλλα τα βασικά σημεία θεωρίας από κάθε κεφάλαιο. Η θεωρία στο μάθημα μπορεί να μη πιάνουν πολλές μονάδες αλλά είναι σίγουρες μονάδες και είναι η βάση για να λυθούν οι ασκήσεις.
Κοιτάξτε ξανά τα διαγωνίσματα και τα τεστ που γράψατε στη διάρκεια της χρονιάς έτσι ώστε να δώσετε έμφαση στα λάθη σας για να μην τα επαναλάβετε.
Στην τελική μας επανάληψη δεν λύνουμε καινούριες ασκήσεις αλλά κατοχυρώνουμε ό,τι έχουμε κάνει όλη τη χρονιά. Δεν ψάχνουμε ασκήσεις με «περίεργες» λύσεις. Αυτό μόνο άγχος μπορεί να μας προκαλέσει. Απλά δουλέψτε με τις ασκήσεις που έχετε κάνει.
Ποτέ μην αφήνετε κάτι που να μη το έχετε διαβάσει γιατί “δεν είναι S.O.S.” ή “έπεσε πέρυσι”. Τα θέματα των εξετάσεων είναι αρκετά μεγάλα και καλύπτουν όλη την ύλη του ΑΕΠΠ.
Θα πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερο βάρος σε ασκήσεις στο 1ο και 2ο θέμα που μας δίνουν 60 από τις 100 μονάδες. Οι περισσότερες μονάδες είναι σε αυτά τα δύο θέματα και όχι στο 3ο και 4ο , παρότι είναι πιο δύσκολα και πιο πολυδουλεμένα στο μάθημα. Το 3ο και 4ο θέμα είναι αυτά που θα μας δώσουν την δυνατότητα να ξεχωρίσουμε στην βαθμολογία.
Πιο συγκεκριμένα, στα θέματα 1ο και 2ο ρίχνουμε μεγάλο βάρος ,όχι μόνο επειδή πιάνουν περισσότερες μονάδες, αλλά και επειδή το κάθε είδος άσκησης μπορεί να μην είναι τόσο απλό όσο φαίνεται. Κάτι τέτοιο σημαίνει ότι πρέπει να λάβουμε υπόψη μας όλες τις παραμέτρους. Για παράδειγμα προσέχουμε αν γίνεται ή όχι μία επανάληψη (Αρχή επανάληψης – Μέχρις_ότου) και κατανοούμε ποιος είναι ο σκοπός της άσκησης. Πολλές φορές η κατανοήσει του τι προσπαθεί να καταφέρει μια άσκηση ισοδυναμεί με το να έχουμε βρει το ζητούμενο αποτέλεσμα.
Στην ανάπτυξη προγράμματος ή υποπρογράμματος σημαντικό είναι να ξεχωρίσουμε αν πρόκειται για απλή δομή επανάληψης ή για άσκηση με πίνακες. Στην πρώτη περίπτωση γίνονται όλα μέσα σε μία επανάληψη (καθώς δεν αποθηκεύονται οι τιμές), ενώ στην δεύτερη μπορούμε να ανοιγοκλείνουμε τις επαναλήψεις όποτε θέλουμε αφού αποθηκεύονται οι τιμές. Κάθε μια περίπτωση έχει διαφορετική φιλοσοφία και πρέπει να γνωρίζουμε καλά τις μεθοδολογίες. Σε κάθε περίπτωση όμως πριν ξεκινήσουμε να λύνουμε μια άσκηση, από τα θέματα 3ο και 4ο πρέπει αφού έχουμε διαβάσει καλά την εκφώνηση, να έχουμε γράψει στο πρόχειρο όλα τα ζητούμενα και να τα ομαδοποιήσουμε ώστε να ξέρουμε σε ποια επανάληψη θα τα εντάξουμε.
Τέλος, στην ανάπτυξη υποπρογραμμάτων πρέπει να είσαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί στην επιλογή του υποπρογράμματος που θα χρησιμοποιήσετε. Επίσης θα πρέπει να ξεχωρίσετε καλά ποιες εντολές γίνονται στο κύριο πρόγραμμα και ποια σε διαδικασία ή συνάρτηση στο υποπρόγραμμα.
Καλή επιτυχία…
Ο Κώστας Δ. Βλυσνάκης είναι προγραμματιστής
