Απαντήθηκαν την Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2016 από τον υπουργό Εργασίας Γιώργο Κατρούγκαλο οι δυο Επίκαιρες Ερωτήσεις που κατέθεσαν για τα Λιπάσματα Καβάλας ο βουλευτής Καβάλας της ΝΔ Νίκος Παναγιωτόπουλος και ο βουλευτής του ΚΚΕ Σάκης Βαρδαλής. Από τις τοποθετήσεις των δυο βουλευτών διαφάνηκε η διαφορετική οπτική γωνία με την οποία αντιλαμβάνονται το πρόβλημα και κυρίως η διαφορετική πολιτική προσέγγιση του θέματος. Ο κ. Παναγιωτόπουλος έκανε λόγο για μια «αντιδικία» η οποία πήρε τις διαστάσεις «μαξιμαλιστικής διελκυστίνδας», υπογραμμίζοντας ότι σε αυτό συνέβαλαν τα μέγιστα τόσο οι τρεις κυβερνητικοί βουλευτές Καβάλας, όσο και άλλα κυβερνητικά στελέχη, που καλλιέργησαν «φρούδες ελπίδες», ενώ ο κ. Βαρδαλής υπογράμμισε ότι «δεν είναι μια απλή αντιδικία, είναι μια καραμπινάτη επίθεση σε βάρος των εργαζόμενων από τον εργοδότη ο οποίος επέβαλλε νέα σύμβαση και όσους απεργούσαν και δεν την υπέγραψαν τους απέλυσε».
Γ. Κατρούγκαλος: Δεν ολιγώρησε η κυβέρνηση – Είμαστε σταθερά με τον κόσμο της Εργασίας
Απαντώντας ο υπουργός Εργασίας Γιώργος Κατρούγκαλος ξεκαθάρισε ότι «δεν είμαστε ούτε παρατηρητές ούτε ουδέτεροι. Με τον κόσμο της εργασίας είμαστε και υπέρ τού να συνεχίσει η οικονομική δραστηριότητα σε μια περιοχή που ξέρετε ότι ανάλογες βιομηχανικές δραστηριότητες είναι εξαιρετικά λίγες», ενώ χαρακτήρισε ως «ιδιαίτερα προβληματικό ζήτημα τις τριγωνικές σχέσεις που αναπτύσσονται ανάμεσα στη μητρική εταιρεία, την ELFE AE και στις παρένθετες εταιρείες που έχουν δημιουργηθεί, με αποτέλεσμα να υπάρχει μεταβίβαση δραστηριότητας από τη μία στην άλλη και με αυτόν τον τρόπο να παρακάμπτεται η υποχρέωση του εργοδότη να τηρεί ακόμα και αυτήν την κολοβή, την ελλιπή εργασιακή νομοθεσία».
Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσίασε το τέλος της απάντησης του πρώην υπουργού Εργασίας, όταν στρεφόμενος προς τον κ. Παναγιωτόπουλο είπε: «Μπορείτε, θέλετε να πάρετε στους ώμους σας εσείς προσωπικά και η Νέα Δημοκρατία τον κ. Λαυρεντιάδη; Νομίζετε ότι είναι η κλασική περίπτωση υγιούς επιχειρηματικότητας; Έχουμε καταγγελίες για μπράβους που περιφέρονται, απειλούν και δέρνουν. Αυτό είναι τυπική συμπεριφορά επιχειρηματία; Και όταν λέτε ότι υπερασπίζεστε την επιχειρηματικότητα, αυτού του είδους την επιχειρηματικότητα υπερασπίζεστε;» Ο κ. Παναγιωτόπουλος, πάντως, επέμενε στην αρχική του θέση να επανέλθουν οι δυο πλευρές στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης με όρους πραγματικής αντιδικίας.
Η ομιλία Παναγιωτόπουλου
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της πρωτολογίας του Νίκου Παναγιωτόπουλου στη Βουλή: «Κύριε Υπουργέ, έχετε μεγάλη εμπειρία, μεγαλύτερη από εμένα σε αυτές τις υποθέσεις και είμαι σίγουρος ότι θα συμφωνήσετε με αυτά που θα σας πω. Είναι εξαιρετικά ασυνήθιστο μια, έστω και σφοδρή, αντιδικία μεταξύ εργοδοσίας και εργαζομένων, σχετικά με τους όρους κάποιας σύμβασης αορίστου χρόνου ή ορισμένου χρόνου, με συγκεκριμένες αποδοχές ή με άλλες αποδοχές, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, να έχει μετατραπεί -όπως έχει γίνει σε αυτή την υπόθεση- σε μια μαξιμαλιστική διελκυστίνδα, όπου η κάθε πλευρά επιδιώκει ούτε λίγο ούτε πολύ να επικρατήσει εντελώς απέναντι στην άλλη πλευρά, τον αντίδικό της και κατ’ επέκταση μετατρέπεται σε ένα οξύ κοινωνικό πρόβλημα, όχι για τη συγκεκριμένη βιομηχανία, αλλά για την τοπική κοινωνία. Αυτό έχει γίνει με την υπόθεση των λιπασμάτων. Διότι μπορεί αυτή τη στιγμή το εργοστάσιο να λειτουργεί -και μάλιστα, εξ όσων πληροφορούμαι, να λειτουργεί σε φουλ ρυθμούς παραγωγής, έχοντας προσλάβει στη θέση αυτών που έχουν απολυθεί άλλους- αλλά υπάρχει το δεδομένο ότι εκατόν ογδόντα άνθρωποι έχουν χάσει τη δουλειά τους και μάλιστα, αζημίως, αφού λόγω της μήνυσης που εκκρεμεί -και θα εκδικαστεί, βέβαια, στα αρμόδια δικαστήρια- δεν τους έχει καταβληθεί αποζημίωση απόλυσης και δεν έχουν και πρόσβαση στο επίδομα ανεργίας.
Επομένως, καταλαβαίνετε πόσο οξύ είναι αυτό το πρόβλημα και πώς εξελίσσεται, θα έλεγα, σε πραγματικό «καρκίνωμα» για την τοπική κοινωνία. Έχουμε ανθρώπους οι οποίοι αντιμετωπίζουν πραγματικά πρόβλημα επιβίωσης με όρους απελπισίας.
Από την άλλη, γνωρίζω -και αναλύω λίγο την πραγματική κατάσταση- ότι ο ΟΜΕΔ, ο Οργανισμός Μεσολάβησης και Διαιτησίας, καλεί την πλευρά που έχει προσφύγει, προκειμένου να κλείσει την υπόθεση. Κάποια δικαστήρια θα γίνουν, ιδίως αυτά επί της μήνυσης και επί του στάτους των απολύσεων. Αναρωτιέμαι, όμως, πώς φθάσαμε ως εδώ.
Και πολύ φοβούμαι -κι εδώ είναι η κατακλείδα μου- ότι έχουν καλλιεργηθεί από κυβερνητικούς παράγοντες -όχι από εσάς, από το Υπουργείο, γιατί εσείς προσωπικά έχετε επιδείξει μια αυτοσυγκράτηση στην προσπάθεια να διαμεσολαβήσετε, ώστε να βρεθεί, εν πάση περιπτώσει, ο κοινός τόπος- ελπίδες, υπέρμετρες προσδοκίες ενδεχομένως, έχουν δοθεί και διαβεβαιώσεις στην πλευρά των απολυμένων εργαζομένων ότι θα επικρατήσουν πλήρως. Και νομίζω ότι αυτή συνέτεινε στο να οξυνθεί η αντιδικία και να φθάσουμε ενδεχομένως και στα άκρα.
Θυμίζω δηλώσεις στελεχών. Η Αναπληρώτρια Υπουργός κ. Φωτίου τον Ιούνιο λίγο πολύ τους είπε, εμφανιζόμενη μπροστά τους, ότι προωθείται νομοσχέδιο από την Κυβέρνηση, ώστε να καταστεί δυνατή η αυτοδιαχείριση της βιομηχανίας από τους εργαζόμενους στα πλαίσια της κοινωνικής συνεταιριστικής. Αν είναι δυνατόν! Τρεις κυβερνητικοί Βουλευτές για εντυπωσιασμό είπαν ότι αν δεν επρόκειτο να δοθεί λύση μέχρι το τέλος του καλοκαιριού, θα υπέβαλαν τις παραιτήσεις τους. Δεν έχουν, βέβαια, παραιτηθεί. Αυτό, όμως, καλλιεργεί προσδοκίες.
Μόλις προχθές ο Υπουργός Επικρατείας κ. Φλαμπουράρης διαβεβαίωσε αυτούς που πήγαν να τον δουν, ότι αναζητείται στρατηγικός επενδυτής. Και αναρωτιέμαι αν έχουν σχέση όλα αυτά με αυτή την αντιδικία και πώς συμβάλλουν στην εξομάλυνση αυτής της αντιδικίας.
Ρωτάω, λοιπόν, ποιο είναι το σχέδιο της Κυβέρνησης συνολικά όσον αφορά όλα αυτά που κατά καιρούς έχουν λεχθεί κι έχουν δημιουργήσει ελπίδες και προσδοκίες σε ανθρώπους που αυτή τη στιγμή βλέπουν τη ζωή τους να καταρρέει, και τι επιπλέον μέτρα ανακούφισης σχεδιάζει η Κυβέρνησή σας προκειμένου να βοηθηθούν αυτοί οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν αυτή τη στιγμή και την απόλυση, αλλά και κυριολεκτικά τον αγώνα για επιβίωση».