Η παράταξη Όραμα Μηχανικών «ΟΡΜΗ» για την Ανατολική Μακεδονία, με αφορμή την 43η Επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, εξέδωσε την ανακοίνωση με τίτλο «Το πολυτεχνείο τώρα και πριν 43 χρόνια: Ένας απλός φάρος ή αφετηρία και ώθηση για νέους αγώνες»; Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ανακοίνωσης.
Μια ακόμη επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, αυτή τη φορά η 43η. Σαράντα τρία χρόνια η μεταπολιτευτική Ελλάδα αγκομαχεί να κρατήσει ζωντανή τη μνήμη μιας από τις πιο γνήσιες λαϊκές εξεγέρσεις στην πατρίδα μας, μιας κορυφαίας πράξης αντίστασης κατά του τυραννικού καθεστώτος της ξενοκίνητης χούντας. Το Πολυτεχνείο δεν ήταν μόνο αντίσταση κατά της δικτατορίας. Αποτελούσε ταυτόχρονα και μια γενίκευση των στόχων και οραμάτων για εθνική ανεξαρτησία, δημοκρατία και κοινωνική απελευθέρωση. Σαράντα τρία χρόνια από το Νοέμβρη του ’73, οι επετειακοί εορτασμοί εμπεριείχαν και αρκετά στοιχεία καπηλείας από τους κάθε λογής επιτήδειους που φρόντιζαν το προφίλ τους, εμπεριείχαν πολιτική εκμετάλλευση και σκόπιμες διαστρεβλώσεις.
Το ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ενσαρκώνει ένα σύνολο αξιών που μπορούν να οδηγήσουν σε μια ανώτερη κοινωνία, ελεύθερη, δίκαιη, δημοκρατική. Σε μια κοινωνία χωρίς εξαρτήσεις από ντόπια και ξένα κέντρα οικονομικής και πολιτικής επικυριαρχίας.
Σήμερα που η κοινωνία διαρκώς περιθωριοποιείται και φτωχοποιείται, οι κοινωνικές αντιστάσεις υποχωρούν, οι ατομικές και συλλογικές ελευθερίες συρρικνώνονται, ο λαός απογοητεύεται και η λιτότητα εδραιώνεται, «θριαμβεύει», και διευρύνεται, τα σύμβολα κινδυνεύουν να ξεχαστούν. Δεν είναι λίγοι αυτοί που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εξαργύρωσαν τον αγώνα τους στα πολιτικά χρηματιστήρια και πούλησαν την ψυχή τους. Υπάρχουν όμως και πολλοί που άντεξαν, δεν αλλοτριώθηκαν αλλά έμεινα στο περιθώριο της πολιτικής και κοινωνικής ζωής. Εάν και αυτοί ξεχαστούν, το Πολυτεχνείο κινδυνεύει να ξεχαστεί .
Τα συντρίμμια στην κοινωνία που δημιούργησε και συνεχίζει να δημιουργεί η κρίση χρειάζονται μια νέα συγκολλητική ουσία, έναν επανακαθορισμό στόχων και οραμάτων για να ξαναζωντανέψει η ελπίδα και να ιχνηλατηθεί η προοπτική.
Μέσα στην καταχνιά μας, έχουμε χρέος να αναζητήσουμε και να ανακαλύψουμε το ΝΕΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ, αποτινάσσοντας τη σκοτεινή ύλη που το καλύπτει και το κάνει αόρατο. Να το αναδείξουμε ως ένα φως δυνατό και λαμπερό που θα φωτίζει νέους δρόμους αγώνων και αντιστάσεων. Που θα αποτελεί αφετηρία και ώθηση για νέους αγώνες.