Εκδήλωση για την Ημέρα της Γυναίκας διοργάνωσε η ΝΟΔΕ Καβάλας το βράδυ της Παρασκευής 10 Μαρτίου στην αίθουσα εκδηλώσεων της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Καβάλας «Βασίλης Βασιλικός» με προσκεκλημένη ομιλήτρια την Τομεάρχη Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων του κόμματος και Βουλευτή Επικρατείας Νίκη Κ. Κεραμέως.
Το «παρών» έδωσαν αρκετά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, ενώ την Περιφέρεια ΑΜ-Θ εκπροσώπησε ο Αντιπεριφερειάρχης Καβάλας Θόδωρος Μαρκόπουλος, τον δήμο Καβάλας η αντιδήμαρχος Κορίνα Χιώτη-Πρασά και τον δήμο Παγγαίου ο δήμαρχος Φίλιππος Αναστασιάδης και ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Κώστας Γάκης. Την ομιλήτρια προλόγισαν ο πρόεδρος της ΝΟΔΕ Καβάλας Μπάμπης Δράκος, η πρόεδρος της ΔΗΜΤΟ Καβάλας Μαρίνα Φιλιππίδου και η τέως αναπληρώτρια διοικητής του Νοσοκομείου Καβάλας Στέλλα Παπαδοπούλου.
Η κ. Κεραμέως επικεντρώθηκε σε κάποιες από τις παραμέτρους που καθορίζουν σήμερα τη θέση της γυναίκας στην ελληνική κοινωνία. «Η γυναίκα σήμερα καλείται να ανταπεξέλθει σε πολλούς διαφορετικούς ρόλους. Δίνει καθημερινά τον δικός της αγώνα για να είναι πετυχημένη μητέρα, σύζυγος, επαγγελματίας, γιαγιά, σε μια κοινωνία που ενώ έχουν σημειωθεί και σημαντικά βήματα προς την επίτευξη της ισότητας των δύο φύλων, δυστυχώς μένουν ακόμα να επιτευχθούν πάρα πολλά. Τρεις είναι οι άξονες στη σημερινή ζωή της γυναίκας: Γυναίκα και πολιτική ζωή, γυναίκες και επαγγελματική ζωή, γυναίκες και πρόσβαση στην εκπαίδευση», δήλωσε η ίδια, αναλύοντας τον κάθε άξονα ξεχωριστά και παραθέτοντας ενδιαφέροντα στοιχεία κυρίως για τη θέση της γυναίκας στην πολιτική ζωή, αλλά στον επαγγελματικό βίο.
Γυναίκα και πολιτική
«Παγκοσμίως η γυναικεία πολιτική συμμετοχή και εκπροσώπηση είναι πολύ περιορισμένη. Οι γυναίκες που εκπροσωπούνται και ως ψηφοφόροι και στα αιρετά αξιώματα, με βάση στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών το 2015-2016 αναφέρουν πως μόνο το 22,8% των βουλευτών είναι γυναίκες. Απ’ όλους τους υπουργούς το 17% είναι γυναίκες. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η χώρα με το μεγαλύτερο αριθμό βουλευτών και είναι η Ρουάντα, η οποία είναι μια αφρικανική χώρα με εξαιρετικά χαμηλό βιοτικό επίπεδο. Μόνο το 20% των κατοίκων της Ρουάντα έχουν πρόσβαση σε ηλεκτρικό ρεύμα και παρ’ όλα αυτά το ποσοστό του Κοινοβουλίου σε γυναίκες είναι 63,8%. Είναι κάτι που πρέπει να μας προβληματίσει.
»Στην Ελλάδα μόνο 55 γυναίκες βουλευτές υπάρχουν στο Κοινοβούλιο σε σύνολο 300 βουλευτών και από αυτές σε νεαρή ηλικία ελάχιστες. Η Κυβέρνηση έχει 48 υπουργούς και μόνο 8 γυναίκες είναι στο υπουργικό συμβούλιο. Είναι ξεκάθαρο πως η πολιτική αποτελεί ένα κατ εξοχήν ανδροκρατούμενο πεδίο της δημόσιας ζωής και στην Ελλάδα και διεθνώς.
»Οι λόγοι που υποεκπροσωπείται το γυναικείο φύλο στην πολιτική είναι δύο: Πρώτον, δεν έχουμε τις κατάλληλες δομές και πολιτικές και δεύτερον, υπάρχουν κάποια παρωχημένα στερεότυπα και δυσμενείς διακρίσεις με βάσει το φύλο».
Γυναίκα και επαγγελματική ζωή
«Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ το 2016 οι άνεργοι ανήλθαν σε 1.092.000 για τη χώρα μας. Βλέπουμε ότι το ποσοστό των ανέργων γυναικών είναι πάρα πολύ υψηλό σε σχέση με των ανδρών. Οι άνεργες γυναίκες είναι στο 27,2% και οι άνεργοι άνδρες στο 18,9%. Μιλάμε για σχεδόν 10 ποσοστιαίες μονάδες διαφορά. Σε διεθνές επίπεδο σύμφωνα με την παγκόσμια τράπεζα, μόνο το 50% των γυναικών έχει πρόσβαση στην αγορά εργασίας, ενώ οι γυναίκες αμείβονται παγκόσμια 24% λιγότερο από τους άνδρες.
»Σε 100 χώρες οι γυναίκες αντιμετωπίζουν προβλήματα πρόσβασης στην αγορά εργασίας λόγω φύλου. Σε 18 χώρες οι άνδρες έχουν νόμιμο δικαίωμα να μην επιτρέπουν στις συζύγους τους να εργαστούν. Η οικονομική ανισότητα αυξάνεται δε σε τέτοιο επίπεδο που θα χρειαστούν 170 χρόνια μέχρι να υπάρχει ισότητα. Στη χώρα μας για κάθε ένα ευρώ που βγάζουν οι γυναίκες, οι άνδρες βγάζουν 1,75 ευρώ. Ο συνδυασμός της δουλειάς με την οικογένεια, αποτελεί την μεγαλύτερη πρόκληση στις αναπτυγμένες και αναδυόμενες οικονομίες. Από την άλλη στις αναπτυσσόμενες οικονομίες η άδικη μεταχείριση στην δουλειά αποτελεί την μεγαλύτερη ανησυχία».
Γυναίκες και πρόσβαση στην εκπαίδευση
«Ένας άλλος τομέας όπου διαπιστώνονται ανισότητες μεταξύ των δύο φύλων είναι η πρόσβαση στην εκπαίδευση. Στην Ελλάδα τα ποσοστά συμμετοχής των κοριτσιών στην εκπαίδευση δεν διαφέρουν από των αγοριών. Στα χωριά ακόμα και 40-50 χρόνια πίσω οι νεαρές κοπέλες δεν συνέχιζαν στο γυμνάσιο από τον φόβο να μην συνάψουν σχέσεις με αγόρια και κακοχαρακτηριστούν.
»Ευτυχώς η ελληνική κοινωνία σε ό,τι αφορά την ισότιμη συμμετοχή των δύο φύλων έχει ξεπεράσει και την ισότητα. Τα ποσοστά συμμετοχής κοριτσιών υπερτερούν στην Ελλάδα έναντι των αγοριών σε όλες τις βαθμίδες της Β/θμιας Εκπαίδευσης, της αρχικής επαγγελματικής κατάρτισης και της Γ/θμιας εκπαίδευσης. Υπάρχουν όμως ακόμη στερεότυπα ως προς τις επιλογές σε σχέση με τα γνωστικά αντικείμενα που ακολουθούν οι γυναίκες. Τείνουν να πηγαίνουν σε παιδαγωγικές, φιλοσοφικές σχολές, σε σχολές που σχετίζονται με επαγγέλματα υγείας και πρόνοιας, σε γραφικές και καλλιτεχνικές σπουδές, τροφίμων και διατροφής και διοίκησης-οικονομίας.
»Υποεκπροσωπούνται στις θετικές τεχνολογικές κατευθύνσεις και είναι φανερό ότι και τα επαγγέλματα κρατούν κοντά τις γυναίκες, σε ιδιώτες που παραδοσιακά τούς αποδίδονται. Ιδιώτες που έχουν να κάνουν με τη φροντίδα και την περίθαλψη, εξ ου και τα επαγγέλματα των μαιών, παραϊατρικά, νοσοκόμες, κοινωνικοί λειτουργοί, νηπιαγωγοί. Οι γυναίκες και τα κορίτσια προσπαθούν να έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση, όμως εξακολουθούν να έρχονται αντιμέτωπες με πολλά εμπόδια, όπως τη πίεση από ένα πρώιμο γάμο, μέχρι τις διακρίσεις στην αγορά εργασίας. Η ενίσχυση της εκπαίδευσής τους, συμβάλλει όμως στη μείωση της φτώχειας, στην προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης και στην αντιμετώπιση παγκόσμιων προκλήσεων, όπως είναι η επίλυση των συγκρούσεων και η υγεία.
»Υπάρχουν όμως και γυναίκες που υπερπήδησαν εμπόδια και έγιναν σύμβολα απέναντι στις αδικίες στο γυναικείο φύλο. Τρανό παράδειγμα η Μαλάλα από το Πακιστάν τιμημένη με το βραβεί Ζαχάρωφ το 2013 η οποία αποτελεί παγκόσμιο σύμβολο για τον αγώνα των κοριτσιών στο δικαίωμα στην εκπαίδευση. Υποστήριξε τα δικαιώματά της, όμως έπεσε θύμα απόπειρας δολοφονίας από Ταλιμπάν ενώ επέστρεφε από το σχολείο της και από τότε ενέτεινε τον αγώνα της».
Τραγικά τα στοιχεία για την ενδοοικογενειακή βία
«Συχνά ασκείται βία στις γυναίκες από την οικογένεια. Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΕ το 2014 το 25% των ελληνίδων έχει πέσει θύμα σωματικής, ή σεξουαλικής βίας από την ηλικία των 15 ετών και άνω. Το 33% δέχτηκε ψυχολογική βία και το ίδιο ποσοστό δήλωσε το σπίτι ως τόπο που δέχτηκε το πιο σοβαρό περιστατικό βίας. Οι γυναίκες ηλικίας 15-44 ετών διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο από βιασμούς ή ενδοοικογενειακή βία και λιγότερο από τις ασθένειες, τα τροχαία, τον πόλεμο και την ελονοσία.
»Η ενδοοικογενειακή βία είναι ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο και μόνο ως τέτοιο πρέπει να προσεγγίζεται. Η βία επηρεάζεται από ένα σύνολο διαφορετικών αιτιών αλλά οι προεκτάσεις της απλώνονται σε όλα τα επίπεδα της προσωπικής και ευρύτερης ζωής του ατόμου. Οι συνέπειες της βίας μπορεί να είναι ψυχολογικές, σωματικές, κοινωνικές ή και οικονομικές. Η βία είναι ένα κοινωνικό πρόβλημα που η γυναίκα την βιώνει ως προσωπικό.
»Πρέπει να γίνουν πολλά βήματα για να μπορούμε να κάνουμε μια συστηματική πολιτική σε εθνικό επίπεδο ενάντια στην βία κατά των γυναικών .Η ενδοοικογενειακή βία δεν είναι ιδιωτική υπόθεση αλλά σοβαρή κοινωνική παθογένεια».