Ο Κωστής Σιμιτσής δεν παρέστη στη σύσκεψη με τους επικεφαλής των παρατάξεων της Αντιπολίτευσης που συγκάλεσε τη Δευτέρα 8 Μαΐου 2017 στο γραφείο της η δήμαρχος Δήμητρα Τσανάκα (διαβάστε σχετικά εδώ). Εξηγώντας τους λόγους της αποχής του, ο τ. δήμαρχος Καβάλας επισημαίνει ότι καταρχήν η κ. Τσανάκα γνώριζε τις απόψεις του, καθώς μίλησαν τηλεφωνικά την περασμένη Παρασκευή.
Από εκεί και πέρα, κατά την άποψή του, αυτές οι συσκέψεις πρέπει να περιορίζονται στο ελάχιστο δυνατό. «Η κ. δήμαρχος έχει εγκαινιάσει μία καινούργια τακτική, να φορτώνει τις ευθύνες της διοίκησης σε όλα τα μέλη των παρατάξεων. Μπορεί να διοικήσει και πρέπει να διοικήσει μέχρι το 2019, μετά και την εντολή που της έδωσε ο λαός της Καβάλας. Κατά συνέπεια, πρέπει να παίρνει αποφάσεις. Εδώ τα πράγματα είναι ξεκάθαρα και δεδομένα. Δεν είναι δυνατό να φανταστώ και να διανοηθώ ποτέ ότι ένας δήμαρχος θα μπορούσε να συμβιβασθεί με τη ΔΕΠΟΣ στο οικονομικό ζήτημα που μας χωρίζει αυτήν τη στιγμή με την εταιρία. Η ενημέρωση που έγινε θα μπορούσε να γίνει κάλλιστα στο Δημοτικό Συμβούλιο και μάλιστα στο πλαίσιο μιας απόφασης που κατά την άποψή μου θα πρέπει να παρθεί. Αυτή η απόφαση συμπεριλαμβάνεται στην πρόταση που αναπτύσσω στην ανακοίνωση που έκανε η παράταξή μας, ότι δηλαδή πρέπει ο δήμος Καβάλας να δει το θέμα σοβαρά» (διαβάστε την ανακοίνωση Σιμιτσή εδώ).
Η διοίκηση Τσανάκα «έχασε» δυόμιση χρόνια – Να ελεγχθεί το αρχείο της ΔΕΠΟΣ από νομικούς
«Η σημερινή διοίκηση έχει καθυστερήσει πάρα πολύ. Έχουν χαθεί δυόμιση χρόνια, γι’ αυτό και για άλλα ζητήματα, την ώρα που εμείς είχαμε φέρει την υπόθεση σχετικά σε έναν ίσιο δρόμο. Πρέπει λοιπόν να εφαρμοστεί η ίδια μεθοδολογία που είχαμε ακολουθήσει τα προηγούμενα χρόνια. Επειδή σώσαμε το αρχείο της ΔΕΠΟΣ, σώσαμε τα συμβόλαια και όλα τα έγγραφα που φυλάσσονται σε έναν χώρο στο κτίριο της ΔΗΜΩΦΕΛΕΙΑ, πρέπει μία επιτελική ομάδα νεαρών κατά βάση δικηγόρων, υπό την επίβλεψη της νομικής μας υπηρεσίας, να μπει μέσα και να κάνει έρευνα.
»Η συμφωνία που είχε κάνει ο Λευτέρης Αθανασιάδης με τη διοίκηση της ΔΕΠΟΣ πριν από 30 περίπου χρόνια, έλεγε το εξής: Ότι η ΔΕΠΟΣ θα πουλάει τη γη στη συγκεκριμένη συνοικία που χτίστηκε (περίπου 700 στρέμματα), θα πληρώνει από το αντάλλαγμα των συμβολαίων τα λειτουργικά έξοδα του γραφείου της ΔΕΠΟΣ στην Καβάλα και ό,τι περισσεύει, θα μοιράζεται καθαρά ανάμεσα στον δήμο και τη ΔΕΠΟΣ. Στην ουσία πέτυχε τότε ο Αθανασιάδης, ό,τι πουλιέται από τη γη της ΔΕΠΟΣ, το μισό κεφάλαιο περίπου να παραμένει στην Καβάλα. Το επιχείρημα γι’ αυτήν την γενναιόδωρη προσφορά του κράτους μας ήταν πως ο δήμος θα φτιάξει σε μεγάλο μέρος τις υποδομές στη γειτονιά. Πράγματι, τις έφτιαξε. Όμως, η ΔΕΠΟΣ έδωσε μόνο δύο φορές λεφτά στον δήμο Καβάλας και συγκεκριμένα μία φορά στον Λευτέρη Αθανασιάδη και μία φορά στον Στάθη Ερυφιλλίδη.
Μια «μαύρη τρύπα» που δεν λέει να κλείσει η παρουσία της ΔΕΠΟΣ στην Καβάλα
«Εγώ έκανα αγώνα στη συνέχεια, επειδή η ΔΕΠΟΣ κατακρατούσε τα χρήματα από την πώληση συμβολαίων, δεν πλήρωνε τους εργαζόμενούς της στο γραφείο της Καβάλας, ενώ δεν πλήρωνε και τους εργολάβους! Πουλούσε, λοιπόν, τα διαμερίσματα και κρατούσε τα χρήματα για να πληρώνει τους μισθούς στην Αθήνα, τους μισθούς στο Πόρτο Ράφτη, τους μισθούς στο Αρκαδικό Χωριό… μία μαύρη τρύπα που δεν λέει να κλείσει… και στην Καβάλα δεν έδινε τίποτα! Δεν έδινε καν τα χρήματα στην εργολαβική εταιρία του Αδάμ Μαγκαφίνη και του Λάκη Σκορδαλού που είχαν ολοκληρώσει το έργο!
»Προσωπικά, αναγκαζόμουν να κατεβαίνω στην Αθήνα, να παλεύω με τους παράγοντες για να πάρω μία επιταγή, μήπως και πληρωθούν τα τρέχοντα λειτουργικά έξοδα (ΔΕΗ, ΟΤΕ κλπ) και φυσικά οι εργολάβοι. Είχαν δώσει 150.000 τότε στον Αθανασιάδη και άλλες 150.000 στον Εριφυλλίδη. Οι 150.000 του Αθανασιάδη ήταν έναντι μελλοντικών κερδών. Η ΔΕΠΟΣ βρέθηκε χρεωμένη, χωρίς φυσικά να φταίει γι αυτό ο δήμος Καβάλας, και ως εκ τούτου, ζητάνε τα λεφτά πίσω, επειδή δεν υπήρχαν κέρδη».
Τα είχαμε δρομολογήσει όλα…
«Κατά τη δεύτερη τετραετία μας στη διοίκηση του δήμου, εξωθήσαμε τη ΔΕΠΟΣ σε διάλυση και θέσαμε σε εκκαθάριση την Κοινοπραξία που υπήρχε μεταξύ της ΔΕΠΟΣ και του δήμου Καβάλας. Βάλαμε μπροστά τη διαδικασία της διαιτησίας, η οποία προβλέπεται από το κοινοπρακτικό, αλλά στη συνέχεια βρήκαμε έναν τρόπο να την αποφύγουμε και τελικά ήμασταν έτοιμοι να πάμε στα δικαστήρια. Όλα αυτά ξεκίνησαν το 2012…
«Συναντηθήκαμε πέντε ή έξι φορές με τους εκκαθαριστές από την πλευρά της ΔΕΠΟΣ, ξεκαθαρίσαμε τις οφειλές που έτρεχαν και τις οποίες πλήρωσε στο ακέραιο το Ελληνικό Σημόσιο, καθώς η ΔΕΠΟΣ είχε διαλυθεί, ενώ ο δήμος δεν πλήρωσε ούτε δραχμή. Υπήρχαν σε εκκρεμότητα ποινικές διαδικασίες στις οποίες ήμουν και εγώ κατηγορούμενος, επειδή η ΔΕΠΟΣ δεν είχε πληρώσει ΙΚΑ και μισθούς των εργαζομένων! Όλα είχαν τελειώσει και ήμασταν έτοιμοι στο να γίνει μία ομάδα νομικών και οικονομολόγων (σύμφωνα με την πρότασή μας) από την κ. Τσανάκα, να μπουν στο αρχείο της ΔΕΠΟΣ, για να δουν όλα τα συμβόλαια των ακινήτων που πουλήθηκαν στην γειτονιά αυτή, πόσα χρήματα μπήκαν στα ταμεία της ΔΕΠΟΣ, για να βγει επιτέλους αυτός ο λογαριασμός».
Πηγή: Εφημερίδα Νέα Εγνατία