Έναν Ενιαίο Κρατικό Φορέα Λιπασματοβιομηχανίας «βλέπει» το Κομμουνιστικό Κόμμα ως μοναδική λύση στην «κρίση» που έχει ξεσπάσει εδώ και έναν χρόνο στη Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων, αφού, σύμφωνα με το σκεπτικό, ο όποιος νέος επενδυτής τυχόν «έρθει», δεν θα έχει καμία διαφορά από τον Λαυρέντη Λαυρεντιάδη!
Σε ανακοίνωσή της, η Τομεακή Επιτροπή Καβάλας του ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους να μην εμπιστεύονται τις εξαγγελίες της κυβέρνησης η οποία, αν ήθελε όπως σημειώνεται, θα είχε καταργήσει τους αντιλαϊκούς νόμους βάσει των οποίων σήμερα βρίσκονται χωρίς δουλειά.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ανακοίνωσης της ΤΕ Καβάλας του ΚΚΕ.
Να μη γίνονται μπαλάκι οι Απολυμένοι στις ψευτοαντιπαραθέσεις κυβέρνησης – εργοδοσίας
«Οι τελευταίες εξελίξεις στη Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων αναδεικνύουν τα αδιέξοδα της πολιτικής της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων. Διαχρονικά το εργοστάσιο διαδραμάτιζε κομβικό ρόλο για την αγροτική παραγωγή και συνολικά για την οικονομία. Ακόμα όμως και στα χρόνια που λειτουργούσε κάτω από την κρατική «προστασία» ωφελημένοι δεν ήταν ούτε οι φτωχοί αγρότες της χώρας ούτε οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Οι φτωχοί αγρότες έβλεπαν την τιμή του λιπάσματος να ανεβαίνει και οι εργαζόμενοι τα δικαιώματα τους να πετσοκόβονται. Φυσικά στην πορεία γκρεμίστηκαν οι όποιες αυταπάτες μπορεί να καλλιεργούσαν κάποιοι για το ρόλο ενός τέτοιου κρατικού εργοστασίου. Πριν ακόμα την κρίση και τα μνημόνια ήρθε η συρρίκνωση του κλάδου, το κλείσιμο των υπόλοιπων εργοστασίων της χώρας, αποτέλεσμα του διεθνούς ανταγωνισμού. Η ίδια η στρατηγική της Ε.Ε. για την απελευθέρωση της αγοράς του λιπάσματος οδήγησε στη σημερινή κατάσταση. Όσοι μάλιστα πανηγύριζαν για την ανάληψη του εργοστασίου από τον «επιχειρηματία τότε της χρονιάς» Λαυρεντιάδη, σήμερα και μετά την ολομέτωπη επίθεση που η εργοδοσία εξαπέλυσε, αντί να καταπιούν τη γλώσσα τους, συνεχίζουν να διαφημίζουν την ανταγωνιστικότητα, την επιχειρηματικότητα και όλες τις άλλες σάπιες «αξίες» του καπιταλιστικού συστήματος.
Συνεχίζουν να επιδιώκουν να αλλάξει χέρια η επιχείρηση λες και ο επόμενος «επιχειρηματίας της χρονιάς» θα αναλάβει «για την ψυχή της μάνας του» και όχι για να αποκομίσει το μέγιστο δυνατό κέρδος. Ο όποιος επόμενος επενδυτής θα αξιοποιήσει και αυτός – όπως και ο προκάτοχός του – όλο το αντιλαϊκό νομοθετικό οπλοστάσιο που για αυτό φρόντισαν και οι προηγούμενες και η σημερινή κυβέρνηση. Θα απαιτήσει και αυτός τα «δωράκια» του όπως: κατάργηση του ΕΦΚ στο φυσικό αέριο, διαγραφή χρεών κτλ. «δωράκια» που θα τα πληρώσει ο ελληνικός λαός από την άγρια φοροληστεία που αυξάνεται.
ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΤΟΥ!
Που φτάσαμε λοιπόν σήμερα; 180 απολυμένοι και αγωνιζόμενοι εργάτες, απλήρωτοι και χωρίς αποζημίωση (με τις μεθοδεύσεις της εργοδοσίας που αξιοποιεί νόμο του 1920 τον οποίο – για να μην ξεχνιόμαστε – η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ διατηρεί στο ακέραιο) να περιμένουν τη δικαίωση από τα δικαστήρια και το εργοστάσιο να κινδυνεύει με λουκέτο μετά την απόφαση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας – Θράκης που έκρινε ως μη σύννομη την αδειοδότηση της νέας εταιρίας φάντασμα που έστησε σε μια νύχτα – κατά τη συνήθη πρακτική του – ο Λαυρεντιάδης.
Πάει όμως πολύ η κυβέρνηση του 4ου μνημονίου, την ώρα που ετοιμάζεται να κόψει έναν ακόμα μισθό από τους εργαζόμενους με τη μείωση του αφορολόγητου ορίου, που φέρνει νέες περικοπές σε συντάξεις και κοινωνικά επιδόματα, νέες ιδιωτικοποιήσεις και αντίμετρα – δωράκια στους επιχειρηματικούς ομίλους (μείωση φορολογίας, επιδότηση εργασίας κλπ.), να πανηγυρίζει. Έχουν μάλιστα το θράσος να δηλώνουν ότι το Υπουργείο Εργασίας «δεν είναι Υπουργείο Τροχονόμος για να βλέπει τις απολύσεις να περνούν».
Ποιοι; Αυτοί που ετοιμάζονται να ολοκληρώσουν το έγκλημα των ομαδικών απολύσεων, κοροϊδεύουν τους συμβασιούχους στους Δήμους, διατηρούν τον άθλιο εργασιακό μεσαίωνα σε μισθούς, ελαστικές σχέσεις εργασίας, δουλεμπορικά γραφεία κλπ. Αυτοί που νύχτα περνούσαν φωτογραφική τροπολογία – δωράκι στο Λαυρεντιάδη για κατάργηση του ΕΦΚ στο φυσικό αέριο και έπειτα – κάτω από την αποκάλυψη των μεθοδεύσεών τους – την απέσυραν κοροϊδεύοντας τους εργαζόμενους ότι την αποσύρουν δήθεν για να «στριμώξουν» το Λαυρεντιάδη.
Αλήθεια με τα υπέρογκα χρέη του Λαυρεντιάδη προς ΔΕΗ, ΔΕΠΑ και ΕΦΚΑ που οι ίδιοι κυβερνητικοί παρουσιάζουν, τι προτίθενται να κάνουν; Μήπως κάποια ρύθμιση με διαγραφή τόκων και πολλές μικρές δόσεις;
Το ΚΚΕ σταθερά από την πρώτη στιγμή ως και σήμερα βρίσκεται στο πλευρό των απολυμένων εργατών που το «έγκλημά» τους ήταν να μην σκύψουν το κεφάλι, να μην υπογράψουν τις επαίσχυντες – άθλιες συμβάσεις που οδηγούσαν σε τσάκισμα μισθών, δικαιωμάτων. Για το ΚΚΕ δεν ισχύουν τα αδιέξοδα όσων επέλεξαν το δρόμο της υπηρέτησης των καπιταλιστών, της Ε.Ε., το δρόμο της εξαπάτησης των εργαζομένων, όλου του λαού. Αν η κυβέρνηση είχε ειλικρινή θέληση να επιστρέψουν στις δουλειές τους οι απολυμένοι και το εργοστάσιο να συνεχίσει να λειτουργεί απρόσκοπτα θα είχε ήδη καταργήσει όλο το αντιλαϊκό νομοθετικό οπλοστάσιο που χρησιμοποιεί ο Λαυρεντιάδης και συνολικά η εργοδοσία, οι επιχειρηματικοί όμιλοι, για να καταργήσουν συμβάσεις, να επιβάλουν περικοπές σε μισθούς και δικαιώματα, να απολύουν όσους και όποτε θέλουν, να κατασκευάζουν εταιρίες – φαντάσματα μέσα σε μια νύχτα για να φορτώσουν τα χρέη τους στις πλάτες του ελληνικού λαού.
Στηρίζουμε το δίκαιο αίτημα των απολυμένων να γυρίσουν στο εργοστάσιο. Ένα εργοστάσιο που έχει ανάγκη όλους τους εργαζόμενους και τους απολυμένους και τους νυν, χωρίς διάκριση σε εργολαβικούς και μόνιμους, που από κοινού πρέπει να διεκδικήσουν Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με απολαβές και δικαιώματα όπως ίσχυαν στον Οργανισμό του 2009, με πλήρη κάλυψη στα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, για να λειτουργήσει το εργοστάσιο στο ύψος των δυνατοτήτων παραγωγής. Για να μην αλλάξει χρήση αλλά να αυξηθεί η παραγωγή με κριτήριο την κάλυψη των εγχώριων αναγκών της αγροτικής παραγωγής σε φτηνό και ποιοτικό λίπασμα.
Το ΚΚΕ καλεί τους αγωνιζόμενους απολυμένους να μην υποκύψουν στις νέες αυταπάτες που στήνει η κυβέρνηση για να κερδίσει χρόνο, όπως δεν υπέκυψαν στις απειλές και τους εκβιασμούς. Να εντείνουν τη δράση και τον αγώνα τους, να παραμερίσουν όσους καλλιεργούν κλίμα αναμονής ενόψει και του δικαστικού αγώνα. Τα δικαστήρια τη δουλειά τους και οι εργάτες τον αγώνα τους.
Στον ίδιο δρόμο, αυτόν του αγώνα είναι ανάγκη να βρεθούν και οι σημερινοί εργαζόμενοι του εργοστασίου. Να απορρίψουν τις άθλιες ολιγόμηνες ατομικές συμβάσεις, τις πιέσεις και τους εκβιασμούς, τα μεροκάματα πείνας, την έλλειψη μέτρων υγιεινής και ασφάλειας. Να μην αποδεχθούν να γίνονται «μπαλάκι» στις ψευτοαντιπαραθέσεις κυβέρνησης – εργοδοσίας. Ο αγώνας για μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα είναι αγώνας που στο στόχαστρο πρέπει να βάζει και τους δύο!
Ο αγώνας αυτός για να έχει σήμερα αποτέλεσμα χρειάζεται να συνδεθεί με τον αγώνα για ριζικές αλλαγές στην οικονομία, την κοινωνία, την εξουσία.
Το ΚΚΕ διαχρονικά με τους αγώνες και τις παρεμβάσεις του, υπογραμμίζει την ώριμη ανάγκη οι εργαζόμενοι να βάλουν στην προμετωπίδα των διεκδικήσεών τους το στόχο της δημιουργίας Ενιαίου Κρατικού Φορέα Λιπασματοβιομηχανίας, που θα έχει στην ευθύνη του την παραγωγή και διάθεση λιπάσματος υψηλής ποιότητας, στα πλαίσια μιας ριζικά διαφορετικής οργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας με κοινωνικοποιημένα τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, με σεβασμό στο περιβάλλον, με εργαζόμενους πλήρους και σταθερής δουλειάς, με μισθούς αξιοπρέπειας, μέτρα υγιεινής και ασφάλειας. Ένας τέτοιος φορέας ακριβώς επειδή θα ανήκει στο κράτος στο οποίο κουμάντο θα κάνουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι – σε αντίθεση με το σημερινό που εξυπηρετεί αποκλειστικά τα συμφέροντα των μονοπωλίων – θα λειτουργεί στα πλαίσια του επιστημονικού πανεθνικού κεντρικού σχεδιασμού, που θα καθορίζει τι, πως και πόσο πρέπει να παραχθεί, λαμβάνοντας υπόψη πριν από όλα τις ανάγκες της εγχώριας αγροτικής παραγωγής, η οποία με τη σειρά της θα κινείται με γνώμονα την κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού μας με ποιοτικά, υγιεινά και σε επάρκεια αγαθά. Μόνο σε αυτή τη βάση τα αποτελέσματα του μόχθου των εργαζομένων θα επιστρέφουν στους ίδιους και συνολικά στο λαό, ο παραγόμενος πλούτος θα αποτελεί κοινωνική απολαβή.