Την Τρίτη 11 Ιουλίου 2017, ο βουλευτής Καβάλας του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Εμμανουηλίδης τοποθετήθηκε κατά τη συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου «Συλλογική διαχείριση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων, χορήγηση πολυεδαφικών αδειών για επιγραμμικές χρήσεις μουσικών έργων και άλλα θέματα αρμοδιότητας του Υπουργείου Πολιτισμού».
Δείτε την τοποθέτηση Εμμανουηλίδη σε βίντεο και παρακάτω διαβάστε την απομαγνητοφωνημένη.
«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ώρες τώρα παρακολουθώ τοποθετήσεις των συναδέλφων της ΝΔ, της Συμπαράταξης και του Ποταμιού. Σχημάτισα πια τη βεβαιότητα ότι οι τοποθετήσεις αποτελούν επιτομή του πολιτικού σουρεαλισμού, γιατί διαλύουν κάθε έννοια λογικής σκέψης, κάθε έννοια ψύχραιμης προσέγγισης σε ένα θέμα που επί δεκαετίες ταλαιπωρεί την κοινωνία και ιδίως ένα κομμάτι της κοινωνίας ιδιαίτερα ευαίσθητο και ευαισθητοποιημένο, τους πνευματικούς δημιουργούς.
Και από τι έχουν ταλαιπωρηθεί αυτοί οι άνθρωποι; Από μια «αγία οικογένεια» της ΑΕΠΙ και αποτελεί τουλάχιστον απύθμενο θράσος να έρχονται άνθρωποι που για δεκαετίες, ενώ γνώριζαν αυτή την πραγματικότητα δεν θα έλεγα «συναλλάσσονταν», αλλά επιτέλους με την ανοχή τους δεν έκαναν τίποτα άλλο, παρά να υποθάλπουν αυτή την εγκληματική σε βάρος της πνευματικής δημιουργίας συμπεριφορά. Και ενώ κανείς θα περίμενε την σιωπή – την αιδήμονα σιωπή – και πάνω σε αυτή να χτίσει με αγωνία ό,τι μπορεί να προκύψει απ’ αυτό το νομοσχέδιο, με θράσος επαναλαμβάνω απύθμενο έρχονται να εγκαλέσουν, ποιους άραγε;
Αυτούς που για πρώτη φορά έφεραν τον εισαγγελέα – το αυτονόητο – «να καθαρίσει «την κόπρο του Αυγεία» της ΑΕΠΙ. Λέει, «δεν είναι το νομοσχέδιο όσο πρέπει αποτελεσματικό». Εγώ, θα ξεκινήσω από μια απλή σκέψη. Όταν καλούμε 77 φορείς, οι οποίοι εκ των πραγμάτων δεν μπορεί παρά να έχουν ετερόκλητα ενδιαφέροντα – δεν θα πω συμφέροντα – πώς θα συγκεραστούν όλα αυτά; Γιατί ακούστηκε ότι όλοι οι φορείς είναι ενάντιοι στο νομοσχέδιο. Αυτό έμμεσα οδηγεί στο συμπέρασμα ότι κάτι καλό πρέπει να συνάγεται, υπό την έννοια ότι δεν υπάρχει μια μερίδα που ευνοείται και η άλλη μερίδα ως θιγόμενη να καταγγέλλει το νομοσχέδιο, να καταγγέλλει το Υπουργείο. Το γεγονός ότι όλοι διαμαρτύρονται, τουλάχιστον, δείχνει την πρόθεση μας να αποστασιοποιηθούμε από τα οργανωμένα συμφέροντα ή τα οργανωμένα ενδιαφέροντα.
Τώρα, θα ήθελα να σταθώ επ’ ολίγον στο ύφος. Το ύφος κ.κ. συνάδελφοι, είναι αυτό που υποδηλώνει και το ήθος. Όταν έχουμε έναν υβριστικό λόγο, δεν μπορεί, παρά να έχουμε κι ένα ελλειμματικό ήθος επιτέλους, γιατί πολύ εύκολα μπορούμε να κατακεραυνώνουμε συναδέλφους για έλλειμμα ηθικής ποιότητας, για έλλειμμα πολιτικής συνέπειας, αλλά μέχρις εδώ. Από κει κι έπειτα νομίζω ότι ξεπερνάμε και τα όρια της αστειότητας και της αθλιότητας. Αυτά που έχουν ακουστεί εδώ μέσα δεν έχουν καμία σχέση με την αγωνία του χώρου μας να τακτοποιήσουμε εκκρεμότητες δεκαετιών, με όλα τα ελλείμματα που ενδεχομένως μπορεί να εμφιλοχωρούν στο νομοσχέδιο. Ας καταθέσουμε λοιπόν την όποια συνδρομή μας, ουσιαστικά, στα ενδεχόμενα κενά και τις αδυναμίες του νομοσχεδίου. Είναι ένα νομοσχέδιο με μεγάλο εύρος και μεγάλο βάθος. Είναι, τουλάχιστον ελλειμματικό για τη συνεδρία αυτή να μην ακούγεται ένα ουσιαστικό στοιχείο πρότασης στην κατάθεση, στην επεξεργασία και στην ψήφιση αυτού του νομοσχεδίου. Σας ευχαριστώ».