Ουπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος παρενέβη το απόγευμα της Παρασκευής 22 Μαΐου 2020 στη συνεδρίαση που πραγματοποιήθηκε στην Ολομέλεια της Βουλής περί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Τουρισμού «Ειδικές μορφές τουρισμού και διατάξεις για την τουριστική ανάπτυξη».
Ο υπουργός τοποθετήθηκε επί των τροπολογιών που αφορούν στις ρυθμίσεις για την ολοκλήρωση των εργασιών σε υποβρύχια του Πολεμικού Ναυτικού από τα «Ελληνικά Ναυπηγεία» ΑΕ και τη ναυπήγηση δύο πυραυλακάτων του Πολεμικού Ναυτικού από τα «Ναυπηγεία Ελευσίνος» ΑΕ.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της παρέμβασης Παναγιωτόπουλου.
«Κοιτάξτε, το ότι θέλουμε να εκπέμψουμε το σήμα πως κάτι αλλάζει στη μεταχείριση, στην όλη μεταχειρισμένη αυτής της ιστορίας, προκύπτει νομίζω από τη μικρότερη παράταση που δίνουμε. Αν δίναμε, όπως γινόταν μέχρι τώρα, απλά μία ακόμα εξάμηνη παράταση πολύ φοβούμαι ότι θα παρέρχετο αυτό το διάστημα και μετά από έξι μήνες –τέσσερις δεδομένου ότι τους δύο τους έχουμε ήδη φάει– αφού δίδεται από 1ης Απριλίου 2020, θα ερχόμασταν εδώ να διαπιστώσουμε ότι ακόμα δεν έχουν παραδοθεί τα πλοία. Έχει ολοκληρωθεί ένα ποσοστό μεγαλύτερο ενδεχομένως, η έκτη πήγε στο 98%, η τελευταία πήγε από το 60 στο 70 τοις εκατό, αλλά πάλι τα ίδια.
Το ότι θέλουμε να πιέσουμε προς πάσα κατεύθυνση και να εκπέμψουμε το σήμα ότι «ο χρόνος τελειώνει και δεν μπορούμε να πάμε με τις ίδιες διαδικασίες, με την ίδια λογική από δω και πέρα», αποτυπώνεται στο ότι δίνουμε τρίμηνη παράταση. Ελπίζω στο διάστημα αυτό, το οποίο ήδη τρέχει από αρχές Απριλίου, να γίνουν οι επαφές, οι συζητήσεις και οι διαπραγματεύσεις που πρέπει να γίνουν –όχι με εμάς συμμετέχοντες– ανάμεσα στην ιδιοκτησία των «Ναυπηγείων Ελευσίνας» αλλά και σε αυτόν που ενδιαφέρεται για να επενδύσει σε αυτά, όπως ακούμε και διατείνεται και ο ίδιος έξω, έτσι ώστε να φτάσουμε σε μία συμφωνία.
Αυτή η συζήτηση όπως κι αυτή η σημερινή πρωτοβουλία, δεν έχει να κάνει με τον καταλογισμό ευθύνης για το τι έγινε ως τώρα. Πάμε να αλλάξουμε το τι έχει γίνει ως τώρα και να δώσουμε μία οριστική λύση σε ένα πρόβλημα το οποίο έχει εξελιχθεί σε ένα «γόρδιο δεσμό» κατά κάποιο τρόπο. Και πρέπει –εκ των πραγμάτων είμαστε αναγκασμένοι– να επιλύσουμε, να σπάσουμε κάποιους «γόρδιους δεσμούς» οι οποίοι έχουν να κάνουν με τον τρόπο που γινόταν μέχρι τώρα τα εξοπλιστικά και λειτουργούσε η αμυντική μας βιομηχανία. Αλλιώς δεν γίνεται.
Είμαστε αναγκασμένοι από τις περιστάσεις να επισπεύσουμε, να τρέξουμε. Και πρέπει να αναζητήσουμε λύσεις. Η κουβέντα για την ενδεχόμενη έλευση κάποιου επενδυτή δεν αφορά το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, το οποίο είναι ο πελάτης, όπως έχω πει και σε αυτή την αίθουσα. Ένας πελάτης μάλιστα, για τον οποίο υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση όσον αφορά στην παραλαβή των προϊόντων που περιμένει αυτή τη στιγμή από τα συγκεκριμένα ναυπηγεία.
Όμως δεν θέλω να εκτρέψω αυτή τη συζήτηση σε μία αφοριστική και ισοπεδωτική κουβέντα περί καταλογισμού ευθύνης κλπ. Θέλω να πιστεύω ότι αυτό το διάστημα θα είναι ικανό, ώστε να δρομολογηθούν οι εξελίξεις. Αυτήν τη συζήτηση δεν την επισπεύδει το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, το οποίο όμως έχει κάθε ενδιαφέρον να την παρακολουθεί με αγωνία για το μέλλον.
Ο στόχος μας είναι τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά και Ελευσίνας να μπουν σε μία νέα εποχή, από την οποία το Ναυτικό θα έχει μόνο να ωφεληθεί. Και η χώρα κατά επέκταση, διότι μία αλλαγή εικόνας στα δύο ναυπηγεία έχει και αναπτυξιακό αντίκτυπο. Κι όχι μόνο αντίκτυπο, που έχει να κάνει με τις Ένοπλες Δυνάμεις και την Εθνική Άμυνα. Και θα μπορούσαν αν όλα πάνε καλά (εμείς θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να πάνε καλά) να σηματοδοτήσουν αυτές οι παρεμβάσεις μία αλλαγή προς το πολύ καλύτερο, με επιπτώσεις και στην εθνική οικονομία.
Προς το παρόν, όμως, ας αρκεστούμε να υποστηρίξουμε αυτές τις τροπολογίες που δίνουν παράταση ζωής. Όπως έχω πει επανειλημμένως, ο χρόνος τελειώνει. Επομένως, όσοι ακούν και όσοι ενδιαφέρονται για τη συζήτηση αυτή, να το λάβουν αυτό υπόψη. Ο χρόνος τελειώνει. Ας επισπεύσουν ό,τι συζητούν και ό,τι διαπραγματεύονται.
Σας ευχαριστώ».