Νίκος Παναγιωτόπουλος: Γιορτάζουμε το μεγαλείο της Κρητικής ψυχής [φωτογραφίες]

Ολοκληρώθηκε η παρουσία του Υπουργού Εθνικής Άμυνας στις Εκδηλώσεις Μνήμης για τα 80 έτη από τη Μάχη της Κρήτης

Ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης Νίκος Παναγιωτόπουλος συμμετείχε το απόγευμα της Κυριακής (24/5) στα αποκαλυπτήρια του Μνημείου Μάχης της Κρήτης, την επιμνημόσυνη δέηση και την κατάθεση στεφάνων στη μνήμη των πεσόντων, στο αεροδρόμιο Μάλεμε των Χανίων. Τον Υπουργό συνόδευσε ο Αρχηγός ΓΕΝ Αντιναύαρχος Στυλιανός Πετράκης ΠΝ, επικεφαλής αντιπροσωπείας στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων.

Μετά την τήρηση ενός λεπτού σιγής για τους πεσόντες στη Μάχη της Κρήτης, ο κ. Παναγιωτόπουλος παρακολούθησε τη διέλευση μαχητικών αεροσκαφών F-16 της 115 Πτέρυγος Μάχης σε σχηματισμό με το ακροβατικό Σμήνος «Red Arrows» της RAF, ρίψη αλεξιπτωτιστών από την 1η Μοίρα Αλεξιπτωτιστών και επίδειξη μεμονωμένου μαχητικού αεροσκάφους F-16.

Στο χαιρετισμό του, ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης επισήμανε τα ακόλουθα:

«Αξιότιμες κυρίες και αξιότιμοι κύριοι. Αισθάνομαι ιδιαίτερη χαρά που παρευρίσκομαι σήμερα στην εκδήλωση για τον εορτασμό της 80ης επετείου από τη Μάχη της Κρήτης. Ταυτόχρονα είναι και μεγάλη τιμή προσωπική που απευθύνομαι σε σας με την ιδιότητα του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, ως εκπρόσωπος της Ελληνικής Κυβέρνησης. Επί τη ευκαιρία να σας μεταφέρω τους χαιρετισμούς και την αγάπη του Πρωθυπουργού προς τον τόπο του και τους ανθρώπους του.

Η Μάχη της Κρήτης αποτελεί ένα πολύ ξεχωριστό επεισόδιο στην ιστορία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Για τη χώρα μας είναι ιδιαίτερη στιγμή της Ιστορίας μας που έχει αποκτήσει διαστάσεις θρύλου και επιβεβαιώνει τον ηρωισμό και την αυθεντικότητα της ελληνικής ψυχής, ιδίως της κρητικής. Ως προς το σκέλος που αφορά στη στρατιωτική ιστορία, θα έλεγα ότι έχει αναλυθεί εκτενέστατα από πολλούς. Έχει φερ’ ειπείν αναλυθεί πόσο διαφορετική θα μπορούσε να ήταν η έκβαση της επιχείρησης: Εάν η Μεραρχία Κρητών ή τουλάχιστον το συντριπτικά μεγαλύτερο κομμάτι της δεν είχε εγκλωβιστεί στην ηπειρωτική Ελλάδα. Εάν υπήρχε επαρκής αεροπορική κάλυψη. Εάν δεν είχαν γίνει λάθος εκτιμήσεις (όπως γίνονται πάντα σε τέτοιου είδους περιστάσεις) στην προπαρασκευή της Άμυνας του νησιού από τη συμμαχική διοίκηση φερ’ ειπείν αν δεν είχε υποτιμηθεί η εξαιρετικά κομβική σημασία του αεροδρομίου Μάλεμε, Εάν δεν είχαν γίνει λάθος εκτιμήσεις σε επιχειρήσεις επί του πεδίου, αν -για παράδειγμα- το κρίσιμο βράδυ της 20ης προς 21η Μαΐου, μετά την πρώτη μέρα του των επιχειρήσεων και με τις γερμανικές δυνάμεις σαστισμένες και καθηλωμένες από τις σφοδρές συγκρούσεις και τις μεγάλες απώλειες, είχε αποφασιστεί και διαταχθεί εγκαίρως οργανωμένη αντεπίθεση εδώ, στο Μάλεμε. Αντεπίθεση που θα μπορούσε να είχε επιφέρει, εκείνη την ώρα, συντριπτικό και αποφασιστικό πλήγμα στα γερμανικά στρατεύματα.

Η Ιστορία όμως εκτυλίχθηκε αλλιώς. Έγραψε ότι οι Κρήτες και οι Σύμμαχοι πολέμησαν σκληρά αλλά τα γερμανικά στρατεύματα κατέλαβαν και κράτησαν αυτό το αεροδρόμιο. Δημιούργησαν το απαραίτητο προγεφύρωμα, ακολούθως ενισχύθηκαν με την 5η Ορεινή Μεραρχία που ήρθε τις επόμενες μέρες και υποστήριξε στις επιχειρήσεις την γερμανική πλευρά. Απώθησαν τις συμμαχικές δυνάμεις οι οποίες, είτε υποχώρησαν στην Αίγυπτο, είτε παραδόθηκαν, και τελικά κατέλαβαν την Κρήτη.

Μετά όμως απ’ αυτή την «καταστροφική νίκη», σύμφωνα με την εκτίμηση του σχεδιαστή της, του στρατηγού Στούντεντ, δεν επιχειρήθηκε ξανά παρόμοια από αέρος επιχείρηση και η απόφαση να μην ξαναγίνει ήταν του Χίτλερ, λόγω των σφοδρών απωλειών από τη Μάχη της Κρήτης. Οι Σύμμαχοι λοιπόν υποχώρησαν και οι Κρητικοί που αντιστάθηκαν αμυνόμενοι του πατρίου εδάφους από την πρώτη κιόλας ώρα των επιχειρήσεων, γεγονός πρωτοφανές ιστορικά, συνέχισαν την Αντίσταση και μετά την κατάληψη και πλήρωσαν βαρύ φόρο αίματος τα επόμενα χρόνια.

Ήταν η Αντίσταση των Ελλήνων, των Συμμάχων, αλλά και του άμαχου κρητικού πληθυσμού που πολέμησε ακόμα και με μαχαίρες και μαγκούρες, μέχρι να πιάσει όμως στη φούχτα του -όπως έγραψε ο Καζαντζάκης- πολυβόλα και πιστόλια. Μαζί με τους Αυστραλούς, τους Βρετανούς, τους Ινδούς, τους Καναδούς και τους Νεοζηλανδούς στρατιώτες (κάποιοι εξ αυτών, οι φοβεροί μαχητές Μαορί που διακρίθηκαν στις σφοδρές συγκρούσεις εδώ ακριβώς, στο Μάλεμε) πολέμησαν δίπλα-δίπλα και απέναντι σε πολεμιστές αξιόμαχους και επίλεκτους ασφαλώς, κι έδωσαν τη ζωή τους μένοντας πιστοί στο υπέρτατο καθήκον.

Σήμερα αποτίουμε φόρο τιμής στη μνήμη τους. Σήμερα όμως, κυρίες και κύριοι, κάνουμε και κάτι άλλο: Εορτάζουμε εδώ και το μεγαλείο της κρητικής ψυχής. Για να αποδώσω καλύτερα -και νομίζω ότι καλύτερα δεν γίνεται- αυτό το μεγαλείο, επιτρέψτε μου να διαβάσω αποσπάσματα από ένα κείμενο του Νίκου Καζαντζάκη για τη Μάχη της Κρήτης που γράφτηκε λίγα χρόνια μετά, όταν ο μεγάλος συγγραφέας επισκέφθηκε το ρημαγμένο από τη σκληρή κατοχή τόπο του.

Γράφει ο Καζαντζάκης: «Η Κρήτη έχει αληθινά κάτι το πανάρχαιο, το Άγιο, το πικραμένο και περήφανο, που έχουν οι χαροκαμμένες μάνες που γέννησαν παλικάρια. Έχει τόσο πολύ πολεμήσει κι υποφέρει η γης ετούτη, έχει τόσο πολύ συνηθίσει το θάνατο, που τον ξεφοβήθηκε πια και μπορεί να γελάει και να παίζει μαζί του. (…)

»Οι Κρητικοί αλήθεια αγαπούν παράφορα τη ζωή και συνάμα ποτέ δεν φοβούνται το θάνατο. Μέσα από τα χαλασμένα χωριά που πέρασα, πάνω από τα νεοανοιγμένα μνήματα που δρασκέλισα, πίσω από τις κουβέντες που άκουσα, ακατάπαυστα διαπίστωσα τούτη τη μεγάλη δισυπόστατη παλληκαριά: παράφορη αγάπη για τη ζωή και άφοβο αντίκρυσμα του θανάτου. (…)

»Δεν ξέρω αν υπάρχει στον κόσμο μια άλλη χώρα που οι χωρικοί να βλέπουν τον πόνο, τη θυσία, την ατομική τους καταστροφή από τόσο ύψος. Ήξερε ο Κρητικός πως υπάρχει στον κόσμο τούτο ένα αγαθό ανώτερο από τη ζωή και πως για το αγαθό αυτό πάλεψε και θυσιάστηκε όλη η ράτσα μας και πρέπει τώρα και αυτός, ο Κρητικός χωριάτης να παλέψει και να θυσιαστεί και το αγαθό αυτό λέγεται Ιστορία, δηλαδή υστεροφημία δηλαδή αθανασία».

Και παρακάτω συνεχίζει αυτό το καταπληκτικό απόσπασμα: «Υπάρχει και κάτι άλλο όμως στην Κρήτη. Υπάρχει κάποια φλόγα -ας την πούμε ψυχή- κάτι πιο πάνω απ’ τη ζωή κι απ’ το θάνατο, πού είναι δύσκολο να το ορίσεις. Υπάρχει αυτή η περηφάνια, το πείσμα, κάτι άλλο, ανέκφραστο κι’ αστάθμητο, που σε κάνει να χαίρεσαι που είσαι άνθρωπος. Να χαίρεσαι, μα και συνάμα σου δίνει μεγάλη ευθύνη. Γιατί, ενώ νιώθει πως έχεις χρέος να κάμεις ό,τι μπορείς, για να σώσεις αυτό τον λαό, εκείνος βλέπει την προσπάθειά σου με ειρωνεία και περιφρόνηση. Δεν έχει την ανάγκη κανενός για να σωθεί. Σώζει, δεν σώζεται. Ένα μονάχα σου μένει τότε: να δοκιμάσεις να γίνεις άξιος αυτού του λαού, να κερδίσεις τη δύναμη της δικής του ψυχής, που ποτέ δεν καταδέχτηκε ν’ απατήσει τον εαυτό της ή τούς άλλους και που πάντα τολμάει ν’ αντικρίζει, πρόσωπο με πρόσωπο, τη θεά εκείνη που δεν κάνει χατίρια και δεν κάθεται στα πόδια κανενός: την αγέλαστη κι’ αδάκρυτη θεά, την ευθύνη».

Κυρίες και κύριοι, η ευθύνη λοιπόν!

Προσπαθούμε κι εμείς να φανούμε αντάξιοι των προγόνων μας, σε μία περίοδο που έχουν διαμορφωθεί εύθραυστες ισορροπίες στον εγγύς ζωτικό γεωπολιτικό χώρο της Ελλάδος και δίνουμε σκληρό αγώνα να τα καταφέρουμε, προτάσσοντας τη διπλωματική προσπάθεια δίπλα στην αποτρεπτική ισχύ των Ενόπλων Δυνάμεων.

Αποτελεί ύψιστη προτεραιότητά μας η ανάδειξη του ρόλου της Ελλάδας ως πυλώνα σταθερότητας και παρόχου ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων.

Η Ελλάδα, όπως και πριν από 80 χρόνια, έτσι και σήμερα αποτελεί έναν αξιόπιστο και ισχυρό σύμμαχο σε Ευρωπαϊκό και ΝΑΤΟϊκό επίπεδο που σέβεται απόλυτα τις αξίες της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας. Ταυτόχρονα αντιμετωπίζει αποτελεσματικά και αποφασιστικά οποιαδήποτε απειλή από οπουδήποτε κι αν προέρχεται, σεβόμενη απόλυτα τις αρχές και τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και των Διεθνών Συμβάσεων.

Η Ελλάδα ακολουθεί μια δομημένη και στοχευμένη υψηλή στρατηγική, έχοντας ως παρακαταθήκη τον διεθνώς αναγνωρισμένο ρόλο της. Τιμά τις δεσμεύσεις της σε εθνικό και διεθνές επίπεδο αποτελώντας φερέγγυο και αξιόπιστο εταίρο και σύμμαχο, δίνοντας διαχρονικά τα διαπιστευτήριά της, όπως έκανε και τότε κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό των Συμμάχων της εναντίον του Ναζισμού.

Κι είμαστε σήμερα εμείς, οι σύμμαχοι αλλά και εχθροί εκείνης της αναμέτρησης τότε, παρόντες σήμερα εδώ, ως φίλοι και εταίροι στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής οικογένειας και της διεθνούς κοινότητας, εργαζόμενοι από κοινού με σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο και τις σχέσεις καλής γειτονίας μεταξύ κρατών (τους κανόνες δηλαδή που διέπουν τις σχέσεις μεταξύ κρατών), ώστε μέσα απ’ αυτόν τον αγώνα να προσπαθήσουμε όσο μπορούμε να μην ξανάρθουν ποτέ πόλεμοι καταστροφές και αιματοχυσίες.

Θα ήθελα, κλείνοντας, να συγχαρώ την Περιφέρεια Κρήτης, την Περιφερειακή Ενότητα Χανίων, όλους τους Δήμους και όλους τους διοργανωτές, για την άψογη προετοιμασία και διεξαγωγή των εκδηλώσεων για την 80η επέτειο της Μάχης της Κρήτης που αναδεικνύει το μεγαλείο και τιμά τους αγώνες των Κρητών και όλων των Ελλήνων συνολικά, καθώς και των φίλων και συμμάχων από την Αυστραλία, τη Βρετανία, τον Καναδά, την Ινδία, τη Νέα Ζηλανδία. Εδώ στο Μάλεμε λοιπόν, όπου πριν από 80 χρόνια αναδείχθηκε για ακόμα μία φορά το μεγαλείο και ο ηρωισμός τόσο των Ελλήνων, όσο και των συμμάχων μας, γονατίζουμε ευλαβικά μπροστά στους ένδοξους αγωνιστές της Μάχης της Κρήτης και αποτίουμε φόρο τιμής στον ηρωισμό και τη θυσία τους.

Ο αγώνας τους για την ελευθερία θα οδηγεί και θα εμπνέει εμάς και τις επόμενες γενιές για πάντα.

Σας ευχαριστώ πολύ».

Η επίσκεψη του Υπουργού στα Χανιά ολοκληρώθηκε με τα εγκαίνια της θεματικής εκθέσεως με τίτλο «Μάχη της Κρήτης» και την ειδική εκδήλωση που διοργάνωσαν από κοινού ο Αντιπεριφερειάρχης Χανίων  Νικόλαος Καλογέρης, ο Δήμαρχος Χανίων Παναγιώτης Σημανδράκης και ο Δήμαρχος Πλατανιά Ιωάννης Μαλανδράκης.