«Η παγκόσμια μέρα περιβάλλοντος βρίσκει τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα της περιοχής μας σε ακόμα πιο επιβαρυμένη θέση τόσο συνολικά στην εργασία τους, στα δικαιώματά τους, στη ζωή τους, όσο και στα ζητήματα που άπτονται της προστασίας του περιβάλλοντος.
Τα κροκοδείλια δάκρυα και η υποκριτική ευαισθησία από τους εκπροσώπους των αστικών κομμάτων και του κεφαλαίου δε θα λείψουν και φέτος. Ωστόσο έχει κυλήσει νερό στο αυλάκι και αυτά πλέον δεν τους αρκούν για την προώθηση της αντιλαϊκής και περιβαλλοντοκτόνας πολιτικής τους. Σήμερα επιχειρείται, στο όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος, να δικαιολογηθεί ο Αρμαγεδδώνας της αστικής στρατηγικής, προκειμένου να δοθεί κερδοφόρα διέξοδος στα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια, να βρεθούν νέα πεδία χρυσοφόρων επενδύσεων. Νερό στο αυλάκι, όμως, κύλησε στην πείρα του λαού, που ζει στο πετσί του πια το «μύθο» της «πράσινης ανάπτυξης» και όχι μόνο.
Προστασία του περιβάλλοντος στην Καβάλα θα έπρεπε να σημαίνει:
Ασφαλείς όροι λειτουργίας στις εγκαταστάσεις των πετρελαίων, άρα να είναι στις δουλειές τους οι έμπειροι εργαζόμενοι, να διασφαλίζονται ουσιαστικοί έλεγχοι, να τηρούνται τα μέτρα ασφαλούς λειτουργίας. Αντί αυτών υπήρξε φωτιά σε δεξαμενή των εγκαταστάσεων με την επιχείρηση να προσπαθεί να πετάξει το μπαλάκι στην εξέδρα. Οι εργαζόμενοι και το σωματείο τους δικαιώθηκαν για τις έγκαιρες επισημάνσεις τους και τον αγώνα τους.
Ασφαλείς όροι λειτουργίας στις εγκαταστάσεις των λιπασμάτων. Όμως η χρονιά που κύλησε σημαδεύτηκε από επαναλαμβανόμενα φαινόμενα «δυσωδίας» και «νέφους», που συχνά έφτανε και στην πόλη της Καβάλας και συνέχιση του αίσχους των εργολαβιών, με ό,τι συνεπάγεται για την κατάσταση λειτουργίας του εργοστασίου, τα ωράρια, την εντατικοποίηση, τον κίνδυνο ατυχημάτων.
Να γίνει λαϊκή περιουσία η παραλία της Καλαμίτσας κι όχι βορά στα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Να μην πληρώνουν οι εργαζόμενοι, οι νεολαία, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι, οι λαϊκές οικογένειες «χρυσάφι» το ρεύμα, το πετρέλαιο, τη βενζίνη (και προσεχώς το αέριο) στο όνομα της «πράσινης ανάπτυξης» και του κόστους της όλο και βαθύτερης, εγκληματικής και επικίνδυνης εμπλοκής της χώρας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
Να μην υιοθετείται καμιά σκέψη που αφήνει ανοιχτή την καρκινογόνο καύση των απορριμμάτων.
Να είναι σίγουροι οι κάτοικοι των Φιλίππων για την ποιότητα του νερού που πίνουν και για το ότι δε θα γίνουν για ακόμα μια φορά θύματα των πλημμυρικών φαινομένων.
Να είναι στελεχωμένα με το απαραίτητο προσωπικό η πυροσβεστική υπηρεσία και τα κλιμάκια, με τις κατάλληλες υποδομές και μέσα. Το περσινό καλοκαίρι άφησε πικρή επιβεβαίωση για το τι σημαίνει εγκατάλειψη και υποχρηματοδότηση αυτών των υπηρεσιών και ο Ιούνης φέτος ήδη ξεκίνησε με φωτιές στην Αττική.
Να είναι στελεχωμένη με το απαραίτητο προσωπικό και μέσα η υπηρεσία καθαριότητας του δήμου, με μόνιμους εργαζόμενους, με πλήρη δικαιώματα.
Το ΚΚΕ και η Τομεακή Οργάνωση Καβάλας δεν μένουν στα «ευχολόγια» και στις καταγγελίες. Ούτε θυμούνται αυτά τα ζητήματα μια φορά το χρόνο. Για το σύνολο αυτών και άλλων προβλημάτων αναπτύξαμε δράση όλο το προηγούμενο χρόνο μέσα κι έξω από τη βουλή, με τις δυνάμεις μας στην Τοπική Διοίκηση, με τους συνδικαλιστές κομμουνιστές μέσα στο εργατικό και στο λαϊκό κίνημα, μαζί με άλλους αγωνιστές, με το λαό.
Η ουσιαστική διέξοδος είναι αυτή προς την οποία έχουν γίνει βήματα το προηγούμενο διάστημα: οι εργατοϋπάλληλοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι βιοπαλαιστές επαγγελματίες και αγρότες, οι μισθωτοί επιστήμονες, γυναίκες και νεολαία να αναπτύξουν τη δική τους πάλη, μέσα από τα σωματεία και τους συλλόγους τους, μαζί με τα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ. Να απορρίψουν την «πράσινη» προπαγάνδα όλων των κυβερνήσεων και των αστικών κομμάτων, που τους μαυρίζει τη ζωή και τις «χάντρες για ιθαγενείς» των μεγαλοεπιχειρηματιών, που αντιμετωπίζουν το περιβάλλον σαν πηγή κερδοφορίας είτε όταν το καταστρέφουν άμεσα με την εκμετάλλευσή του για το κέρδος τους είτε όταν το «προστατεύουν» για να κουκουλώσουν τα εγκλήματά τους.
Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό, βαδίζοντας στο δρόμο της ανατροπής».
Τομεακή Επιτροπή Καβάλας ΚΚΕ