Ένα νοητό ταξίδι στην Πόλη με «οδηγό» τον στιχουργό, μουσικό και συγγραφέα Θωμά Κοροβίνη, την εξαιρετική ερμηνεύτρια πολίτικου τραγουδιού Μαρία Φωτίου και συνοδοιπόρο τους το μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Θρακικής Εστίας Καβάλας φιλόλογο και ιστορικό ερευνητή Νίκο Καραγιαννακίδη, είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν όσοι παραβρέθηκαν το απόγευμα του Σαββάτου 19 Νοεμβρίου στην πρώτη ημέρα του 10ου Πολιτιστικού Διημέρου της Θρακικής Εστίας Νομού Καβάλας που ήταν αφιερωμένο στην Κωνσταντινούπολη.
Η εκδήλωση ήταν ομολογουμένως εξαιρετική από κάθε άποψη, παρά το γεγονός ότι ο χώρος του Αμφιθεάτρου της Περιφερειακής Ενότητας Καβάλας «αδικεί» πάντα ακόμη και εκδηλώσεις τόσο άρτια οργανωμένες όσο αυτή.
Ο πρόεδρος της Θρακικής Εστίας Νομού Καβάλας Νίκος Τσουμπάκης καλωσόρισε το πολυπληθές κοινό, υπογραμμίζοντας κατά το σύντομο χαιρετισμό του, ότι η Κωνσταντινούπολη αποτελεί «τον μικρόκοσμο του μακρόκοσμου του Ελληνισμού», ενώ ο Γενικός Γραμματέας της Εστίας Νίκος Καραγιαννακίδης αναφέρθηκε πολύ σύντομα στο βιογραφικό του πολυτάλαντου και πολυπράγμονα Θωμά Κοροβίνη ο οποίος, πέραν των άλλων, είχε την ευκαιρία να ζήσει για αρκετά χρόνια στην Κωνσταντινούπολη, όταν το 1987, ως μετακλητός εκπαιδευτικός, βρέθηκε να διδάσκει στη Ζάππειο Σχολή.
Όπως ο ίδιος είπε στη συνέχεια, παίρνοντας το λόγο, «εκεί έζησε τα ωραιότερα χρόνια της ζωής του». Ο μεγάλος καλλιτέχνης και συγγραφέας 33 βιβλίων (ετοιμάζει αυτό το διάστημα ένα ερωτικό μυθιστόρημα με ήρωες έναν τούρκο και μια εβραιοπούλα) υπογράμμισε την ανησυχητική συρρίκνωση του ελληνισμού στην Κωνσταντινούπολη, με το παράδειγμα των ελάχιστων μαθητών που σήμερα φοιτούν στα ελληνόφωνα σχολεία «Ζάππειο» και «Ζωγράφειο», ενώ σε αρκετά σημεία της ομιλίας του διέκρινε κανείς πολιτικές αναφορές για τον τρόπο που ο τούρκος πρόεδρος Ερντογάν επιχειρεί απροκάλυπτα να σβήσει από την ιστορική μνήμη περιοχές-«τοπόσημα» του Ελληνισμού μέσα στην Πόλη, αλλά και των άλλων μειονοτήτων που διαχρονικά αποτελούσαν το πληθυσμιακό και εθνολογικό μωσαϊκό της Κωνσταντινούπολης, όπως οι τσιγγάνοι, οι αρμένιοι, οι κούρδοι, ευχόμενος για τους τελευταίους «να έχει αίσιο τέλος το κουρδικό ζήτημα, όπως δείχνουν τα πράγματα και οι πολιτικές συγκυρίες».
Ακόμη, ο κ. Κοροβίνης δεν παρέλειψε να αναφέρει ότι στην Κωνσταντινούπολη απέμειναν εν λειτουργία δυο μόνο ελληνόφωνες εφημερίδες. Παρουσιάζοντας 100 φωτογραφίες χωρίς ιστορική συνέχεια, αλλά διάσπαρτες στον χρόνο ανά τους αιώνες, από τα χρόνια του Βυζαντίου μέχρι και τις προηγούμενες δεκαετίες, είχε την ευκαιρία να συστήσει στο κοινό μοναδικές διαδρομές στην Πόλη, ξέχωρα από τις τουριστικές τις οποίες επιλέγουν τα τουριστικά γραφεία, προκειμένου να ανακαλύψουν οι ταξιδευτές το ελληνικό στοιχείο ανάμεσα στους τουρκομαχαλάδες, θαυμάσια αρχοντικά σπίτια ελλήνων της Πόλης, αλλά και εκκλησίες τις οποίες μπορεί να δει ένας έλληνας ταξιδιώτης μόνον αν συμπέσει να λειτουργούν κατά τη διάρκεια της εκεί παραμονής του, πολύ λίγες φορές τον χρόνο, «εκκλησιές που η αίγλη της Αγίας Σοφίας σκέπασε», όπως είπε.
Ακόμη, αναφέρθηκε σε κορυφαίους τούρκους δημιουργούς, μουσικούς, σκηνοθέτες, τραγουδοποιούς, ποιητές, που ανέδειξαν ανά τον κόσμο το πνευματικό πρόσωπο της Τουρκίας, όπως του μουσικοσυνθέτη Ζουλφού Λιβανελί, του τούρκου σκηνοθέτη κουρδικής καταγωγής Γιλμάζ Γκιουνέι και άλλων, ενώ κορυφαίες στιγμές της μουσικής παράστασης που ακολούθησε ήταν οι ερμηνείες δυο τραγουδιών του Λιβανελί από τον ίδιο, αλλά και δυο δικών του τραγουδιών. Το ένα από αυτά, με σαφή ειρηνικά μηνύματα για την συνύπαρξη των δυο λαών (με τους τούρκους να τους αποκαλεί μοιραίους αρραβωνιαστικούς) και το δεύτερο να είναι μια προσευχή στην Παναγία την Βλαχέρνα στην οποία ο ίδιος παρέδωσε τα κλειδιά της Πόλης σε μια στιγμή εσωτερικής αναζήτησης για το ποιου είναι η Πόλη τελικά.
Εξαιρετική ήταν στις ερμηνείες της η Μαρία Φωτίου με τη φωνή της να παραπέμπει στην αρίστη βυζαντινή παιδεία της ερμηνεύτριας, καθώς και οι τρεις μουσικοί της ορχήστρας του Θωμά Κοροβίνη.