Θεατρικό Εργαστήρι «Κουίντα»: Ιδανικό κλείσιμο της χρονιάς με θεατρικό παιχνίδι (φωτογραφίες)

Παιδικό κι Εφηβικό Τμήμα παρουσίασαν την εξέλιξη της δουλειάς τους με δύο παραστάσεις στην αίθουσα «Γ. Α. Παπαϊωάννου» του Δημοτικού Ωδείου Καβάλας

Το Θεατρικό Εργαστήρι «Κουίντα» παρουσίασε πριν από μερικές μέρες στην αίθουσα «Γ. Α. Παπαϊωάννου» του Δημοτικού Ωδείου Καβάλας την παράσταση «Μια φορά κι έναν καιρό… με 5 λέξεις!», του Παιδικού Τμήματος και συνάμα έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο μια δημιουργική χρονιά για τα παιδιά, αλλά και τους διδάσκοντες.

«Μύθοι και Θρύλοι απ’ όλες τις χώρες» (συγγραφέας: Μπερνάρ Κλαβέλ) αποτέλεσαν πλούσιο υλικό για τα παιδιά κι έγιναν αφορμή, για να γράψουν και να παίξουν τις δικές τους ιστορίες!

Ακολούθησε η γιορτή που πραγματοποιεί το Εργαστήριο στο τέλος κάθε διδακτικής χρονιάς, για να ευχηθεί στους μαθητές «καλό καλοκαίρι», να τους προσφέρει αναμνηστικά δώρα και βεβαιώσεις παρακολούθησης μαθημάτων θεάτρου.

Της παρουσίασης προηγήθηκε θεατρικό παιχνίδι για «ζέσταμα» και συγκέντρωση, χωρίς φυσικά να λείπουν τα χαμόγελα και η ευχάριστη διάθεση από γονείς που ήδη είχαν λάβει θέσεις. Ταξιδέψανε σε ιστορίες από τον κόσμο μας και φτιάξανε κόσμους με τις δικές τους ιστορίες!

Όμως το ταξίδι δεν τέλειωσε εκεί… Στον ίδιο χώρο, το Εφηβικό Τμήμα ξεκίνησε λέγοντας πως «Οι Δον Κιχώτες πάνε ομπρός..!» και μετά τον όρκο της λογικής των ιπποτών (δυο πρώτες στροφές από τους «Δον Κιχώτες» του Κώστα Καρυωτάκη) περιπλανήθηκε στο άγνωστο («Δον Κιχώτης» του Μιγκέλ ντε Θερβάντες), αναζητώντας την ομορφιά της περιπέτειας!

Και στο τέλος, που ο ήρωας πεθαίνει:

«Έτσι αν το θέλει ο Θερβαντές-εγώ τους είδα, μέσα
στην μίαν ανάλγητη Zωή, του Oνείρου τους ιππότες
άναντρα να πεζέψουνε και, με πικρήν ανέσα,
με μάτια ογρά, τις χίμαιρες ν’ απαρνηθούν τις πρώτες.
Tους είδα πίσω να ‘ρθουνε-παράφρονες, ωραίοι
ρηγάδες που επολέμησαν γι’ ανύπαρχτο βασίλειο-
και σαν πορφύρα νιώθοντας χλευαστικιά πως ρέει,
την ανοιχτή να δείξουνε μάταιη πληγή στον ήλιο!».

Όσοι παρακολούθησαν τις παραστάσεις και τις δύο μέρες είχαν την ευκαιρία να διαπιστώσουν την εξέλιξη της δουλειάς από το Παιδικό στο Εφηβικό Τμήμα, ότι δηλαδή από την παράσταση που βασίστηκε στο θεατρικό παιχνίδι, έγινε μετάβαση στην παράσταση που δομήθηκε με όρους περισσότερο «θεατρικούς», τρόπον τινά, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν άφησε έξω το παιχνίδι.