«Χοηφόρες»: Επιστροφή στις ρίζες της αρχαίας τραγωδίας με μια μουσική θεατρική κάθαρση [φωτογραφίες]

Σε συμπαραγωγή με το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου και την Ομάδα Vasistas, οι θεατές βίωσαν μια μοναδική εμπειρία μέσα από την έμφυτη θεατρική «νοημοσύνη» του σώματος του Χορού και τη δύναμη της σκηνοθετικής λιτότητας

Με… ροκ θεατρική διάθεση «άνοιξε» το κοίλον του Αρχαίου Θεάτρου των Φιλίππων το βράδυ του Σαββάτου 14 Ιουλίου 2018 για πρώτη φορά φέτος στο πλαίσιο του 61ου Φεστιβάλ Φιλίππων για να υποδεχτεί το κορυφαίο τραγούδι εκδίκησης της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, «Χοηφόρες» του Αισχύλου σε σκηνοθεσία Αργυρώς Χιώτη, από το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας σε συμπαραγωγή με το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου και την Ομάδα Vasistas.

Σε αυτό το δεύτερο μέρος της τριλογίας «Ορέστεια» του Αισχύλου, κυρίαρχο πρόσωπο είναι η Ηλέκτρα η οποία διακατέχεται από εμμονές περιμένοντας την εμφάνιση του αδελφού της για να πάρει εκδίκηση για τη δολοφονία της μητέρας της και του εραστή της, με τη μουσική να δίνει το βροντερό «παρών» στη σκηνή, είτε από εγγραφής είτε ζωντανά, με τους ήχους των εγχόρδων να δημιουργούν κραυγές αγωνίας και ελέους, καθώς από κοινού ο Χορός και Ηλέκτρα υποδαυλίζουν την καθαρτήρια πράξη, ευνοώντας την στο ίδιο πλαίσιο.

Σε ένα μουσικό θεατρικό ταξίδι, με «συνεπιβάτες» αρκετούς θεατές κυριάρχησε η μουσικότητα, η ουσιαστική πλοκή του χορού με τη μουσική, σε συνδυασμό με την εξειδικευμένη κινησιολογία, η οποία μετέδιδε στο κοινό την έμφυτη θεατρική «νοημοσύνη» του σώματος, το οποίο είναι η πιο πιστή πηγή πληροφοριών για τον καθένα μας, γεγονός το οποίο ήταν κι ο ουσιαστικός δίαυλος επικοινωνίας κοινού και ηθοποιών.

Ουσιαστικά, τα συν της παράστασης ήταν η ίδια η κίνηση των ηθοποιών συνδυαστικά με την προώθηση και εξισορρόπηση της ζωτικής δύναμης του σώματος του Χορού ο οποίος συνέβαλλε στην «αυτοθεραπεία»-κάθαρση των θεατών. Ακόμα ένα συν η μετάφραση του Θανάση Βαλτινού, πολύ κοντά στο πρωτότυπο κείμενο και η δυναμική σκηνοθετική λιτότητα, ανάγοντας την παράσταση πιο κοντά στις ρίζες της αρχαίας τραγωδίας.

Δείτε φωτογραφίες από την παράσταση

Κείμενο: Αναστασία Θεοδοσίου