Η αιώνια διαμάχη των δύο φύλων μέσα από την κορυφαία κωμωδία του Αριστοφάνη «Θεσμοφοριάζουσες», σε σκηνοθεσία του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, μετάφραση του Παντελή Μπουκάλα και με μια στρατιά σπουδαίων ηθοποιών στη διανομή, άνοιξε την αυλαία των διήμερων παραστάσεων (18 και 19 Ιουλίου 2018), στο πλαίσιο του 61ου Φεστιβάλ Φιλίππων (διαβάστε περισσότερα για την παράσταση εδώ).
Οι θεατές «αγκάλιασαν» την τρίτη (σε αριστοφανική κωμωδία) και ιδιαιτέρως επιτυχημένη σκηνοθετική απόπειρα του καλλιτεχνικού διευθυντή του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου (έχουν προηγηθεί οι «Αχαρνής» το 2005 και οι «Εκκλησιάζουσες» το 2012), καθώς και την γνώριμη ομάδα εκλεκτών συνεργατών και έναν θίασο αγαπημένων ηθοποιών, μεταφέροντας μέσα από το θερμό χειροκρότημά τους, την ανάγκη του θεατρόφιλου κοινού της πόλης, καθώς και τη βαθύτερη επιθυμία του να παρακολουθεί καλοστημένες κωμωδίες, οι οποίες εκτός από τηλεοπτικά τους χαρακτηριστικά διακρίνονται για την ιδιαίτερη θεατρική τους αποτύπωση, όπως η συγκεκριμένη συμπαραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης και του ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων, της Α. Μ. Τέχνη Χώρος, σε συνεργασία με το Ελληνικό Φεστιβάλ.
Το έργο, ένα από τα «γυναικεία» του Αριστοφάνη, κατορθώνει να προσεγγίσει με αξιοθαύμαστη δεξιοτεχνία -και με όπλα το χιούμορ και την εξυπνάδα- ζητήματα φύλου, θεατρικότητας και πολιτικής.
Το σκηνικό τόσο ιδιαίτερο μέσα στην λιτότητά του και με σύγχρονα στοιχεία. Η μουσική σκηνή που στήθηκε από τους αξιόλογους μουσικούς Σοφία Κακουλίδου και Αναστάση Σαρακατσάνο με τα ηχοχρώματα των μουσικών οργάνων, «εναρμονίστηκε» πλήρως με την πολυχρωμία των κουστουμιών και την δημιουργική πολυφωνία επί σκηνής μέσα από τον Χορό και το σύνολο των ηθοποιών.
Ξεχώρισε γι’ ακόμα μια φορά ο Μάκης Παπαδημητρίου στον ρόλο του Μνησίλοχου, ο οποίος έχει ένα συγκριτικό, σαφώς, πλεονέκτημα, καθώς αποδεδειγμένα αποτελεί έναν πολύ καλό κωμικό ηθοποιό της γενιάς του, αλλά στην συγκεκριμένη παράσταση ξεχώρισε και ο Γιώργος Χρυσοστόμου στον ρόλο του Αγάθωνα, κυρίως και δευτερευόντως του Τοξότη ο οποίος κέρδισε στα… σημεία τον εξίσου ταλαντούχο ηθοποιό Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο, κυρίως λόγω της αμεσότητάς του με το κοινό.
Από τον χορό ξεχώρισε σαφώς η Άνδρη Θεοδότου, για το μπρίο και την υποκριτική «τσαχπινιά» της στον ρόλο της Κρίτυλλας, η οποία έχει όλα τα χαρακτηριστικά που την κάνουν να κεντρίζει το ενδιαφέρον μέσα στο σύνολο, ως χάρισμα, σαφώς, αλλά και ως αποτέλεσμα του εξαιρετικού της υποκριτικού ταλέντου και της οξυδέρκειάς της, καθώς προσαρμόζει τα ιδιαίτερά της χαρακτηριστικά ποικιλοτρόπως είτε τηλεοπτικά είτε θεατρικά.
Εξίσου ξεχωριστή και η ερμηνεία της Μαρίας Κατσανδρή στον ρόλο της Φιλίστης, η οποία εκτός από το υποκριτικό της ταλέντο διακρίνεται και για το σκηνοθετικό της background, από κοινού με την ταλαντούχα Νάντια Κοντογεώργη (Μίκα) αποδεικνύοντας, αμφότερες, στη σκηνή ότι η φωνητική τοποθέτηση, η φωνητική φαντασία, καθώς και η εκφραστικότητα αποτελούν σημείο αναφοράς στην υποκριτική Τέχνη.
- Στα συν της παράστασης η μουσική παιδεία του Χορού και η εν γένει μουσικότητα, υπερασπιζόμενος την κωμωδία του Αριστοφάνη, την ποιητικότητά της και τον ρυθμό.