Οι Fly Theatre επιστρέφουν για 3η χρονιά και έρχονται για πρώτη φορά, για δύο μόνο παραστάσεις στην Καβάλα και στο θέατρο Αντιγόνη Βαλάκου, φέρνοντας στο κέντρο της πόλης και στο επίκεντρο της προσοχής τη συναρπαστική ιστορία τους, βασισμένη στη ζωή και το έργο της Μεξικανής ζωγράφου Frida Kahlo, με την παράσταση «Frida ΚΙ ΑΛΛΟ», σε κείμενο της Κατερίνας Δαμβόγλου, η οποία ενσαρκώνει και τον ρόλο της Μεξικανής ζωγράφου.
Παράλληλα ο Robin Beer δημιουργεί ζωντανά ήχο και εικόνες μέσα από προβολή live video χτίζοντας τον κόσμο γύρω της, σε μια ιδιαίτερη παράσταση όσον αφορά τη ροή, τη σκηνοθεσία, αλλά και την παρουσίαση της ίδιας της ζωής της Φρίντα Κάλο, μέσα από έναν διαλογικό… μονόλογο με το κοινό.
«Πρόκειται για μια παράσταση η οποία είναι αντιπροσωπευτική του σύγχρονου θεάτρου πλέον στην Ελλάδα. Θα δούμε ότι ”παντρεύει” το θέατρο με την τεχνολογία, με ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα. Θα δούμε την πολυτάραχη ζωή της μεγάλης ζωγράφου μπροστά μας, που σημαδεύτηκε από σχέσεις, ανθρώπους, ατύχημα και πολύ πόνο. Νομίζω ότι θα είναι θεαματική η παράσταση και το αποτέλεσμά της θα είναι ξεχωριστό», ανέφερε ο πρόεδρος του ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας, Σωκράτης Μποζούδης κατά τη διάρκεια της συνέντευξη Τύπου η οποία δόθηκε το μεσημέρι της Πέμπτης 23 Ιανουαρίου 2020 από το δημαρχείο της Καβάλας.
Διαβάστε [εδώ] τη συνέντευξη της Κατερίνας Δαμβόγλου για την παράσταση
«Αγαπώ πολύ τη θάλασσα, γεννήθηκα στα Χανιά και την είχα πάντα μπροστά μου και το φως στο νερό στα μάτια μου, είναι κάτι που πάντα νοσταλγώ, με ηρεμεί και με γεμίζει χαρά. Αυτά για την Κατερίνα. Για τη Φρίντα, πέρα από το “ευχαριστώ” που μας φέρατε στην πόλη σας, ελπίζουμε να αντεπεξέλθουμε στις προσδοκίες σας, να σας συγκινήσουμε, αλλά και να σας διασκεδάσουμε. Το μεγάλο ερώτημα με τη Φρίντα και ίσως είναι ερώτημα προς εαυτόν είναι το πώς μπορούμε να θεωρήσουμε ότι ο νους που αρέσκεται να βγάζει συμπεράσματα, μπορεί να κρίνει πως είναι μια προσωπικότητα. Ειδικά σαν τη Φρίντα που την έχουμε ”κατασπαράξει” μέσα από τις βιογραφίες και τη ζωγραφική, θεωρούμε ότι την ξέρουμε. Διαβάζοντας όμως για αυτήν και κάνοντας έρευνα καταλάβαμε ότι η Φρίντα δεν ήθελε να δείχνει την αδυναμία της, ενώ το δεύτερο είναι οι πολλές εκδοχές για τη ζωή της και στο ότι η ίδια έλεγε ψέματα. Ίσως αυτό να είναι κομμάτι της μεξικανικής φύσης, να παραμυθιάζουν και να παραμυθιάζονται. Για τη Φρίντα η φαντασία, το όνειρο και η πραγματικότητα ήταν ένα και το αυτό, όπως και η ζωή και ο θάνατος», ανέφερε η Κατερίνα Δαμβόγλου.
