Ποίηση γεμάτη ευαισθησία και μνήμες προσωπικές

Ο φιλόλογος Χρήστος Τσελεπής γράφει στον Χρήστο Αθ. Κουτσοκλένη με αφορμή τη νέα του ποιητική συλλογή «Λόγω μνήμης»

«Φίλε Χρήστο,
Έλαβα τη νέα σου ποιητική συλλογή και σ’ ευχαριστώ που μ’ έκανες κοινωνό της καινούριας σου δημιουργικής έκφανσης και μιας ποιητικής που ξεκινά, όπως φαίνεται, από το προνόμιο των Ρουμελιωτών να έχουν πιει νερό από τη λαλέουσα Κασταλία πηγή. Κι άσε να λένε κάποιοι πως αυτή έχει πλέον στερέψει… Έχει πολλές φλέβες ο Παρνασσός, ώστε να την κρατάει ζωντανή. Αυτό το μαρτυρεί ακόμη και το γαλήνιο και καλαίσθητο εξώφυλλο, που σε προδιαθέτει -μαζί με τον τίτλο- για το περιεχόμενο της συλλογής. Εικόνες μνήμης δεμένες με τη φύση και το περιβάλλον, Απριλομάηδες με νοσταλγίες παλιών ερώτων, ολόγιομα Αυγουστιάτικα φεγγάρια που σε υποβάλλουν, χειμωνιάτικες περιπλανήσεις.

Συνεχής επανασύσταση των αναμνήσεων τις νύχτες της αγρύπνιας, η αέναη σύγκρουση μεταξύ τους και η γαλήνη που δεν έρχεται, ο προσωπικός εξομολογητικός τόνος, η διηνεκής ενδοσκόπηση, η αίσθηση της μοναξιάς με τις αρνητικές της συνέπειες στη διάρκεια της νύχτας, η νοσταλγία των όμορφων στιγμών του βίου.

Οι κλώνοι των ελάτων και η παρηγοριά της εκλεκτής συντροφιάς, τα χρώματα του φθινοπώρου, ο κάμπος, ο ζευγολάτης, η μνήμη των παιδικών χρόνων, οι λεπτές χροιές θλίψης για όσα έχουν χαθεί, η λύπη για τα όνειρα που έχουν σβήσει μέσα σε ένα περιβάλλον νυχτιάτικο, η αγωνία, ο λογισμός ο ακίνητος κι ο πόνος ο ανίκητος, τ’ ατέλειωτα ερωτήματα και η συνειδητοποίηση της ανάγκης να επουλωθούν τα τραύματα.

Και στη συνέχεια η αγωνία του εμπόλεμου στρατιώτη για την επόμενη μέρα, η απελπισμένη κραυγή μέσα στο άδειο καφενείο τα μεσάνυχτα –φωνή βοώντος εν τη ερήμω- κι έπειτα το ρέκβιεμ για την Αθήνα και η ωδή στον Παρνασσό. Κάπου εκεί, θαρρείς, αναγεννώνται τα ερωτικά σκιρτήματα, τα μάτια τα γεμάτα δάκρυα, τα μάτια και η ερωτική επικοινωνία, το τραγούδι κι ο ποιητής που γραπώνεται από τ’ άστρα, η αίσθηση του ποιητικού οίστρου στα βουνά της Ρούμελης, το χιονισμένο τοπίο της Λιάκουρας που μπορεί να εμπνέει, έτσι που να πηδολογούν τα άτια των στίχων τα μεσάνυχτα και η σκέψη να δουλεύει ακατάπαυστα κάτω απ’ το ασημί του φεγγαριού, προσφέροντας έναν ασφαλή τρόπο διαφυγής απ’ τα κοινά και τις ισοπεδωτικές επιρροές της μόδας πάνω στην ανθρώπινη κοινωνία.

Κι απέναντι στον ουρανό με τα εκτροχιασμένα όνειρα, είναι η καρδιά κι ο νους, η νιότη με τον έρωτα και τ’ άνθη που μες στην ωριμότητα μαραίνονται. Ακόλουθα η ρακή που ενώνει τις διαθέσεις, έτσι που το ερωτικό στοιχείο (σ.σ. 40 και 41) βρίσκεται σε πλήρη έξαρση. Οι εραστές διαχρονικά, οι στιγμές φιλίας, μια μικρή αναφορά στην αρχαιότητα εμβόλιμη, η μνήμη μιας καλής φίλης που έφυγε, ο θαυμασμός προς το γυναικείο φύλο, ο ποιητής και οι λέξεις, η προπαγάνδα και η ανάγκη της εγρήγορσης, η ομορφιά και η φθορά της, το χάσμα των γενεών, ο ρόλος των γονιών και των δασκάλων, οι ωραίοι απόμαχοι δάσκαλοι, η πορεία του ποιητή απ’ τα μικράτα του σε απολογητικό τόνο, η ανάγκη για την αναζήτηση της αλήθειας της ζωής, η θεία φώτιση, οι μνήμες που γεννούν τη νοσταλγία των πατρογονικών εδαφών, η μοναδική επαφή του δάσκαλου με τους μαθητές του και η ουσία του ταξιδιού ανάμεσα στα τόσα ερωτήματα.

Όλα αυτά συνθέτουν μια μικρή περιδιάβαση στην τόσο ενδιαφέρουσα συλλογή σου, τη γεμάτη ευαισθησία και μνήμες προσωπικές, που έχουν όμως τη δύναμη και τη δυναμική να εκλαμβάνονται και ως συλλογικές, αφού αγγίζουν απαλά τις χορδές του νου, της καρδιάς και των αναμνήσεων του καθένα. Κι όταν αυτά τα κατορθώνει κάποιος με τους στίχους του, ε, είναι αληθινός ποιητής! Έχεις κι άλλα να δώσεις, φίλε… Να είσαι γερός!

Φιλικά,
Χ.Τ.

Βιογραφικό

Ο Χρήστος Αθανασίου Κουτσοκλένης γεννήθηκε στην Άμφισσα το 1957, όπου έζησε τα πρώτα 10 χρόνια της ζωής του. Στην συνέχεια, κατά μικρά ή μεγάλα χρονικά διαστήματα έζησε στην Ανδρίτσαινα, στην Αθήνα, στην Καβάλα, στο Μεσολόγγι και στην Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στην Χ.Ε.Ν. Κοινωνική Εργασία και στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Παιδαγωγικά. Εργάστηκε ως Ειδικός Παιδαγωγός, ως Κοινωνικός Λειτουργός και ως Νηπιαγωγός. Από το 1991 έως το 2015, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε, δίδαξε στην Δευτεροβάθμια Επαγγελματική Εκπαίδευση (τα τελευταία 4 χρόνια στο Ε.Ε.Ε.ΕΚ. Αγίου Δημητρίου). Έχει συγγράψει πολλά σχολικά και εκπαιδευτικά βιβλία καθώς και εννέα ποιητικές συλλογές.