Και εγένετο… «Κατάθεση Γραφής on line». Πρόκειται για μια νεόδμητη ομάδα η οποία ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 2020 έχοντας 158 μέλη. 17 μέλη κατέθεσαν τη γραφή τους μέχρι τώρα, μεταξύ αυτών και το κείμενο με τίτλο «Χριστούγεννα εντός» [βλ. παρακάτω]. Αυτήν τη στιγμή η ομάδα διαχειρίζεται περίπου 30 κείμενα, με τα περισσότερα να γράφονται εν μέσω «καραντίνας».
Συναντήσεις δια ζώσης δεν γίνονται, πλην αυτής στις 15 Δεκεμβρίου 2021 κατά την οποία αποφασίστηκε η κατάθεση της νέας γραφής από όποιον ενδιαφέρεται ή η επεξεργασία της ήδη αναρτημένης γραφής, να έχουν ως σκοπό:
- να δημοσιευτούν στον τοπικό τύπο
- τη συνεργασία με το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας
- την έκδοση εγχειρίδιου και δημόσια παρουσίαση
- για να τιμηθούν οι Παγκόσμιες Ημέρες του ΟΗΕ (ήδη γίνεται προετοιμασία για την Έμφυλη Βία)
Το πλαίσιο της ομάδας
- Η εξωστρέφεια
- Βήμα για τα μέλη της που επιθυμούν να εκφράσουν τις λογοτεχνικές τους ανησυχίες και δεν ξέρουν ΠΩΣ
- Απευθύνεται στους «μη αναγνωρισμένους συγγραφείς»
- Η δημιουργία ενός πυρήνα υπό την σκέπη της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Καβάλας «Βασίλης Βασιλικός»
Χριστούγεννα εντός
Σηκώθηκε από το κρεβάτι της και με νωχελικά βήματα κατευθύνθηκε στο παράθυρο. Είχε ξημερώσει εδώ και ώρα. Άνοιξε τα παραθυρόφυλλα και άφησε τον χλωμό ήλιο του Δεκέμβρη να στείλει το ιλαρό του φως στο δωμάτιο. Η πρωινή ψύχρα την ξύπνησε για τα καλά και αποφάσισε να περιποιηθεί τον εαυτό της μ’ ένα φλυτζάνι τσάι και λίγα από τα κουλουράκια πορτοκαλιού που είχε φτιάξει την προηγούμενη μέρα. Πριν καλά καλά τελειώσει την τελευταία γουλιά πρόσεξε την ημερομηνία στο ημερολόγιο. 23 Δεκέμβρη!
Σε δύο μέρες θα έχουμε Χριστούγεννα μονολόγησε και κάπως αναθάρρησε! Είχε μέρες να βγει από το σπίτι. Τον χειμώνα απέφευγε τις πολλές βόλτες, της άρεσε η θαλπωρή του σπιτιού. Τα απαραίτητα τα έφερνε δύο φορές την εβδομάδα ο υπάλληλος του σούπερ μάρκετ.
Τα τελευταία χρόνια ζούσε μονάχη. Κάποτε είχε οικογένεια. Σύζυγο και παιδιά. Ο σύζυγος έφυγε για το «μεγάλο ταξίδι» ξαφνικά ένα κρύο Μαρτιάτικο πρωινό. Τα παιδιά άνοιξαν τα φτερά τους για καινούργιες πατρίδες. Φίλοι και συγγενείς είχαν απομείνει ελάχιστοι. Πολύ αραιά είχε κάποιον να την επισκεφθεί. Το τηλέφωνο ξεχνούσε να χτυπήσει… λες και φοβόταν να ενοχλήσει την μοναξιά της.
Από το ανοιχτό παράθυρο άκουγε τα τιτιβίσματα των σπουργιτιών. Είχαν καθίσει στο πιο ψηλό κλαδί της λεμονιάς και άλλαζαν θέση και τσιμπήματα με τα μικρά τους ράμφη. Ένας κιτρινολαίμης κότσυφας με το γλυκόλαλο κελάϊδισμά του επέβαλε την παρουσία του στην παρέα της λεμονιάς. Έφερε και τους έτριψε ένα κουλούρι πορτοκαλιού στο περβάζι και εκείνα με ορμή έτρεξαν και το καταβρόχθισαν στο λεπτό. Ο κιτρινολαίμης σπάθισε τον αέρα και πρόλαβε το πιο μεγάλο κομμάτι.
Σε λίγο θα ερχόταν ο βαρύς χειμώνας. Αυτά όμως ζούσαν την στιγμή! Ήλπιζαν στις ανοιξιάτικες λιακάδες. Θυμήθηκε τον πατέρα της όταν την συμβούλευε πως πάντα πρέπει να ελπίζει σε καλύτερες μέρες. Η ελπίδα είναι μούστος γλυκόπιοτος, το κουράγιο της ζωής. Βγήκε στο μικρό μπαλκόνι. Ήλπιζε πως θα περνούσε κάποιος να ανταλλάξει μια καλημέρα.
Κάποτε τα σπίτια στην περιοχή ήταν χαμηλά και έβλεπες πέρα μακριά τον ορίζοντα. Οι καλημέρες πολλές. Τώρα ψήλωσαν τα σπίτια και χάθηκε ο ορίζοντας… Μπήκε στο σαλόνι και πήγε προς την μικρή αποθήκη.
Έψαξε το για το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Το βρήκε σ’ ένα χαμηλό ράφι μαζί με τα πολύχρωμα στολίδια. Το μετέφερε στο σαλόνι μπροστά στο μεγάλο παράθυρο. Ήθελε να φαίνεται το φως του ως πέρα στην στροφή του δρόμου.
Άρχισε να το στολίζει με μεγάλη χαρά. Το πρώτο στολίδι που έβαλε ήταν ένας μικρός Αϊ Βασίλης .Τον τοποθέτησε στη βάση του δένδρου. Εκεί ήταν η θέση του. Εκεί τον τοποθετούσε πάντα ο αγαπημένος της γιός ο Λευτέρης.
Τον άγγελο με τα χρυσά φτερά τον τοποθέτησε στην κορυφή. Ο άγγελος ήταν της γλυκιάς της κόρης. Δυο σταγόνες δάκρυα ήρθαν και θόλωσαν τα μάτια της. Το σαλόνι πλημμύρισε με νότες. Σηκώθηκε και με καβαλιέρο τις αναμνήσεις άρχισε να χορεύει με αργά και μικρά βήματα ένα χριστουγεννιάτικο ταγκό! …ίσως το τελευταίο…
Ο κιτρινολαίμης μπήκε από το μισάνοιχτο παράθυρο και σπάθισε τις νότες του τάνγκο. Έκανε ένα γύρο… και πέταξε προς την ελευθερία!
Καλά Χριστούγεννα σε όλους!
Σ.Φ.