Μια θεατρική παράσταση όπου η αγάπη ψιθυρίζεται στη σκηνή από την κουίντα της Ιστορίας [φωτογραφίες]

«Μια μέρα όταν ήμασταν νέοι»: ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας και Kouinta Theatre Productions «αναδομούν» επί σκηνής πραγματικά ιστορικά γεγονότα, με φόντο την αιώνια «αντιπαράθεση» πολέμου και αγάπης

Το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας και η Kouinta Theatre Productions παρουσιάζουν το Σάββατο 26, την Κυριακή 27 και τη Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2022, καθώς και το Σάββατο 12 και την Κυριακή 13 Μαρτίου 2022 στις 21:00, στο θέατρο Αντιγόνη Βαλάκου, την παράσταση «Μια μέρα όταν ήμασταν νέοι» του Nick Payne, σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Παπαδόπουλου [διαβάστε εδώ για την παράσταση].

Ένα νεαρό ερωτευμένο ζευγάρι, ο Λέοναρντ και η Βάιολετ, περνούν μαζί την πρώτη τους νύχτα στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου. Δίνουν αιώνιους όρκους αγάπης, ενώ η σκιά του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου απλώνεται απειλητική και έτοιμη να γκρεμίσει τα όνειρά τους. Όταν οι βόμβες θα αρχίσουν να πέφτουν, η ζωή τους δε θα είναι ποτέ ξανά η ίδια. Θα συναντηθούν 20 χρόνια μετά, όταν η ζωή τους θα έχει πάρει διαφορετικούς δρόμους και μερικές δεκαετίες αργότερα όταν θα αναπολήσουν τις μέρες που ήτανε νέοι.

Το KAVALA POST βρέθηκε στο «καρνάγιο» της παράστασης, με τους πρωταγωνιστές να περιγράφουν πώς κατασκευάζεται επί σκηνής ένα καράβι αγάπης για να πλεύσει στην τρικυμία του πολέμου.

«Η παράσταση περιγράφει το πώς επηρεάζει ο πόλεμος τις σχέσεις των ανθρώπων και καθορίζει και το μέλλον τους. Το έργο βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Αυτή είναι και η βάση του συγγραφέα, πραγματικά γεγονότα», αναφέρει η ηθοποιός, Ναταλία-Άννα Βασιλέκα.

«Έγινε μια απίστευτη έρευνα και με τον σκηνοθέτη, τον Λεωνίδα Παπαδόπουλο. Ψάξαμε ιστορικά στοιχεία για να γεμίσουμε τα κενά στην ιστορία του συγγραφέα. Τρεις μήνες παλεύαμε με το κείμενο. Από την άλλη, το κείμενο βοηθάει στο να συνδεθούμε με το παρελθόν και μας υπενθυμίζει ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο. Δυστυχώς αυτήν την επιβεβαίωση τη βιώνουμε και με τα πρόσφατα γεγονότα στην Ουκρανία», σημειώνει ο ηθοποιός, Παύλος Σταυρόπουλος.

Το συγκεκριμένο έργο ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα, «κάτι που μας κάνει ιδιαίτερα περήφανους», σχολιάζει η κ. Βασιλέκα, προσθέτοντας ότι ο κάθε θεατής θα βρει κάτι στην παράσταση με το οποίο θα ταυτιστεί, είτε έχει ζήσει πόλεμο είτε όχι.

Όσο για το μήνυμα του κειμένου και της παράστασης; «Ζήσε, αυτός θα μπορούσε να είναι ένας εναλλακτικός τίτλος», λέει ο κ. Σταυρόπουλος, με την κ. Βασιλέκα να συμπληρώνει ότι η παράσταση «μας λέει ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται»…

«Αγάπη, υπομονή και επιμονή. Αυτοί θα μπορούσε να είναι οι στυλοβάτες της παράστασης», αναφέρει ο σκηνοθέτης, Λεωνίδας Παπαδόπουλος, υπενθυμίζοντας, παράλληλα, ότι κάθε θεατρικό κείμενο είναι πηγή προβληματισμού, εγείρει συναισθήματα και δημιουργεί συγκινήσεις και αυτούς ακριβώς τους σκοπούς υπηρετεί και η συγκεκριμένη παράσταση.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κ. Παπαδόπουλος «ανεβάζει» για πρώτη φορά παράσταση στην Καβάλα, δουλεύοντας «με επαγγελματίες και κυρίως με ανθρώπους με ποιότητα, οι οποίοι αντιμετώπισαν την παράσταση με σεβασμό και πολλή δουλειά».