Η Ιστορία, οι ιστορίες και ο «Black Rider» Ν. Πλαστήρας στο Φεστιβάλ Φιλίππων δια της ομάδας του Ακύλλα Καραζήση [φωτογραφίες]

Δυναμική έναρξη της ενότητας του Φεστιβάλ «Έξι γαλάζια μολύβια για τη Σμύρνη» στον Φάρο της Παναγίας με ένα αναλόγιο που ξεπέρασε τις προσδοκίες όλων

Time present and time past
are both perhaps present in time future,
and time future contained in time past.
If all time is eternally present
all time is unredeemable.
T.S. Eliot

Το βράδυ της Πέμπτης 21 Ιουλίου 2022 όσοι ανηφόρισαν μέχρι το προαύλειο του 7ου Δημοτικού Σχολείου Καβάλας για να παρακολουθήσουν το αναλόγιο «Ν. Πλαστήρας/The Black Rider» του Ακύλλα Καραζήση έζησαν μία θεατρική εμπειρία που ο όρος «αναλόγιο» αδυνατεί να την περιγράψει.

Κατά «παραγγελία» του Θοδωρή Γκόνη και του Φεστιβάλ Φιλίππων, ο καταξιωμένος ηθοποιός και σκηνοθέτης ανέλαβε να «ζωγραφίσει» στο σανίδι την προσωπικότητα του Νικόλαου Πλαστήρα, ενός ανθρώπου που διαδραμάτισε ρόλο πρωταγωνιστικό στα γεγονότα του 1922, κηρύσσοντας την έναρξη στο αφιέρωμα της φετινής διοργάνωσης στα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Και ενώ κανείς ίσως θα περίμενε μία «δραματοποιημένη» σταχυολόγηση βιογραφικών στοιχείων του στρατιωτικού ο οποίος, μεταξύ άλλων, διετέλεσε τρεις φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο Ακύλλας Καραζήσης «απογείωσε» την πλούσια πρώτη ύλη σε ένα μουσικο-θεατρικο-κινηματογραφικό δρώμενο που ισορροπούσε τεχνηέντως ανάμεσα στον αυτοσχεδιασμό και μια σφιχτά σκηνοθετημένη/ενορχηστρωμένη παράσταση.

Έχοντας μαζί του επί σκηνής δύο ταλαντούχους νέους ηθοποιούς, την Κατερίνα Παπανδρέου και τον Μάνο Βαβαδάκη, και τον «βετεράνο» Κώστα Βόμβολο στο ακορντεόν, τα φωνητικά και τη μουσική επιμέλεια, ο Καραζήσης «έμπλεξε» την Ιστορία και τις… ιστορίες σε έναν συνειρμικό «βομβαρδισμό» που «έβαλε» τους θεατές στο κέντρο των γεγονότων και, κυρίως, των ανθρωπίνων συναισθημάτων των προσώπων που άγγιξε.

Ο Βενιζέλος, η Πηνελόπη Δέλτα, η βασίλισσα Φρειδερίκη, η Καίτη Λω, οι εύζωνοι, οι απλοί στρατιώτες, οι πρόσφυγες, ο ταλαιπωρημένος και προδομένος ελληνικός λαός και τα γεγονότα: Η Εκστρατεία, η επανάσταση και η ανατροπή του Βασιλιά, η «Δίκη των έξι»… όλα πέρασαν μπροστά από τη σκηνή δίπλα στον Φάρο της Παναγίας «σαν ένα φιλμ ιλιγγιώδες» γεμάτο εικόνες αλλά και συμβολισμούς και παραβολές και αναγωγές στο σήμερα· ή στο «πολύ παλιά»…

Ο Καραζήσης «είδε» τον «Μαύρο καβαλάρη» Νικόλαο Πλαστήρα μέσα από τη μουσική του Tom Waits, τις ταινίες του Bertolucci και του Steve McQueen και τον έβαλε να ακούει μια φανταστική απαγγελία της Marianne Faithful ντυμένης «Ελλάς», ουσιαστικά καταργώντας κάθε έννοια μιας οποιασδήποτε γραμμικής αφήγησης υπέρ της συναισθηματικής «εμπλοκής» του θεατή στα επί σκηνής (και κάτω από αυτήν) δρώμενα.

Στο κέντρο της «πλοκής», ο χρόνος· άχρονος, αιώνιος, «μη εξαγοράσιμος», όπως τον εννοεί ο Θωμάς Έλιοτ, με τα δικά του λόγια να αντηχούν στ’ αυτιά του «Black Rider» και από εκεί στ’ αυτιά όλων μας στο «σήμερα». Ή στο «πολύ παλιά»…

Δείτε φωτογραφίες