Για την αντιγραφή: Βασίλης Λιόγκας
25η ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ 1400 μ.Χ.
του Πρόδρομου Χ. Μάρκογλου
ΟΕρρίκος ο Δ΄ υποδέχεται στα ανάκτορα του Έλθαμ τον αυτοκράτορα των Ελλήνων κυρ Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγο. Ξεκίνησε με τα καράβια του από Χριστούπολη και Αμφίπολη και ήρθε βοήθεια να ζητήσει των Δυτικών ενάντια των Τούρκων, που είχαν πλέον πλημμυρίσει την αυτοκρατορία. Την είχε σακατέψει όλος εκείνος ο συρφετός με τους Πάπες και τους σταυροφόρους. Ο δόλιος Ιννοκέντιος. Αλλά κι οι Αυθέντες κι οι Στρατηγοί, διεκδικώντας σαν τα σκυλιά την εξουσία, τη δύναμη, δεν έβλαψαν λιγότερο με τις δολοπλοκίες τούς Έλληνες.
Ο κυρ Μανουήλ έφτασε ντυμένος με άσπιλα λευκά, με λαμπρό στέμμα, χρυσά υποδήματα, κι όμοια βέβαια όλη η συνοδεία. Θαύμαζαν οι Βρετανοί τη λαμπρότητα των Βυζαντινών, κι ακόμη περισσότερο θαύμαζαν τον Αυτοκράτορα, καθώς τους μιλούσε ελληνικά και λατινικά στηρίζοντας τις σκέψεις του στους αρχαίους συγγραφείς και στους ορθόδοξους φωστήρες.
Όταν άρχισαν οι επίσημες συνομιλίες ο Ερρίκος τού έβαλε, χωρίς περιστροφές, στα ίσα, το ερώτημα: τι μπορεί να πληρώσει για να έχει βοήθεια;
Τότε ο Μανουήλ, χωρίς χρήματα και με καταπατημένες όλες τις επαρχίες, δήλωσε πως είχε έρθει ικέτης στους ισχυρούς της Εσπερίας για να διασώσουν τους αδερφούς χριστιανούς, την πνευματική τους περιουσία.
Ήταν θλιβερό το θέαμα ο Ρωμαίος αυτοκράτορας των Ελλήνων κι όλης της Ορθοδοξίας ικέτης να προσπέφτει κι ο Βρετανός αλαζών να σιωπά μπροστά στους σχισματικούς Έλληνες.
Βέβαια ο Ερρίκος είχε τα δικά του, τον Ουαλό Οβάιν που ξεσήκωνε τους ντόπιους, τους Γάλλους από απέναντι που κι αυτοί τον απειλούσαν, υπολόγιζε λοιπόν πως η αυτοκρατορία των Ελλήνων ήταν πια ξοφλημένη, σκεφτόταν πως ήταν καιρός οι Δυτικοί ν’ αφήσουν τις διαμάχες, να επωφεληθούν και πάλι από τις μελλοντικές διαρπαγές.
* Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον συλλογικό τόμο της Εταιρείας Συγγραφέων “Μικροκύματα 99 + 1 μικρο – διηγήματα“, Εκδ. Εφημερίδα των Συντακτών, Δεκέμβρης 2018
25η ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ 1944 μ.Χ.
του Πρόδρομου Χ. Μάρκογλου
Ηπόλη αποκλεισμένη από τα πολεμικά των Άγγλων. Σεπτέμβρη έφυγαν οι Γερμανοί και οι Βούλγαροι αργότερα. Τα τρόφιμα ελάχιστα, δεν υπάρχουν χρήματα, οι συναλλαγές γίνονται αποκλειστικά με χρυσές λίρες. Το ψωμί με το δελτίο, περιμένοντας στην ουρά.
Η Αυτοδιοίκηση του ΕΑΜ προσπαθεί να οργανώσει τους ανθρώπους, να προφτάσει τις ατελείωτες ανάγκες.
Οι Άγγλοι βγαίνουν με τ’ αποβατικά τους στην πόλη, αγοράζουνε με χρυσό όσα τρόφιμα υπάρχουν, μετά ένα μέρος τα μοιράζουν σ’ όσους δέχονται να τα ζητιανέψουν, τα άλλα επιδεικτικά τα πετάνε στην θάλασσα, στη μέση του λιμανιού.
Είχανε σπουδάσει πολιτική στις αποικίες.
* Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΑΥΓΗ, 30 Δεκεμβρίου 2011.
Σημείωση Β.Λ.: Και τα δύο κείμενα, μαζί με 42 άλλα, συμπεριλαμβάνονται στην ανέκδοτη συλλογή –κύκνειο άσμα– του αγαπημένου μας Καβαλιώτη λογοτέχνη Πρόδρομου Χ. Μάρκογλου (1932-2024), βραβευμένου δύο φορές από την Ακαδημία Αθηνών (1998, 2004), ιδρυτικού μέλους του ΣΦΓΤ το 1951. Η φωτογραφία είναι του 1978 στο σπίτι του ποιητή Γ.Ξ. Στογιαννίδη, επίσης ιδρυτικού μέλους του ΣΦΓΤ και τιμημένου με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1074). Και οι δυο τους ήταν μέλη της συντακτικής επιτροπής των περιοδικών της Καβάλας «Σκαπτή Ύλη», «Εννέα Οδοί», «Αργώ».