Άλκηστις Πρωτοψάλτη: Για μένα η Τέχνη είναι η ανάσα της ζωής, ο χτύπος της καρδιάς!

Με αφορμή την εμφάνισή της στο αρχαίο θέατρο των Φιλίππων η σπουδαία ερμηνεύτρια μιλάει για την καραντίνα, τον καλλιτεχνικό και προσωπικό της εγκλεισμό και την επιστροφή της στις ανοιχτές συναυλίες

Tο βράδυ του Σαββάτου 10 Ιουλίου 2021 η Άλκηστις Πρωτοψάλτη μάς καλεί να βρεθούμε «Μαζί ξανά» σε μια μεγαλειώδη ανοιχτή συναυλία στο αρχαίο θέατρο των Φιλίππων, «όπως παλιά»…

Η μεγάλη Ελληνίδα ερμηνεύτρια θα βρεθεί για μία και μοναδική εμφάνιση στην περιοχή μας, καλεσμένη του 64ου Φεστιβάλ Φιλίππων και ήδη το ενδιαφέρον των χιλιάδων θαυμαστών της είναι μεγάλο για την «επανένωση» του ερχόμενου Σαββάτου.

Λίγες μέρες πριν βρεθεί για μια ακόμη φορά στην ορχήστρα του αρχαίου θεάτρου, η κ. Πρωτοψάλτη μίλησε στο ALPHA Radio 88.6 και τη δημοσιογράφο Σίσσυ Ακοκαλίδου για το πόσο ανάγκη είχε και η ίδια και ο κόσμος να αρχίσουν οι συναυλίες λέγοντας πως «Ο Έλληνας θέλει να νιώθει, να βλέπει, να συμμετέχει ενεργά»!

Διαβάστε παρακάτω τα βασικότερα σημεία της συνέντευξης Πρωτοψάλτη.

Χαίρομαι που είμαι και εγώ ένας κρίκος μέσα στη συγκλονιστική ιστορία του αρχαίου θεάτρου των Φιλίππων…

Οι λέξεις ωχριούν μπροστά στα συναισθήματα του ότι θα ξαναβρεθούμε…

«Είναι πολύ ωραία που επικοινωνούμε και πάλι, εκεί πάει το “Μαζί ξανά”, χαίρομαι αφάνταστα, δεν μπορώ να περιγράψω το πόσο χαίρομαι, διότι οι λέξεις ωχριούν μπροστά στα συναισθήματα του ότι θα ξαναβρεθούμε!

»Καταρχάς, σε έναν συγκλονιστικό χώρο που λατρεύω στην κυριολεξία, το αρχαίο θέατρο Φιλίππων, χαίρομαι που είμαι και εγώ ένας κρίκος μέσα στη συγκλονιστική ιστορία του θεάτρου από το 1957 από ό,τι θυμάμαι που έγιναν οι πρώτες παραστάσεις εκεί, είμαι και εγώ ένας μικρός κρίκος μέσα στο ταξίδι του χρόνου αυτού του συγκλονιστικού θεάτρου που λέγεται αρχαίο θέατρο Φιλίππων.

»Ήταν όντως μία πολύ δύσκολη εποχή όχι μόνο για μένα αλλά και για όλους τους ανθρώπους, εγώ προσωπικά έκανα ό,τι μπορούσα να κρατήσω τη φλόγα της μουσικής ζωντανή και ήταν πραγματικά ένα παρηγορητικό κομμάτι που μέσα σε αυτή την καραντίνα ήρθα σε επαφή με πάρα πολύ κόσμο, εννοώ τηλεφωνική επαφή ή μέσα από το internet, το skype, το WhatsApp»…

Η Τέχνη και ο πολιτισμός είναι αιώνια σύντροφος του ανθρώπου

«Για μένα η Τέχνη είναι η ανάσα της ζωής, για μένα η Τέχνη είναι ο χτύπος της καρδιάς και πραγματικά ήταν δυσβάσταχτο όλο αυτό που έγινε, έχασα, αν θέλετε, τον προσωπικό μου χώρο που είναι η σκηνή. Έκανα πάρα πολλά τηλεοπτικά που δεν τα είχα κάνει μαζεμένα τόσα πολλά στη ζωή μου, ήταν σίγουρα μία διέξοδος και αυτό, έκανα και δύο Live Streaming συναυλίες στο διάστημα αυτό που μέσα από αυτά υποτίθεται ότι παίζεις με την ψευδαίσθηση της επαφής με το κοινό γιατί σε καμία περίπτωση, όπως αντιλαμβάνεστε, δεν μπορεί να υποκαταστήσει την ψυχοκινητική εμπειρία του να είσαι, να είμαι ή να είμαστε όλοι μαζί.

»Για μένα το πιο δύσκολο, μα πάρα πολύ δύσκολο κομμάτι, ήταν το ότι δεν υπήρχε το εξωτερικό ερέθισμα του θεατή, όταν για 47 ολόκληρα χρόνια το νιώθεις αυτό, είναι δυσβάσταχτο, δεν ξεπερνιέται εύκολα. Αλλά νομίζω πως τώρα μπαίνουμε σε μία νέα φάση της ζωής μας, σίγουρα μας έχει αφήσει κατάλοιπα όλη αυτή η ιστορία που έχουμε περάσει ο καθένας με τη δική του αίσθηση, αλλά πιστεύω ότι η μουσική και γενικά η Τέχνη και ο Πολιτισμός είναι αιώνια σύντροφος του ανθρώπου και δεν μπορεί να σταματήσει».

Το Live Streaming δεν μπορεί να υποκαταστήσει την ψυχοκινητική εμπειρία του να είσαι, να είμαι ή να είμαστε όλοι μαζί…

Ο Έλληνας θέλει να νιώθει, να βλέπει, να συμμετέχει ενεργά

«Αυτό που επίσης διαπίστωσα είναι ότι είμαστε ένας λαός της επαφής γι’ αυτό τα τηλεοπτικά κράτησαν συντροφιά, αλλά δεν ήταν το καλύτερό μας, γιατί ο Έλληνας θέλει να νιώθει, να βλέπει, να συμμετέχει ενεργά σε μία συναυλία, οπότε μέσα από το διαδίκτυο όσο καλό και καλά προετοιμασμένο να είναι ωχριά μπροστά σε μια ζωντανή επαφή.

»Το “Μαζί ξανά” ούτως ή άλλως είναι μία ποικιλία τραγουδιών σε μία αρκετά μεγάλη μουσική διαδρομή, θα μπορούσα να το πω και “best of”, διάλεξα τραγούδια που με γεμίζουν εμένα, μου δίνουν πολλά συναισθήματα, πολλά χρώματα, έχει μία τεράστια ποικιλία η συναυλία αυτή. Ανυπομονώ με όλη τη σημασία της λέξεως, γιατί ξέρω τι θα συμβεί, δηλαδή το βλέπω, το έχω ονειρευτεί αυτό το πράγμα που θέλω να δώσω στο θέατρο, το φανταζόμουν καιρό τώρα. Και όταν με πήρε η παραγωγός μου, που είναι η πιο σοβαρή φτερούγα στην καλλιτεχνική μου ζωή και συμπορευόμαστε με τα ίδια όνειρα και τις σκέψεις και μου λέει ξεκινάμε συναυλίες, είναι σα να μου είπε μπαίνουμε στο διαστημόπλοιο και φεύγουμε για το φεγγάρι»!

Η μουσική είναι ένα υπέροχο παιχνίδι στα χέρια, στα αυτιά και στην ψυχή των ανθρώπων

«Δεν μπορώ να σας αποκαλύψω τα τραγούδια του προγράμματος, αλλά αυτό που μπορώ να σας πω με πλήρη βεβαιότητα είναι ότι έχω μια συγκλονιστική μπάντα που βγάζει φωτιές, ενώθηκε η φωτιά της ορχήστρας μου με τη δική μου, είναι μια απίστευτη ποικιλία συναισθημάτων, μπορώ να σας το πω ότι η συναυλία αυτή θα έχει όλα τα καιρικά φαινόμενα, από καταιγίδες μέχρι.. μπουνάτσα!

»Είναι πρωτόγνωρο και για μας και για σας και για όλη την ιστορία της μουσικής μετά από τόσο καιρό να ξαναέρθουμε σε επαφή, έστω και από μακριά, δεν έχει σημασία αυτό, έστω και με μάσκες, έστω και με το 50% της πληρότητας του θεάτρου, αλλά πραγματικά νιώθω ότι θα υπάρχουν διαφορετικά και πολύ δυνατά συναισθήματα εκείνο το βράδυ, γιατί ο Έλληνας θέλει να είναι ζωντανός σε μία συναυλία, να τραγουδήσει, να γίνει ένα με τον καλλιτέχνη, να αφιερώσει, να αγκαλιαστεί, να κλάψει, να χορέψει.

»Η μουσική τι είναι; Είναι ένα παιχνίδι, λέω εγώ πάμε να παίξουμε, όχι να πούμε ένα τραγούδι, επί της ουσίας είναι ένα υπέροχο παιχνίδι στα χέρια, στα αυτιά και στην ψυχή των ανθρώπων».

Η μουσική είναι ένα υπέροχο παιχνίδι στα χέρια, στα αυτιά και στην ψυχή των ανθρώπων…

Το ταλέντο

«Με αυτή την εσωτερική φλόγα που θέλεις να τη μεταδώσεις και να τη μεταλαμπαδεύσεις σε κάποιους άλλους ανθρώπους, με αυτό γεννιέσαι. Είναι, όπως το έχω πει με το ταλέντο. Τι είναι το ταλέντο; Είναι ένα μοναδικό πράγμα που αν θέλετε διανέμεται στον πληθυσμό τυχαία και εντελώς δημοκρατικά, δεν μπορείς να το αγοράσεις, δεν μπορείς να το μάθεις, είναι αταξικό. Δεν μπορείς με χρήματα να αγοράσεις μία φωνή, την πηγή των συναισθημάτων που βγαίνουν μέσα από έναν άνθρωπο και θέλει να το μεταφέρει και όπως έχω πιστέψει ότι ο Θεός πιάνει μία χούφτα άμμο και την πετάει στη γη και αυτοί οι κόκκοι πέφτουνε παντού, έπεσε και σε εμένα. Αυτά λοιπόν τα δύο εκατοστά που είναι οι φωνητικές μου χορδές και είναι το δώρο του Θεού, θέλω να το μοιραστώ.

»Ξέρετε, υπάρχει μία πολύ μεγάλη αγάπη για αυτό που κάνω, υπάρχει μία πολύ μεγάλη αγάπη για την επικοινωνία που για μένα είναι η κοινωνία μου με τον κόσμο».

Στην καραντίνα τραγουδούσα μόνη και οι γείτονες κάνανε… παραγγελιές!

«Μέσα στην καραντίνα τραγουδούσα και μόνη μου πάρα πολύ συχνά, ξέρετε έχω την τύχη να μένω εκτός Αθηνών από επιλογή, γιατί ήθελα να είμαι πολύ κοντά στη φύση και πολλές φορές στον κήπο τραγουδούσα, οπότε χτυπούσαν τα τηλέφωνα από τους γείτονες και μου λέγανε θα μας πεις και εκείνο και το άλλο το τραγούδι; Υπήρχε και μία χαλαρότητα και μία αισιοδοξία μέσα σε όλο αυτό που περάσαμε, όχι μόνο τραγουδούσα, αλλά ξέρετε ήταν από τις πιο δημιουργικές στιγμές αυτοί οι μήνες της καραντίνας, γιατί κατάλαβα, πρώτον, ότι ο άνθρωπος δεν είναι παντοδύναμος και δεύτερον, τι ωραίο που είναι να έχεις άπλετο χρόνο για σένα και να μπορείς να τον φέρεις, όπως εσύ θέλεις».