Γιάννη Εριφυλλίδη, γιατί θέλεις να γίνεις Δήμαρχος Καβάλας;

Ο επικεφαλής του συνδυασμού «Καβάλα Μπροστά» ξεδιπλώνει το σχέδιό του για την Καβάλα της επόμενης πενταετίας - Μιλά για την παρακαταθήκη του πατέρα του, αξιολογεί την απερχόμενη Δημοτική Αρχή και αναλύει τι διαφορετικό θα κάνει ο ίδιος έτσι ώστε να πετύχει εκεί όπου απέτυχαν οι προηγούμενοι...

Γεννημένος το 1979, είναι ο νεότερος υποψήφιος Δήμαρχος Καβάλας σε αυτές τις Δημοτικές Εκλογές. Με όνομα «βαρύ σαν ιστορία», ο Γιάννης Εριφυλλίδης φιλοδοξεί τον ερχόμενο Οκτώβριο να είναι αυτός που θα πάρει τη σκυτάλη από τον Θόδωρο Μουριάδη και τις τύχες του Δήμου Καβάλας στα χέρια του για την επόμενη πενταετία…

Ο Γιάννης θέλει να πάει την «Καβάλα Μπροστά»! Ο Όμιλος Κοινωνικού και Πολιτικού Προβληματισμού με το όνομα αυτό που ο ίδιος ίδρυσε λίγα χρόνια πριν και δραστηριοποιήθηκε στην πόλη και την περιφέρειά της με πλήθος –πολιτιστικών, κυρίως– εκδηλώσεων μετεξελίχθηκε σε δημοτικό συνδυασμό και σιγά σιγά μπαίνει στην τελική ευθεία των εκλογών.

Ο Γιάννης Εριφυλλίδης παραχώρησε στο KAVALA POST την πρώτη του μεγάλη συνέντευξη, σε μια απόπειρα «ακτινογραφίας» τόσο της προσωπικότητας όσο και της υποψηφιότητάς του, με το διακύβευμα, σύμφωνα με τον ίδιο, να είναι μια «Καβάλα για όλους»! 

φωτό: Αντώνης Πασβάντης

Θέλω να γίνω Δήμαρχος της πόλης μας, γιατί το οφείλω στους νέους της Καβάλας, στους οποίους υπόσχομαι ότι η Καβάλα μπορεί και θα αλλάξει, και στις επόμενες γενιές Καβαλιωτών, οι οποίες φιλοδοξώ ότι, με την εφαρμογή και υλοποίηση του προγράμματος-συμβολαίου το οποίο προτείνουμε, θα ζήσουν σε μια Καβάλα τελείως διαφορετική…

Γιάννη, ας ξεκινήσουμε από το… όνομά σου! Ο πατέρας σου χρημάτισε Δήμαρχος Καβάλας από το 1998 έως και το 2006, ενώ ήταν ενεργός αυτοδιοικητικά μέχρι και σχετικά πρόσφατα. Τι ρόλο έπαιξε στην απόφασή σου να διεκδικήσεις τον Δήμο της Καβάλας το ότι φέρεις το επίθετο «Εριφυλλίδης»;
Οπωσδήποτε η πολιτική –και ιδιαίτερα η Τοπική Αυτοδιοίκηση– ήταν κομμάτι της καθημερινότητάς μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Τι εννοώ; Στο καθημερινό μεσημεριανό τραπέζι, ακόμη και πριν γίνει Δήμαρχος Καβάλας ο Στάθης Εριφυλλίδης, πάντοτε στις συζητήσεις της οικογένειάς μας είχε θέση ο σχολιασμός των θεμάτων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και γενικότερα της πολιτικής σκηνής της πόλης και της χώρας. Οπότε υπήρχε από τότε μια, έστω και μη ενσυνείδητη, ζύμωση με την πολιτική, ιδιαίτερα στο επίπεδο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Από την άλλη, το επίθετο «Εριφυλλίδης» για πολλά χρόνια δρούσε μέσα μου και αποτρεπτικά στο να ασχοληθώ και εγώ με τα κοινά, γιατί έζησα από κοντά και τις απογοητεύσεις και την πίκρα που σχεδόν νομοτελειακά βιώνουν όσοι ασχολούνται ενεργά με την πολιτική.
Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια υπήρξε μια άλλη ζύμωση· η ζύμωση με τον κόσμο της Καβάλας, που θέλει κάτι νέο και διαφορετικό, που θέλει μια νέα αρχή για την Καβάλα και που πιστεύει στο πρόσωπο, στις ιδέες και στις προτάσεις μου. Αυτοί οι άνθρωποι είναι που έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στο να αποφασίσω να διεκδικήσω τον Δήμο της Καβάλας στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές και όχι μια κακώς νοούμενη «οικογενειακή παράδοση». Πίστεψέ με ότι μέχρι τα τελευταία τρία περίπου χρόνια δεν μου είχε περάσει καν από το μυαλό να είμαι υποψήφιος Δήμαρχος Καβάλας.

Αλήθεια, η αυτοδιοικητική-πολιτική κληρονομιά του Στάθη Εριφυλλίδη είναι για σένα προνόμιο και πλεονέκτημα ή «βάρος» στην πορεία σου προς τις εκλογές; Τι έχεις εισπράξει μέχρι στιγμής από τον κόσμο που προσεγγίζεις;
Η αυτοδιοικητική-πολιτική κληρονομιά του Στάθη Εριφυλλίδη είναι σαφώς πλεονέκτημα, γιατί ο Στάθης Εριφυλλίδης έχει μείνει στη συνείδηση των Καβαλιωτών ως ένας πολύ καλός Δήμαρχος, ο οποίος άφησε σημαντικό έργο σε όλους τους τομείς των αρμοδιοτήτων του Δήμου Καβάλας και χαίρει της εκτίμησης και του σεβασμού των συμπολιτών μας, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων. Δεν είναι νομίζω τυχαίο ότι πάρα πολύς κόσμος, με τον οποίον έρχομαι καθημερινά σε επαφή, μου λέει αυθόρμητα ότι ο τελευταίος Δήμαρχος που έκανε έργο στην Καβάλα ήταν ο Στάθης Εριφυλλίδης. Ακόμη και εάν υπάρχει κάποια δόση υπερβολής σ’ αυτήν τη φράση, δείχνει πάντως ότι ο κόσμος αναγνωρίζει το έργο του Στάθη Εριφυλλίδη, ιδιαίτερα τώρα, σχεδόν δύο δεκαετίες αφότου έπαψε να είναι Δήμαρχος Καβάλας, έχουν πλέον ξεχαστεί τα πολιτικά πάθη της εποχής κατά την οποία διετέλεσε Δήμαρχος και ο κόσμος έχει κατατάξει τον ίδιο και το έργο του στη θέση που τους αξίζει στην ιστορία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης της Καβάλας.
Το μεγάλο στοίχημα για μένα, όμως, ήταν –και θεωρώ ότι σε πολύ μεγάλο βαθμό το έχω πετύχει– να μη με βλέπει ο κόσμος της Καβάλας ως τον γιο του Στάθη Εριφυλλίδη. Αυτό στην αρχή ήταν πολύ δύσκολο. Ωστόσο, έχουν καταλάβει πλέον οι συμπολίτες μας ότι έχω μια πολύ διαφορετική πορεία, επαγγελματική και πολιτική, διαφορετικές ιδέες και προτάσεις –δεν θα μπορούσε άλλωστε να είναι και αλλιώς, αφού η κάθε εποχή απαιτεί διαφορετικές προσεγγίσεις, άλλες προτάσεις και λύσεις για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Καβάλα, άσχετα με το ότι δυστυχώς από το 2006 και μέχρι το 2023 τα προβλήματα παραμένουν ακριβώς τα ίδια– και ένα όραμα για την Καβάλα στο οποίο πιστεύουν και για το οποίο στηρίζουν την προσπάθειά μας άνθρωποι από όλα τα κόμματα, από όλες τις ηλικίες, από όλες τις περιοχές του Δήμου Καβάλας. Νομίζετε ότι είναι τυχαίο ότι πολλοί από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές μου δεν ψήφισαν ποτέ ούτε θα ψήφιζαν τον Στάθη Εριφυλλίδη; Για μένα είναι μεγάλη χαρά, αλλά ταυτόχρονα και ευθύνη, που ο κόσμος στον δρόμο που με συναντά με αποκαλεί Γιάννη, στις συζητήσεις του αναφέρεται σε μένα ως Γιάννη, ούτε ως γιό του Εριφυλλίδη ούτε ως Γιάννη Εριφυλλίδη.

Στον δημόσιο λόγο σου χρησιμοποιείς αρκετές φορές παραδείγματα «καλής πρακτικής» της οκταετίας 1998-2006, σε αντιδιαστολή με τις επόμενες θητείες Σιμιτσή, Τσανάκα και, εννοείται, Μουριάδη. Πέρα από την όποια –αναπόφευκτη έως ένα σημείο– συναισθηματική φόρτιση που φέρει η σχέση πατέρα-γιου, για ποιον λόγο θεωρείς ότι ο Στάθης Εριφυλλίδης ήταν ένας καλός Δήμαρχος για την Καβάλα; Αν μπορείς, ανάφερέ μας μόνο έναν…
Δεν τα χρησιμοποιώ αυτά τα παραδείγματα μόνο εγώ. Όπως σου είπα και προηγουμένως, πάρα πολλοί συμπολίτες μας, από διαφορετικούς χώρους, έχουν την άποψη ότι από το 2006 και μετά δεν έχουν γίνει μεγάλα έργα στην Καβάλα. Και είναι αλήθεια ότι η Καβάλα έχει πάει πίσω, σε αντίθεση με άλλες πόλεις –να αναφέρω για παράδειγμα την Αλεξανδρούπολη, μιας και βρισκόμαστε στην ίδια Περιφέρεια– που έχουν κάνει άλματα προς τα εμπρός. Δεν μπορεί για όλα να είναι δικαιολογία η οικονομική κρίση ή η πανδημία τα τελευταία χρόνια, όταν βλέπουμε ότι άλλες πόλεις, στο ίδιο δύσκολο περιβάλλον, τα κατάφεραν και τα καταφέρνουν πολύ καλύτερα από εμάς.
Πιστεύω πάντως ότι είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς έναν μόνον λόγο για τον οποίον θεωρεί κάποιον καλό και πετυχημένο Δήμαρχο ή πολιτικό γενικότερα, πάντοτε είναι ένας συνδυασμός ιδιοτήτων και ικανοτήτων. Στην περίπτωση του Στάθη Εριφυλλίδη θα ξεχώριζα την αποτελεσματικότητα στην παραγωγή έργου, την εργατικότητα –στο γραφείο του στο Δημαρχείο από τις 7 το πρωί μέχρι πολύ αργά το βράδυ, με 2 ώρες διάλειμμα το μεσημέρι– και βέβαια τον σεβασμό στο δημόσιο χρήμα, το οποίο διαχειρίστηκε με διαφάνεια και τιμιότητα στον ύψιστο δυνατό βαθμό, κάτι που αναγνωρίζεται από όλους τους Καβαλιώτες.

Ο Στάθης Εριφυλλίδης δεν προσκύνησε κανέναν, δεν παρακάλεσε κανέναν και κατόρθωσε μέσα στο βρόμικο παιχνίδι της πολιτικής να τηρήσει απαρέγκλιτα τις αξίες και τα πιστεύω του. Για πόσους πολιτικούς θα μπορούσαμε να πούμε το ίδιο; 

Αντίστοιχα, ποιο θεωρείς ότι ήταν το μεγαλύτερο λάθος, ή η μεγαλύτερη παράλειψή του;
Το μεγαλύτερο λάθος του Στάθη Εριφυλλίδη –μιλώντας πάντοτε σε επίπεδο άσκησης πολιτικής– υπήρξε το ότι δεν ήταν καθόλου διπλωμάτης. Όσοι γνωρίζουν την ιστορία του πατέρα μου καταλαβαίνουν ότι αυτό ήταν ένα στοιχείο του χαρακτήρα του που δεν θα μπορούσε να το αλλάξει η ενασχόλησή του με τα κοινά. Ένας άνθρωπος που πάλεψε σκληρά από μικρό παιδί και έφτασε να γίνει ο Δήμαρχος της πόλης μας, ένας άνθρωπος ευθύς και δίκαιος που μιλούσε ακριβώς την ίδια γλώσσα είτε απευθυνόταν στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας είτε μιλούσε με τους φίλους του στο καφενείο.
Το να μην είσαι διπλωμάτης στην πολιτική ασφαλώς δεν είναι προσόν. Αυτό άλλωστε οδήγησε σε συγκρούσεις και στην ήττα του Στάθη Εριφυλλίδη στις εκλογές του 2006. Από την άλλη, σε προσωπικό επίπεδο, όταν ο πατέρας μου κοιτάζει τον εαυτό του στον καθρέφτη μπορεί και πρέπει να είναι περήφανος για το ότι δεν προσκύνησε κανέναν, δεν παρακάλεσε κανέναν και κατόρθωσε μέσα στο βρόμικο παιχνίδι της πολιτικής να τηρήσει απαρέγκλιτα τις αξίες και τα πιστεύω του. Για πόσους πολιτικούς θα μπορούσαμε να πούμε το ίδιο;

Ας αφήσουμε το παρελθόν και ας πάμε στο παρόν και στο μέλλον. Στην επίσημη εκδήλωση της υποψηφιότητάς σου για τον Δήμο, υποσχέθηκες «μία Καβάλα για όλους». Τι σημαίνει για εσένα αυτό το μότο; Πώς μπορεί να γίνει πράξη διοικητική; Και γιατί να είναι ζητούμενο σήμερα; Θεωρείς ότι η τωρινή ή και οι προηγούμενες δημοτικές αρχές διοικούσαν ή διοικούν για τους λίγους;
Η υπόσχεση αυτή δεν είναι ένα απλό μότο, μια αφηρημένη αρχή κενή περιεχόμενου στην πράξη, αλλά μέσα από την εφαρμογή του προγράμματός μας θα μετουσιωθεί σε συγκεκριμένες παρεμβάσεις σε όλους τους τομείς δράσης του Δήμου Καβάλας. Σε ένα πρώτο επίπεδο, δεν έχω καμία αμφιβολία για το ότι οι συνδημότες μας αισθάνονται ότι δεν έχουν λόγο στη λήψη των αποφάσεων της εκάστοτε Δημοτικής Αρχής, η οποία τους θυμάται μόνο στις εκλογές. Αυτός άλλωστε είναι και ο βασικός λόγος για τον οποίον κυρίως η νεολαία έχει απαξιώσει σε μεγάλο βαθμό την πολιτική και τους πολιτικούς. «Καβάλα για όλους» σημαίνει πρώτα από όλα Καβάλα με τη συμμετοχή όλων. Όλων των ανθρώπων που θέλουν να προσφέρουν και θέλουν να ακουστεί η φωνή τους. Γι’ αυτό και θα δώσουμε πολύ μεγάλη βαρύτητα σε κάθε θεσμό συμμετοχικής δημοκρατίας, όπως είναι κυρίως οι λαϊκές συνελεύσεις και τα τοπικά δημοψηφίσματα. Τον κόσμο πρέπει να τον ακούμε καθημερινά και όχι μια φορά στα τέσσερα ή στα πέντε χρόνια.
Σε ένα δεύτερο επίπεδο, «Καβάλα για όλους» σημαίνει μια πόλη που φροντίζει για όλους τους δημότες της, ιδιαίτερα μάλιστα για τους δημότες που ανήκουν στις πιο ευπαθείς κοινωνικές ομάδες ή γενικότερα έχουν μεγαλύτερη ανάγκη για την προάσπιση των δικαιωμάτων τους και τη διασφάλιση της ισότιμης συμμετοχής τους στον δημόσιο βίο και στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Τι μπορεί να πει ως προς αυτό η παρούσα Δημοτική Αρχή που μονίμως άφηνε απλήρωτους τους εργαζομένους στους βρεφονηπιακούς σταθμούς και επιχείρησε αναιτιολόγητα να κλείσει έναν από αυτούς, που ήρθε σε ρήξη με τους εργαζομένους στο «Βοήθεια Στο Σπίτι», που δεν έκανε και πολλά πράγματα στο ζήτημα της προσβασιμότητας των Ατόμων με Αναπηρία; Έχω ζήσει σε πολύ πιο συμπεριληπτικές κοινωνίες και σε πολλά ζητήματα η κατάσταση στην Καβάλα είναι δεκαετίες πίσω. Άμεση προτεραιότητα της δικής μας Διοίκησης θα είναι, μεταξύ άλλων, η βελτίωση των υποδομών στους βρεφονηπιακούς σταθμούς, η περαιτέρω ενίσχυση του «Βοήθεια Στο Σπίτι», η βελτίωση των υποδομών στα υπάρχοντα ΚΑΠΗ και η δημιουργία νέων, σε τοπικές κοινότητες όπου δεν υπάρχουν σήμερα, η εκπόνηση και εφαρμογή ενός πλήρους σχεδίου για την προσβασιμότητα των ατόμων με αναπηρία, η βελτίωση των υποδομών των τεσσάρων ειδικών σχολείων του Δήμου μας, η στήριξη των μονογονεϊκών οικογενειών, η ενδυνάμωση του δικτύου προστασίας των κακοποιημένων γυναικών, οι δράσεις για τα δικαιώματα και την ορατότητα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας της περιοχής μας, η εκ βάθρων αναδιάρθρωση του θεσμού του Κοινωνικού Παντοπωλείου, η δημιουργία δομών για την υποστήριξη της ψυχικής υγείας των δημοτών μας και η ενίσχυση του φιλοζωϊκού κινήματος.

Θα δώσουμε πολύ μεγάλη βαρύτητα σε κάθε θεσμό συμμετοχικής δημοκρατίας, όπως είναι κυρίως οι λαϊκές συνελεύσεις και τα τοπικά δημοψηφίσματα. Τον κόσμο πρέπει να τον ακούμε καθημερινά και όχι μια φορά στα τέσσερα ή στα πέντε χρόνια…

«Διαφάνεια, πληροφόρηση, λογοδοσία, αμεροληψία, αξιοκρατία και χρηστή διοίκηση» είναι το αξιακό πλέγμα γύρω από το οποίο δεσμεύεσαι να διοικήσεις ως αυριανός Δήμαρχος Καβάλας, με βάση πάντα την προγραμματική διακήρυξη του συνδυασμού «Η Καβάλα Μπροστά». Στην πράξη πώς όλα τα παραπάνω μπορούν να διαχυθούν σε έναν τρόπο διαχείρισης της καθημερινότητας; Και ποια η διαφορά που μπορεί να κάνουν για τους δημότες;
Και αυτό το αξιακό πλέγμα, όπως ορθά το χαρακτηρίζεις, μετουσιώνεται σε πρακτικές παρεμβάσεις που θα φέρουν τεράστιες αλλαγές στον τρόπο διοίκησης και λειτουργίας του Δήμου Καβάλας. Νομίζεις ότι ο κόσμος δεν έχει βαρεθεί να βλέπει τις απευθείας αναθέσεις έργων και μάλιστα συνέχεια στους ίδιους και τους ίδιους επαγγελματίες της περιοχής μας; Δεν έχει βαρεθεί να γίνονται οι προσλήψεις μέσω των διαφόρων προγραμμάτων που τρέχει ο Δήμος Καβάλας με βασικό κριτήριο το αν είσαι ψηφοφόρος και υποστηρικτής της εκάστοτε Δημοτικής Αρχής;
Η εφαρμογή των αρχών αυτών στην πράξη θα φέρει πολύ μεγάλα οφέλη για όλους τους Καβαλιώτες, τόσο για τον κάθε επαγγελματία, ο οποίος θα γνωρίζει ότι μπορεί να συμμετέχει στο οικονομικό γίγνεσθαι της πόλης και στις συναλλαγές με τον Δήμο Καβάλας με ίσους όρους και σε συνθήκες απόλυτης διαφάνειας, μέσα από ανοιχτούς και αδιάβλητους διαγωνισμούς, όσο και για τον κάθε δημότη γενικότερα, αφού διεξαγωγή διαγωνισμών στη θέση του σημερινού οργίου απευθείας αναθέσεων σημαίνει οπωσδήποτε και μείωση του κόστους, επομένως εξοικονόμηση χρημάτων, τα οποία θα χρησιμοποιηθούν για τη χρηματοδότηση των μεγάλων έργων που σχεδιάζουμε.

Οι βασικοί πυλώνες του προγράμματός σας περιλαμβάνουν 14 ενότητες-θέσεις, οι οποίες βρίσκονται σε δημόσια διαβούλευση με σκοπό να συνδιαμορφωθούν οι τελικές προτάσεις σας σε συνεργασία με τους ίδιους τους δημότες. Ας μη σταθούμε σε αυτές όμως, εγώ θέλω να σε ρωτήσω, σε περίπτωση που εκλεγείς, ποια θα είναι η Νο1 προτεραιότητά σου ως Δήμαρχος Καβάλας; Πού θα δώσει βάση, για παράδειγμα, τις 100 πρώτες μέρες της διοίκησής σου;
Οπωσδήποτε στις πρώτες 100 ημέρες της διοίκησής μας θα πρέπει να καταβάλουμε μια τεράστια προσπάθεια για να «συνεφέρουμε» τις διάφορες υπηρεσίες του Δήμου Καβάλας και των δημοτικών νομικών προσώπων, όπου επικρατεί κυριολεκτικά ένα χάος. Και δεν το λέω εγώ αυτό, το λένε οι ίδιοι οι υπάλληλοι με τους οποίους συνομιλώ. Χωρίς σωστή οργάνωση των υπηρεσιών του Δήμου, χωρίς να έχεις τους υπαλλήλους με το μέρος σου, συμμάχους στον αγώνα για τα μικρά και τα μεγάλα που θα πάνε την Καβάλα μπροστά, δεν μπορεί να γίνει απολύτως τίποτε. Δική μου ευθύνη όμως θα είναι να κερδίσω την εμπιστοσύνη τους και να τους πείσω να βάλουν και εκείνοι πλάτη για να εφαρμόσουμε το πρόγραμμά μας.
Από εκεί και μετά, παρεμβάσεις στην κοινωνική πολιτική και την καθημερινότητα του δημότη ασφαλώς και θα γίνουν από την πρώτη ημέρα της διοίκησής μας, ενώ για τα μεγάλα έργα είναι αυτονότητο ότι θα χρειαστούμε περισσότερο χρόνο. Εξαίρεση αποτελεί η επαναξιοποίηση και λειτουργία του ανοιχτού κολυμβητηρίου, για το οποίο προσωπικό στοίχημα και υπόσχεσή μου είναι να λειτουργήσει πλήρως το καλοκαίρι του 2024.

φωτό: Αντώνης Πασβάντης

Χωρίς σωστή οργάνωση των υπηρεσιών του Δήμου, χωρίς να έχεις τους υπαλλήλους με το μέρος σου, συμμάχους στον αγώνα για τα μικρά και τα μεγάλα που θα πάνε την Καβάλα μπροστά, δεν μπορεί να γίνει απολύτως τίποτε. Δική μου ευθύνη όμως θα είναι να κερδίσω την εμπιστοσύνη τους και να τους πείσω να βάλουν και εκείνοι πλάτη για να εφαρμόσουμε το πρόγραμμά μας…

Αναφέρεσαι συχνά στην ανάγκη να δοθεί περισσότερη προσοχή στις δημοτικές κοινότητες των Φιλίππων. «Έχουν παραμεληθεί τα τελευταία χρόνια», είναι τα λόγια που χρησιμοποίησες, φωτογραφίζοντας προφανέστατα και την παρούσα Δημοτική Αρχή. Ωστόσο, είδαμε προ ημερών ότι τέσσερις πρόεδροι κοινοτήτων αποφάσισαν να είναι υποψήφιοι με τον νυν Δήμαρχο στις ερχόμενες εκλογές. Πώς μεταφράζεται αυτό σε σχέση με την παραπάνω διαπίστωσή σου;
Νομίζω ότι κάποιοι από αυτούς τους τέσσερις προέδρους, όχι όλοι βέβαια, αποφάσισαν να είναι υποψήφιοι με τον νυν Δήμαρχο με μισή καρδιά. Πάντως, σίγουρα όλοι οι νυν πρόεδροι των τοπικών κοινοτήτων θα προτιμούσαν να συμμετάσχουν στις εκλογές ως ανεξάρτητοι υποψήφιοι, αλλά δεν το επιτρέπει αυτό ο νέος εκλογικός νόμος. Ο νέος εκλογικός νόμος επιβάλλει στους υποψήφιους τοπικούς προέδρους και συμβούλους να ενταχθούν σε κάποιον δημοτικό συνδυασμό και, με την ατυχέστατη πρόβλεψη ότι πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας εκλέγεται ο πρώτος σε σταυρούς τοπικός σύμβουλος του συνδυασμού του Δημάρχου, έχει εξαναγκάσει τους προέδρους των τοπικών συμβουλίων να αναλάβουν τον δύσκολο ρόλο του μάντη και να προβλέψουν ποιος από εμάς θα εκλεγεί Δήμαρχος.
Ο νέος εκλογικός νόμος ως προς το σημείο αυτό συνιστά ευθεία νόθευση της λαϊκής βούλησης σε επίπεδο τοπικών κοινοτήτων και με βρίσκει παντελώς αντίθετο. Ωστόσο, και οι πρόεδροι των Τοπικών Συμβουλίων που αποφάσισαν να ανακοινώσουν από τώρα ότι συστρατεύονται με τον νυν Δήμαρχο, από τη μια βιάστηκαν, καθώς ο κύριος Μουριάδης δεν έχει την παράσταση νίκης και τη σιγουριά της επανεκλογής που είχαν άλλοι εν ενεργεία Δήμαρχοι Καβάλας στο παρελθόν, ενώ από την άλλη μοιάζουν να είναι και πολύ ολιγαρκείς, εάν θεωρούν ότι ένα πεζοδρόμιο και μισή παιδική χαρά που κατασκευάστηκαν στα χωριά τους λίγους μήνες πριν από τις εκλογές αποτελούν τον λόγο για να στηρίξουν ενεργά την επανεκλογή του νυν Δημάρχου. Πεποίθησή μου είναι ότι εάν κάποιος ενδιαφέρεται πραγματικά για το καλό του τόπου του, δεν νοιάζεται πρώτα από όλα να εξασφαλίσει με οποιονδήποτε τρόπο την επανεκλογή του ως προέδρου, αλλά περιμένει να συγκρίνει τα προγράμματα όλων των υποψηφίων δημάρχων και ύστερα αποφασίζει να ενώσει τις δυνάμεις του με τον υποψήφιο Δήμαρχο και τον συνδυασμό που έχει το όραμα και τις προτάσεις για να πάρουν επιτέλους τα χωριά του πρώην Δήμου Φιλίππων τη θέση που τους αξίζει στον Δήμο Καβάλας και στην Περιφέρειά μας. Τα χωριά αυτά βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από τον αρχαιολογικό χώρο των Φιλίππων και κανείς δεν μπορεί να διατείνεται ότι είναι περήφανος για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται σήμερα. Οι δυνατότητες για ανάπτυξη της περιοχής του πρώην Δήμου Φιλίππων δεν έχουν αξιοποιηθεί παρά στο απειροελάχιστο.

Ας μείνουμε λίγο στους Φιλίππους, με αφορμή ένα πρόσφατο γεγονός, την απόφαση του ΥΠΠΑ να κρατά κλειστό τον αρχαιολογικό χώρο τις Τρίτες λόγω έργων, με την τουριστική περίοδο προ των πυλών. Η ανάδειξη αυτού του Μνημείου Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO με τρόπο αναπτυξιακό παραμένει ζητούμενο και περιλαμβάνεται σε όλα, ανεξαιρέτως, τα προγράμματα των υποψήφιων δημάρχων. Κι όμως, βλέπουμε ότι πολλές φορές ο Δήμος μένει να «παρακολουθεί» τις αποφάσεις του αρμόδιου Υπουργείου ή της οικείας Εφορείας Αρχαιοτήτων…
Έχουν περάσει τόσα χρόνια από τότε που ο αρχαιολογικός χώρος των Φιλίππων ανακηρύχθηκε σε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO και δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτε, ούτε για το μνημείο και την επισκεψιμότητά του ούτε για τη γύρω περιοχή και τους κατοίκους της. Οι Κρηνίδες θα έπρεπε να είναι η πιο πλούσια κωμόπολη της Περιφέρειάς μας και όμως δεν έχει κανένα απολύτως κέρδος από τη γειτνίασή της με ένα τόσο σημαντικό μνημείο της παγκόσμιας ιστορίας. Δυστυχώς γι’ αυτό φταίει εξ ολοκλήρου η νυν και η αμέσως προηγούμενη Δημοτική Αρχή. Με το να πηγαίνει σε διάφορες τουριστικές εκθέσεις ο εκάστοτε πρόεδρος της ΔΗΜΩΦΕΛΕΙΑ, ο οποίος δεν έχει επαγγελματικές γνώσεις στο αντικείμενο του τουριστικού μάρκετινγκ, δεν έχουμε κερδίσει και ούτε ποτέ πρόκειται να κερδίσουμε πολλά πράγματα. Στόχος δικός μας είναι η κατάρτιση, από ειδικούς στον χώρο του τουρισμού, ενός μακροπρόθεσμου πλάνου για την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής γύρω από τον αρχαιολογικό χώρο των Φιλίππων, το οποίο, μεταξύ άλλων, θα περιλαμβάνει τη δημιουργία ενός τουριστικού δικτύου στο οποίο θα συμμετέχουν όλα ανεξαιρέτως τα χωριά του πρώην Δήμου Φιλίππων. Μόνο μέσα από έναν τέτοιο σχεδιασμό –επαναλαμβάνω, από ειδικούς, επαγγελματίες του κλάδου– θα μπορέσουν να ξαναπάρουν ζωή τα χωριά μας και θα κρατήσουμε τους νέους της περιοχής στον τόπο μας.

Αντίστοιχα «κοινά αιτήματα» όλων σας αποτελεί η αξιοποίηση της δημοτικής περιουσίας («κάτω νοσοκομείο», Δημοτική Αγορά, Εσκή Καπού κ.ά.), η διεκδίκηση κτισμάτων ή εκτάσεων που θα μπορούσαν να δώσουν μία αναπτυξιακή ανάσα στην περιοχή (παλιά δικαστήρια, Ακτή Καλαμίτσας, στρατόπεδα, χερσαία ζώνη λιμένα κ.ά.) και η διάσωση της πολιτιστικής κληρονομιάς (καπναποθήκες, διατηρητέα). Και εδώ όμως εμπλέκονται «εξωτερικοί» παράγοντες που, πολλές φορές, φέρνουν εμπόδια και καθυστερήσεις ετών! Η ερώτησή μου είναι: πώς εσύ θα κάνεις τη διαφορά ώστε να ξεπεράσεις νόμους, υπουργικές αποφάσεις, εγκυκλίους και γραφειοκρατία; Με άλλα λόγια, πώς θα επιτύχεις εκεί όπου –εκ του αποτελέσματος– απέτυχαν όλοι οι προηγούμενοι;
Και εδώ κυριαρχεί ο ερασιτεχνισμός και η έλλειψη στρατηγικής και πραγματικής πολιτικής βούλησης. Γίνονται σπασμωδικές κινήσεις από την εκάστοτε Δημοτική Αρχή, χωρίς ιδιαίτερο πρόγραμμα, χωρίς τη συμβολή εξειδικευμένων στελεχών, και ως προς όλα αυτά τα αιτήματα και διεκδικήσεις βρισκόμαστε στο μηδέν.
Ας πάρουμε μερικά παραδείγματα της δράσης, ή καλύτερα της μη δράσης, της απερχόμενης Δημοτικής Αρχής. «Κάτω Νοσοκομείο»: σχεδόν τέσσερα χρόνια δεν έγινε απολύτως τίποτε για την αξιοποίησή του και ξαφνικά πριν από μερικούς μήνες ο νυν Δήμαρχος, χωρίς να ενημερώσει το Δημοτικό Συμβούλιο, ανακοίνωσε ότι θα ανέθετε την εύρεση επενδυτή σε ένα μεσιτικό γραφείο των Αθηνών, κάτι το οποίο στη συνέχεια όλως περιέργως ξεχάστηκε και δεν υπήρξε καμία περαιτέρω εξέλιξη. Τι θα έκανε η δική μας Διοίκηση; Κατάρτιση από ειδικούς μιας λεπτομερούς, επαγγελματικής παρουσίασης του ακινήτου και των δυνατοτήτων αξιοποίησής του, εννοείται στα αγγλικά και σε οποιαδήποτε άλλη γλώσσα κριθεί σκόπιμο, και στη συνέχεια προώθησή της σε υποψήφιους επενδυτές σε ολόκληρο τον κόσμο, ούτως ώστε μέσα από μια ανοιχτή διαδικασία να εξευρεθεί ο επενδυτής που θα καταθέσει την πιο συμφέρουσα πρόταση για τον Δήμο Καβάλας και τους δημότες του. Όλα τα παραπάνω πάντοτε με πλήρη ενημέρωση και απόφαση, ει δυνατόν και ομόφωνη, του Δημοτικού Συμβουλίου.
Δημοτική Αγορά: το κτίριο είναι σε άθλια κατάσταση, είναι φυσικά της Δημωφέλεια, επομένως στην περίπτωση αυτή δεν έχουμε εξωγενείς παράγοντες που «κυνηγάν τη ζωή μας» και δεν μας αφήνουν να ολοκληρώσουμε το έργο μας, και τι κάνει ο νυν Δήμαρχος; Τη μια μέρα κάνει μια αιφνιδιαστική επίσκεψη, τόσο αιφνιδιαστική που οι κάμερες τηλεοπτικού σταθμού τον περίμεναν στο υπόγειο της Δημοτικής Αγοράς, και ανακοινώνει ότι σκέφτεται να γίνει και το υπόγειο της Δημοτικής Αγοράς πάρκινγκ, ενώ μετά από λίγες εβδομάδες επισκέπτεται μια έκθεση φωτογραφίας στον ίδιο ακριβώς χώρο και δηλώνει ότι εξετάζει το ενδεχόμενο το υπόγειο της Δημοτικής Αγοράς να χρησιμοποιηθεί για πολιτιστικούς σκοπούς. Εμείς από την πλευρά μας έχουμε συγκεκριμένη πρόταση για να πάρει πάλι ζωή το κτίριο, μέσα από τη δωρεάν παραχώρηση, για ορισμένο χρόνο και συγκεκριμένες προϋποθέσεις, των ανοίκιαστων καταστημάτων σε νέους επαγγελματίες της περιοχής μας. Θα επαναλάβω, γιατί έχει σημασία, και αυτή η πρόταση θα έρθει και θα συζητηθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο για να υπάρξει, ει δυνατόν και ομόφωνη, απόφαση.
Τέλος, δυο λόγια και για την Ακτή της Καλαμίτσας: μας είπε ο νυν Δήμαρχος ότι θα υπέβαλε την παραίτησή του εάν δεν έλυνε το θέμα, έκανε δεκάδες ταξίδια στην Αθήνα, χωρίς καμία ενημέρωση του Δημοτικού Συμβουλίου, διαπραγματεύτηκε μυστικά και χωρίς καμία εξουσιοδότηση και τελικά έφερε μια πολύ κακή πρόταση, την οποία απέφυγε να συζητήσει στο Δημοτικό Συμβούλιο και η οποία τελικά δεν θα καταλήξει σε συμφωνία, αφού στο μεσοδιάστημα άλλαξε και η διοίκηση της ΕΤΑΔ και η νέα διοίκηση θέτει διαφορετικούς όρους. Και γιατί λέω πολύ κακή συμφωνία; Γιατί το να λες ότι θα πληρώνει ο Δήμος Καβάλας 50.000 ευρώ τον χρόνο στην ΕΤΑΔ για να διασφαλιστεί η δωρεάν χρήση της Ακτής από τους δημότες είναι ένας σκέτος παραλογισμός. Ποιος τα πληρώνει αυτά τα 50.000 ευρώ; Μα, εμείς οι δημότες, και μάλιστα όλοι, τόσο αυτοί που κάνουν μπάνιο στην Καλαμίτσα όσο και αυτοί που δεν την προτιμούν. Είναι ουσιαστικά σαν να προπληρώνουμε όλοι ανεξαιρέτως οι δημότες εισιτήριο για τη χρήση της Ακτής μέσα από την πληρωμή των δημοτικών μας τελών. Η Διοίκησή μας θα φέρει στο Δημοτικό Συμβούλιο ολοκληρωμένη πρόταση διαπραγμάτευσης για την ακτή της Καλαμίτσας που θα διασφαλίζει ότι η ακτή θα παραμείνει «λαϊκή πλαζ» με ελεύθερη χρήση από όλους τους δημότες. Και η πρόταση αυτή θα ήθελα να περάσει με ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου και δεν θα είχα κανένα πρόβλημα, αντιθέτως, θα το επεδίωκα, στις συζητήσεις στην Αθήνα να παρίστανται και όλοι οι επικεφαλής των παρατάξεων του Δημοτικού Συμβουλίου.

Οι Κρηνίδες θα έπρεπε να είναι η πιο πλούσια κωμόπολη της Περιφέρειάς μας και όμως δεν έχει κανένα απολύτως κέρδος από τη γειτνίασή της με ένα τόσο σημαντικό μνημείο της παγκόσμιας ιστορίας, όπως ο αρχαιολογικός χώρος των Φιλίππων. Δυστυχώς γι’ αυτό φταίει εξ ολοκλήρου η νυν και η αμέσως προηγούμενη Δημοτική Αρχή…

Δεν είναι της παρούσης να αναλύσουμε όλα τα επιμέρους ζητήματα που έχετε θέσει ως μέρος του προγράμματός σας, ωστόσο αξίζει, θεωρώ, να σταθούμε στο κομμάτι του Πολιτισμού, αφού εκτός από δικηγόρος είσαι και μουσικός. Έχουμε διαβάσει την κριτική και τις ενστάσεις σου για το φεστιβάλ Cosmopolis και τη θέση σου ότι πρέπει «να αποκτήσει τη δική του ιδιαίτερη ταυτότητα», την πρόθεσή σου να «επανασυστήσεις» το Φεστιβάλ Γ.Α. Παπαϊωάννου, του οποίου υπήρξες εμπνευστής και πρώτος Καλλιτεχνικός Διευθυντής, και να… «επανεκκινήσεις» το Φεστιβάλ Φιλίππων. Οι εκφράσεις μέσα σε εισαγωγικά είναι δικές σου. Θέλεις να μας εξηγήσεις τι σημαίνουν για τον κάθε ένα από τους τρεις αυτές θεσμούς;
Το Φεστιβάλ Cosmopolis θεωρώ πράγματι ότι δεν έχει βρει ακόμη τη δική του ιδιαίτερη ταυτότητα, κάτι το οποίο οπωσδήποτε χρειάζεται ένας θεσμός, εάν θέλει η απήχησή του να ξεπεράσει τα στενά όρια της πόλης μας. Αυτό βέβαια οφείλεται στην έλλειψη χάραξης μιας μακροπρόθεσμης πολιτικής και στόχευσης. Η κυρία Ιωσηφίδου το ήθελε έτσι, τώρα ο κύριος Ζοπόγλου το θέλει αλλιώς. Η αλήθεια, όπως και τις περισσότερες φορές, βρίσκεται κάπου στη μέση. Το Φεστιβάλ Cosmopolis ιδρύθηκε επί Δημαρχίας Στάθη Εριφυλλίδη, καταργήθηκε επί Δημαρχίας Σιμιτσή, επανέκαμψε επί Δημαρχίας Τσανάκα και άλλαξε τελείως μορφή επί Δημαρχίας Μουριάδη. Θεωρώ ότι το Φεστιβάλ Cosmopolis δεν πρέπει να είναι ούτε ένα απλό φεστιβάλ φολκλόρ ούτε όμως και μια σειρά συναυλιών με ένα περιφερόμενο ακροατήριο εκατό ατόμων, χωρίς καμία ουσιαστική απήχηση στο κοινό της Καβάλας και με μηδενική εξωστρέφεια, αφού θα ήταν μεγάλο ψέμα εάν υποστήριζε κανείς ότι έρχονται επισκέπτες στην Καβάλα για να δουν το Cosmopolis με τη μορφή που το γνωρίσαμε τα τελευταία δύο χρόνια. Πρέπει να σταματήσουμε να κάνουμε του κεφαλιού μας. Δεν απορρίπτω καμία από τις προσπάθειες που έγιναν και σέβομαι τον κόπο όσων εργάζονται για το Φεστιβάλ Cosmopolis, ωστόσο το μέλλον του πρέπει να ανατεθεί στα χέρια ειδικών στον τομέα των πολιτιστικών διοργανώσεων με κύρια στόχευση την προσέλκυση όσο το δυνατόν περισσότερων τουριστών στην πόλη μας από ολόκληρη την Ελλάδα και, γιατί όχι, από ολόκληρο τον κόσμο.
Η τύχη του Φεστιβάλ Γ.Α. Παπαϊωάννου υπό τη Διοίκηση Μουριάδη με έχει λυπήσει αφάνταστα, γιατί το Φεστιβάλ αυτό είναι παιδί μου, όπως και παιδί όλων των ανθρώπων του Δημοτικού Ωδείου Καβάλας με τους οποίους το ξεκινήσαμε το 2000, και αυτό δεν μπορεί να το αλλάξει κανένας. Και να σκεφτείς ότι προεκλογικά ο κύριος Μουριάδης μού είχε πει προσωπικά ότι έχει μεγάλα σχέδια για το Φεστιβάλ Γ.Α. Παπαϊωάννου, ενώ αμέσως μετά τις εκλογές και ο κύριος Ζοπόγλου μού είχε πει ότι θα με καλέσει για να με συμβουλευτεί σχετικά, κάτι το οποίο φυσικά δεν έγινε ποτέ. Ήταν τραγικό λάθος το ότι το Φεστιβάλ Γ.Α. Παπαϊωάννου αποκόπηκε από το Δημοτικό Ωδείο Καβάλας, όπως επίσης ήταν τραγικό λάθος και το ότι αλόγιστα πέταξε ο απερχόμενος Δήμαρχος ένα brand name είκοσι ετών και μετονόμασε το Φεστιβάλ σε Cosmoclassical, που δεν σημαίνει απολύτως τίποτε για το μουσικόφιλο κοινό της χώρας μας. Το Φεστιβάλ Γ.Α. Παπαϊωάννου πλέον έχει καταργηθεί μετά από τόσα χρόνια επιτυχημένης πορείας. Εμείς θα το επανασυστήσουμε, υπό την αιγίδα του Δημοτικού Ωδείου Καβάλας, που είναι και το φυσικό του «σπίτι», θα επαναφέρουμε τα διεθνή μουσικά σεμινάρια και μέσα από έναν διεθνή και αδιάβλητο διαγωνισμό θα βρεθεί ο καλύτερος Καλλιτεχνικός Διευθυντής ο οποίος θα χαράξει την πορεία του Φεστιβάλ Γ.Α. Παπαϊωάννου για τα επόμενα χρόνια.
Το δε Φεστιβάλ Φιλίππων, που είναι και το πιο σημαντικό και ιστορικό Φεστιβάλ μας, επίσης είναι επιτακτική πλέον ανάγκη να κάνει μια ριζική επανεκκίνηση. Δεν μπορεί το πρόγραμμα του Φεστιβάλ Φιλίππων να είναι απλώς μια σειρά παραστάσεων και συναυλιών που παρουσιάζονται την ίδια χρονική περίοδο σε όλα τα θέατρα της περιοχής και της χώρας. Για ποιον λόγο να έρθει κάποιος κάτοικος γειτονικής περιοχής να παρακολουθήσει θέατρο στους Φιλίππους, όταν μπορεί να δει την ίδια ακριβώς παράσταση σε θέατρο της πόλης του; Θεωρώ επίσης παράλογο ότι το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας δεν είναι σε θέση να διοργανώνει μια μεγάλη θεατρική παραγωγή κάθε χρόνο, η οποία θα κάνει την πρεμιέρα της στο Αρχαίο Θέατρο των Φιλίππων και στη συνέχεια θα περιοδεύει σε ολόκληρη την Ελλάδα. Ιδιαίτερη, λοιπόν, ταυτότητα και χαρακτήρας είναι και εδώ το κλειδί, μπορούμε να αντλήσουμε έμπνευση από το Φεστιβάλ Χορού της Καλαμάτας ή από μεγάλα θεματικά θεατρικά φεστιβάλ του εξωτερικού. Και εδώ θα ακούσω τους ειδικούς και δεν αποκλείω την προκήρυξη διεθνούς και αδιάβλητου διαγωνισμού για την πλήρωση της θέσης του Καλλιτεχνικού Διευθυντή του Φεστιβάλ, αφού –χωρίς σε καμία περίπτωση να υποβαθμίζω την προσωπικότητα και το έργο της Καλλιτεχνικής Διευθύντριας του ΔΗΠΕΘΕ, την οποία και θα βοηθήσω με όλες μου τις δυνάμεις– δεν είναι καθόλου απαραίτητο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ και Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ Φιλίππων να είναι το ίδιο πρόσωπο.

Καθημερινότητα ή μεγάλα έργα; Προς τα πού κλίνει ο εν δυνάμει αυριανός Δήμαρχος Γιάννης Εριφυλλίδης;
Μεγάλο βάρος θα δοθεί τόσο στην καθημερινότητα όσο και στα μεγάλα έργα. Άλλωστε, πολλές από τις σημαντικές παρεμβάσεις που σχεδιάζουμε, όπως για παράδειγμα στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής –που για εμένα θα είναι το Α και το Ω της δικής μας διοίκησης– και στην επίλυση του κυκλοφοριακού προβλήματος, θα έχουν τεράστιο αντίκτυπο στην καθημερινότητα των δημοτών, ταυτόχρονα όμως αποτελούν και πραγματικά μεγάλα έργα, τα οποία θα αλλάξουν ριζικά την εικόνα της πόλης μας.

φωτό: Αντώνης Πασβάντης

Η φιλοδοξία όσων ασχολούνται με την Τοπική Αυτοδιοίκηση ασφαλώς και είναι θεμιτή, εάν πρόκειται για φιλοδοξία να προσφέρουν στην πόλη και στους δημότες της και όχι για μια εμμονή να παραμείνουν στο προσκήνιο, παρόλο που οι δημότες της Καβάλας τους έχουν αποδοκιμάσει επανειλημμένα σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, ή γενικότερα για μια επιδίωξη εξυπηρέτησης προσωπικών συμφερόντων…

Ας πάμε τώρα λίγο στο πολιτικό πεδίο. Με δεδομένο ότι τρεις δημοτικοί συνδυασμοί που βρίσκονται αυτήν τη στιγμή στο Δημοτικό Συμβούλιο Καβάλας δεν θα συμμετέχουν στις επόμενες εκλογές, εντούτοις –αν η παράταξη της Συμπαράταξης Πολιτών τελικά κατέβει αυτόνομα και άσχετα από τις όποιες συνεργασίες-συνενώσεις προκύψουν μέχρι την ανακήρυξη των συνδυασμών– σήμερα που μιλάμε «απέναντι» από τον Θόδωρο Μουριάδη, μαζί με εσένα, είναι έξι, ίσως και… επτά υποψήφιοι δήμαρχοι! Πώς το ερμηνεύεις αυτό; Έχει να κάνει με την ανεπάρκεια της νυν Δημοτικής Αρχής; Με τις προσωπικές φιλοδοξίες του πολιτικού προσωπικού; Με τις πολιτικές συγκυρίες;
Θεωρώ ότι πρόκειται για έναν συνδυασμό όλων αυτών των παραγόντων. Η ανεπάρκεια της απερχόμενης Δημοτικής Αρχής είναι δεδομένη και έχει αποτυπωθεί στη συνείδηση των Καβαλιωτών, οι οποίοι είχαν πολύ μεγαλύτερες προσδοκίες από τον κύριο Μουριάδη, προσδοκίες οι οποίες διαψεύστηκαν. Και, όπως είδαμε και στην προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση, οι ψηφοφόροι δεν χαρίζουν πια καθόλου εύκολα στον εν ενεργεία Δήμαρχο μια δεύτερη θητεία. Από εκεί και μετά η φιλοδοξία όσων ασχολούνται με την Τοπική Αυτοδιοίκηση ασφαλώς και είναι θεμιτή, εάν πρόκειται για φιλοδοξία να προσφέρουν στην πόλη και στους δημότες της και όχι για μια εμμονή να παραμείνουν στο προσκήνιο, παρόλο που οι δημότες της Καβάλας τους έχουν αποδοκιμάσει επανειλημμένα σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, ή γενικότερα για μια επιδίωξη εξυπηρέτησης προσωπικών συμφερόντων.

Στις τελευταίες σου γραπτές ανακοινώσεις σπεύδεις να υπογραμμίσεις τον προσδιορισμό «ανεξάρτητος δημοτικός συνδυασμός». Κάποιοι, και κυρίως λόγω του πολιτικού βίου του πατέρα σου, σε θεωρούν «δεξιό», κάποιοι άλλοι σε τοποθετούν στον χώρο του… ΚΚΕ, ενώ δεν είναι μυστικό ότι συνομιλείς με τον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ και της Αριστεράς για μια πιθανή συμπόρευση. Άσχετα από τα όποια «χρίσματα», η «Καβάλα Μπροστά» έχει πολιτικό πρόσημο; 
Η «Καβάλα Μπροστά» έχει ως πρόσημο το πρόγραμμά της για μια νέα αρχή για την Καβάλα. Το πρόσημο αυτό –και ας μη φανεί παράξενο– θεωρώ ότι είναι βαθιά πολιτικό. Η συμμετοχή σε έναν αγώνα για να αλλάξεις την πόλη σου, να υλοποιήσεις το όραμα για μια Καβάλα πολύ διαφορετική από αυτή στην οποία ζούμε τώρα, είναι μια βαθιά πολιτική πράξη. Και σε αυτή την προσπάθεια δεν περισσεύει κανένας. Γι’ αυτό τον λόγο, έχω δηλώσει πάρα πολλές φορές ότι δεν πιστεύω σε «χρίσματα» –ακόμη και ως όρος είναι τελείως απαρχαιωμένος– αλλά σε μια συμπόρευση σε επίπεδο προγραμματικών συμφωνιών με όσες δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου θεωρούν ότι τις εκφράζει το πρόγραμμά μας. Επομένως ναι, απευθυνόμαστε σε όλα τα κόμματα πλην της ακροδεξιάς, δεν χάνουμε όμως ούτε στο ελάχιστο τον ανεξάρτητο χαρακτήρα μας, αφού η όποια συνεργασία θα γίνει σε επίπεδο προγραμματικής συμφωνίας η οποία θα διασφαλίζει πρώτα από όλα την εφαρμογή του προγράμματός μας, το οποίο είναι ένα πρόγραμμα το οποίο θεωρώ ότι μπορεί με μεγάλη άνεση να ψηφίσει και να στηρίξει ο κάθε Καβαλιώτης ανεξαρτήτως πολιτικής ιδεολογίας.
Άλλωστε, στις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ο ψηφοφόρος το οφείλει στην πόλη του να επιλέξει τον υποψήφιο Δήμαρχο που θα τιμήσει με την ψήφο του μακριά από κομματικές ταμπέλες και υποδείξεις, αλλά με γνώμονα την προσωπικότητά του, τη μόρφωση και την κουλτούρα του, την επαγγελματική πορεία του, την ηλικία του, τους συνεργάτες, τις ιδέες, το όραμα και το πρόγραμμά του. Όλα αυτά είναι στοιχεία που οφείλει κανείς να λάβει υπόψη όταν θα αποφασίσει σε ποιον θέλει να αναθέσει τη διοίκηση της πόλης μας τα επόμενα πολύ κρίσιμα πέντε χρόνια.

Έχω τις ενστάσεις μου ως προς τον τρόπο που η απλή διαχείριση της καθημερινότητας προβάλλεται στους δημότες από το Γραφείο Τύπου του νυν Δημάρχου. Θα περνούσε ποτέ από το μυαλό του Λευτέρη Αθανασιάδη ή του Στάθη Εριφυλλίδη και των συνεργατών τους να εκδώσουν δελτίο Τύπου επειδή ο Δήμος φύτεψε είκοσι πανσέδες ή ο Δήμαρχος επέβλεψε προσωπικά την ανακατασκευή μισού πεζοδρομίου; Δεν το νομίζω…

Με δεδομένο ότι έχεις δηλώσει ότι ως αυριανή Διοίκηση του Δήμου Καβάλας «θα σεβαστείς το έργο όλων των προηγούμενων δημάρχων», θα το αναδείξεις και θα το σεβαστείς, θα ήθελα μια σύντομη αξιολόγηση του έργου του απερχόμενου Δημάρχου Θόδωρου Μουριάδη. Πού τα κατάφερε κάπως καλά και πού απέτυχε συνολικά, κατά τη γνώμη σου; Ας πιάσουμε τα δύο άκρα, για να μην μακρηγορήσουμε…
Ίσως σε κάποια θέματα απλής διαχείρισης της καθημερινότητας να μην τα πήγε και τόσο άσχημα ο κύριος Μουριάδης, αλλά και εκεί όχι πάντοτε και όχι σε όλη την έκταση του Δήμου Καβάλας. Ξέρεις, δεν είμαι μηδενιστής και το πιστεύω όταν λέω ότι θα σεβαστώ και θα αναδείξω το έργο όλων των προηγούμενων δημάρχων, μεγάλο ή μικρό. Από εκεί και μετά όμως επίτρεψέ μου να έχω και τις ενστάσεις μου ως προς τον τρόπο που η απλή αυτή διαχείριση της καθημερινότητας προβάλλεται στους δημότες από το Γραφείο Τύπου του νυν Δημάρχου. Θα περνούσε ποτέ από το μυαλό του Λευτέρη Αθανασιάδη ή του Στάθη Εριφυλλίδη και των συνεργατών τους να εκδώσουν δελτίο Τύπου επειδή ο Δήμος φύτεψε είκοσι πανσέδες ή ο Δήμαρχος επέβλεψε προσωπικά την ανακατασκευή μισού πεζοδρομίου; Δεν το νομίζω.
Ως προς το πού απέτυχε συνολικά ο κύριος Μουριάδης, θα επέλεγα ενδεικτικά δύο τομείς. Ο πρώτος είναι τα μεγάλα έργα. Κανένα από αυτά τα μεγάλα έργα, που τόσο πολλή ανάγκη έχει ο τόπος μας, όχι δεν πραγματοποιήθηκαν, αλλά ούτε καν προχώρησαν, έστω και στο ελάχιστο. Ο δεύτερος τομέας είναι η λειτουργία και ο σεβασμός του θεσμού του Δημοτικού Συμβουλίου και το επίπεδο του δημόσιου λόγου και της πολιτικής αντιπαράθεσης. Και εκεί ο απερχόμενος Δήμαρχος έχει βαθμολογηθεί στη συνείδηση των Καβαλιωτών με βαθμολογία πολύ κάτω από τη βάση. Οι θλιβερές σκηνές που παρακολουθήσαμε στο Δημοτικό Συμβούλιο της παρούσας δημοτικής περιόδου δεν τιμούν ούτε τον απερχόμενο Δήμαρχο ούτε τους υπόλοιπους άμεσα εμπλεκόμενους και είναι χρέος όλων μας να μην επαναληφθούν στο Δημοτικό Συμβούλιο που θα προκύψει από τις εκλογές του Οκτωβρίου.

Ο ψηφοφόρος το οφείλει στην πόλη του να επιλέξει τον υποψήφιο Δήμαρχο που θα τιμήσει με την ψήφο του μακριά από κομματικές ταμπέλες και υποδείξεις, αλλά με γνώμονα την προσωπικότητά του, τη μόρφωση και την κουλτούρα του, την επαγγελματική πορεία του, την ηλικία του, τους συνεργάτες, τις ιδέες, το όραμα και το πρόγραμμά του…

Γιάννη, για χρόνια ζούσες μόνιμα στο Λονδίνο όπου εργαζόσουν σε πολυεθνική δικηγορική εταιρία, ενώ τα τελευταία χρόνια έχεις μετακομίσει στην Αθήνα και στη συνέχεια στην Καβάλα. Για κάποιους αυτή η απόσταση από τη γενέτειρα αποτελεί «κόκκινο πανί», αφού δεικνύει έλλειψη επαφής με την καθημερινότητα και την πραγματικότητα που βιώνουν οι δημότες από τους οποίους ζητάς ψήφο και εμπιστοσύνη και για κάποιους άλλους είναι προσόν το να έχει κάποιος «παραστάσεις» από περισσότερο, ας τι πούμε «προηγμένες» για την οικονομία της συζήτησης κοινωνίες, ενδεχόμενα να κουβαλάει μαζί του έναν άλλον «αέρα», όπως λέμε. Εσύ τι πιστεύεις;
Το γεγονός ότι έζησα δεκαπέντε χρόνια στο Λονδίνο και πήρα τη συνειδητή απόφαση να επιστρέψω στην Καβάλα θεωρώ ότι μόνο ως εφόδιο και προσόν μπορεί να θεωρηθεί ως προς την ενασχόλησή μου με τα κοινά. Όπως ανέφερα και τη βραδιά της παρουσίασης της Προγραμματικής Διακήρυξης του δημοτικού μας συνδυασμού, όσο ζούσα στο εξωτερικό λόγω των σπουδών και της δουλειάς μου, ποτέ δεν ξεχνούσα την πόλη μου, την οποία άλλωστε συνεχώς επισκεπτόμουν. Ό,τι όμορφο έβλεπα, αμέσως το κατέγραφα και έλεγα «νά κάτι που μπορεί να γίνει και στην Καβάλα»! Ό,τι άσχημο έβλεπα –γιατί δεν είμαι από αυτούς που εξιδανικεύουν τις χώρες του εξωτερικού– πάλι την Καβάλα σκεφτόμουν και έλεγα «στην Καβάλα αυτό πρέπει να το κάνουμε διαφορετικά»! Το πιστεύω ακράδαντα και το επαναλαμβάνω ότι όταν είσαι μακριά για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, μαθαίνεις καλύτερα τις δυνατότητες αλλά και τα όρια της πόλης σου, καταλαβαίνεις τι πρέπει να αλλάξει. Και μπορούμε αυτήν την αλλαγή, αυτήν τη νέα αρχή να την κάνουμε πραγματικότητα όλοι μαζί.
Αλλά, και την όποια έλλειψη επαφής με την καθημερινότητα και την πραγματικότητα που βιώνουν οι δημότες θα μπορούσε να μου καταλογίσει κανείς όταν επέστρεψα στην Καβάλα, θεωρώ ότι την έχω υπερκαλύψει τα τελευταία δύο χρόνια που ζω μόνιμα στην πόλη μας, συναντώ και συνομιλώ καθημερινά με πάρα πολλούς συνδημότες μας, επισκέπτομαι τακτικά όλα ανεξαιρέτως τα χωριά του Δήμου μας, σημειώνω τα προβλήματα και μαζί με την ομάδα μας επεξεργαζόμαστε λύσεις και προτάσεις, οι οποίες έχουν αποτυπωθεί στο πλήρες πρόγραμμά μας το οποίο σε λίγο καιρό θα μπορούν να αξιολογήσουν όλοι οι Καβαλιώτες.

Τώρα είναι η ώρα για τη νέα αρχή για την Καβάλα, η πόλη μας δεν έχει την πολυτέλεια να χάσει και άλλο χρόνο…

Τέλος, Γιάννη Εριφυλλίδη, πες μας με δυο λόγια: Γιατί θέλεις να γίνεις Δήμαρχος Καβάλας;
Έχω ένα όραμα για μια Καβάλα που δεν έχει καμία σχέση με την Καβάλα όπως την ξέρουμε σήμερα. Μαζί με τους υποψηφίους δημοτικούς συμβούλους του συνδυασμού μας είμαστε έτοιμοι το όραμα αυτό να το κάνουμε πράξη. Με τη βοήθεια όλων των Καβαλιωτών, χωρίς διακρίσεις, και χωρίς καμία καθυστέρηση. Τώρα είναι η ώρα για τη νέα αρχή για την Καβάλα, η πόλη μας δεν έχει την πολυτέλεια να χάσει και άλλο χρόνο. Και όταν λέω όραμα, δεν εννοώ σκέψεις ανεδαφικές, πολυσέλιδα και γυαλιστερά προγράμματα τα οποία μπαίνουν στο ντουλάπι και εξαφανίζονται την επομένη των εκλογών, αλλά συγκεκριμένες προτάσεις, όχι πολλές στον αριθμό, υλοποιήσιμες και άκρως απαραίτητες εάν θέλουμε επιτέλους η Καβάλα να επανέλθει σε τροχιά ανάπτυξης και να γίνει πόλη στην οποία ο δημότης της χαίρεται και απολαμβάνει να ζει και να δημιουργεί.
Όσοι παρακολουθούν την πορεία μου, ξέρουν ότι δεν έχω τίποτε άλλο να κερδίσω από την ενασχόλησή μου με τα κοινά εκτός από την ηθική ικανοποίηση να δω την πόλη μου να μεταμορφώνεται, να αλλάζει προς το καλύτερο. Το δύσκολο αυτό εγχείρημα αποφάσισα να το τολμήσω για τους συμμαθητές και τους φίλους μου που πάλεψαν και παλεύουν στον επαγγελματικό στίβο και στην προσωπική και οικογενειακή τους ζωή, είτε στην Καβάλα είτε μακριά από αυτήν, γιατί η πόλη τους δεν τους έδωσε τις δυνατότητες που θα μπορούσε να τους είχε δώσει εάν οι προηγούμενες γενιές πολιτικών, που επιμένουν να μένουν στο προσκήνιο και να μην αφήνουν χώρο στους νέους, είχαν το όραμα και την ικανότητα να προβούν στις απαραίτητες παρεμβάσεις που θα ανέκοπταν την καθοδική πορεία που ακολουθεί η Καβάλα τις τελευταίες σχεδόν δύο δεκαετίες. Τολμώ να μπω μπροστά, με βαρύτατη αίσθηση ευθύνης, για όλους αυτούς τους ανθρώπους που πιστεύουν σε εμένα και στο πρόγραμμά του συνδυασμού μας. Πάνω από όλα, όμως, είμαι υποψήφιος Δήμαρχος Καβάλας, θέλω να γίνω Δήμαρχος της πόλης μας, γιατί το οφείλω στους νέους της Καβάλας, με τους οποίους ακόμη δεν είμαι πολύ μακριά ηλικιακά, στους νέους στους οποίους υπόσχομαι ότι η Καβάλα μπορεί και θα αλλάξει, και στις επόμενες γενιές Καβαλιωτών, οι οποίες φιλοδοξώ ότι, με την εφαρμογή και υλοποίηση του προγράμματος-συμβολαίου το οποίο προτείνουμε, θα ζήσουν σε μια Καβάλα τελείως διαφορετική.

φωτό: Αντώνης Πασβάντης

Όσοι παρακολουθούν την πορεία μου, ξέρουν ότι δεν έχω τίποτε άλλο να κερδίσω από την ενασχόλησή μου με τα κοινά εκτός από την ηθική ικανοποίηση να δω την πόλη μου να μεταμορφώνεται, να αλλάζει προς το καλύτερο…